ابیات نخست غزل‌مثنوی ‌#ردّ‌پا

هوالنّور . . نشستم پیش او، از خاک و از باران برایم گفت خدا را یاد کرد، از خلقت انسان برایم گفت «الم اعهد الیکم یا بنی آدم» برایم خواند از آن عهدی که آدم بست، _آن پیمان_ برایم گفت برایم یک به یک تاریخ انسان را ورق می‌زد به یاد نوح بود، از کشتی و طوفان برایم گفت به ابراهیم و موسی و به اِل‌یاسین سلامی کرد به نور حق پناه آورد و از شیطان برایم گفت «محبّت زنده زنده دفن شد با دختران در خاک» زمین را زیر و رو کرد، از غم پنهان برایم گفت سپس «إنّ الذین آمنوا» را بر زبان آورد نگاهی سوی مولا کرد، از ایمان برایم گفت مرا خوف و رجای حرف هایش جذب خود می‌کرد که آیه آیه از تکویر و الرّحمان برایم گفت هزار و چندصد سال است در دل حرف ها دارد شکایت کرد و از عِصیان و از نِسیان برایم گفت سراسر شوق بودم سِیر در آیات عالم را سراپا گوش بودم آنچه را قرآن برایم گفت . #عاطفه_جوشقانیان . #شعر_خوب_بخوانیم . @sobhetazedam . @hasankhosravivaghar

هوالشّاهد . ما تن اگر، خون حسینی بود در ما ما جان اگر، روح خمینی بود در ما با نام احمد سکّه مان را ضرب کردیم خود را تهی از خرده ریگ غرب کردیم در این میان امّا برادر ناتنی ها تخم شغادند و هلاک خودزنی ها غرقاب را این اکمه ها پایاب دیدند ایران ما را پاره پاره؟ خواب دیدند! تورانی از خشمم در آتش بوده، هشدار! لالایی ما ذکر آرش بوده، هشدار! «القصّه جز نقل قیام از ما، فسانه ست این چامه را با من بخوانی، عاشقانه ست» با ساز خود رؤیای خود را می نوازیم چون سازه هامان آرزویی دست سازیم استادمان می گفت: «این آغاز راه است شب لکّه ای جامانده بر دامان ماه است افراسیاب است و سیاووش شهیدی هرجا حسینی بود، سر می زد یزیدی» القصّه جنگی بود و ننگی بود و نامی میراث ما خون است و شمشیر قیامی من تشنه هم باشم، نمی بازم برادر نان حلالم را سر آب حرامی بر جام دست فتنه ای مانده ست و من هم جامی به سنگی می زنم، سنگی به جامی «والسابقون السابقون» وقتی نمانده ست! خورشید را سر می بُرد شام تمامی ماییم اگر، غارت نخواهد کرد شمری حتّی نخ پیراهنی را از امامی حتّی اگر در مقتل ما صف ببندند در تف ببینیم از سواران ازدحامی حتّی اگر سرهای ما از پا بیفتند! فتح المبینی هست و دست انتقامی من نهروان در نهروان خونم برادر! من وارث گرز فریدونم برادر! هر اُشتری در فتنه آمد، نحر کردم بر گرده ی ضحّاک تیغ قهر کردم من آبم و آشوب بوشهر است در من من خاکم و خشم منوچهر است در من «القصّه جز نقل قیام از ما، فسانه ست این چامه را با من بخوان تا عاشقانه ست» ... . #حسن_خسروی_وقار از شعر #میراث_۵ . @hasankhosravivaghar

شهید: بچه ۳ ساله پیرهن قرمز دعا همراه سنجاق به سینه به قول حسن خسروی وقار #شعر_خوب_بخوانیم همین. @medaadjangi

از شهیدان خدا رعیت فراوان دیده ایم کاش روزی حاکمی از روی مين ها بگذرد . #حسن_خسروی_وقار . @hasankhosravivaghar

