eitaa logo
کانال حمید کثیری
201.3هزار دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
701 ویدیو
13 فایل
دغدغه خانواده و #تربیت داریم ... موسس استارتاپ TarbiApp ➡️ Tarbiapp.com ⬅️ اینجا #مدرسه_والدین هست، جایی که قراره اول خودمون رو تربیت کنیم ✋ راه ارتباطی 👇 @hamid_kasiri
مشاهده در ایتا
دانلود
یادتونه گفتم نظم مانع رشده؟ حالا می‌خوام بگم هیچ رشدی بدون نظم به وجود نمیاد! 😳 چی؟ قاطی کردم؟! نمی‌دونم، شاید! 👇👇 بحث بعدی در مورد نظم اینه که اکثر ماها نظم رو بد فهمیدیم. ببینید ما دو نوع داریم. یه و ساکن و یه و در حرکت. ما هر نظمی که توی عالم داريم، در حركت هست. در واقع نظم بدون حركته که مانع رشد میشه. (چی میگی بابا؟! 😂😂) ببینید ما اگه نظم را ايستا ببينيم، دائم داریم به بچه میگیم: ندو، بشين، بهم نريز، اينقدر وول نخور، به اسباب‌بازی‌هات دست نزن خراب میشه!! 😳 و همه‌ش دنبال اینیم که هر چيزي رو ثابت بگذاریم سر جاش! اینا همگی نظم ايستا هستن که مانع رشده. نتیجه‌اش هم معلومه! به هم ریختن بچه، داد زدن، جیغ کشیدن و توی یه کلمه طغیان کودک! تمام كسایی كه ذهنشون به نظم بازدارنده عادت داره، خلاف تصورشون اصلاً منظم نيستند و هميشه دنبال یه چيزی دارن می‌گردن! چون این آدما نظم رو توی پنهان كردن می‌دونن! یعنی خونشون ظاهرش منظمه اما اگه در کمد دیواری‌ها رو باز کنی دویست قلم جنس میریزه رو سرت، خب بچه‌تون هم با این حساب منظمه فقط نظمش رو زمین ریخته 😂 حالا وقتی صحبت از نظم در حرکت می‌کنیم، داریم چی میگیم؟ داریم از صحبت می‌کنیم! ریتم گم شده‌ی زندگی‌های امروزی هست در حالی که جهان آفرينش ريتم داره. شما توی نظم طبيعی هيچ چيزی رو بدون ريتم پيدا نمی‌كنین. از اول خلقت تا حالا، طلوع و غروب خورشيد ريتم داشته؛ فصل‌ها ريتم داشته، همه چی ریتم داشته و داره! (خب بسه دیگه، بریم تو ! 😉😂) بچه‌ها و آدم بزرگا! برای جریان روزمره زندگی‌شون نیاز به ریتم دارن و این ریتم باید با هماهنگ باشه! مثلاً نمیشه تا ساعت دوازده شب خونه چراغونی باشه بعد یه دفعه همه برقا رو خاموش کنیم به بچه بگیم بگیر بخواب! یعنی از ساعت هفت هوا تاریک شده، ما به زور میگیم روشن باش، بیدار باش! خب معلومه که بچه اینجوری نمیخوابه و اعصاب همه رو میریزه به هم اصلاً چرا همه ما فکر می‌کنیم نظم یعنی جمع کردن اسباب‌بازیا و لباسا و ... از وسط اتاق؟ این یعنی داریم تو نظم ایستا زیست می‌کنیم در حالی که ما باید کل زندگی‌مون دارای ریتم، برنامه و نظم پویا باشه و توی این حالت هست که کودک برنامه‌ریزی و نظم رو یاد می‌گیره وگرنه داریم زور الکی می‌زنیم! (این چیزام گفتنی نیست، دیدنیه) یه نکته کاربردی هم آخر بحث! از حدود سه سالگی میشه کم‌کم نظم رو به بچه‌ها فهموند. اون هم با ایجاد درک محدودیت و نظم داشتن خودمون اگه حال داشتم نظم رو ادامه میدم، اگه نه میرم تو مانع بعدی رشد 😉 @hamidkasiri_ir
حتماً بخونید، پیلیزززز! 👇👇 امروزه با انفجار اطلاعات روبروییم و دیگه خیلی سخته که فردی مثلاً در پانزده شاخه علمی، تخصص بگیره. قدیما افراد زیادی داشتیم که اینطوری بودن و امروز تقریباً با نسل‌های آخر اون‌ها مواجهیم. مثلاً نمونه بارز این افراد پروفسور حسابی در دانشگاه و علامه طباطبایی در حوزه بودن که توی چندین شاخه تخصص داشتن. این یعنی فرد اگر نظری می‌داد به تبعات نظرش در حوزه‌های دیگه واقف بود، چون در واقع خودش متخصص اون حوزه‌ها هم بود. مثلاً امروز اگه بگیم فلان حرکت ورزشی برای جسم خیلی خوبه چون ما متخصص هستیم، اگه ندونیم که اون کار چه تأثیراتی روی فرد داره حرف‌مون ناقصه و طبیعتاً ممکنه برای فرد و جامعه مشکل ایجاد کنه. یکی از معضلات عصر حاضر همینه. یعنی ذات این شکلیه که آدما قبل از اینکه به سوال برسن به جواب میرسن! فرصت فکر کردن از آدما گرفته شده و دقیقاً توی همین فضاست که اکثر افراد از من میخوان سریع راه‌حل بگو، جوابو بگو، کپسولی! درحالی‌که هنوز سوال توی ذهن‌شون درست شکل نگرفته! چی می‌خوام بگم؟! دو تا نکته؛ اول. امروز حدود یک ساعت داشتم لایو تربیت جنسی می‌دیدم. یه خانم دکتر روان‌شناس با یه فعال حقوق زنان!! الآن اصلاً نمی‌خوام با نگاه ایدئولوژیک به مسئله نگاه کنم و اتفاقاً بحثم علمی هست. