🌸🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸 🌸🌸 🌸 #حریم_عشـ‌ـق_تا_شهادت #رمان #از_روزی_که_رفتی #پارت‌نود‌و‌یکم . کارامو رو به راه کردم و رفتم خواستگاریش! اون روز رو ، هیچ وقت یادم نمیره . .. اونا مثل حاج علی نبودن ، اول سراغ پدر و مادرم رو گرفتن ؛ منم با هزار جور خجالت توضیح دادم که پدر مادرم رو نمی شناسم و پرورشگاهی ام! این رو که گفتم از خونه بیرون کردن ، گفتن ما به آدم بی ریشه دختر نمیدیم! اون شب با خودم عهد کردم هیچ وقت عاشق نشم و ازدواج نکنم. زندگیم شد کارم ... با کسی هم دمخور نمی شود ، دوستام فقط یوسف و مسیح بودن که از پرورشگاه با هم بودیم. تا اینکه سر راه زندگی سید مهدی قرار گرفت . راهی که اون به پایان خوشش رسیده بود و من هنوز شروع به کار نکردم! من خودم در حد شما نمی تونم بدونم شما کجا و من جامونده کجا؟ خواستن شما لقمه ی بزرگ تر از دهن برداشت ، حق دارد حتی اگر درخواست من فکر نکنید. روزی که شما رو دیدم ، عاشقتون رو دیدم ، علاقه و صبرتون رو دیدم ، آرزو کردم کاش منم کسی رو داشتم که این جوری عاشقم باشه! برام عجیب بود که کسی از گذشته گذشته و رفته برای اعتقاداتش کشته شده! عجیب بود که بچه ی تو راهشو ندیده رفته! عجیب بود با این همه عشقی که داری ، این قدر صبوری کن! شما همه ی آرزوهای منو داشتید. شما همه ی خواسته ی من بودید ... شما دنیای جدیدی برام ساختید. شما و سید ، من و راهمو عوض کردید. رفتم دنبال راه سیدا خودش کمک کرد . .. راه رو نشونم داد . .. راه رو برام باز کرد ... روزی که این کوچولو به دنیا اومد ، من اونجا بودم! همه ی آرزوم این بود که پدر این دختر باشم! آرزوم بود بغلش کنم و عطر تنشو به جون بکم!