eitaa logo
استاد حسن ارشاد
6.9هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
1.6هزار ویدیو
104 فایل
🔘 کانال تخصصی نقد فرقه ضاله بهاییت 📚 تالیف بیش از دهها اثر در حوزه مهدویت بابیت و بهائیت 🖥 مدیریت شرکت گنجینه معرفت 📖 محقق منابع حدیثی 📌 ادمین : @Hassan1100 👇 سایت استاد ارشاد 👇 http://www.hassanershad.com
مشاهده در ایتا
دانلود
9.3M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔵📌 طبق دستور جناب عبدالبها ،بهاالله و باب استعمال دخانیات حرام است. 🔷 به نظر شما آیا یک فرد بهایی میتواند در تحت شرایطی خاص دخانیات استفاده کند؟ ⁉️ آیا رهبران بهایی برای جلب توجه پیروان خود و ترس از طرد شدنشان اجازه دارند حکم جناب بهاء الله و باب را کنار بگذارند و سیگار بکشند؟!🧐 😳 اگر یکی از رهبران تشکیلات بهایی اینکار را انجام دهد میشود به او تکیه کرد و او را الگوی خود قرار داد ؟ 😳 __________________________________🖋 🔵📝سایت استاد حسن ارشاد↙️ https://eitaa.com/joinchat/3604021440C700481b618 💠
✡ از باب تا باقرالعلوم! 1⃣ تصویر فوق، نامه‌ای است از طاهره خطاب به سید زمانی‌که باب در زندان ماکو بود. 2⃣ این نامه که نویسنده در آن را «باقرالعلوم» خطاب کرده، در کشاکش رویدادهایی نوشته شد که منجر به واقعهٔ دهشتناک جنگ بزرگ قلعه طبرسی گشت. 3⃣ سند مذکور که اصل آن در مجموعهٔ خانم «هما روحی» در آرشیو «دانشگاه هاروارد» نگهداری می‌شود و به‌خط قرةالعين است، در کنار ده‌ها سند دیگر به‌وضوح نشان‌دهندهٔ ایمانِ مشارالیها می‌باشد. 4⃣ نمی‌دانیم برخی افرادِ باسابقهٔ درون نظام، با چه انگیزه‌ای سعیِ بلیغ! در سفیدنماییِ این سیاهی و زدودنِ هویّتِ بابی قرةالعين از او را دارند، اما این را می‌دانیم که خون‌های ریخته‌شده توسطِ دست‌های جنایتکارِ قرةالعين و یارانش را به هیچ پاک‌کننده‌ای نمی‌توان شست! ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
📘 دلائل السبعه 1: 2080 🔗 مطالعه مقاله کامل ✍️ نویسنده: حسن ارشاد 🌐 درباره نویسنده 📌 بررسی تناقض اشراق خاوری در برخورد با کلمات باب آیا معیار مظهریت، معجزه بودن کلمات است؟ 🧩 مقدمه: یکی از ادعاهای اصلی در تبلیغات بهائیت این است که کلمات مظاهر الهی (باب و بهاءالله) دارای جنبه معجزه‌آسا و الهی هستند. اما واکنش اشراق خاوری، از بزرگ‌ترین مبلغان بهائی، به برخی از این کلمات، پرده از یک تناقض جدی برمی‌دارد... 📚 چه اتفاقی افتاد؟ اشراق خاوری در جلد دوم اقداح الفلاح (ص ۳۴)، جملاتی را که گمان می‌کند از بهاءالله است، به‌شدت تقبیح می‌کند و آن‌ها را بی‌معنی، جعلی و سزاوار تمسخر می‌نامد! 🗣 اما نکته شوکه‌کننده: این جملات در واقع از ابتدای کتاب «دلائل السبعه» اثر باب هستند؛ همان بابی که خود را مظهر الهی می‌دانست و بهائیان نیز او را مظهر قبلی و مورد تأیید بهاءالله می‌شمارند! 🤯 تناقض بزرگ: چطور ممکن است که یکی از برجسته‌ترین مبلغان بهائی، کلمات مدعی مظهریت پیشین یعنی باب را – که باید «معجزه‌آسا» باشد – نه‌تنها درک نکند، بلکه آن را تقبیح و تمسخر کند؟ اگر این کلمات حقیقتاً مظهر اعجاز هستند، چرا برای پیروان باسابقه این آیین، جعلی و بی‌معنی جلوه کرده‌اند؟ 📌 نتیجه‌گیری: اگر کسی که به‌زعم بهائیان مظهر الهی است، کلامی دارد که حتی مروجان این آیین آن را نمی‌شناسند و آن را به سخره می‌گیرند، آیا می‌توان معجزه بودن کلمات را ملاک حقانیت یک مدعی مظهریت دانست؟ 📖 برای مطالعه متن کامل مقاله و منابع دقیق (از جمله: جلد ۲ اقداح الفلاح، ص ۳۴ و دلائل السبعه)، روی لینک بالا کلیک کنید.