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این افراد اینه که چون ، و رو درست نمی‌شناسن نسخه‌های ناقص‌الخلقه میدن! منم ادعا نمی‌کنم که تربیت و کودک رو درست می‌شناسم اما این رو می‌فهمم که این نوع قطعاً به ابعاد دیگه رشدی انسان آسیب وارد می‌کنه! (مصداقی میگم) خیلیا فکر می‌کنن هر کسی روان‌شناسی خونده هر چی بگه وحی منزله در حالی که اصلا اینجوری نیست! اون فرد اگه جامعه‌شناسی ندونه، ابعاد رشدی انسان رو نشناسه و ... تبعات اجتماعی، رشدی و ... حرفاش رو نمی‌دونه! و دقیقاً اینجا امکان خطا خیلی بالا می‌ره! دوم. اینکه ما مدام دنبال نسخه هستیم، روی مبانی حرف‌ها فکر نمی‌کنیم. این آفتِ عصر جدیده، آفتِ مادرانگیه، آفتِ والدگریه و ... مهمه که در مورد هر حرفی، فکر کنیم. خصوصاً در موضوع تربیت که بزرگ‌ترین کارِ یه آدمه. توی موضوع تربیت جنسی هم چون جو غالب الآن یه جور دیگه‌است، چون تمام کتابای بازار با یه مبانی دیگه‌است، خواهش و خواهش قبل از اینکه دنبال راهکارها و اجرای اون‌ها باشیم خوب روشون فکر کنیم. ببخشید، این پست باید نوشته میشد، چون امروز حالم خیلی بد بود، خیلی بد! عیدتونم مبارک 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
پرده اول؛ یکی برام پیام داده بود که سر کلاس تربیت جنسی استاد! بهشون گفته به بچه نگید اسم اونجا خصوصیه، بگید اسمش ممنوعه! (حالا بماند که من با جفت اِسما مشکل دارما 😁) علتش این بوده که اگه بگیم بچه می‌فهمه که بقیه نباید دست بزنن اما این یعنی خودت می‌تونی دست بزنی ولی اگه بگیم یعنی هیچ کس نباید دست بزنه! 😳 پرده دوم؛ چند هفته قبل بود که یکی از پیج‌های پرطرفدار اینستا در مورد آموزش به کودکان داشت توضیحاتی میداد. این وسط هم دوستان ریخته بودن و داشتن کمک می‌کردن! یکی از همین افراد که تقریبا کل ایران کلاس گذاشته و الآنم دیگه ایران نیست می‌گفت به بچه نباید بگی اونی که مرده الان پیش خداست، باید بگی خودش رفته پیش خدا چون اینجوری بچه تصور بهتری از خدا پیدا می‌کنه! پرده سوم؛ یکی از دوستان پیام داده بود که بهشون گفتن اگه بچه داشت به بدن خودش دست میزد باهاش برخورد جدی و قاطع بکن تا یادش بمونه نباید به خودش دست بزنه! (یعنی واقعا فکر می‌کنیم داریم اسب و شیر تربیت می‌کنیم یا یه آدم مختار؟! 🤔) پرده‌ها پایین؛ می‌دونید مشکل اکثر این دوستان چیه؟! مشکل اینه که هنوز فهم و شناخت درستی از ندارن! همه فکر می‌کنن کودک یعنی آدم بزرگی که کوتوله شده ولو به زبون چیز دیگه‌ای بگن اما موقع فکر و تولید فکر کاملاً توی این فضا سیر میکنن. عین مامانی که چند روزه بچه داره ازش سوالای می‌پرسه، حالا اومده میگه مامان من از کجا اومدم؟! مامانه هم کلی سرخ و سیر میشه و دست و پاش رو گم می‌کنه و شانس میاره که ادامه نمیده چون بچه یه دقیقه بعد میگه آخه محمد اینا از اصفهان اومدن، من می‌خوام ببینم ما از کجا اومدیم! اینجاست که مامان یه نفس راحت می‌کشه 😂 اما چرا میگم اینا کودک رو نمی‌شناسن چون مثلا فکر کردن کودک یک زبان‌شناس هست و وقتی میگید ممنوع و نمیگید خصوصی دقیقاً می‌فهمه چی میگید یا اینکه وقتی میگید بگو خودش رفته پیش خدا، نه که پیش خداست این برای بچه تصویر بهتری میسازه! ظاهر همه این حرفا درسته و شاید برای خیلی از بچه‌ها هم همین روش درست باشه اما واقعاً این‌ها نسخه‌های قابل تعمیمی نیستند چون اصلاً کودک اینجوری فکر نمیکنه یا به قولی اکثر اوقات اونی که داره میگه حاصل فکر و تفکرش نیست! دقیقا توی هم مشکل اینه که اکثر اوقات با نگاه به آدم بزرگسال داریم به مسئله‌های بچه‌ها نگاه می‌کنیم و از ترس اینکه بچه فاسد نشه، نابودش می‌کنیم!! یا از اون طرف اِنقدر باز میگیرن که واقعا برای بچه توی ده، یازده سالگی مشکل ایجاد میشه! تعادلم آرزوست ... 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