🍃 ح ق : بختیار در بغداد بود، وقتی که اولین بمب‌ها در نخستین روز دفاع مقدس، آوار شد سر این آبادی. / در هنر انقلاب همین بس که هم‌چین بی‌وطن‌هایی را از وطن بیرون کرد ح‌ ق: حامی مالی کودتای نوژه، صدام بود و اسپانسر جنگ تحمیلی، سلطنت‌طلب‌ها. بختیار در بغداد بود، وقتی که اولین بمب‌ها در نخستین روز دفاع مقدس، آوار شد سر این آبادی. جنگ آن روی سکه‌ی کودتا بود. جنگ پلن B کودتا بود. اگر گمان کنیم سیبیلوی تکریتی تنها به تحریک غرب، تحرک خود بر ضد ایران را آغاز کرد، ساده‌ترین نگاه به روزگار جنگ است. هم در کودتا و هم در آغاز جنگ، سلطنت‌طلب‌هایی مثل ارتشبد اویسی فرماندار نظامی تهران در هفده شهریور خونین نشان دادند که جز یک شناسنامه‌ی ایرانی، هیچ چیز دیگرشان ایرانی نیست. در هنر انقلاب همین بس که هم‌چین بی‌وطن‌هایی را از وطن بیرون کرد. انقلاب اسلامی، انقلاب علیه ضد ایرانی‌ترین سلسله‌ی تاریخ ایران بود. انقلاب علیه کسانی که نه‌تنها با کودتای اجنبی سر کار آمده بودند، بل‌که علیه انقلاب مردم هم کودتا کردند؛ آن‌هم با پول صدام. بعد هم که کودتا شکست خورد، با «وعده‌ی ما در اهواز» در باغ سبز به آن دیوانه نشان دادند و مردک را برای جنگ تشجیع کردند. خجلت ارزانی سلطنت‌طلب‌ها و عزت از آن انقلابی‌ها. مبادا بهمن بیاید و برود و ما غفلت کنیم از بت‌شکن بزرگی که دست این خائن‌ها را از کشور کوتاه کرد. ربط دادن مشکلات به اصل نهضت و نظام، آرزوی همین خیانت‌کارها است. ناظر بر انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی باید چمران را دید که قید زندگی در آمریکا را زد تا پس از چند صباحی رزم در جنوب لبنان، عازم همین جنوب ایران خودمان شود. آدم‌های شاه با صدام بستند و آدم‌های خمینی سینه سپر کردند برای ایران، جلوی گلوله‌هایی که بوی ادوکلن «نوکر بی‌اختیار» را می‌داد. این علت حمایت الی‌الابد ما از بهمن پنجاه و هفت است. گرد ماه خدا ستاره‌هایی هم‌چون «دکتر مصطفی» و «سردار دل‌ها» طواف می‌کردند و دور و ور شاه کدخدا؛ سیاست‌مدارش شد بختیار ضد ملی و ارتشبدش شد اویسی وطن‌فروش. آدم خمینی شد صیاد و آدم شاه، ازهاری. البته خمینی همه را آدم خدا می‌خواست و عالم را نیز محضر خدا می‌دانست. او همان‌جور رفت که آمد. روح‌الله همیشه فردا را می‌دید. در دهه‌ی شصت، خامنه‌ای برای مردم، رئیس‌جمهور مظلوم روزگار جنگ بود و برای خمینی، رهبر مقتدر جنگ روزگار. کودتای نقاب را خدا شکست داد، خرمشهر را #خدا آزاد کرد و آن #هیچ هم که امام در پرواز انقلاب گفت، یعنی پیروزی از آن خدا است. مردم ایران اگر هزار بار هم مخیر شوند، باز علیه حکومت اشرف‌ها #قیام خواهند کرد…/حسین قدیانی پرچم بالاست🇮🇷✌️ @mrtahlilgar1

دیشب من و امام خدا را يکی شدیم سرمستی ام ببین که جمارانی ام چقدر . #حسن_خسروی_وقار از شعر #وارث_۲

#شرابی . . هم از گناه فراری، هم از ثواب گریزان چنان که حضرت شیخ است از شراب گریزان به خاک ساختگان را چه حاجتی ست به دریا؟ شدیم از همه کس غير بوتراب گریزان سحاب از تو نگوید، به خویش ره ندهیمش! هلا شگفت کویریم و از سراب گریزان «تو را چنان که تویی، هر نظر هنوز ندیده ست!» ز چشم مدّعیان هم نگشته خواب گریزان و تاب درک تو در عصر ما نبوده و دیدیم هماره شب‌پره ها را از آفتاب گریزان پس از تو مرگ به تن کرد و در سیاهی خود ماند شبِ ولی نشناسانِ ماهتاب گریزان ولی تو حقّی و جاری، _غدير در جریان است!_ نمی شود بشود رحمت از سحاب گریزان! که آیه آیه کتاب خدا به شرح تو پرداخت اگرچه تارک علم است از کتاب گریزان! محبّت تو ز سیمای عاشقان تو پیداست خراب جام ولاییم و از نقاب گریزان خمار میثمیانیم و همپیاله ی ما نیست به پای دار، کسی که شد از طناب گریزان علی علی ز لبم می چکد، چه مستی نابی! خدا کند نشوم از شراب ناب گریزان زیارتی عنبی از ضریح کردم و افسوس هنوز حضرت شیخ است از ثواب گریزان . #حسن_خسروی_وقار . اردیبهشت ۱۴۰۱ . @hasankhosravivaghar