✍️ نویسنده: حسن ارشاد 🌐 درباره نویسنده ❓ چرا «باب» نمی‌تواند قائم موعود باشد؟ 🔍 تحلیل یک تناقض آشکار در متون بهائی درباره عدالت جهانی یکی از بارزترین ویژگی‌های ظهور قائم آل محمد (عج) در آموزه‌های اسلامی، تحقق عدالت جهانی و پایان دادن به ظلم و فساد است. این وعده‌ی روشن، در بسیاری از روایات اسلامی، به‌ویژه در متون شیعی، به صراحت بیان شده است و همواره به عنوان یکی از نشانه‌های قطعی ظهور حضرت مهدی (عج) مورد توجه مسلمانان بوده است. با این حال، در کتاب «دریای دانش» (صفحه ۲۴) از آثار بهائی، بهاءالله (که در باور بهائیان به عنوان مظهر ظهور بعد از باب شناخته می‌شود) چنین تصریح می‌کند: «حال در اکثر ممالک، نور اصلاح مخمود و خاموش و نار فساد ظاهر و مشتعل. دو مملکت عظیمه که هر دو خود را رأس تمدن و مقنن قوانین می‌شمرند، بر حزبی از احزاب که منسوب به حضرت کلیم است قیام نموده‌اند. ان اعتبروا یا اولی الابصار! اعتساف شأن انسان نبوده و نیست.» در این عبارت، بهاءالله به‌صراحت از گستردگی ظلم، خاموشی اصلاحات و اوج‌گیری فساد در جهان سخن می‌گوید؛ و آن هم نه پیش از ظهور باب، بلکه پس از آن. حال نکته‌ای اساسی مطرح می‌شود: بهائیان بر این باورند که سید علی‌محمد باب همان قائم موعود بوده است که در روایات اسلامی، وعده ظهور او داده شده بود. اما واقعیت تاریخی آن است که باب، نه‌تنها نتوانست عدالت جهانی را برقرار سازد، بلکه در دوران کوتاه فعالیتش در ایران، به اعدام محکوم شد و جریان او نیز بدون تحقق هیچ‌یک از وعده‌های کلان دینی، پایان یافت. اگر باب همان قائم موعود اسلام باشد، چگونه ممکن است نه‌تنها عدالت وعده داده‌شده تحقق نیابد، بلکه حتی به گفته بهاءالله، جهان پس از او گرفتار ظلم و فساد شدیدتر باشد؟ از منظر پژوهشی، این یک تناقض بنیادین و جدی در مبانی اعتقادی بهائیت محسوب می‌شود: یا باید پذیرفت که باب قائم موعود نبوده است، یا باید از مبانی شناخته‌شده اسلامی، که تحقق عدالت جهانی را شرط اصلی ظهور قائم می‌دانند، عدول کرد؛ که در این صورت، اساس ادعای تطبیق باب بر قائم، به کلی فرو می‌ریزد. این تناقض نشان می‌دهد که ادعای قائمیّت باب با هیچ‌یک از معیارهای اسلامی سازگار نیست و صرفاً یک ادعای ناتمام و اثبات‌نشده است که حتی در آثار بعدی بهائیان نیز به شکل غیرمستقیم، نقض شده است. چنین شواهدی لزوم بررسی دقیق و نقادانه مدعیات بهائی را بیش از پیش برجسته می‌سازد و اهمیت مراجعه به معیارهای اصیل و مورد اتفاق در مباحث مهدویت را روشن می‌کند. 📌 📌 📌 📌 📌 📚 🔎 📖 لینک کانال در ایتا