آقا اسم چیه؟! بعضی از اِسما رو با هم بخونیم (پیشاپیش عذر میخوام، اما چون بحث آموزشی هست باید گفته بشه) خصوصی هوشنگ جمشید پا اونجا کثیف ناز بلبل شوشول گل عیب (اِسمای انگلیسی‌شون) جیش پوف جلو و ... نمی‌دونم باورتون میشه یا نه ولی این بحث یکی از چالش‌ها و بحث‌های فراگیر توی هست! با عرض معذرت از همه علما از نظر بنده این بحث بیشتر خنده‌داره تا یه چالش! اصلاً کی گفته باید اینقدر ریز و با جزئیات به همه چیزِ کودک توجه کنیم؟!! یکی از رفقا پیشنهاد می‌داد مادرا یه مداد و کاغذ و بردارن، به مدت یه هفته هر بار که رو صدا می‌زنن، هر بار که دارن به یه چیزی گیر میدن، هر بار که به کودک میگن اینجوری نکن و اونجوری بکن یه علامت رو کاغذ بزنن. به احتمال خیلی زیاد اون ورقه قبل از پایان هفته سیاه میشه! اصلاً کی گفته باید اینقدر به بچه توجه کرد و به همه کاراش کار داشت، کی گفته بچه نباید اشتباه کنه که مدام می‌خوایم همه چی رو درست انجام بده؟! (خب، بسه دیگه بریم تو بحث 😉) میگن که باید اسم واقعی، درست و یا علمیش رو به کودک بگی. استدلال هم اینه که اگه راستش رو نگی وقتی بزرگ بشه و اسم واقعیش رو بشنوه اعتمادش رو نسبت به شما از دست میده. خب من فکر کنم اگه بچه با این چیزا اعتمادش رو نسبت به والدینش از دست بده؛ سر هفت، هشت سالگی باید مامان و باباش رو ببره کلانتری تحویل بده! 😂 آخه وقتی بزرگ بشه می‌بینه هر چی در هر موضوعی شنیده با واقعیت اختلاف داشته! خب این یعنی جواز داریم هر دروغی و یا به تعبیر بهتر هر ناراستی رو به بچه می‌خوایم بگیم؟! به هیچ وجه!! در این مسئله و هر مسئله‌ای قرار نیست به بچه دروغ گفت ولی قرار هم نیست بچه‌ها رو اینقدر سخت و پیچیده تحلیل کنیم و فکر کنیم الآن برای اینم باید ده جلد کتاب بخونیم. توی این مسئله هم به نظرم با رعایت چند نکته، عرف هر خانواده‌ای بیشترین کارکرد رو داره، یعنی اگه تو خانواده شما میگن خصوصی، استفاده از این لفظ اشکالی نداره، اما ملاحظات چیان؟! ۱. اون اسم طوری نباشه که بچه‌ها از عضو خصوصی‌شون بدشون بیاد. مثلا عیب، زشت، کثیف و ... مناسب نیستن. ۲. اون اسم زشت نباشه و در واقع فحش نباشه! (فحشا رو اون بالا ننوشتم 😉) ۳. اسمی نباشه که خلاف عرفِ جامعه‌ی اطراف‌تون باشه مثلا کل خاندان، کل محله یه چی میگن ما یه چی دیگه بگیم. توی این مسئله هم عین خیلی از مسائل اگه بچه ازتون پرسید اسمش چیه سرخ و سیر نشید، به هم نریزید و خیلی عادی، ساده و کوتاه اسمش رو بهش بگید، البته نکات بالا رو رعایت کنید 😉 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
🔴 هیئت مناسب کودک اولاً بگم ما چندین سبک و داریم که تفاوت‌های زیادی با هم دارن و هر کسی می‌تونه مطابق با ذائقه خودش عزاداری کنه، مثلاً من خودم ساعت شش و نیم صبح میرم هیئت، همونجا صبحونه هم می‌زنم! 😉 البته می دونم که توی شهرستان‌ها انتخاب خیلی محدودتره ولی باز حق انتخاب وجود داره. ثانیاً اصراری نیست کسی هیئت بره یا بچه‌هاش رو هیئت ببره اما اگر کسی سوال داره که توی کودکی برای انتقال ارزش‌ها چه کاری رو باید انجام بده یکیش ایجاد یک سری شعارها در ذهن کودک هست و هیئت رفتن، رفتن، گهگاه توی مسجد نماز خوندن، راهپیمایی رفتن و ... مواردی هستن که کاملاً چنین کارکردی دارن و فقط باید توجه داشت که توی این فضاها کودک اذیت نشه. ثالثاً شخصاً معتقدم وقتی فرد با چنین فضاهایی مأنوس بشه - البته مهمه که انتخاب درستی داشته باشه - خودبه‌خود جلوی بسیاری از خطاهای آینده‌اش گرفته میشه و مسیر پالایش شده‌تری رو می‌تونه توی زندگی طی کنه. (البته در اینجا هم مثل خیلی از جاهای دیگه استثناء وجود داره و این نگاه، یه نگاه حداقلی به دم و دستگاه امام حسینه) اما چه هیئتی بریم؟! ببینید - بسته به سنی که داره - هنوز متوجه نمیشه که چرا مامانش گریه می‌کنه، چرا بقیه اینقدر محکم می‌زنن به سینه‌هاشون، چرا برقا خاموش شد، چرا صدا اینقدر بلنده و ... پس باید برای این موضوعات فکر کنیم. از طرفی ما در بسیاری از اوقات هست که منافع شخصی‌مون با منافع کودک‌مون در تعارض هست مثلاً در همین مورد ما دوست داریم یه هیئتی بریم که فقط دو ساعت سینه میزنن، روضه باز می‌خونن و ... اما تمام این‌ها کودک رو اذیت می‌کنه! اینجا باید به نفع کودک رفت کنار و اگر جایی شرایطش مناسب حال کودک نیست، نباید بچه رو ببریم. اما بعد؛ همه‌ی این‌هایی که میگم جزو شرایطِ هیئت مناسب حال کودکه: ۱. زمانش حداکثر یک تا دو ساعت باشه ۲. ترجیحاً حیاط یا فضای باز داشته باشه ۳. تاریکی اونجا زیاد نباشه ۴. صدا زیاد نباشه، حداقل بقل باند نشینید ۵. سخنران و مداح باز نخونن ۶. حرکاتی انجام نشه که کودک خشونت مطلق رو ببینه (مثل قمه زدن، جاهایی از تعزیه که خیلی خشنه و ...) ۷. ترجیحاً وسایل بازی با خودتون داشته باشید، وسایل بی‌سروصدا. حداقلش کاغذ و مداد رنگی ببرید ۸. خوراکی همراه خودتون داشته باشید و ترجیحاً بیشتر از بچه‌های خودتون باشه که چند تا بچه دیگه هم برسه ۹. حتماً رعایت حال نوزاد رو بکنید! (دوبله‌ی موارد بالا) ۱۰. با یکی برید که اونم بچه داشته باشه ۱۱. اگه هیئتش فضای مجزای کودک داشته باشه، خیلی بهتره 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
