#کتاب‌دا🪴 #قسمت‌سیصد‌نهم🪴 🌿﷽🌿 وقتی رفتم جنت آباد مثل همیشه غسال ها پرسیدند خبر چی داری؟ عراقی ها تا کجا اومدن؟ ما نمی دانیم چه کار کنیم، برویم یا بمانیم؟ بندگان خدا خسته شده بودند و دلشان می خواست تکلیفشان روشن شود ولی از نظر اداری هنوز بهشان حکمی ابلاغ نشده بود. تا شهید بود باید می ماندند. گاهی فکر میکردم غسال ها و آتش نشان ها تنها نیروهای اداری هستند که توی این شرایط با قبول تمام خطرات مانده اند و کار می کنند..‌‌ مریم خانم میرفت به خانه اش سر می زد و می آمد، ولي دو زن و پیرمرد انگار کاری به کار خانه شان نداشتند و جنت آباد برایشان امن تر و راحت تر بود. سراغ زیب خانم را گرفتم، گفتند نیست. گفت میره تو سطح شهر دنبال شهید و مجروح بگرده چند روزی بود زینب هم دیگر جنت آباد نمی ماند سختش بود توی جنت آباد که دیگر خیلی کمتر جنازه به آنجا می بردند بماند. او هم در سطح شهر به دنبال شهید و مجروح میگشت. گه گداری بعد از اینکه جایی را می گویند و من و بچه ها خودمان را به آنجا می رساندیم، می دیدم زینب هم آمده اولین باری که او را در سطح شهر دیدم، خیابان نقدی را زده بودند. به آنجا رفتیم توپ درست وسط، خانه ایی را صد در صد تخریب کرده بود خوشبختانه خانه خالی بود و تلفات نداشتیم. من و یکی، دو تا از دخترهای مطب شیبانی آنجا بودیم که دیدم زینب سوار بر یک وانت سر رسید، همدیگر را که دیدیم، بغل کردیم و بوسیدیم، گفتم: ها مامان اینجا اومدی؟ گفت: اومدم ببینم چه کاری از دستم برمی یاد. بعد ادامه داد: چند ساعت که نمی بینمت دلم برات تنگ میشه. اگه جنگ تموم بشه و از شما جدا بشم، یا اگه هم ادامه پیدا کنه و هر کدوممون یه طرف بریم چطور همدیگر رو ببینیم؟ من خیلی به تو و لیلا انس گرفتم. شماها مثل دخترم، مریم شدید....خندیدم و گفتم: خدا بزرگه. خجالت کشیدم من هم حرف دلم را بزنم. من هم زینب را طور دیگری دوست داشتم خیلی از وقت ها به عشق دیدن او به جنت آباد می رفتم 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 ☘ 💖☘ 💖💖☘ 💖💖💖☘ 💖💖💖💖☘ ↷↷↷ #کانال‌کمال‌بندگی #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج eitaa.com/joinchat/177012741Cffe22f43ef