#کتاب‌دا🪴 #قسمت‌دویست‌نود‌هشتم ‌🪴 🌿﷽🌿 دنده هایش را که از شدت لاغری بیرون زده بود، کاملا حس کردم. با اینکه دیگر به مرده و مرده کشی عادت کرده بودم، یک حالی شدم. تور چراغ قوه را این طرف و آن طرف گرفتم فقط کاسه آبی بالای سرش بود و جانمازی که تسبیحی از آن آویزان بود سر طاقچه دیده می شد عبدلله رفت، در خانه را باز کرد و بقیه داخل آمدند. راننده پتویی که روی پیرمرد بود برداشت و کمي الیاف پهن کرد، بعد چند نفری او را بلند کردند و روی او گذاشتند و با همان حال او را بلند کردند، پسر همسایه وقتی جنازه را بیرون آوردند به حالت فرار عقب دوید گفتم: این بدبخت مرده، نمی خوردت از سر و صدای ما دو، سه تا مرد و زن همسایه از خانه هایشان بیرون آمدند. پرسیدم خانواده این پیر مرد کجا هستند؟ گفتند: همه شون رفتند. هر کار کردند، این پیرمرد حاضر نشد باهاشون بره خدا بیامرز می گفت: من از خونه ام نمیرم پرسیدم: کی دیگه کسیی تو این محله نیست؟ گفتند: چرا، هستند، اون طرف تر همه هستند گفتم: شماها هم باید برید، عراقی ها از سمت جاده کمربندی دارن می‌یان. یکی، دو روز دیگه اینجا هم میره زیر آتیش. تا راننده ماشین را سر و ته کند و از کوچه بیرون بیایم، سروکله آدم های محله پیدا شد پسرها از آنها هم خواستند، روستای شان را ترک کنند. توی راه برگشت هوا تاریک تر شده بود و ماشین توی گودال و دست اندازهای بیشتری می افتاد. ما هم بی اختیار روی جنازة چون پخت می افتادیم، عبدلله شلوغ می کرد و با خنده به بچه ها می گفت: اگه تا حالا امیدی زنده بودنش بود و جونی داشت، دیگه تموم شد. ما گشتیمش جنازه را به بیمارستان طالقانی بردیم، تحویل دادیم و به مسجد برگشتیم. آن شب پای مان مسجد نرسیده، باران سرزنش و توبیخ بر سرمان ریخت. اول از همه محمود فرخی و و بقیه دعوایمان کردند. می گفتند برای چی این وقت شب بدون اجازه، بی هماهنگی می افتید می رید؟ چه معنی داره؟ مگه شما بی کس و کارید؟ مگه شما شرخرید؟ برای چی می رفتید؟ 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 ☘ 💖☘ 💖💖☘ 💖💖💖☘ 💖💖💖💖☘ ↷↷↷ #کانال‌کمال‌بندگی #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج eitaa.com/joinchat/177012741Cffe22f43ef