یکی از مهم‌ترین چیزها برای هر انسانی و در هر سنی امید هست، یعنی اگر به زندگی رو از ما بگیرن هیچ آینده‌ای رو نمیشه متصور بود. امید اینقدر مهمه که جامعه‌شناسان اون رو مهم‌ترین فاکتور برای حیات و پیشرفت یک جامعه می‌دونن. در مورد فرد هم همینه، یعنی من اگر امید نداشته باشم که فردا غذا گیرم بیاد، طبیعتاً انگیزه‌ای برای ادامه زندگی ندارم و حتی ممکنه همین امروز بمیرم و کارم به فردا نکشه. یعنی امید با امنیت خصوصاً ارتباط مستقیم داره. حالا بریم تو کودک؛ ما حق نداریم امید رو از بگیریم، در حالی که روزانه با انتقال مداوم ناخوشایندی‌ها، نداری‌ها، اخبار بد، حوادث، ناامن کردن کودک نسبت به دیگران و ... داریم امید رو از بچه هامون می‌گیریم و بچه‌ها رو ناامن بار میاریم! من خاطره زیر رو خیلی دوست دارم، با هم بخونیمش 👇 زمان ، حال همه خیلی خیلی بد بود و تقریبا همه داغون بودن. طبیعی هم بود، افرادی بودند که سی، چهل نفر از اعضای خاندان‌شون رو از دست داده بودن و صحنه‌هایی رو دیده بودن که تصورش هم برای ما ممکن نیست. این وسط یه خانمی بود که انگار نه انگار، حالش واقعا خوب بود و همه‌اش در حال شوخی و روحیه دادن به بقیه بود. از این خانم پرسیده بودن شما چرا اینجوری هستی؟! چرا حالت اینقدر خوبه؟! این خانم گفته بودن که عین بقیه تعداد زیادی از اعضای درجه یک خانواده‌شون رو از دست دادن ولی نگاه‌شون به آینده کاملاً خوشبینانه است. وقتی ریشه این نگاه رو بررسی کرده بودن به این رسیده بودن که پدر ایشون یه کشاورز ساده بودن و وقتی اون‌ها بچه بودن مدام می‌گفتن بچه‌ها این زیرپله رو می‌بینید، این زیر پُرِ پوله. هر چی بخواید هست. بعد این خانم می‌گفت ما می‌دونستیم توی اون زیرپله یکسری وسایل به در نخور و قدیمی هست ولی همین که بابامون می‌گفت خیالتون راحت باشه، دلمون قرص میشد. جالب اینجا بود که در همون زمان هم زندگی‌مون خیلی معمولی و حتی فقیرانه بود. این پدر چی کار کرده بوده؟! یکی از مهم‌ترین کارهاش این بود که بچه‌ها رو امن بار آورده بود و این‌ها در هر حالتی احساس امنیت می‌کردن. اما چی می‌خوام بگم؟! ساده است؛ مراقب امنیت بچه‌هامون باشیم، خصوصاً در مسائل اقتصادی بچه‌ها رو ناامن نکنیم که اگه این کارو بکنیم یا امید رو ازشون می‌گیریم یا بچه‌ها رو با درک حسرت بزرگ می‌کنیم. ----------- پی‌نوشت یک: تو کامنتای پست قبل پیامایی دیدم که ناشی از نگاه غلط به مسائل اقتصادیه، خصوصاً توی پدرها. در موردش می‌نویسم ... پی‌نوشت دو: داستانی که گفتم واقعی، ولی نقل به مضمون هستش 👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
دیروز برای حدود سیصد نفر از مربیان خانه‌های کودک «سازمان فرهنگی - هنری تهران» یه کلاس دو ساعته داشتم که البته اول قرار بود سه ساعت باشه، وسطای بحث به من گفتن دو ساعته! 😂😂 قرار بود کتاب کارهایی رو که امسال برای سازمان فرهنگی کار کردم رو برای مربیان توضیح بدم و وقت رو طوری تنظیم کرده بودم که یک ساعت و نیم یه بحث بینشی و تغییر نگاه به حوزه رو مطرح کنم و الباقی رو روی کتاب کار کنیم. خب، بحث بینشی رو دست‌وپا شکسته گفتم چون یه دفعه فهمیدم تایم کم شده، ولی خود کتاب موند برای آیندگان! 😁 هم کیفیت دیتاپروژکتور پایین بود و هم زمان اجازه کار نمی‌داد. بحث گفته شد و در طول کلاس سه، چهار تا هم با مربی‌ها کردیم که این بخش رو ظاهراً خیلی دوست داشتن 🤭 اما آخر کلاس یه چیز دیگه بود. حدود بیست، سی نفر تا من برم باهام صحبت کردن ولی یکیشون خیلی خوب بود! می‌گفت وسط جلسه می‌خواستم بیام بزنمت! 