🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (1) 👈الف : اخلاق حضرت رسول اکرم صلی الله علیه واله در داخل خانه ( قسمت اول ) ✅رفتار هرکس در خانه، با همسر و فرزندان و بستگان، نشان دهنده شخصیت روحی و اخلاقی اوست. به نمونه هایی از سیره پیامبر صلی الله علیه و آله در داخل خانه اشاره می کنیم: 1️⃣تقسیم وقت 🌸حضرت حسین بن علی علیه السلام دراین باره می فرمایند : و کانَ اذااوی الی مَنْزِلِه جَزّءَ دُخُولَه ثَلاثَهَ اجْزاء: جُزءاً لِلّه عزّوجَل، و جُزءاً لِاهلِهِ و جُزءاً لِنَفْسِه، ثُمّ جَزَّءَ جَزَئهُ بَیْنَه و بَیْنَ النّاسِ، فَیَرُدُّ ذلک عَلَی العامّهِ و الخاصّهِ و لا یَدَّخِرُ عَنْهُم شَیئاً. . . (1) ▪️رسول خدا صلی الله علیه و آله در خانه اوقات خود را به سه بخش تقسیم می کرد: ▫️بخشی برای «خدا». در این بخش به عبادت و نماز و تهجّد می پرداخت. ▫️بخشی برای «خانواده» و گفتگو و انس گرفتن با آنان و تأمین نیازهای روحی و عاطفی ▫️و ... بخشی هم برای «خود» و «مردم»، 🔸چون در اوقات حضور آن حضرت در خانه نیز، مراجعین با وی کار داشتند. سؤال می کردند، مشکلاتی برای آنان پیش می آمد، و وی از بخشی از وقت درون خانه، برای رسیدگی به امور مردم و برآوردن نیازهای مختلف آنان استفاده می کرد. 2️⃣ کمک در خانه ✅از فضایل یک انسان خودساخته، آن است که در کارهای خانه، به همسر خود کمک کند چه در نظافت خانه و وسایل، چه در امور طبخ و خوراک و چه هر کار دیگری. 🌸مرحوم علامه مجلسی رحمه الله نقل می کنند : وَ کانَ یَخْصِفُ النَّعلَ، و یُرَقِّعُ الثَّوبَ، و یَفْتَحُ البابَ، و یَحْلِبُ الشاهَ و یَعْقِلُ البَعیرَ فَیَحْلِبُها، وَ یَطْحَنُ مَعَ الخادمِ اذا اعْیا، وَ یَضَعُ طَهورَهُ باللَیلِ بِیَدِهِ (2) ▪️پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در خانه، کفش و لباس خود را وصله می کرد، ▫️در را می گشود، ▫️شیر گوسفند و شتر را می دوشید، ▫️همراه خادم خانه گندم آرد می کرد ▫️و اگر خدمتکار خسته می شد، به او کمک می کرد ▫️و وسایل وضوی خویش را خود برمی داشت و می گذاشت: 3️⃣هم غذایی با اهل خانه ✅اینکه کسی تنها غذا بخورد، یا حاضر نباشد افراد خانواده و خدمتکاران، با او بر سر یک سفره بنشینند و غذا بخورند، اخلاقی جاهلانه است و نشان از روحیه استکباری می دهد. اولیای خدا، متواضعانه با اهل خانه و خادمان هم غذا می شدند و بر سر یک سفره می نشستند. 🌸مرحوم طبرسی نقل می کند: کانَ رَسولُ اللَّهِ یأکُلُ کُلّ الاصْناف مِنَ الطَّعامِ وَ کانَ یأکُلُ ما احَلَّ اللَّهُ لَهْ مَعَ اهْلِهِ وَ خَدَمِهِ اذا اکَلُوا، وَ معَ مَنْ یَدْعُوهُ مِن المُسلِمین علی الأرضِ، وَ علی ما اکَلوُا عَلَیْهِ وَ مِمَّا اکَلُوا، الّا أَن یَنْزِلَ بِهِمْ ضَیْفٌ فَیَأکُلُ مَعَ ضَیْفِهِ وَ کانَ احَبُّ الطَّعامِ الَیهِ ما کانَ عَلی ضَفَفٍ (3) ▪️رسول خدا صلی الله علیه و آله همه رقم غذا می خورد و نسبت به نوع غذا و کیفیت طبخ، ایراد نمی گرفت ▫️و از آنچه خدا حلال کرده است، همراه با خانواده و خدمتکاران غذا می خورد، ▫️آن هم نشسته بر زمین، ▫️چه در خانه خود و چه در میهمانی، ▫️از هر چه آنان می خوردند و در هر چه و بر هر چه آنان طعام می خوردند. ▫️اگر مهمان می آمد همراه با مهمان طعام می خورد. ▫️محبوبترین غذا و سفره در نزد او، آن بود که افراد بیشتری سر سفره نشسته باشند: 👈ادامه دارد ان شاءالله👇 *********** ⭕️پی نوشت 1-مکارم الاخلاق، طبرسی، ص 13. 2-بحار الانوار، ج 16، ص 227. 3-مکارم الاخلاق، ص 26. @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (2) 👈الف : اخلاق حضرت رسول اکرم صلی الله علیه واله در داخل خانه ( قسمت دوم ) 4️⃣ رختخواب ساده ✅ساده زیستی، در همه مظاهر زندگی آن حضرت آشکار بود. 🌸حضرت علی علیه السلام در این باره می فرمایند : «کانَ فَراشُ رَسوُلِ الَّله صلی الله علیه و آله عَبائَهٌ ... و کانَ لَهُ فَراشٌ مِنْ أدْمٍ حَشوُهُ لیفٌ، و کانَتْ لَهُ عَبائهٌ تُفْرَشُ لَهُ حَیْثُما إنْتَقَلَ وَ تُثَنّی ثِنْتَیْنِ وَ کانَ کثیراً ما یَتَوسَّدُ وَسادَهً لَهُ مِنْ أدمً حَشْوُها لیفٌ وَ یَجْلِسُ عَلَیْها ... وَ کانَ یَنام عَلی الحَصیرِ لیسَ تَحْتَهُ شْی ءٌ (1) ▫️رختخواب رسول خدا صلی الله علیه وآله پوستی بود که داخل آن لیفه و پوشال خرما پر شده بود. بالش او نیز چنین بود. ▫️زیراندازش یک عبا بود، که گاهی هم آن را دولا می کرد و بر آن می نشست و یا می خوابید. ▫️اغلب بر حصیری می خوابید و جز آن، زیر آن حضرت چیزی نبود ▫️و چون به رختخواب می رفت، به پهلوی راست می خوابید و دست راست خود را زیر صورت راست خود قرار می داد 5️⃣ خواب و بیداری 🌸به فرموده امام باقر علیه السلام رسول خدا صلی الله علیه و آله هرگاه از خواب برمی خاست به سجده در پیشگاه خدا می پرداخت. ▫️هنگام خواب، مسواک را بالای سر خود می گذاشت. همین که بیدار می شد، شروع می کرد به مسواک زدن ... ▫️هر شب، سه بار مسواک می زد: یک بار قبل از خواب، یک بار وقتی از خواب برای نماز شب بیدار می شد، و یک بار هم وقتی که می خواست برای نماز صبح، از خانه به مسجد برود. ▫️چون بیدار می شد می فرمود: «حمد خدایی را که پس از مرگم مرا زنده کرد. پروردگارم آمرزنده و شکور است (2) 6️⃣ احترام به واردین ✅حرمت نهادن به آن که بر انسان وارد می شود، شرط ادب است، و بی اعتنایی و برخورد متکبرانه، دور از اخلاق اولیای خداست. 