🌹بخشی از وصیت #حاج_قاسم خطاب به #مراجع... مرور این نصیحت و وصیت در این روزها لازم است... 🔺سخنی کوتاه از یک سرباز 40ساله در میدان، به #علمای_عظیم‌الشأن و مراجع گران‌قدر که موجب روشنایی جامعه و سبب زدودن تاریکی #مراجع_عظام تقلید؛ سربازتان از یک برج دیده‌بانی دید که اگر این نظام آسیب ببیند، دین و آنچه از ارزش‌های آن [که] شما در حوزه‌ها استخوان خُرد کرده‌اید و زحمت کشیده‌اید، از بین می‌رود. این دوره‌ها با همه دوره‌ها متفاوت است، این بار اگر مسلّط شدند، از اسلام چیزی باقی‌نمی‌ماند. راه صحیح، حمایت بدون هرگونه ملاحظه از انقلاب، جمهوری اسلامی و ولی فقیه است. 🔺نباید در حوادث، دیگران شما را که امید اسلام هستید به ملاحظه بیندازند. همه شما امام را دوست داشتید و معتقد به راه او بودید. راه امام مبارزه با آمریکا و حمایت از جمهوری اسلامی و مسلمانان تحت ستم استکبار، تحت پرچم ولی فقیه است. من با عقل ناقص خود می‌دیدم برخی خنّاسان سعی داشتند و دارند که #مراجع و #علمای مؤثر در جامعه را با #سخنان_خود و حالت حق‌به‌جانبی به سکوت و ملاحظه بکشانند. حق واضح است؛ جمهوری اسلامی و ارزش‌ها و ولایت فقیه میراث امام خمینی (رحمة الله علیه) هستند و می‌بایست مورد حمایت جدی قرار گیرند. 🔺من #حضرت_آیت‌_الله‌_العظمی_خامنه‌ای را خیلی #مظلوم و تنها می‌بینم. او نیازمند همراهی و کمک شماست و شما #حضرات با بیانتان و دیدارهای‌تان و حمایت‌های‌تان با ایشان می‌بایست جامعه را جهت دهید. اگر این انقلاب آسیب دید، حتی زمان شاه ملعون هم نخواهد بود، بلکه سعی استکبار بر الحادگری محض و انحراف عمیق غیر قابل برگشت خواهد بود..

عنایت حضرت امیر (ع) به علامه امینی (ره) علامه می‌گوید: در جمع آوری #الغدیر به کتاب «الصراط المستقیم» (تالیف شیخ زین العابدین) نیاز پیدا کردم، که کتابی خطی و کمیاب بود و فقط نزد یکی از علمای نجف موجود بود. اتفاقاً یک روز که به حرم مطهر مشرف شدم، دیدم همان شخص در ایوان حرم مطهر با تعدادی از طلبه‌ها نشسته است. از ایشان خواستم که آن کتاب را به من امانت دهد، ولی او قبول نکرد و... در آخر به من گفت: تو آن کتاب را نخواهی دید!!! خیلی ناراحت شدم، رفتم کنار ضریح حضرت و خیلی گریه کردم. عرض کردم الآن متوجه می‌شوم که چقدر غریب و #مظلوم هستی. یکی از دوستداران شما کتابی در مناقب شما نوشته و یکی از علاقه مندان شما می خواهد آن کتاب را بخواند و کتاب دست یکی از شیعیان شماست. ولی آن شخص از دادن کتاب امتناع می‌کند! در این حال به قلبم خطور کرد که خواسته من در #کربلا است. باید عزم آن دیار کنم. در کربلا، بعد از اینکه از زیارت فارغ شدم بیرون آمدم. شخصی مرا به خانه‌اش دعوت کرد. به خانه‌اش رفتم. بعد از مدتی تعدادی کتاب آورد و گفت: این کتاب‌های پدر من است، ما چون نمی‌توانیم از این کتاب‌ها استفاده کنیم شما می‌توانید به عنوان امانت از این کتاب‌ها استفاده کنید. بقچه را باز کردم، کتاب‌ها را تمیز کردم. اولین کتابی که برداشتم، دیدم همان کتاب (الصراط المستقیم) با خط بسیار عالی می‌باشد که من دنبالش بودم. به #سجده رفتم و گریه کردم. صاحب منزل علت گریه‌ام را پرسید. قضیه را برایش گفتم و او کتاب را به من امانت داد و تا سه سال کتاب پیش من بود.. 📚 ر.ک: جرعه نوش غدیر، ص ۷۲