😳 این حرفا رو باید اول به مدیرامون بگی، بعد به ما چون ما اینا رو می‌خوایم انجام بدیم ولی نمی‌گذارن ... ظاهراً مشکل اصلی هم با دو تا چیز بود؛ ⁦1️⃣⁩ بحثی که در مورد بازی گفتم و تأکید داشتم هر چیزی با بازی منتقل بشه و اونا می‌گفتن ساختار از اونا آموزش میخواد و نه بازی!! حتی چهارشنبه‌ها که برنامه بازی دارن، مسئولین میان میگن بازی رو جمع کنید، فقط آموزش 😭😭 ⁦2️⃣⁩ بحث دادن به بچه‌ها برای کشف، تجربه‌ورزی و ... که باز می‌گفتن به شدت با مربیانی که آزادی عمل زیاد به بچه‌ها میدن برخورد میشه، یعنی خود ساختار از اون‌ها بچه‌ی ساکتِ حرف گوش‌کنِ تحت کنترل می‌خواد (ولو اینکه مستقیم نگه) 👈 شخصاً فکر میکنم تغییر نگاه در سیستم‌ها و آدم‌ها کار بسیار زمان‌بری هست اما ناامید نیستم. توی همین سیستم چندین مدیر خوش‌فکر و اهل تغییر دیدم که نمونه‌ی اولش شد همین تغییری که در کتاب‌های کار کودک دادیم و واقعا پروژه انرژی‌بری بود و اگر فضای تغییر وجود نداشت، این کار انجام نمیشد. حالا این قصه ظاهراً بی‌ربط رو تعریف کردم که چی بگم؟!! 😉 روزانه چندین سوال برای من میاد که چی کار کنم این بچه درست بشه؟ چی کار کنم بچه‌ام دیگه اون کار رو نکنه؟ چی کار کنم بچه‌ام اون کار رو بکنه و ... که در اکثر سوالات مشخصه که مشکل از بچه نیست، مشکل از والدینه!! ⁦☹️⁩ و اینجا تنها چیزی که کمک می‌کنه تغییر و بلکه تحول در نگاه والدین هست. مادری که میخواد خودش هیچ تغییری نکنه ولی بچه‌اش بهترین و نرمال‌ترین بچه فامیل باشه!! احتمالاً فیلم زیاد می‌بینه. باید بهبود پیدا کنیم تا اطرافیان‌مون هم بهبود پیدا کنن. شما به عنوان مادر یا پدر چه بهبودی توی این چند سال داشتید، خصوصاً بهبود در بینش‌تون، در زاویه نگاه‌تون، در عملکردتون نسبت به دیگران و ... 👇👇 @hamidkasiri_ir
🔴🔴 به بهانه روز جهانی کودک استیو مارتین سی سال پیش یه بازی کرده به نام «والدگری» یا «پدر و مادری». نکته جالب فیلم اینه که همه جور بچه‌ای توش میشه پیدا کرد اما یه دختربچه هست که ویژگی‌هاش خیلی خاص و جذابه اما نیست. یه دختربچه‌ی حدوداً پنج ساله که یه است، محاسبات پیچیده ریاضی رو انجام میده، بسیار قوی‌ای داره، اصلاً نمی‌خنده، کارهای بقیه بچه‌ها به نظرش خیلی چیپ و مسخره میاد، تو جمع بقیه بچه‌ها نمیره و مدام دوست داره با بزرگ‌ترها کارهای بزرگ‌تر از سنش رو انجام بده. اکثر کارهاش هم بقیه رو متعجب می‌کنه که این چه چیزایی بلده و چقدر خاصه! 😳 امروز اینجور بچه‌ها به شدت دوست‌داشتنی! شدن، اصلا خانواده‌ها با هم می‌کنن که بچه‌هاشون خاص باشن و چشم بقیه با دیدنشون در بیاد و مدام در حال این پرسش هستن که اگه بچه‌ام اینو یاد نگیره از بقیه عقب می‌افته و ... چقدر افراد بودن که از من پرسیدن اگه بچه‌مون امسال نره ، عقب نمی‌افته؟! چون گفتن متولد مثلا پنج مهر هست و باید سال دیگه بره مدرسه، منم تقریبا به همه‌شون گفتم نه!! 😬 بچه‌ها باید هفت سال خوب کنن تا بازی‌دون‌ِشون 🤭 پُر بشه. اصلا این عامل رشد بچه توی سال‌های بعد هست، نه چیز دیگه. هیچ عجله نکنید، به حرف بقیه هم گوش نکنید که هی میگن بچه رو عقب ننداز! 🤩 اما روز جهانی کودک 🤩 امروز هشتم اکتبر یا همون شونزدهمِ مهرِ خودمون، از طرف سازمان ملل نام‌گذاری شده. اعلامیه و کنوانسیون حقوق کودکان هم در یه همچین روزی تصویب و تأسیس شدن و در این سال‌ها هم کمک خیلی زیادی به جریان کودکی کردن. اما یه چیزی کمتر بهش پرداخته شده و اون هم کودکی کردنه. حالا این کودکی کردن یعنی چی؟! ساده‌ی ساده‌اش اینه که بچه‌ها 👈 خوب بخورند 👈 خوب بخوابند 👈 خوب بازی کنند همین و فقط همین! اینقدر به جزئیات بچه‌ها کار نداشته باشیم، اینقدر روی بچه‌ها ریز نشیم که الان مثلاً این می‌تونه از جوب چهل و سه سانتی هم بپره یا نه، اینقدر تو بازیِ رقابت نیفتیم و به بچه‌ها فشار نیاریم، اینقدر برای کاسبی دیگران نگران نشیم و گوش به حرف‌های و ، و ... ندیم، اینقدر بچه‌ها رو در معرض نمایش دیگران قرار ندیم و و و در یک کلام اینقدر جلوی کودکی کردن بچه‌هامون رو نگیریم روز جهانی کودک مبارک همه‌مون باشه 🔴 ممنون که برای دیگران هم می‌فرستید 🔴 👇👇 @hamidkasiri_ir
⭕ مادری که خودش عامل اضطرابِ کودکش بود!! بعد از دو ساعت صحبت و در انتهای کلاس با چهار ساله‌اش کنار من ایستاده و می‌خواهد درباره‌ی پسرش از من سوال بپرسد. از قضا پسر همین الان در حال نق زدن است و مادر بی‌توجه! بعد از یک دقیقه به پسر می‌گوید اگر ادامه بدهی این آقا دعوایت می‌کند و من را نشان می‌دهد! 🥺 انگار در یک لحظه چهار شب به هوا پرتاب شد! چهار شب از گفتم و مادری که منبع امنیت است با خیالی راحت امنیت را با دستان خودش و در حضور خودش از کودکش سلب می‌کند! قطعا برای ساکت کردن بچه‌ها راه‌های ساده‌تر، موثرتر و مطمئن‌تری هم هست. نیاز کودک را برآورید. منِ مادر قرار است منبع امنیت فرزندم باشم و به احدی اجازه ندهم امنیت را از کودکم بگیرد، حالا خودم با دست خودم و در حضور خودم عامل ناامنی خیالی را به کودکم معرفی می‌کنم و خودم را در مقابل این عامل ناامنی منفعل نشان می‌دهم. آخر مجلس از همه جالب‌تر است ... سوال مادر این است که چرا فرزندم شست دستش را می‌مکد؟! و جوابش ساده‌تر، معمولاً - و نه همیشه - ریشه اضطرابی دارد و عموماً - و نه همیشه - با ترس از موهوم همراه است. یعنی ترس از چیزی که واقعاً ترسناک نیست و وجود ندارد، وهم است .... مگر می‌شود، خودم با دست خودم .... 👇👇 @hamidkasiri_ir