🌸رسول خدا صلی الله علیه و آله به کسی که وارد بر آن حضرت می شد، احترام می کرد وَ کانَ یُؤثِرُ الدّاخِلَ عَلَیْهِ بِالوَسادهِ الَّتی تَحْتَهُ، فَانْ ابی انْ یَقْبَلها عَزَمَ عَلَیهِ حتّی یَفْعَل ▫️و یکی از نمودهای این احترام، آن بود که زیرانداز خود را در اختیار تازه وارد می گذاشت و او را روی تشک خود می نشاند و اگر او قبول نمی کرد، آن حضرت آن قدر تأکید می فرمود تا بپذیرد (3) . . . ما قَعَدَ الی رَسوُلِ الَّلهِ رَجُلٌ قَطُّ حتّی یقُومَ ▫️هرگاه کسی وارد می شد و خدمت آن حضرت می نشست پیامبر هرگز از مجلس او برنمی خاست و نمی رفت، تا اینکه خود آن شخص برخیزد و برود(4) 🌸از سلمان فارسی نقل شده است که: خدمت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رسیدم، او بر بالشی و زیراندازی نشسته بود، آن را به طرف من افکند (تا بر آن بنشینم). 🌸آنگاه فرمود: «ای سلمان! هیچ مسلمانی بر برادر مسلمانش وارد نمی شود و او به عنوان اکرام و احترام، زیرانداز برایش نمی گسترد، مگر آنکه خداوند او را می بخشاید(5) 👈ادامه دارد ان شاءالله👇 *********** ⭕️پی نوشت 1-مکارم الاخلاق ، ص 38. 2-مکارم الاخلاق، ص 39. 3-سنن النبی، ص 53. 4- سنن النبی ، ص 51. 5- سنن النبی ، ص 51. @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (3) 👈ب : اخلاق حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله در اجتماع (قسمت اول ) ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ✅نوع رفتار هر کس، نشان دهنده شخصیّت فکری و روحی اوست. برخوردهای حضرت رسول صلی الله علیه و آله، در اجتماع و با قشرها مختلف، می تواند الگوی شایسته ای برای پیروان آن «رسول اسوه» باشد. 🔵در این بخش چند نمونه و موضوع مورد توجّه ما قرار می گیرد: 1️⃣مردم داری 🔹جاذبه شخصیتی هر کس، تا حدّ زیادی مرهون رفتار محبّت آمیز او با مردم و ارزش قائل شدن به انسان هاست. 🔸کسی که در غم و شادی و راحت و رنج، همراه باشد و خود را از آنان جدا نداند و جدا نکند، قلعه دل ها را فتح می کند. 🌸در «مناقب» روایت شده است: یُشَیِّعُ الجَنائِزَ وَ یعودُ الْمرضی فی اقْصَی الْمَدینَهِ .(1) ▫️رسول خدا صلی الله علیه و آله به تشییع جنازه می رفت و در دورترین نقطه شهر «مدینه» به عیادت مریض می پرداخت. 🔹#داستان : گاهی فرزندان خردسال را به حضور پیامبر می آوردند، تا به عنوان تبرک و برکت یافتن، برای او از خدا خیر و نیکی بخواهد، یا نامگذاری کند. رسول خدا صلی الله علیه و آله به خاطر دلجویی بستگان آن فرزند، او را می گرفت و در دامن خویش می نهاد. گاهی اتفاق می افتاد که کودک همانجا ادرار می کرد. بعضی ها که حضور داشتند، بر سر فرزند داد می کشیدند و حضرت آنها را نهی می کرد، آنگاه دعا یا نامگذاری را به پایان می برد و این گونه خویشاوندان آن نوزاد را خرسند می ساخت تا نپندارند که پیامبر، از آن پیش آمد ناراحت و آزرده شده است. چون بیرون می رفتند، حضرت برخاسته، لباسش را آب می کشید و پاک می کرد.(2) 2️⃣خنده رویی ✅لبخند، محبت می آورد و کدورت را می زداید. از این شیوه محبّت آور، رسول خدا فراوان استفاده می کرد. 🔸اغلب خندان و متبسّم بود، مگر آنگاه که قرآن فرود می آمد، یا در حال وعظ و پند دادن بود. 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله هم کلام خویش را با تبسّم می آمیخت، هم چهره ای خندان داشت، هم به چهره دیگران لبخند می زد و خوشرویی و خوشخویی با مردم از خصلتهای وی بود. 🌸در حدیث است: کانَ اکْثَرَ النّاسِ تَبَسُّماً و ضِحْکاً فی وُجُوهِ اصْحابِه . (3) بیش از همه، لبخند داشت و در روی یارانش خنده می زد. 3️⃣ ادب در برخورد ✅حالت و گفتار هر کس در اوّلین لحظه برخوردش با مخاطبان آینه ای است که درون را نشان می دهد. سلام گفتن و دست دادن و مصافحه کردن، نشان ادب، تواضع و حسن خلق است. 🌸در حدیث آمده است: کانَ مِنْ خُلْقِهِ ان یَبْدَأَ مَنْ لَقِیَهُ بالسّلامِ . (4) ▫️از خلق و خوی حضرت آن بود که با هر کس برخورد می کرد، آغاز به سلام می نمود. ▪️اذا لَقِیَ مُسلِماً بَدَأَ بالْمُصافَحَه .(5) ▫️هرگاه با مسلمانی دیدار می کرد، با او دست می داد. 🔸در خود دست دادن نیز رعایت می کرد تا دست خویش را زود عقب نکشد، تا مبادا طرف مقابل احساس بی علاقگی و سردی در برخورد پیدا کند: اذا لَقِیَهُ احَدٌ مِنْ اصحابِهِ فَناوَلَ بِیَدِهِ ناوَلَها ایّاهُ فلَمْ یَنْزَعْ عَنْهُ حَتّی یَکُونَ الرَّجُلُ هُوَ الّذی یَنْزِعُ عَنْهُ. (6) ▫️هرگاه با یکی از اصحاب ملاقات می کرد و آن شخص دست پیش می آورد، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله با او دست می داد و دست خویش را از دست او جدا نمی کرد تا این که شخص مقابل دست خود را عقب بکشد و از دست آن حضرت درآورد. 👈ادامه دارد ان شاءالله👇 *********** ⭕️پی نوشت 1- بحارالانوار، ج 16، ص 228. 