eitaa logo
هجرت | مامان دکتر |موحد
23.6هزار دنبال‌کننده
2.6هزار عکس
309 ویدیو
22 فایل
مادرانگی هایم… (پزشکی، تربیتی) 🖊️هـجرتــــــــ / مادر-پزشک / #مامان_پنج_فرشته @movahed_8 تصرف در متن‌ها و نشر بدون منبع (لینک) فاقد رضایت شرعی و اخلاقی (در راستای رعایت سنت اسلامی امانت داری+حفظ حق‌الناس💕) تبلیغ https://eitaa.com/hejrat_tabligh
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ ---- 👆 تصور من ازمادر و مادربزرگامون وقتی میگن "قدیم که اینجوری نبود! ما یخ حوض میشکستیم لباس و کهنه میشستیم‌" 😁 . . . وقتی میشینی قدیم و جدید رو مقایسه میکنی، میبینی نمیشه گفت حتما کدوم دوره سختتر بوده هرزمانی، سختی های خاص خودش! اون موقع: امکانات زندگی خیلی کمتر، رفاه و ابزار راحتی کمتر، حتی اوضاع خورد و خوراک بدتر(ازجهت کمیت نه کیفیت)، تنوع مشاغل و پرورش استعدادها کمتر و... اما عوضش ارتباطات سالم تر، خونه ها بزرگ تر، هوا پاک تر، طبیعت بکرتر، زندگی ها ساده تر، همدلی و کمک ها بیشتر الان: امکانات زندگی خیلیی بیشتر شده اما خب سختی‌های غیرقابل چشم پوشی هم کم نیستن:خونه‌های کوچک، خانواده های هسته‌ای، کمک حال های کمتر، آلودگی آب و هوا، کاهش کیفیت خوراک ها، افزایش استرسور ها (عوامل استرس آور)، بازتعریف های سخت از برخی مفاهیم و... اما مهم اینه که انسانهای هر دوره، بخاطر سختی شرایط شون، *متوقف نشدند!* زندگی کردند و ساختند و ادامه دادند الانم همینه زندگی ها سخت شده اما میشه زندگی رو متوقف کرد؟ شرایط فشار میاره اما میشه گفت واستا دنیا میخوام پیاده شم؟ باید زندگی کنیم، جلو بریم بشر به زنده است و همیشه با امید به بهتر شدن شرایط و روزگار، زندگی کرده شاید انسانِ امروز، بیش از هر زمان دیگری و بیش از هرچیز دیگری به *امید* نیاز داره نیاز واقعی! از اون نیازها که بدونش نمیشه ادامه داد! . . . . پی‌نوشت: ۱-من فکرمیکنم از مهم‌ترین تفاوت‌های زندگی گذشته با الان، یه سری مسائل و بینشی ه: وجود توکل بیشتر، توجه بیشتر به ماوراء (غیب)، مادیگرایی و حسابگری افراطی کمتر، قناعت بیشتر، چشم دووندن کمتر تو زندگی دیگران، بخشندگی و مناعت طبع بیشتر، و… در جامعه‌ی کمی قبل‌تر از روزگار ما. طبق آمار و ارقام، سفره خانوار ایرانی نسبت به دهه‌های قبل بزرگتر شده اما رضایت چی؟ شکر چی؟ البته قبول که دزدهای پنهان اموال ما هم بیشتر شدن؛ دزدها یا همون بَرج ها و مخارج غیرضرور ضروری پندار! ۲- شاید کلید طلایی حل مشکلات ما اینه: *دیدن داشته‌ها؛ نه متمرکز شدن بر و نالیدن از نداشته‌ها* بیشتر افرادی که با من درددل میکنن، متمرکزن بر چیزهایی که براشون مهیا نیست و رنج مزمن فعال میبرن از *نداشته هاشون* چرا ارزشمندهایی که داریم رو ندید میگیریم؟ چرا همیشه برای اجرای تصميم ها، به دنبال حداکثر *تسهیل‌گرهای بیرونی* هستیم؟ چرا یادمون میره که -فارغ از شعار- در پی و میاد نه رفاه و امکانات؟ (معنای جمله این نیست که رفاه و امکانات بداست!) چرا؟ 🖋هـجرٺــــ بله https://ble.im/hejrat_kon ایتا @hejrat_kon اینستاگرام @dr.mother8