🔴 نِت‌درد، گوجه فرنگی و کودک! این چند روز که نت نبود - البته از نوع خارجیش - خیلیا رو دیدم که شدیداً به و بدن‌درد افتاده بودن. گوشی‌هایی که قبلاً روزی دو بار باید شارژ میشد، آخر شب پنجاه و چهار درصد شارژ داشت و چقدر همه‌مون بدونِ گوشی، محبوب بزرگ‌ترای فامیل شده بودیم! 😂😂 راستی شب‌ها بدون چطور می‌خوابیدید؟! می‌دونم همه شب‌های سختی رو گذروندیم اما همین که امید داشتیم تموم میشه، باعث میشد چشمامون گرم بشه و ... 👈 اما کودک؛ امروز رفته بودم میوه بخرم که دیدم گوجه شده شاهِ میوه‌ها! 😭 همونجا فکر کردم واقعا شانس آورد که این مدت قطع بود وگرنه کارش ساخته بود. اما بعد؛ یه خانمی با هشت، نه ساله‌اش اومده بود خرید که یک دفعه چشمش به افتاد! همونجا بلند گفت آدم کوفت بخوره، بهتر از اینه که بخوره! بماند که بنده مجبوری! نیم کیلو گوجه خریده بودم و ایشون چشمش هم که به گوجه‌های من افتاد خیلی مسلط و مقتدر به روی خودش نیاورد 😂 اما چی می‌خوام بگم؟! مهمه که من با چه فکری داره بزرگ میشه، چی می‌شنوه و چه نگاهی پیدا می‌کنه. ما توی مفصل در این مورد بحث می‌کنیم! فقط همین قدر بدونیم که مثلاً نمی‌شه منِ والد چیزی نگم! یا مثلاً بگم احتمالا باید چند روز دیگه گوجه بخریم یا بگم الان می‌تونیم به یک کیلو گوجه، یک کیلو و نیم موز بخریم، فکر کنم موز بهتر باشه یا ... ما باید مراقب باشیم که بچه‌ها رو با چه فکری نسبت به محیط، پدیده‌ها، اطرافیان و ... بزرگ می‌کنیم. شما چقدر نسبت به این مسئله توجه دارید؟! تا حالا ندیدید که بچه‌ها بهترین ضبط صوت‌های عالم هستند؟! ❗راستی حالا دو روز نت نبود، گوجه چرا اِنقدر گرون شد؟! 🤔 👇👇 Join 👉 @hamidkasiri_ir
⭕ بچه‌ها روزی چقدر اجازه دارن با کنن؟! پاسخش ساده است 👈 هفت سال اول ممنوعه!! 😳 (این علامت تعجب رو برای کسانی گذاشتم که الآن بچه‌هاشون دارن روزی چند ساعت با گوشی وَر میرن!) البته یه جور بازی میشه کرد که آخرش میگم 🤔 چرا؟! به هزار و چند دلیل! که من فقط چند تاش رو می‌خوام بگم 👈 چند نکته درباره ⁦1️⃣⁩ مانیتور اعتیادآوره! 😰 نمی‌دونم چقدر دقت کردید، بچه‌ها هر چی بیشتر به مانیتور نگاه کنن، بیشتر دوست دارن ازش استفاده کنن. یعنی دُزِ مصرف‌شون مدام می‌ره بالاتر. و و هم نداره. البته در کمال تأسف باید گفت این برای والدینی هست که رشد کودک‌شون براشون مهمه نه کسانی که دنبال مشغول کردن بچه به هر روشی هستند و از قضا این براشون عین نسخه می‌مونه! (راستی اون تبلیغ تبلت رو توی یادتونه!! 😭) ⁦2️⃣⁩ مانیتور دروغگوئه! 😳 ببینید در عالم واقع اشیاء ثابت هستند و ما به اون‌ها نزدیک میشیم یا ازشون دور میشیم و منِ آدمیزاد محوریت ندارم اما این موضوع در مواجهه‌ی با مانیتور فرق داره. من ثابت نشستم و اشیاء به من نزدیک یا از من دور میشن. من محور عالم هستم و این نگاه غلطی رو برای کودک ایجاد می‌کنه که مطابق با واقع هم نیست. (دروغگوییِ مانیتور دو، سه علت دیگه هم داره که برای طولانی نشدن ازش می‌گذرم) ⁦3️⃣⁩ تقلید! بچه‌ها فکر می‌کنن هر چیزی که در مانیتور می‌بینند هم راسته و هم درسته! لذا اون رو می‌کنن. یادم هست که مدتی قبل بچه‌ی سه ساله‌ای رو توی کارتون ماشا و مدرسه دیده بود و هر بچه‌ای زمین می‌خورد مسخره‌اش می‌کرد و از قضا فکر می‌کرد داره همدلی می‌کنه 😂 بچه که قوه تمیز نداره و این موضوع طبیعی هست ⁦4️⃣⁩ تحرّک، زیر صفر!! این رو چون بارها در موردش نوشتم توضیح نمی‌دم. همه می‌دونیم که حرکت رکن ثابت برای رشد کودک هست و تلویزیون به صورت مطلق این حرکت رو از می‌گیره. این هم مانع ، هم مانع و هم مانع کودک هست و در عین حال عوارض متعددی هم در آینده ممکنه ایجاد کنه. تحقیقات بسیار خوبی در این مورد انجام داده که به وقتش اینجا می‌گذارم. 👈 احتمالا بپرسید ما که همه این‌ها رو می‌دونیم اما الان بچه‌مون رو نمی‌تونیم از موبایل و تلویزیون جدا کنیم! بگو چی کار کنیم؟! پی‌نوشت: فارغ از محتوای موبایل و تلویزیون بحث کردیم 👇👇 Join 👉 @hamidkasiri_ir