2- مکارم الاخلاق، ص 25. 3- المحجه البیضاء، فیض کاشانی، ج 4، ص 134. 4- المحجه البیضاء، فیض کاشانی، ج 4، ص 130. 5- سنن النبی، علامه طباطبایی، ص 62. 6-مکارم الاخلاق، ص 17. @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (4) 👈ب : اخلاق حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله در اجتماع (قسمت دوم ) 4️⃣تفقّد و احوالپرسی 🔹آگاهی «پیشوا» از حال و وضع «پیروان» و خبرگیری از مشکلاتشان و سر زدن به خانه هایشان نیز از اسباب نفوذ در دلهاست. 🔸رسول خدا صلی الله علیه و آله از یاران خود غافل نمی ماند و رابطه ها را همچنان زنده و قوی نگاه می داشت. 🌸به روایت امام علی علیه السلام: اذا فَقَدَ الرَّجُلَ مِنْ اخوانِهِ ثَلاثَهَ ایّامٍ سَأَلَ عَنَهُ، فَانْ کانَ غائِباً دَعا لَهُ و انْ کانَ شاهِداً زارَهُ و انْ کانَ مریضاً عادَهُ . (1) ▫️هر گاه کسی از برادران دینی اش را سه روز نمی یافت (و در جمع مسلمانان نمی دید) سراغ او را می گرفت. ▫️پس اگر غایب و در سفر بود، برایش دعا می کرد؛ ▫️اگر شاهد و حاضر در شهر بود، به دیدارش می شتافت ▫️و اگر بیمار بود، به عیادتش می رفت. 🔹این نشان دهنده رابطه ای صمیمی با زیردستان است و مقتضای «اخوّت دینی» همین یکدلی و صفا و محبّت است. 5️⃣ مردمی زیستن 🔸آنچه آن حضرت را به مردم نزدیک می ساخت و با او احساس «خودی» می کردند، رفتار مردمی و اخلاق متواضعانه و دور از تکلّف او بود. 🔹با آنکه از نظر فکر، علم، عصمت، پاکی و فضایل روحی و معنوی، در سطحی بالاتر از مردم بود و افراد عادی باافق معنویّت و کمال وجودی او فاصله های بسیار داشتند، ▪️اما نحوه معاشرت و برخورد رسول خدا صلی الله علیه و آله مردمی بود، ▪️هم در حرف زدن در سطح مردم سخن می فرمود، ▪️هم در معاشرت، با توده خلق الله، خود را هم افق می ساخت 🌸یجالِسُ الفُقَراءَ وَ یُؤاکِلُ المَساکینَ (2) ▫️با تهیدستان همنشین و با بینوایان هم غذا می شد. 🌸به روایت زید بن ثابت: کُنّا اذا جَلَسْنا الَیْهِ انْ اخَذْنا بِحَدیثٍ فی ذِکرِ الآخِرَهِ اخَذَ مَعَنا وَ انْ اخَذْنا فِی الدّنیا اخَذَ مَعناوَ انْ اخَذْنا فی ذِکرِ الطَّعامِ وَالشَّرابِ اخَذَ مَعَنا (3) ▫️چنان بودیم که هرگاه در خدمت او می نشستیم، اگر شروع می کردیم به سخن گفتن در یاد آخرت، با ما در همان موضوع صحبت می کرد، ▫️و اگر به دنیا می پرداختیم، او هم با ما از دنیا سخن می گفت ▫️و اگر از خوردنی و نوشیدنی می گفتیم، آن حضرت هم درباره همان با ما به سخن می پرداخت. 🔸این نهایت مردمی زیستن آن بزرگوار بود و خود را تافته ای جدا بافته از مردم نمی دانست (اگر چه در واقع، چنان بود. 6️⃣مراعات حال دیگران 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله مظهر رأفت الهی و نسبت به مؤمنان «رؤوف و رحیم» بود، 🔸 این رأفت و رحمت، در موارد بسیاری از رفتار و سیره اش متجلّی بود، حتّی در نماز و خطبه و سخنرانی. 🌸به فرموده امام علی علیه السلام: کانَ اخَفَّ النّاسِ صَلاهً فی تَمامٍ وَ کانَ اقْصَرَ النّاسِ خُطبهً وَ اقَلَّهُمْ هَذَراً)4) ▫️در نماز جماعت و جمعه) در عین حال که نمازش را تمام و کمال می خواند، نمازش از همه سبک تر و خطبه اش از همه کوتاه تر بود و حرف های بیهوده و بی ثمر در سخنانش نبود. 🌸گاهی که در نماز صدای گریه کودکان به گوشش می رسید، نماز را سریع تر می خواند و به پایان می برد تا مادر آن کودک، به فرزندش برسد. 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله با آن که اغلب، نمازهای مغرب و عشاء را با فاصله می خواند، ولی گاهی در سفرها، یا در شب های بارانی، یا آنگاه که کاری فوری داشت، مغرب را دیر و عشاء را زودتر می خواند و بین دو نماز جمع می کرد و می فرمود: هر که رحم نکند، به او رحم نمی شود: ▫️منْ لا یَرحَمُ، لا یُرحَمُ(5) 👈ادامه دارد ان شاءالله👇 *********** ⭕️پی نوشت 1-همان، ص 19. 2-بحارالانوار، ج 16، ص 228. 3-سنن النبی، ص 61. 4-سنن النبی، ص 45. 5-همان، ص 248. @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (5) 👈ب : اخلاق حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله در اجتماع (قسمت سوم ) 7️⃣روحیّه بزرگواری ▪️این که انسان، ▫️از خطای دیگران در گذرد، ▫️عذرخواهی افراد را بپذیرد، ▫️کسی را بر لغزش هایش سرزنش و ملامت نکند، ▫️خواسته کسی را ردّ نکند، ▫️️به سخن چینی و ذکر معایب دیگران گوش ندهد، ▫️دست و دل باز و اهل جود و کرم باشد و ... همه نشانه هایی از روح با عظمت و اخلاقی کریمانه و بزرگوارانه است 🔹و همه آنچه یاد شد، در رسول خدا صلی الله علیه و آله جلوه گر بود و درباره آنها احادیث متعدّدی نقل شده است. 🌸به نقل حضرت امیر علیه السلام: کانَ رَسُولُ اللَّهِ اجْوَدَ النّاسِ کَفّاً وَ اکْرَمَهُمْ عِشْرَهً(1) ▫️رسول خدا صلی الله علیه و آله از همه مردم بخشنده تر و از همه مردم در معاشرت، بزرگوارتر بود. 🌸و در حدیث دیگر است: یَقْبَلُ مَعْذِرَهَ المُعْتَذِرِ الَیْهِ (2) ▫️عذرخواهی کسی را که او معذرت می طلبید، قبول می کرد. 