رمان 🦋 #خدا_عشق_را_واسطه_کرد 🕯 #فصل_اول 🌿 #پارت_30 باید از کارلو برای پيدا کردن کار کمک ميخواستم باران شدیدی می بارید و سوز هوای سرد ماه دسامبر بدجور در استخون ها رخنه می کرد ، رفت و آمد زیاد بود ، چتری که صبح با خودم برداشته بودم حالا بالای سرم باز بود ، خداروشکر قسمت زیادی از مسير رو با مترو سپری کردم و باقی مسيرو سوار تاکسی شدم ، به علت بارش باران ترافيک شده بود ، هوای تاریک بدجور دلواپسم می کرد ... از تاکسی پياده شدم ، باید یه مسيری تا خونه رو پياده طی ميکردم ، رعد و برق هوا بدجور دلمو آشوب کرده بود ، هوای اون شبِ لعنتی هم دقيقا اینطور بود ، قدم هامو تند کردم ، قدم های تندم توی چاله های آب باعث ميشد گِل به شلوارم پاشيده بشه ولی برام اهميتی نداشت ، خيلی وحشت زده بودم و استرس داشتم ، مدام صحنه های اونشب جلوی چشمام رژه ميرفت توی افکار خودم غرق بودم که اسممو شنيدم یه نفر صدا ميزنه ، برگشتم یه ماشين کنارم ایستاده و سایه تاریک یه مرد مشخص بود ، از وحشت زیادی که داشتم جيغ بلندی زدم که یکدفعه اون مرد از ماشين پياده شد ، از دیدن چهره کارلو زیر نور آرامش پيدا کردم ، یه چهره آشنا در یک کشور غریب خيلی اتفاق خوبی به حساب مياد ،موهاش که از قطرات باران خيس می شد روی پيشانيش می ریخت ، موهای مشکی با چشمان آبی رنگ که هر دو براق بودند هارمونی قشنگی به وجود آورده بود ، با صداش به خودم اومدم : - یامين ، یامين ، نميخوای سوار بشی ؟ سریع سوار شدم و کارلو هم پشت سرم سرجاش نشست ، از حالتش معلوم بود ميخواد یه حرفی بزنه ، بالاخره زبون باز کرد: -اصلا قصد دخالت در برنامه های زندگيت رو ندارم اما به عنوان یک شهروند ایتاليایی ميخوام بهت توصيه کنم وقتی هوا تاریک ميشه سعی کن تنها بيرون نباشی . + درسته ولی به خاطر باران ترافيک زیاد بود به همين دليل دیر رسيدم . به خونه که رسيدیم من زودتر از کارلو وارد خونه شدم ، لباسامو عوض کردم و مثل هميشه به آشپزخونه رفتم تا شام بخورم ، خوشحال بودم که قرار نيست با این حجم زیاد خستگی پخت و پز کنم چون غذامو از دیشب آماده کرده بودم ، کوفته رو از یخچال بيرون آوردم ، اکرم خانم از بچگی ما رو به غذاهای سنتی و خونگی عادت داده و اگر بگم تعداد انگشت شمار در عمرم فست فود خوردم اغراق نکردم. ✍🏻 #فائزہ‌عبدے #این_داستان_ادامه_دارد... #بنیاد_حامیان_خانواده_کاشان ╔═🦋🕯══════╗    @hamianekhanevade ╚══════🕯🦋═╝