محیط غنیِ بازی که میگیم یعنی چی؟! ببینید ما دو نوع محیط برای می‌تونیم متصور بشیم. محیط یا باید طراحی شده باشه و یا غنی شده 😳 حالا اینا یعنی چی؟! محیط طراحی شده به محیطی میگن که در اون یک فضایی رو با یک طرح خاص و نقشه خاص ایجاد می‌کنن و باید مسیر طراحی شده رو طی کنه و در طی مسیر، محرک‌های رشدی که اکثراً محرک‌های حرکتی هستند، برای کودک گذاشته شده 🤔🤔 به زبون خودمونی بخوام بگم، نمی‌دونم بعضی از خانه‌های بازی رو دیدید یا نه که زمین بازی‌ای برای بچه‌ها درست کردن که هم محصوره و هم کاملاً ایمن. این زمین اسکلت‌بندی فلزی داره و یک نقشه مشخص که کودک از یک جا وارد میشه و مسیری رو طی می‌کنه و از جای دیگه یا همون نقطه خارج میشه. در طول مسیر هم وسایلی برای بِپَر بِپَر، پرتاب کردن، خزیدن، لمس کردن و چیزای دیگه پیش‌بینی کردن. وسایل بازی هم همگی در طول این مسیر و مطابق با ذهن طراح - که لزوماً هم علمی و درست نیست 🥺 - چیده شدند. اما یه جور محیط دیگه داریم که مسیر خاصی در اون وجود نداره اما کاملاً فضا برای رشد کودک مهیا هست. انواع و اقسام محرک‌ها توی محیط وجود داره و کودک رو کمک می‌کنه که در مسیر قرار بگیره. بهترین منبع اسباب‌بازی و بهترین برای بازی هست. برخی از انواع خانه‌های بازی و برخی از خونه‌ها هم می‌تونن محیطی غنی شده به حساب بیان. 🤔 بله، خونه‌ی ما هم می‌تونه تا حد زیادی برای بازی غنی بشه، اما آیا معنیش اینه که ما محیط طراحی شده برای بازی داریم یا مثلاً کلی اسباب‌بازی خریدیم و آوردیم توی خونه؟! طبیعتاً معنیش این‌ها نیست چون اگر این‌ها شدنی هم باشن، به نفع کودک نیست که خونه این شکلی باشه! هر کدوم از محیط‌های غنی شده و طراحی شده کارکردهای خودشون رو دارن اما در حالت استاندارد و نرمال محیط‌های غنی شده، رشد بیشتری رو در بچه‌ها ایجاد می‌کنن. ما هم می‌تونیم بدون اینکه هزینه خاصی بکنیم، فضای خونه رو برای بازی بچه‌ها غنی‌تر بکنیم و البته هر سنی ابزارها و اسباب‌بازی‌های متناسب با خودش رو داره. 👈 من توی ویدئوی «صفر تا صدِ اسباب‌بازی» که ۱۳۹ دقیقه است به صورت مفصل در این مورد صحبت کردم که بدون هزینه یا با کمترین هزینه فضای خونه‌هامون رو غنی‌تر کنیم تا بچه‌ها رشد بیشتری داشته باشن. ضمن اینکه در مورد شاخص‌های خرید اسباب‌بازیِ خوب و کمک‌کننده به رشد بچه‌ها هم مفصل صحبت شده. 👇👇 @hamidkasiri_ir
⭕ آیا بچه‌ها باید کار کنن؟! می‌خوام یه فلاش‌بک بزنم به دوران خودمون 🤔 با هم بریم عقب؛ قدیم‌ترها - یعنی حداقل دو دهه قبل - خیلی مرسوم بود که پسرها تابستون برن سر کار و دخترها و هم توی مشارکت داشته باشن. بچه‌ها همین که دوره کودکی رو رد می‌کردن می‌تونستن به نحوی کار کنن، شاگردی کنن، یه خدمتی عرضه کنن و پول در بیارن. این هم متناسب با سن و فهم بود، نه خارج از اون. مادرها توی اقتصاد خانواده با فرش بافتن، قلاب‌بافی، بافتنی بافتن، ترشی درست کردن، خیاطی و خیلی کارهای دیگه مشارکت داشتن و دخترها پابه‌پاشون کار می‌کردن. هم در جریان کارها رشد می‌کردن، هم مهارت‌هاشون توسعه پیدا می‌کرد و هم خیلی نرم با مفهوم اقتصاد خانواده آشنا می‌شدن. پسرها هم یا با بابا سر کار می‌رفتن و بسته به باباهاشون یا شاگردی می‌کردن یا می‌شدن 😉 که فقط دستور بدن! یا اینکه توی سوپری سر کوچه، مکانیکی یا هر جایی که یه آدم امین و معتمد داشت کار می‌کردن. هم در جریان کارها رشد می‌کردن، هم مهارت‌هاشون توسعه پیدا می‌کرد، هم جهت پیدا می‌کردن و هم خیلی نرم با مفهوم اقتصاد آشنا می‌شدن. اما اون موقع چند تا مشکل وجود داشت ... 👈 اول اینکه بچه‌ها که سر کار می‌رفتند و مزه پول می‌رفت زیر دهن‌شون معمولاً و مدرسه رو ادامه نمی‌دادن و این بعد از مدتی برای خانواده‌ها خوشایند نبود. 👈 دوم اینکه توی خیلی از کارها به دلیل انتخاب نادرست یا اون اوستاکار، مشکلاتی به وجود میومد که این هم برای خانواده‌ها خوشایند نبود. 👈 سوم اینکه بچه‌ها به دلیل رشد توی محیط خارج از خونه بعد از مدتی با خانواده به چالش می‌خوردن و ارزش‌های خانوادگی رو زیر پا می‌گذاشتن و این هم برای خانواده‌ها خوشایند نبود. 👈 چهارم اینکه ... همه‌ی این موارد باعث شد تا صورت مسئله پاک بشه!! 🥺 برای خانواده‌ها اصلِ اینکه بچه‌شون کار کنه یه بود و کم‌کم یه به ضد ارزش تبدیل شد! کار کردن بچه‌ها نشون‌دهنده بی‌توجهی، بی‌فکری و بی‌کلاسی خانواده‌ها شد! حالا به این‌ها فکر کنید 👇 ❗چه تجربه‌ای از دوران کودکی و کار و دارید؟! ❗به نظرتون چه چیزایی باعث میشه بعضی آدما ذاتاً کاسب باشن، بعضیا نه؟! ❗اینکه یه آدمی میشه اصلاً می‌تونه ربطی به کودکیش داشته باشه؟! 👇👇 Join 👉 @hamidkasiri_ir