🌸ولا یَجْزِی السَّیِّئَه بِالسیّئهِ وَ لکِنْ یَعْفُو وَ یَصْفَحُ. ▫️هرگز بدی را با بدی پاسخ نمی گفت، بلکه از بدهی های مردم درمی گذشت و آنان را می بخشود و حالت عفو و صفح (که توصیه قرآن است) داشت: 🔸انس بن مالک نقل می کند :که من هشت سال (و در بعضی روایات، نه سال) خدمتگزاری پیامبر خدا را انجام دادم و هرگز نشد که یک بار هم به من بفرماید که چرا چنین کردی و بر کار من عیبجویی یا ملامت و سرزنش کند! 🔹دوست داشت که دلی سرشار از صفا و محبّت نسبت به یاران داشته باشد 🔹و از اینکه در حضور او بدی ها و لغزش های دیگران را مطرح ساخته، او را دل چرکین و ناراحت نسبت به اصحابش کنند، منع می کرد و می فرمود: لا یُبَلِّغُنی احدٌ مِنکُم عَنْ احَدٍ مِنْ اصحابی شَیئاً فَانی احِبُّ انْ اخْرُجَ الَیْکُم وَ انا سَلیمَ الصَّدْرِ (3) ▫️هیچ کدام از شما، درباره یکی از اصحابم چیزی به من نگویید و به گوشم نرسانید (البته منظور گزارشهای ناخوشایند و عیب جویی هاست) ▫️چرا که من دوست دارم هرگاه نزد شما بیرون می آیم، سینه و دلم نسبت به اصحابم، سلیم و بی غل و غش باشد. روشن است که شنیدن معایب دیگران، خاطر انسان را مکدّر کرده، صفای دل را می برد. 8️⃣صبوری و تحمّل 🔹در مدیریت اجتماعی و اخلاق معاشرت، صبر بر جفاها و تندی ها و صبوری در برابر ناملایمات و حرف های خشن دیگران، از عوامل عمده موفّقیّت است. 🔹حضرت رسول صلی الله علیه و آله این خصلت ها را در اوج خود دارا بود. #داستان :روزی یک عرب بادیه نشین سراغ پیامبر آمد و در برخورد، به شدّت ردای آن بزرگوار راکشید، تا آنجا که حاشیه ردا، بر گردن رسول خدا صلی الله علیه و آله خطّ انداخت و اثر گذاشت، آنگاه به آن پیامبر رؤوف خطاب کرد که: یا محمّد! از آن اموال خدا که در اختیار توست، دستور بده که به من بدهند! حضرت به او توجّهی کرد، لبخندی زد و دستور داد که چیزی به او بدهند!(4) شگفتا از این همه عظمت روح و متانت و تحمّل! 🔸این صبوری، به خصوص نسبت به غریبان و ناآشنایان و تازه واردین بیشتر بود، چرا که آنان بیشتر می بایست جذب خلق و خوی والای رسول الله صلی الله علیه و آله و مجذوب آیین آسمانی اسلام می شدند. 🔹آنان که مقام معنوی و عظمت آن حضرت را نمی دانستند، در سخن گفتن، چیز خواستن، برخورد کردن، گاهی گستاخانه و بی ادبانه رفتار می کردند، 🔸امّا رفتار والا و حسن خلق نبوی از حدّت و شدّت آن می کاست و شیفته «مکارم اخلاق» آن رسول اسوه می شدند. 🌸حضرت علی علیه السلام می فرماید: یَصبِرُ لِلْغَریبِ عَلَی الجَفْوَهِ فی مَنْطِقِهِ و مَسألَتِهِ، حَتّی انْ کانَ اصحابُهُ لَیَستَجْلِبُونَهُ (5) ▫️پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در برابر جفا و تندی یک غریب در حرف زدن و سؤال کردن و خواستنشان، آن قدر صبر و تحمّل از خود نشان می داد که اصحاب، تصمیم می گرفتند آن غریب را جلب و مؤاخذه کنند و نگذارند رسول خدا صلی الله علیه و آله مورد آزار قرار گیرد. 🍃ای سوره عشق ای آیه مهر ای چشمه نور ای پا نهاده بر بلنداهای افلاک ای همنشین بینوا بر بستر خاک ای خوب، ای پاک! در روزهای تیره و شبرنگ «بطحا مشعل به کف، درد آشنا، ره می گشودی در اوج خشم و کینه دیرین یثرب در سینه ها بذر محبّت می فشاندی پاک و مبرّا بودی از هر لغزش و عیب ای شاهد غیب! یادت گرامی باد، ای یاد معطّر ای نامت احمد نامت بلند و جاودان باد، ای محمّد! (6) ********** ⭕️پی نوشت 1-مکارم الاخلاق، ص 17. 2-سنن النبی، ص 75. 3-سنن النبی، ص 75. -4مکارم الاخلاق، ص 17. 5-همان، ص 15. 6-برگ و بار، جواد محدثی، ص 68 @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (6) 👈ج : جلسات پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم (قسمت اول) 🔸کسانی که با مردم معاشرت دارند، نحوه رفتارشان در جلسات، می تواند جذب کننده یا دفع کننده باشد. 🔸برای الگوگیری از رفتار پیامبر خدا صلی الله علیه و آله، به نمونه هایی از اخلاق آن حضرت در این زمینه اشاره می کنیم: 1️⃣یاد خدا 🔸عبودیت و بندگی، ایجاب می کند که عبد، هرگز از ذکر خدا و یاد مولایش غافل نشود، چه ذکرِ زبانی، چه یاد قلبی و چه نحوه عمل که گویای توجّه به خداوند است. و رسول خدا صلی الله علیه و آله چنین بود: 🌸و کانَ لا یَقُومُ و لا یَجْلِسُ الّا عَلی ذِکرِ اللَّه (1) ▫️پیامبر جز با یاد خدا برنمی خاست و نمی نشست. 🔹این گونه حالات در نشست و برخاست و یاد پیوسته خدا، در همنشینان و معاشران نیز تأثیر می گذارد و آنان را هم به یاد خدا می اندازد. 2️⃣بی تکلّف 🔸رسول خدا صلی الله علیه و آله در مجالس، جای خاصّی را برای خویش تعیین نمی کرد. هر جا که جا بود می نشست و یاران را نیز به همین مسأله فرمان می داد. 🌸«کانَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یَجْلِسُ عَلَی الأرضِ وَ یأکُلُ عَلَی الأرضِ(2) ▫️روی زمین می نشست و روی زمین غذا می خورد: 🌸یجْلِسُ جُلُوسَ العَبْدِ وَ یَعْلَمُ انَّهُ عَبْدٌ (3) ▫️مثل بردگان بر زمین می نشست و می دانست که بنده است، یعنی نمایش نمی داد و تظاهر نمی کرد، بلکه خصلتش چنین بود: 🔸در جلسات، وقتی وارد می شد، هر جا که جا بود می نشست، به دیگران هم چنین توصیه می فرمود، به همه یکسان نگاه می کرد تا کسی احساس تبعیض در نگاه و توجّه به مخاطب، نکند. (4) 🌸ابوذر غفاری نقل می کند: رسول خدا صلی الله علیه و آله میان اصحاب می نشست، و گاهی که فردی غریب و ناشناس می آمد و آن حضرت را نمی شناخت، از جمع می پرسید که پیامبر کدام یک از شماست؟ این بود که از رسول خدا صلی الله علیه و آله درخواست کردیم اجازه فرماید جایگاهی برایش بسازیم که آنجا بنشیند تا افراد غریب، او را بشناسند. با موافقت پیامبر، دکّه و سکو مانندی از گِل برایش بنا کردیم، آن حضرت روی آن می نشست و ما هم در دو طرف پیامبر می نشستیم.(5) 🔹انس بن مالک نقل می کند: هرگاه نزد پیامبر می آمدیم، حلقه وار می نشستیم.(6) 🔸و این گونه حلقه وار و دور هم نشستن، نشانه بی تکلّفی در جلسات، و پرهیز از تشریفات و در قید و بند «جای خاص» نبودن است. 👈ادامه دارد ان شاءالله *********** ⭕️پی نوشت 1- بحارالانوار، ج 16، ص 228. 2- بحارالانوار، ج 16، ص 222. 3- همان، ص 225. 4- مکارم الاخلاق، ص 14. 5- همان، ص 16. 6- بحارالانوار، ج 16، ص 236. @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (7) 👈ج : جلسات پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم (قسمت دوم ) 3️⃣ جلوس مؤدّبانه نحوه نشستن در حضور دیگران، فرهنگ و تربیت انسان را نشان می دهد. 🔸پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله بیش از همه ادب اجتماعی را مراعات می کرد. 🌸و ما رُئِیَ مُقدِّماً رِجْلَهُ بَیْنَ یَدَیْ جَلیسٍ لَهُ قَطٌّ . (1) ▫️هرگز دیده نشد که پای خود را در حضور دیگران، دراز کند 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله اغلب رو به قبله می نشست، ▫️و به کسانی هم که خدمتش می رسیدند، احترام و تکریم می کرد ▫️و گاهی زیرانداز یا عبای خود را برای آنان می گسترد تا روی آن بنشینند، ▫️با آنکه هیچ گونه قرابت و خویشاوندی میانشان نبود، ولی دیگران را روی جایگاه خود می نشاند. (2) 🌸ما اخْرَجُ رُکْبَتَیْهِ بَیْنَ یَدَیْ جَلیسٍ لَهُ قَطُّ . (3) 🔸پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله تا آنجا ادب مجلس را رعایت می کرد که زانوهای خویش را در برابر چشم دیگران، قرار نمی داد، رفتاری که گاهی عربها داشته و دامن لباس را بالا می زدند و ساقها و زانوان لختشان دیده می شد، اما آن حضرت، همواره پاها و زانوهای خویش را می پوشاند 🔹وقتی برای غذا، سر سفره می نشست، زانوان و قدم های خویش را جمع می کرد و مثل نمازگزار و حالت تشهد می نشست، لیکن یکی از دو زانو روی دیگر متمایل می شد و می فرمود: من بنده ام، مثل بندگان می خورم و مثل بندگان می نشینم. (4) 🍃#داستان :مردی وارد مسجد شد و به حضور پیامبر رسید. حضرت رسول صلی الله علیه و آله تنها نشسته بود، اما در عین حال، جا به جا شد و برای مرد تازه وارد، جا باز کرد. آن مرد گفت: یا رسول اللَّه! جا که وسیع است! حضرت فرمود: حق مسلمان بر مسلمان دیگر آن است که وقتی دید می خواهد نزدیک او بنشیند، برایش جا باز کند و جا به جا شود . (5) 4️⃣حفظ حریم ها 🔹گاهی بیان کاستی ها و زشتی ها و عیوب دیگران نُقل مجالس است و به انتقاد از این و آن سپری می شود و حریم ها مراعات نمی گردد. 🌸به روایت امیر المؤمنین علیه السلام: مَجْلِسُهُ مَجْلِسُ حِلْمٍ وَ حَیاءٍ و صِدْقٍ و امانَهٍ، وَ لا تُرْفَعُ فیهِ الأصواتُ . (6) ▫️مجلس پیامبر، مجلس بردباری، شرم و حیا، صدق و امانت بود، ▫️سر و صدا و فریاد در آن مجلس شنیده نمی شد، ▫️حرمت افراد مورد هتک قرار نمی گرفت، و در پی لغزش دیگران و عیب جویی از آنان نبودند، ▫️همه اهل پیوند و صفا و ارتباط بر محور تقوا بودند، ▫️بزرگان و سال خوردگان مورد تکریم و احترام قرار می گرفتند، ▫️به خردسالان، ترحّم و شفقت می شد ▫️و افراد نیازمند و مراجعانی را که کار داشتند، مراعات می کردند و پناهگاه و مأمنی برای غریبان بودند: 🔸چنین مجلسی، زمینه ساز تربیت روحی و ادب اجتماعی است. این فرهنگ را از پیامبر صلی الله علیه و آله آموخته بودند. 🔹در محضر آن حضرت، وقتی سخن گفته می شد، همه گوش می کردند، سخن یکدیگر را قطع نمی کردند، ▫️پای سخنرانی رسول خدا صلی الله علیه و آله، سراپا گوش بودند، آن چنان که گویی پرنده بر سرشان نشسته است. ▫️چون کلام پیامبر تمام می شد، آنان آغاز به سخن می کردند. ▫️هنگام سخن گفتن دیگری نیز تا پایان کلامش صبر می کردند و وارد سخنان او نمی شدند. (7) 🔸در حضور آن حضرت، اگر سخنی هم درباره دیگران گفته می شد، سخن از نیازها و حاجت هایشان بود تا به تأمین و رفع آنها اقدام شود. 🔹خود آن حضرت سفارش فرموده بود که حاجت و نیاز کسانی را که دسترسی به من ندارند، به من اطلاع دهید، چرا که خداوند در قیامت، قدم های کسانی را بر صراط، استوار می دارد که حاجتِ حاجتمندان و گرفتاریِ درماندگان را به افراد توانگر و مسؤولان و زمامداران برسانند. 🌸لا یُذْکَرُ عِندَهُ الّا ذلِکَ وَ لا یُقبَلُ مِنْ احدٍ عَثْرَهٌ .(8) ▫️این بود که در خدمت آن حضرت، سخن از این گونه نیازها بود و مجالی نمی داد که از عیوب و لغزش های دیگران صحبت شود: *********** ⭕️پی نوشت 1- بحارالانوار، ج 16، ص 236. 