eitaa logo
کانال حمید کثیری
201.3هزار دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
701 ویدیو
13 فایل
دغدغه خانواده و #تربیت داریم ... موسس استارتاپ TarbiApp ➡️ Tarbiapp.com ⬅️ اینجا #مدرسه_والدین هست، جایی که قراره اول خودمون رو تربیت کنیم ✋ راه ارتباطی 👇 @hamid_kasiri
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 بازتعریفِ نخبه! یکی از کارکردهای برجسته دانشگاه در سالیان گذشته پمپاژِ ، و در جامعه بوده اما این روزها این سه کارکرد مهم، نه تنها مشاهده نمی‌شود بلکه بعضاً تصاویری از برخی دانشگاه‌هایِ مهمِ کشور دیده می‌شود که فقط حیرت را به همراه دارد. عقلانیت و نشاط و امید را که به همراه خود ندارد، اخلاق را نیز ذبح کرده است!! در تصمیمات ساده و پیچیده روزمره پایش لنگ می‌زند و ... دانشگاه‌هایی چون شریف، امیر کبیر، شهید بهشتی، صنعتی اصفهان، تهران و ... در نگاه عموم مردم، هنوز مکان‌هایی هستند که نخبگان ما در آن‌ها مشغول تحصیل هستند و لذا کُنشی که این قشر دارند، لابد بالاترین سطح کنش‌گری مورد نظر در جامعه باید باشد، چرا که این‌ها نخبه‌اند و ... اما دریغ! یک نکته در اینجا برایم محل توجه است؛ 👈 باید تعریف‌مان از را اصلاح کنیم. در نظر اکثر ما نخبه فردی است همه چیز تمام، اما این روزها به وضوح می‌بینیم که چه بسیار افرادی که در یک رشته دانشگاهی موفقند اما در تصمیمات ساده زندگی‌شان ناموفق. مثلاً در شیمی فرد بسیار خاصی است، ذهن قوی و مُبدعی دارد اما در ارتباطات ساده خانوادگی مشکل دارد، در مقابل درب بسته یک اتاق نمی‌تواند درست تصمیم بگیرد، نسبت به قانون و تعهداتش بی‌اعتناست و ... طبیعتاً چنین فردی نمی‌تواند در همه مسائل محل رجوع باشد! اما ما چنین چیزی را سخت می‌پذیرد، چون او را نخبه می‌داند. این یک اشتباه راهبردی از سوی ماست که بسیاری از امور را صفر و صدی می‌بینیم. همین که به کسی می‌گوییم نخبه، به سختی می‌خواهیم خطاهایش را ببینیم ... در حالی‌که آنچه این روزها در این دانشگاه‌ها می‌بینیم - خلاف تصور خیلی‌ها! - نشانی از تصمیمات ندارد. قصد اعتبارزدایی از دانشگاه، استاد و دانشجو را ندارم اما یقین دارم ادامه این روند، نگاه واقع‌بینانه‌تری نسبت به آن‌ها ایجاد خواهد کرد. حداقل اگر کسی به ما گفت «فلانی نخبه است»، به جای اینکه آب از لب و لُچه‌‌مان راه بیفتد، اول می‌پرسیم «در چه چیز نخبه است؟!» 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
🔴 باخت در انتخابات! 🔴 آیا را می‌بینیم؟! (۲) 1️⃣ ۸ آذر ۱۴۰۱ است؛ بازی آخر مرحله گروهی در جام جهانی است و تیم ملی ایران در یک وضعیت بسیار امیدبخش به بازی با آمریکا رسیده است. تیم کاملاً امیدوار است برای اولین بار صعودش از مرحله گروهی را جشن بگیرد. در استادیوم جو عجیبی است. آمریکا نزدیک به ۵۰۰۰ تفنگدار از پایگاه‌های اطراف خلیج فارس به استادیوم آورده. عده‌ای ایرانی و غیرایرانی با پرچم شیر و خورشید و بعضاً با لباس آمریکا برای فشار به تیم ملی در استادیوم حضور دارند! زیر همه لباس‌ها هم نوشته شده زن، زندگی، آزادی ... ایرانی‌های زیادی نیز مشتاقانه و نگران، بازی تیم ملی را دنبال می‌کنند. هم در استادیوم و هم در ایران. اوضاع آن‌ها که در ایران هستند بسیار پیچیده‌تر است. منتظر برد ایران هستند تا به خیابان‌ها بیایند و فشار روانی دو ماه گذشته را کف خیابان تخلیه کنند! آماده‌اند تا با خانواده‌هایشان پرچم ایران را بوق‌زنان در خیابان‌های شهر بچرخانند. در نقطه مقابل نیز عده‌ای که تعدادشان هم کم نیست، منتظرند تا ایران ببازد و همین مسیر را آن‌ها بروند. عده‌ای شهروند ایران که آماده‌اند با تیم ملی ایران به بپردازند. وضعیت دراماتیک، متناقض و تلخی برای آن‌هاست! تیم ملی می‌بازد و می‌شود آنچه نباید بشود. شب بسیار سختی برای طرفداران نظام است و شاید شب سخت‌تر برای آنان که منتظر باخت بودند، هر چند که خودشان نفهمند و آن شب را به شادی بپردازند! مدتی است جامعه دوشقه شده و با باخت این موضوع تشدید خواهد شد! خرید از بقالی سر کوچه هم برای‌مان سخت شده، او به ما چپ‌چپ نگاه می‌کند و ما هم میلی به خرید از او نداریم!! نسبت هر دوی ما هم با جمهوری اسلامی مشخص است، آن‌ها قهرند و مخالف و ما دلباخته نظام و منتقد به بعضی از سیاست‌ها. 2️⃣ ۱۶ تیر ۱۴۰۳ است (دو سال بعد)؛ انتخابات با مشارکت ۵۰ درصدی برگزار شده. مسعود پزشکیان به عنوان نماینده بخشی از منتقدین به روند موجود پیروز شده. بخش زیادی از آن‌ها که رأی دادند و بخش زیادی از آن‌ها که رأی نداده‌اند خوشحال‌اند و در حال آشتی با نظام. این از کامنت‌هایشان در فضاهای مختلف عیان است. کامنت‌های مجازی و واقعی! دیده‌اند که نظام به خواست آن‌ها در یک بستر دموکراتیک و نه رادیکال و خشن تمکین می‌کند. به بخش بزرگی از جامعه بازگشته و نظام در حال بازسازی است. بخشی که انتخابات را باخته‌اند، عموما از حامیان سرسخت نظام هستند. حال‌شان گرفته است اما به واسطه ساختار اعتقادی‌شان به آینده امیدوارند و می‌دانند که بخشی از اصلاح امور از مسیر خواست و فعالیت آن‌ها می‌گذرد. این وسط اتفاق مهمی افتاده. آن‌ها که تا هفته قبل ناامید بودند، برقی از امید در دل‌شان روشن شده. (درست و غلطش محل بحث نیست، اصل این اتفاق مهم است) و آن‌ها که امیدوار، راه و روش جدیدی برای کنش‌گری آموخته‌اند. ماحصلش این شده که نظام در حال بازسازی سرمایه اجتماعی خویش است و فرصت برای اصلاحات جدی در ساختار اقتصادی - اجتماعی‌اش ایجاد شده. حالا باید سایه به سایه تحولات کشور را دنبال کرد و فعالیت‌ها را اصلاح و تأیید و تکمیل نمود! همه این‌ها به برکت افزایش سرمایه اجتماعی در لایه‌های مختلف است ... 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4