از تقریباً چهار سال پیش در حرم فضاهایی مخصوص به وجود اومد. از همون موقع تا امروز بینش و نگاه به و تربیت تغییری نکرده و تقریباً همونی هست که اون روز بوده. همون اشتباهات و همون جنس برنامه‌ها! بعضاً فکر میکنم خیلی از خانواده‌ها جلوتر از برخی مربیان هستند ... بگذریم! 👈 این‌ها مشاهداتم بوده
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 بچه‌ها رو ببرید زمین کشاورزی 🎬 گزیده‌ای از جلسه چهارم مدرسه‌ی والدین در ترم اول 👈یک تجربه فوق‌العاده با طبیعت داشته باشیم، البته نیاز است تا چشم‌هایمان را باز کنیم و همه چیز را به نحو دیگری ببینیم ... گاهی موضوعات آنقدرها هم پیچیده نیست، کار سختی از ما نمی‌طلبد اما آورده‌های بزرگی دارد @tarbiapp
شاید براتون جالب باشه. ما رو بخونید چی جوری هست ... امروز کار رو تقریبا از ساعت ۵.۰۰ صبح شروع کردم. یه مقدار مطالعه کردم، برای پادکست آماده شدم و چند تا پست و استوری توی اینستاگرام و ایتا گذاشتم. ساعت ۷.۳۰ تا ۹.۰۰ جلسه داشتم و از خونه ساعت ۷.۱۵ زدم بیرون. تا حدود ۹.۰۰ توی جلسه بودم و از اونجا خیلی سریع رفتم دفتر تا اپیزود ۳ پادکست تخته سیاه رو ضبط کنیم. این اپیزود در مورد از زاویه نگاه یک هست. قبلش زنگ زدم دفتر و هماهنگ کردم تا شرایط برای ضبط آماده باشه. به محض اینکه رسیدم رفتیم برای ضبط کردن. در همین حین به یکی دیگه از بچه‌ها ۴ جلد کتاب دادم بررسی کنه و نظرش رو بهم بگه. کار که ضبط شد، از محدوده سبلان اومدم میدان خراسان برای مدرسه بچه‌ها، جلسه دارم و الان وقت خالی چند دقیقه‌ای از جلسه هست که دارم این متن رو می‌نویسم. بعدش ساعت ۱۳.۰۰ توی نمایشگاه با استاد حمزه‌زاده توی مجمع ناشران جلسه معرفی و تقدیر از کتاب هست و تا ۱۴.۰۰ اونجام. (برای گفتگو با دکتر زادبر هم که ساعت ۱۲.۳۰ هست، هر کاری کنم نمی‌رسم) بعد یه سر میریم چند تا غرفه با بچه‌ها سر بزنیم و اگر بشه به سالن یاس سر بزنم و قدری اونجا در مورد کتاب‌ها صحبت کنیم. بعد حدود ساعت ۱۵.۱۵ یه جلسه داریم با حسین و یکی دیگه از بچه‌های دفتر برای مدرسه والدین که از یک خرداد ثبت‌نام ترم دومش شروع میشه. بعد ساعت ۱۶.۰۰ همون حوالی نمایشگاه یه جلسه دارم با یه دوست و برنامه‌نویس برای سایت‌ها و پروژه‌های جدیدمون که احتمالا یک ساعت طول می‌کشه. بعدش هم باید سریع برم سمت ونک و اونجا یه جلسه دیگه دارم. کارم تموم بشه میرسم خونه و آخر شب باید برای کارهای فردا و معرفی کتاب‌های احتمالی برنامه‌ریزی کنم. اگر برسم هم قدری مطالعه کنم و یکی دو تا پست بنویسم برای ایتا و اینستاگرام. این یک روز پرجابجایی ولی به لحاظ کاری معمولی هست ... 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4
مجله‌خوانی یکی از روش‌های بسیار خوب برای ایجاد علاقه به مطالعه است. مجلات رشد رو از انتشارات مدرسه می‌تونید تهیه کنید. سالن کودک و نوجوان، راهروی ۲ نکته ویژه‌اش اینه که مجلات رشد رو میشه با خیال راحت تهیه کرد و متناسب با شرایط روز کشور کار میشن و البته به شدت قیمت پایینی دارند. علت هم اینه که با تیراژ بسیار بالایی در کل کشور پخش میشه و قیمت هر شماره حدود ۱۰ هزار تومان هست!!! جالبش هم اینه که میشه برای مجلات رشد اشتراک تهیه کرد و ماهانه اون‌ها رو توی مدرسه تحویل گرفت. هزینه ارسال هم تقریبا رایگان در میاد. از طریق خود مدرسه و یا سایت roshdmag.ir می‌تونید تهیه کنید. از طریق مدرسه تهیه کنید هزینه ارسال هم نداره. این تصویری که من گذاشتم؛ 1️⃣ رشد برای پیش‌دبستانی و اول دبستان هست. 2️⃣ رشد برای دوم و سوم ابتدایی 3️⃣ رشد برای چهارم و پنجم و ششم 4️⃣ رشد برای متوسطه اول 5️⃣ رشد برای متوسطه دوم به غرفه انتشارات مدرسه سر بزنید، اطلاعات بیشتر بگیرید. 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4