2- المحجه البیضاء، ج 4، ص 131 3- مکارم الاخلاق، ص 17. 4- المحجه البیضاء، ج 4، ص 135. 5- بحارالانوار، ج 16، ص 240. 6- سنن النبی علامه طباطبایی، ص 17. 7- همان. 8-بحارالانوار، ج 16، ص 151. @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (8) 👈ج : جلسات پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم (قسمت سوم ) 5️⃣رسیدگی به مشکلات 🔹محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله جلسه طرح نیازها از سوی مردم و پاسخگویی و اجابت از سوی آن حضرت بود. ▫️از این رو از با برکت ترین مجالس محسوب می شد. ▫️وقتی کسی در خدمت پیامبر بود و نیاز و کار را مطرح می کرد، آن حضرت آن قدر تحمّل می کرد و گوش می داد تا سخن او به پایان برسد. ▫️اگر در توانش بود، حاجت او را برمی آورد، وگرنه با گفتاری دلنشین او را خرسند می ساخت. ▫️آن قدر تحمّل نشان می داد که طرف برخیزد و برود، نه اینکه پیامبر، کلام او را نیمه کاره رها کند و در پی کار خویش رود . (1) 🌸 حضرت می فرمود: حق مجالس را ادا کنید. می پرسیدند: حقّ مجالس چیست؟ می فرمود: چشم هایتان رااز ناروا بپوشید، پاسخ سلام را بدهید، نابینا را راهنمایی کنید، امر به معروف و نهی از منکر کنید . (2) 🔸در محضر پیامبر، کسانی قرب و منزلت بیشتری داشتند و از یاران ویژه وی به شمار می رفتند که خیرخواهی شان نسبت به مسلمانان بیشتر و مواسات، کمک رسانی و ایثارشان نسبت به مردم افزون تر باشد . (3) 🌸به روایت علی علیه السلام کسانی که با آن حضرت کار داشتند و برای رفع حاجت در خانه خدمتش می رسیدند، بعضی یک حاجت داشتند، برخی دو حاجت و بعضی دارای نیازهای متعدّد. 🔹پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اوقات خویش را صرف آنان می کرد و مشکلاتشان را برطرف می کرد و وقت خویش را به تناسب کار و حاجت آنان تقسیم می کرد و در اختیار آنان می گذاشت . (4) 🔸محضر رسول اکرم صلی الله علیه و آله همواره پربار بود، ▫️هم از جهت شناختِ معارف دینی و هم الهام گیری از اخلاق و سلوک اجتماعی و گرایش و عنایت به عبادات و تکالیف. ▫️آنان که شرفیاب خدمتش می شدند، بی بهره و دست خالی برنمی گشتند، ▫️یا فهم دینی آنان افزوده می شد، یا در درجات معنوی رشد می کردند، و حتی بهره مادی هم می بردند. به این گزارش علوی علیه السلام دقت کنید: یَدْخُلُونَ رُوّاداً وَ لا یَفْتَرِقُونَ الّا عَنْ ذَواقٍ وَیَخْرُجُونَ ادِلَّهً . (5) افراد، برای درک فیض و طلب علم، شرفیاب حضورش می شدند و بی اینکه چیزی بچشند، متفرّق نمی شدند و چون برمی گشتند، راهنمایانی بودند!) هم بهره مندی مادی و هم تغذیه روحی و معنوی. 6️⃣ احترام به دیگران 🔹پیامبر خدا صلی الله علیه و آله سعی می کرد در حضور او حرمت اشخاص حفظ شود و احساس کرامت و عزّت کنند. 🔸یکی از نمادهای این حرمت گذاری، مراعات حال تازه واردین و جادادن به آنان است. مردی وارد مسجد شد، در حالی که پیامبر تنها نشسته بود. حضرت کمی جابه جا شد و برای او جا باز کرد. آن مرد گفت: یا رسول اللَّه! جا وسیع است. فرمود: حق مسلمان بر مسلمان دیگر آن است که چون دید می خواهد کنار او بنشیند، برایش جا باز کند .(6) 🌸از توصیه های آن حضرت این بود که هر گاه بزرگ یک قوم نزد شما آمد، به او اکرام و احترام کنید: اذا أتاکُم کَریمُ قَوْمٍ فَاکرِموهُ» (7) ▫️و خود نیز در عمل چنین رفتاری داشت. *********** ⭕️پی نوشت 1-مکارم الاخلاق، ص 17. 2-همان، ص 26. 3-بحارالانوار، ج 16، ص 151. 4-سنن النبی، ص 15. 5-سنن النبی، ص 15. 6-بحار الانوار، ج 16، 240 7-مکارم الاخلاق، ص 24 🆔 @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (9) 👈د سخن گفتن (قسمت اول ) ✅کیفیت سخن گفتن با دیگران، نشانه میزان خردمندی و حدّ و حدود شعور و ادب انسان است، 🔹در این بخش، اشارتی به سیره حضرت رسول صلی الله علیه و آله در مورد سخن گفتن داریم، تا در این موضوع که مورد ابتلای همگان است به آن حضرت اقتدا و تأسی کنیم: 1️⃣کلام مفید و مربوط بسیاری از سخنان که بر زبان جاری می شود، کم فایده و بیهوده است، سزاوار است که انسان خود ساخته، بر زبان و گفتار خود، کنترل و مراقبت داشته باشد. 🌸کانَ صلی الله علیه و آله یَخْزِنُ لِسانَه الّا عَمّا یَعْنیهِ وَیُؤَلِّفُهُمْ وَلا یُنَفِّرُهِمْ(1) ▫️پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله زبان خویش را نگه می داشت و به کار نمی انداخت، مگر در اموری که به آن حضرت مربوط باشد، یا سودمند باشد، ▫️وقتی هم سخنی می فرمود، الفت بخش و وحدت آفرین بود، نه عامل تفرقه و موجب بد دلی و کدورت افراد، نسبت به یکدیگر 2️⃣در سطح مخاطبین ✅خردمند در سخن گفتن، سطح فکر و میزان کشش و معلومات طرف را حساب می کند. ▫️زیرا سخنان نامناسب با عقل و فکر مخاطبین، هم سبب خستگی و ملامت آنان از گوش دادن می شود، ▫️و هم آنان را به برداشت های غلط یا اندیشه های انحرافی می کشاند. 🔸پیامبر خدا صلی الله علیه و آله با آنکه عقل کلّ بود و دانای همه اسرار و معارف والا، اما در سخن گفتن، سطح شعور و ظرفیّت طرف را می سنجید. 