🔰#نهج‌البلاغه 🔰#حکمت68 🔰#زينت_فقروغنا وَ قَالَ علی عليه‌السلام اَلْعَفَافُ زِينَةُ اَلْفَقْرِ وَ اَلشُّكْرُ زِينَةُ اَلْغِنَى و درود خدا بر او، فرمود: عفّت ورزيدن زينت فقر، و شكرگزارى زينت بى‌نيازى است. 💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧 فقير در معرض آفات مختلفى قرار دارد: اظهار حاجت توأم با ذلت، دست بردن به سوى اموال حرام، ناسپاسى و مانند اينها. اما اگر خويشتن‌دار باشد نه دست حاجت به سوى لئيمان مى‌برند و نه عزت نفس خود را زير پا مى‌گذارد، نه آلودۀ حرام مى‌شود و نه زبان به ناشكرى مى‌گشايد. بنابراين عفت به معناى خويشتن‌دارى، زينت فقر است. اين همان عفت است كه زينت فقر است. عفت، معناى عام و معناى خاصى دارد: معناى خاص آن پاكدامنى در مقابل آلودگى‌هاى جنسى و معناى عام آن هر گونه خويشتن‌دارى در برابر گناه و كارهاى زشت و پست است. #حديث امام علی عليه السلام: مَنْ‌ عَفَّ‌ خَفَّ‌ وِزْرُهُ‌ وَ عَظُمَ‌ عِنْدَاللّٰهِ‌ قَدْرُهُ‌ آن‌كس كه عفاف پيشه كند بار گناهش سبك و قدر و مقامش در پشگاه خدا افزون مى‌شود». اما در مورد غنا كه بهترين زينت شكرگزارى است؛ نه تنها شكر لفظى بلكه شكر عملى. اغنيا و ثروتمندانى كه شرك عملى به جا مى‌آورند، به نيازمندان كمك مى‌كنند، در كارهاى خير و عام المنفعه سرمايه‌گذارى مى‌نمايند، به آنها كه وام مى‌خواهند وام مى‌دهند و حتى به كسانى كه محتاجند و روى سؤال ندارند به طور پنهانى كمك مى‌كنند آنها برترين زينت را در زندگى براى خود فراهم كرده‌اند، در پيشگاه خدا آبرومندند و در برابر خلق خدا نيز داراى شخصيت و آبرو و چه زينتى از اين بالاتر.