بسم الله الرحمن الرحیم 🔗برخی از کانال‌های شعر و شاعران کشور در پیام‌رسان ایتا. 📍فراخوان شعر @farakhanesher 📍استاد سیدمهدی حسینی @smhroknabadi 📍دبیرخانه شعر آیینی @dabirkhane_sher_adabiat_aeeni 📍انجمن ادبی یاقوت سرخ @yaqoote_sorkh 📍آفتابگردان‌ها @Aftabgardan_ha 📍دکتر محمدرضا ترکی @faslefaaseleh 📍دکتر رضا شیبانی @zahrdaroo 📍حسن خسروی وقار @hasankhosravivaghar 📍محمد توکلی @medaadjangi 📍حسن بیاتانی @telkalayyam 📍رضا یزدانی @rezayazdaanii 📍سجاد روان‌مرد @sajad_ravanmard 📍میلاد خانی @miladkhani 📍مجید بوری @majiidboori1371 📍مجتبی خرسندی @Mojtaba_khorsandi به مرور تکمیل می‌شود...

هوالشّاهد . #میراث_۵ بخش نخست: . «شب بود، امّا من چراغی داشتم، حیف... دشت و قنات و باغ و راغی داشتم، حیف...۱ رؤیای رودم را به تب نابود می کرد روی ذغال شب سحر را دود می کرد در بستر ما پرسه می زد تب، تب خوف روی سر ما خیمه می زد شب، شب خوف خوف هم از فریاد، حتّی از گلو هم خوف شب بی صبح، خوف از آرزو هم خوف رزان از شاخه ی همدست هیزم از باغبانِ چون زمستان مست هیزم در حشر خون خوف تن از برگشت سرها آیاتی از خوف پدرها از پسرها نامی هم از هول قیامت بود در دشت ما را ولی ننگ سلامت بود در دشت۲ القصّه رستم برخی سهراب می شد رودابه در این لابه نم نم آب می شد رودابه را گفتم، رباب آمد به چشمم از کربلا آزرم آب آمد به چشمم در مشک تشنه نوشدارو بود و خون شد ساقی شکست و جام سرمستان نگون شد در صحبت شمشیر، بازویی نمی ماند القصّه نیرویی به زانویی نمی ماند سر بود و خنجر بود و آتش بود و مویی در خیمه ها سوز عطش از هر گلویی...» استادمان می گفت: «عاشوراست امروز در مقتل مولای ما غوغاست امروز» دستش به روی سینه بود، از حال می رفت هرجا که حرف از شمر در گودال می رفت می گفت: «در تاریخ باطل هست و حقّی جز خون نمی آید به کار مستحقّی گیرم که جز بانگ عزا در نی نوا نیست این پرده خوانی جز دمی از نینوا نیست! گیرم بزرگی را ز صدر زين فکندند سرها به روی نیزه ها هم سربلندند» می گفت: «شب بود و چراغی داشتم، کو؟ دشت و قنات و باغ و راغی داشتم، کو؟» می گفت و گفتم مستحقّم! خیز باید شمشیر را بر گردن شبدیز باید تا دور شاه است و قشون اکمه هایش روی گلویم مانده ردّ چکمه هایش! دشمن نمی دید و خوراک از دوست می کند در غرب وحشی گلّه ام را پوست می کند تاج است و راه کاسه لیسی در بر ما وای از کلاه انگلیسی بر سر ما القصّه بر خوان یهود افتاده می رفت تا که بنوشندنش، به شکل باده می رفت شاهی که از هر بند رعیت نرده می خواست ما را بر ارباب هایش برده می خواست در مرگ هم ما _وای بر ما_ برده بودیم از غرب گورستان کفن آورده بودیم... روزی ولی گفتیم ما را خیز باید شمشیر را بر گردن شبدیز باید لب های طغیان می شدیم و دوخت ما را طاغوت در آذر برادر! سوخت ما را نه سازی و نه فرصت رؤیا نوازی نه سازه ای، نه آرزوی دست سازی ......... . . ۱) وامی ست از میراث ۴. ۲) «چون بیوگان ننگ سلامت ماند بر ما تاوان این خون تا قیامت ماند بر ما» استادم علی معلّم دامغانی، از شعر جام شفق . @hasankhosravivaghar