🌸امام صادق علیه السلام فرموده است که ما کَلَّمَ رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه و آله العِبادَ بِکُنْهِ عَقْلِهِ قَطُّ، قالَ رسولُ اللَّه صلی الله علیه و آله انّا مَعْشَرُ الأنبیاءِ امِرْنا انْ نُکَلِّمَ النّاسَ عَلی قَدْرِ عُقُولِهِمْ (2) ▫️رسول خدا صلی الله علیه و آله هرگز با مردم، با عمق عقل و درک خود سخن نگفت و می فرمود: ما پیامبران، مأموریم که با مردم به اندازه عقل آنان حرف بزنیم، نه به قدر فهم خودمان: 🔹این شیوه، برای همه کسانی که با سخنرانی، تدریس و تألیف با مردم مرتبطند، درس و الگوست، تا از این طریق، یعنی سخن و نوشتاری روشن، مفهوم و مردمی استفاده کنند، تا به راحتی با مخاطبین، ارتباط برقرار کنند. 🌸کانَ کَلامُهُ فَصلًا یَتَبَیَّنُهُ کُلُّ مَنْ سَمِعَهُ (3) ▫️سخنان پیامبر، روشن، گویا، واضح بود، چنانکه هر شنونده ای آن را می فهمید: 3️⃣ هنر گوش دادن ✅صبوری و تحمل گاهی هم در بعد گوش دادن به سخنان دیگران تبلور پیدا می کند. ▫️افراد عجول و کم ظرفیّت تنها دوست دارند حرف بزنند. نه تحمّل گوش دادن دارند، نه حوصله اینکه تا پایان یافتن سخنان طرف، تحمل و سکوت کنند. 🌸منْ تَکَلَّمَ انْصَتُوا لَهُ حتّی یَفْرَغ». «وَلا یَقْطَعُ عَلی احَدٍ کلامَهُ (4) ▫️حضرت رسول صلی الله علیه و آله هم اصحاب را چنان عادت داده و تربیت کرده بود که حرف گوینده را تا پایان گوش می دادند و ساکت بودند تا از سخن گفتن فراغت یابد، ▫️و هم خود آن حضرت هرگز کلام کسی را قطع نمی کرد: 4️⃣ سخن با تبسّم 🔸از نمودهای حسن خلق، آمیختن سخن با لبخند است. هم جاذبه می آفریند، هم سخن را دلنشین تر می سازد. 🌸کانَ رَسُولُ اللَّه صلی الله علیه و آله اذا حَدَّثَ بِحَدیثٍ تَبَسَّمَ فی حَدیثِهِ. (5) ▫️سخن گفتن پیامبر صلی الله علیه و آله آمیخته به تبسمی ملیح و دلنشین بود: 🔹گاهی هم با دیگران، با گفتار خویش، مزاح و شوخی می کرد، با این هدف و قصد که آنان را مسرور و خرسند سازد . (6) *********** ⭕️پی نوشت 1-بحار الانوار، ج 16، ص 151. 2-همان، ص 280. 3-مکارم الاخلاق، طبرسی، ص 23. 4-بحارالانوار، ج 16، 153. 5-سنن النبی، علامه طباطبایی، ص 48. 6-همان. 🆔 @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (10) 👈د سخن گفتن (قسمت دوم ) 5️⃣ خلاصه گویی 🔹پر حرفی، آزار دهنده شنونده است و او را خسته می کند. سخنرانی های طولانی موجب گریز افراد از جلسات مذهبی، یا نماز جمعه و مجالس وعظ می گردد. 🌸کانَ اقْصَرَ النّاسِ خُطبهً وَاقَلَّهُ هَذَراً. (1) ▫️رسول اکرم صلی الله علیه و آله که همه کلماتش نور و حکمت و آموزنده بود، رعایت می کرد که خطبه هایش کوتاه باشد ▫️در عین کمال نماز، خطبه هایش کوتاه ترین بود و کمترین سخن بیهوده و غیر لازم نداشت. 🔸این رعایت حال مردم و «مردم داری» او را نشان می داد. 6️⃣ همدلی و همزبانی با مردم 🔹از جلوه های دیگر مردم داری و مردمی زیستن آن حضرت آن بود که در جلسات با مردم به سخن می پرداخت و از همان سخنان می گفت که آنان می گفتند، 🔸در طرح مشکلات اجتماعی و مسائل روز مرّه و گرفتاری های زندگی، یا طرح موضوعات دینی و دنیوی و اخروی با آنان هم آوا و هم سخن می شد، نه آنکه خویش را جدا از مردم به حساب آورد و در گفتگوها با مردم محشور و مخلوط نشود. ▪️زید بن ثابت نقل می کند: هر گاه نزد پیامبر می نشستیم، اگر سخنی در یاد آخرت می گفتیم با ما هم سخن می شد. (2) 🌸کانَ رَسُول اللَّه صلی الله علیه و آله اذا حَدَّثَ الحدیثَ او سَأَلَ عَنِ الأمرِ کَرَّرهُ ثلاثاً لِیَفْهَمَ ویُفهَمَ عَنْهُ. (3) ▫️گاهی برای آنکه سخنش کاملًا برای طرف مقابل مفهوم و بی ابهام باشد، آن را سه بار تکرار می فرمود. 7️⃣کنترل زبان در حال خشم 🔹حضرت رسول صلی الله علیه و آله دیرتر از همه خشمگین و عصبانی می شد و زودتر از همه هم عفو می کرد و در می گذشت. ▪️و در حال خشم و رضا یکسان سخن می گفت. یعنی نه رضا و خرسندی، او را به گزافه گویی و تملّق می کشاند و نه عصبانیت او را از مرز حق بیرون می برد. 🔸این میزان تقوا و اراده قوی است که انسان در حال غضب، حق و باطل را به هم نیامیزد. 🌸وَ کانَ فِی الرِّضا وَالغَضَبِ لایَقُولُ الّا حَقّاً (4) ▫️پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در حال رضا و غضب، چیزی جز حق نمی گفت: 🔹این ها گوشه هایی از «اخلاق کریمه» پیامبر خاتم است که از سوی خداوند به «خلق عظیم» ستوده شده است و بجاست که پیروان او در رفتار و گفتار از مولا و مقتدایشان پیروی کنند و سخن گفتنشان براساس، حق رضای الهی، مردم داری، روشنگری، صبوری، و تحمل، کوتاه و جذاب باشد و «ادب در گفتار» شاخصه ادب اجتماعی امّت محمد صلی الله علیه و آله محسوب گردد. *********** ⭕️پی نوشت 1-بحار الانوار، ج 16، ص 237، 2-بحار الانوار، ج 16، ص 235. 3-مکارم الاخلاق، ص 20. 4-سنن النبی، ص 76. 🆔 @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (11) 👈ه- راه رفتن (قسمت اول ) ✅حالات ظاهری انسان گاهی آینه درون نمای اوست. ▫️نحوه «راه رفتن» نیز به نوبه خود گویای خصلت های شخصیتی افراد است. 