May 11
May 11
🔰۲۷۲- مقبولیت معلم و اشتیاق مخاطب در تعلیم و تربیت چه نقشی دارد؟
🔹تعليم و تربيت زمانی موفق است که معلم و مربی نزد متربّيان و شاگردانش مقبوليتی داشته باشد. وقتی معلمی درمی‌يابد که نزد شاگردانش محبوب و مقبول است، بايد زمان را غنيمت شمرد و درب تعليم و تربيت را بگشايد. اما اگر مقبوليتی برای معلم و مربی نباشد، اثری بر اين تعليم و تربيت بارنمی‌شود.
برای نمونه والدين محترمی هستند که نقش معلم و مربی را برای فرزندان خود ايفا می‌کنند، اما نتيجۀ لازم را نمیگيرند و اثری را که دوست دارند در فرزندان خود نمی‌بينند. اين بی‌اثری از آن رو رخ میدهد که والدين نزد فرزندانشان، مقبوليت معلم و مربی را ندارند؛ زيرا فرزندانشان بدگويی‌ها، کج‌خلقی‌ها، بدقولی‌ها و بدرفتاری‌هایی را از ايشان ديده‌اند و نمی‌توانند آن‌ها را به عنوان معلم و مربی اخلاق خود برگزينند. بنابراين تربيت فرزندان از سوی چنين پدر و مادرهایی اثر چندان نمی‌بخشد. يک مقبوليت نسبی در مقام تعليم و تربيت لازم است تا انتقال آموزه‌ها اثرگذار باشد.
نکتۀ دیگری که در تعليم و تربيت حائز اهميت است اين است که معلم و مربی زمانی می‌تواند آموزه‌های تعليمی و تربيتی را به شاگردان خود منتقل کند که در آنان تمنا، تقاضا و شوق يادگيری باشد. گاهی چنين شوقی در وجود شاگرد موج می‌زند؛ اما گاهی چنين نيست و معلم و مربی بايد چنين شوقی را در او به وجود آورد. هنگامی که معلم چنين تقاضايی را در شاگرد خود ببيند، وارد عمل می‌شود و از اين فرصت به نيکويی بهره می‌برد و اين موقعيت را برای انتقال حقايق به کار می‌گيرد. چنين معلمی شکارچی و صياد لحظات است و از اين ارتباط برای آموزش هرچه بهتر شاگردانش استفاده می‌کند.
▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۲،صص ۳۳۶-۳۳۵.
#پرسش‌ازمشکاة
#کتاب_مشکاة_جلد22
@Hedayatnoor
تمام آفریدگان برای برخاستن از جای خود و به حرکت درآمدن و اوج گرفتن، پیوسته، در تمام طول عمر، نیازمند رحمت خداوند هستند.
نخستین جایی که این رحمت دیده می‌شود، در نفس کشیدن انسان است که به گفته شیخ اجل:
«هر نفسی که فرو می‌رود مُمدّ حیات است و چون برمی‌آید مفرح ذات».
تنها اگر ارادۀ او باشد، نفَس از سینه بیرون می‌آید. اگر نفس برآید و دیگر فرونرود یا اگر فرورود و دیگر برنیاید، مرگ انسان سر می‌رسد.
قلب انسان نیز در حالت عادی، هر دقیقه حدود هفتاد بار باز و بسته می‌شود؛ اگر قلب بسته شود و به ارادۀ الهی باز نشود یا اگر باز شود و به ارادۀ خداوندی دیگر بسته نشود، در هر دو حال انسان می‌میرد؛ پس درواقع هرکس در هر دقیقه هفتاد بار می‌میرد و زنده می‌شود: «يُحْيِي وَ يُمِيتُ». باز و بسته شدن قلب در ۲۴ ساعت شبانه‌روز به صدهزار مرتبه می‌رسد. این در حالی است که هر شیئی، برای مثال پنجره و دریچه‌ای، حتی اگر از جنس فولاد خالص هم باشد و صدهزار بار در شبانه‌روز باز و بسته شود، آسیب می‌بیند؛ البته قلب نیز گاه در این زمینه گرفتار نارسایی می‌شود. اما به طور معمول، هر فرد در ۲۴ ساعت شبانه‌روز، صدهزار بار می‌میرد و زنده می‌شود؛ صدهزار بار جلوۀ صفت «حَیّ» او را زنده می‌کند و جلوۀ صفت «مُمیت» وی را می‌میراند.
جلوات رحمت الهی در تمام آنات و حرکات و سکناتمان وجود دارد و حضرت او آن به آن بر ما رحمت می‌آورد. ما نیز در هر لحظه از عمر محتاج رحمت خداوندی هستیم تا زنده بمانیم و حرکت کنیم و برتر رویم.
▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۶، صص ۳۰۵ـ۳۰۴.
#لحظۀ‌خوش
#شکوه_نیایش_جلد۶
@Hedayatnoor