🔰 ولادت شیخ #محمدتقی_آملی (۱۲۶۶ ش)
🔷️محمدتقی آملی فرزند مولا محمد آملی، در ۱۲ ذیالقعده سال ۱۳۰۴ق مصادف با ۱۱ مرداد ۱۲۶۶ در تهران متولد شد و تحصیل را در مدرسه خازن الملک تهران آغاز کرد.
🔸️دهساله بود که برخی کتابهای مهم ادبیات عرب چون سیوطی و جامی را تمام را کرد. سپس به تکمیل اندوختههای فقهی و اصولی پرداخت و به علوم ریاضی و نیز فلسفه و حکمت روی آورد و سپس به نجف اشرف عزیمت نمود و بعد از چندی به تهران بازگشت و به تدریس پرداخت.
🔸️وی از محضر اساتیدی چون میرزاحسن کرمانشاهی،شیخ عبدالنبی نوری علم آموخت و از میرزاعلی آقا قاضی،محمدطاهر بن عبدالله راضی اجازه اجتهاد دریافت کرده و از محضر سید ابوتراب خوانساری و اسدالله زنجانی اجازه روایت دریافت کرده است.
🔹️شاگردانی زیادی در محضر ایشان پرورش یافتند از جمله حسن حسنزاده آملی،عبدالله جوادی آملی،سیدرضی شیرازی،سید محمود طالقانی
🔸️از آثار ایشان درر الفوائد یا غرر الفرائد؛حاشیه بر منظومه ملا هادی سبزواری،حاشیه بر الاشارات ابنسینا،کتاب الصّلوة؛ (تقریرات درس میرزای نائینی) در سه جلد،رسالهای در رضاع را میتوان نام برد.
🔹️وی فقیهی گوشهنشین بود. از پذیرفتن مسئولیت و ریاست گریزان بود و تا پایان زندگی نیز از نوشتن رساله فتوایی خودداری کرد.
🔶️آملی روز شنبه ۲۹ شوال ۱۳۹۱ برابر با ۲۷ آذر ۱۳۵۰ در تهران درگذشت و در حرم علی بن موسیالرضا در مقبره فقیه سبزواری در کنار مزار شیخ طبرسی مدفون شد.
#زندگی_نامه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥آیتالله #محمدتقی_آملی از زبان شاگردان ایشان
🔺 ارادت به #امام_زمان (عج)
▫️آیتالله جوادی آملی:
🔹 شیخنا الاستاد مرحوم آیتالله شیخ #محمدتقی_آملی (رضوانالله تعالی علیه) صاحب مصباح الهدی فی شرح العروة الوثقی، آن روزهایی که درس را شروع کرده بودند گاهی من جزوههای ایشان - همان جزوههای جلد اول - را میگرفتم. 🔸 ما معمولاً وقتی چیزی مینویسیم در ابتدا میگوییم: «بسمالله الرحمن الرحیم»، آخرش هم یک «الحمدلله» اضافه میکنیم؛ ولی ایشان دستنوشتهشان این طور نبود، در تمام سرصفحهها نوشته بود: «بسمالله الرحمن الرحیم؛ یا صاحبالزمان ادرکنی»؛ در تمام صفحات! 🌀 مرحوم #سعیدالعلماء_مازندرانی که هم بحث مرحوم شیخ انصاری بودند و هر دو شاگرد #شریف_العلماء_مازندرانی بودند (رضوانالله تعالی علیهم)، الان دستنوشتش در اصول هست، در غالب صفحات در حاشیه صفحه نوشته است: «یا اباالفضل ادرکنی»! ⚡️با این عقیده به جایی رسیدهاند، اینها باور کردند این حرفها را، لذا قرنها میگذرد و نام اینها زنده است؛ اینها «الْعُلَمَاءُ بَاقُونَ مابقی الدَّهْرُ» هستند.
🔺از وادیالسلام!
▫️آیتالله شیخ #محمدتقی_آملی:
🔹من مدتها میدیدم که مرحوم #سیدعلی_قاضی دو سه ساعت در وادیالسلام مینشینند. با خود میگفتم: «انسان باید زیارت کند و برگردد و به قرائت فاتحهای روح مردگان را شاد کند؛ کارهای لازمتر هم هست که باید به آنها پرداخت».
🔸این اشکال در دل من بود؛ اما به احدی ابراز نکردم، حتی به صمیمیترین رفیق خود از شاگردان استاد.
🍁مدتها گذشت و من هر روز برای استفاده از محضر استاد به خدمتش می رفتم، تا آنکه از نجف اشرف عازم بر مراجعت به ایران شدم ولیکن در مصلحت بودن این سفر تردید داشتم؛ این نیت هم در ذهن من بود و کسی از آن مطلع نبود.
🌀شبی بود میخواستم بخوابم؛ در آن اتاقی که بودم در طاقچه پائین پای من کتاب بود، کتابهای علمی و دینی؛ در وقت خواب طبعاً پای من بهسوی کتابها کشیده میشد.
با خود گفتم آیا لازم است برخیزم و جای خواب خود را تغییر دهم، یا نه؛ چون کتابها درست مقابل پای من نیست و بالاتر قرار گرفته، این هتک احترام به کتاب نیست. در این تردید و گفتگوی با خود بالاخره بنا بر آن گذاشتم که هتک نیست و خوابیدم.
⚡️ صبح که به محضر استاد مرحوم قاضی رفتم و سلام کردم، فرمود: «علیکم السلام صلاح نیست شما به ایران بروید، و پا دراز کردن بهسوی کتابها هم هتک احترام است».
💢بیاختیار هول زده گفتم: «آقا شما از کجا فهمیدهاید، از کجا فهمیدهاید».
💢فرمود: «از وادیالسلام فهمیدهام» .
📚کتاب معادشناسی علامه طهرانی، جلد ۲ - صفحه ۲۶۷-۲۶۵
🔰همهچیز را از امام رضا علیهالسلام نخواهید!
💠#علامه_حسن_زاده_آملی مینویسد:
🔅 از استادم آیتالله #محمدتقی_آملی پرسیدم، در جریان حضرت سلیمان چرا خود ایشان عرش بلقیس را از یمن به شام نیاورد، بلکه از دیگران خواست تا اینکه سرانجام عفریت از جن آن را آورد؟
▫️استاد در جواب من فرمود:
🌀«اینگونه امور، دون شأن حضرت سلیمان بود. آن جناب کارهای بزرگتر از اینها را که دیگران از انجام آن ناتواناند، باید انجام دهد چنانکه بنده حاجتهای بسیاری از امام هشتم علیبنموسیالرضا علیهالسلام خواستم و برآورده نشد، ولی وقتی از حضرت #عبدالعظیم_حسنی، شاگرد مکتب اهلبیت علیهمالسلام خواستم، برآورده شد! از #امام_رضا علیهالسلام حاجتهای بزرگتر و معنوی بخواهید!»
📚 کتاب رسم حضور؛ سیره زیارتی علما و بزرگان در حرم رضوی مسلم گریبان صفحه 79.