👈حضرت رسول صلی الله علیه و آله در کیفیت راه رفتن هم شیوه خاصی داشت که به آن اشاره می کنیم: 1️⃣مشْیِ استوار 🔹محکم و استوار راه رفتن، نشانه صلابت روحی و قدرت درونی است. البته در حدّی که به شکل غرور و تکبر در نیاید. نحوه راه رفتن حضرت رسول، استوار و متین و با قدرت و استواری بود. 🌸به نقل ابن عباس: کانَ رَسُولُ اللَّهِ اذا مَشی، مَشی مَشیاً یُعْرَفُ انَّهُ لَیسَ بِمَشیِ عاجزٍ وِلابِکَسْلانَ . (1) ▫️مشی محکم نشانه عاجز و سست و کسل نبودن حضرت بود. 🌸در نقل دیگر از حضرت علی علیه السلام آمده است که ▫️چنان راه می رفت که گویی در سراشیبی گام برمی دارد، شیوه ای که پیش از آن و بعد از آن دیده نشده است . (2) 🌸به نقل جابربن عبداللَّه انصاری: کانَ رسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله فی اخْرَیاتِ النّاسِ یُزجِی الضَّعیفَ وَ یُرْدِفُهُ وَیَدُلُّهُمْ . (3) ▫️پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در اواخر مردم راه می رفت، ناتوانان را کمک می کرد و بر مرکب خویش سوار می نمود و آنان را راهنمایی می کرد. 2️⃣ تند، اما باوقار 🔹رعایت اعتدال در رفتار، سیره پیامبرانه است. 🔸 گاهی تند رفتن، به سبُکی و خفّت می انجامد، گاهی هم آرام و سنگین راه رفتن سر از تکبر و غرور در می آورد. 🔸 ایجاد موازنه در راه رفتن، به حالتی که نه مغرورانه باشد، نه سبک و نه عاجزانه چیزی است که در رفتار آن حضرت مشهود بود. ▪️به نقل هند بن ابی هاله تمیمی: یَمشی هَوْناً، سریعَ المَشْیَهِ (4) ▫️آن حضرت با آرامش و وقار راه می رفت، در عین حال، تند و چابک بود. 3️⃣ مراعات افراد پیاده 🔸گاهی سواره از حال پیاده بی خبر است. سوار بر مرکب پیش می تازد و افراد بی وسیله و مرکب را پشت سر می گذارد، یا با بی اعتنایی از کنار آنها می گذرد. 🔹 بی توجهی به پیادگان نوعی غرور را همراه دارد 🔹 و سوار نکردن بر وسیله نقلیه خویش، نوعی عمل غیر انسانی و دور از عواطف بشری است. انَّ رَسُولَ اللَّه صلی الله علیه و آله لایَدَعُ احداً یَمشی مَعَهُ اذا کانَ راکِباً حتّی یَحْمِلَهُ مَعَهُ، فَانْ ابی قال: تَقَدَّمْ امامی وَادْرِکْنی فِی المَکانِ الّذی تُریدُ . (5) ▫️پیامبر خدا صلی الله علیه و آله اگر گاهی سواره بود، اجازه نمی داد که کسی یا کسانی پیاده همراه وی و ملازم رکاب، مسیر را طی کنند و او سواره باشد. یا پیاده را هم سوار می کرد، یا می فرمود که: برو و فلان جا منتظر من باش: *********** ⭕️پی نوشت 1- بحار الانوار، ج 16، ص 236. 2- همان، نیز: سنن النبی، ص 46. 3- مکارم الاخلاق، ص 22، سنن النبی، ص 71. 1- مکارم الاخلاق، ص 12. 2- بحار الانوار، ج 16، ص 236. مکارم الاخلاق، ص 22. @hal_khosh

🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (12) 👈ه راه رفتن (قسمت دوم ) 4️⃣ وابسته نبودن به مرکب 🔸برخی از روی تنبلی و بی حالی، حاضر به پیاده روی نیستند. ▫️برخی هم اگر سواره رفت و آمد می کنند، نوع وسیله نقلیه برایشان مهم است ▫️و اگر مدتی بر وسیله عالی سوار می شده اند، عوض کردن آن و استفاده از مرکب ساده تر برایشان دشوار است. ▫️این نشانه نوعی وابستگی به «دنیا» است و تبدیل شدن «وسیله» به «هدف! 🔹پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله گاهی سوار اسب یا استر می شد. ▫️ گاهی سوار بر الاغ و گاهی هم سوار بر درازگوش بی پالان و کسی را هم همراه خود سوار می کرد ▫️و اگر هم وسیله ای نبود، پیاده و یا بدون عبا و عمامه راه می رفت. ▫️در تشییع جنازه شرکت می کرد ▫️و گاهی برای عیادت مریض به دورترین نقطه شهر می رفت 📖سنن النبی، ص 74. این نشان از حرّیت و وارستگی و زندگی مردمی و بی تکلّفی او دارد. تکلّف گر نباشد خوش توان زیست تعلّق گر نباشد خوش توان مرد 5️⃣ عوض کردن مسیر 🔹حضرت رسول صلی الله علیه و آله گاهی از راهی که می رفت در بازگشت از راه دیگری بر می گشت نه همان راه اولیه ▫️این کار، یا یک اقدام امنیتی بود تا از خطرهای احتمالی و کمین دشمنان مصون بماند 🌸یا همچنانکه در حدیثی از حضرت رضا علیه السلام نقل شده است، زمینه افزایش رزق و روزی بوده است. ▫️به این معنی که در تنوع راه عبور، هم انسان های بیشتری را می بیند و تقویت روابط اجتماعی انجام می گیرد، هم مردم و شهر و تلاش ها را می بیند و خوداین معاشرت با طیف وسیع تری از مردم، سبب رونق کار اجتماعی انسان و در نتیجه افزایش رزق اوست. 🔸گرچه راه رفتن و عبور و مرور، چه سواره و چه پیاده چیز ساده و پیش پا افتاده ای جلوه می کند، ولی همین مسأله می تواند با الهام از اسوه های مکتب و شیوه رفتاری اولیای دین، وضعیّت مطلوب و به سامانی داشته باشد. 🔹امروز «فرهنگ ترافیک» و آداب رفت و آمد در جاده ها (چه داخل شهر و چه بیرون) و نحوه تردّد انسان ها در معابر و گذرگاه، از مسائل مهم اجتماعی است. ▫️غرور و خیره سری و بی مبالاتی در مشی و رفت و آمد، امروز در شکل های جدیدتری بروز می کند. 🔸امید است که شیوه رسول اللَّه صلی الله علیه و آله سرمشق امت او باشد و راه رفتنی متواضعانه را پیش گیرند. بقیه مطالب مربوط به این موضوع در 🔻 https://eitaa.com/joinchat/206700555C6ffd205a92 @hal_khosh