🎙آیت الله سید محمد ضیاءآبادی 🔸چیکار کنیم به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نزدیک شویم؟

صبح بخیر ای آقا و مولا و تکیه گاه من السّلام علیک حین تصبح و تمسی

🔴 احتیاط کن! مهدی فاطمه دارد ما را می‌بیند 🔹 شهید مجتبی علمدار: احتیاط کن! همش در ذهنت باشد که یکی دارد مرا می‌بیند، یک آقایی دارد مرا می‌بیند. دست از پا خطا نکنم، مهدی فاطمه(علیهماالسلام) خجالت بکشد.

وَ لَوْلا اَنْتَ یا عَلِیُّ لَمْ یُعْرَفِ المُؤمِنُونَ بَعْدی یا علی اگر تو نبودی، مؤمنان پس از من شناخته نمی‌شدند 📚دعای ندبه ‌ الّلهم عجّل لولیّک الفرج

علی ست حقّ و حقیقت به دورِ او گردد علی ست عدل و عدالت به خطّ او پویاست

👌من نمی توانم با پول امام زمان(ارواحنا فداه) برای خودم، کسبِ وجهه و موقعیت کنم! مرحوم آیت الله سید محمد حجت در تابستان ۱۳۵۲ شمسی، برای زیارت حضرت رضا(ع) به مشهد مقدس مشرّف شدند. در این سفر معنوی برخی از آقایان علما، ایشان را راهنمایی می کردند. پس از ورود و جلوس، عده ای از علما و شخصیت های مشهد به دیدار ایشان آمدند.مرحوم آیت الله شیخ مسلم ملکوتی که در این سفر، همراه ایشان بوده می گوید: پس از سه روز که مراسم جلوس و دیدار تمام شد، حضرت آقا تصمیم گرفتند به بازدید آقایان بروند.به همین جهت آقایانِ علما که همراه ایشان به مشهد آمده بودند، جمع شدند تا حضرت آقا را همراهی بکنند.در عرفِ حوزه، این کارها نوعی تکریم و تجلیل از آقای حجت تلقّی می شد.آقایانِ همراه به خیال خودشان می خواستند این بازدیدها به اصطلاح،مناسبِ با شان و شخصیت و مرجعیتِ حضرتِ آقا باشد. مرحوم آقای حجّت وقتی آقایان را دیدند فوری متوجه موضوع شدند و فرمودند: آقایان اگر اجازه دهند بنده فقط با آقا رضا- خادم و خدمتکارشان- به بازدید آقایان علما بروم! علمایِ همراه آقا وقتی این جمله را شنیدند، انگار آب سردی بر سرشان ریخته شد، ناگزیر گفتند: آقا! هرچه خودتان صلاح می دانید! حضرت آقا به همراه آقا رضا به دیدار علما رفتند، بعد از بازگشت، یکی از آقایانِ علمایِ همراه، به نام آقا شیخ اسحاق لنکرانی خدمت آقا آمد و گفت: آقا! چرا اجازه ندادید ما در این بازدید ها همراه شما باشیم؟ من شنیده ام بعضی از شاگردان میرزای شیرازی، به او گفته بودند: اگر شما در فقه، اعلم هستید ما هم در عُرف، اعلم هستیم! حالا ما چنین جسارتی به شما نمی کنیم ولی اگر اجازه می دادید، این حرکت، به نفع اسلام و مرجعیتِ شیعه بود، چون در مشهد، فرقه های مختلفی از شیعه و سُنّی و وهابی و کمونیست است. چه اشکالی داشت ما شما را با سلام و صلوات می بردیم؟این حرکت در نجف هم مرسوم و معمول است و نوعی تجلیل و تکریم از اسلام و تشیّع به حساب می آید. آقای حجت در پاسخ فرمودند: آقا شیخ اسحاق! حرف های شما صحیح است ولی هیچ کدام در باره من صدق نمی کند. من همه این ها را می دانم .سالیان متمادی در نجف بوده ام و از اوضاع آن جا هم اطلاع دارم، اما من نمی توانم با پولِ امام زمان(ع)و بیت المال، برای خودم کسبِ وجهه و موقعیت کنم. فردا مرا در میان یک متر زمین خواهند گذاشت، اگر من وجوه شرعیّه را در این موارد صرف کنم، فردا در قبر و قیامت، چگونه جوابگویِ خدا و امام زمان(ع)باشم؟! شیخ اسحاق با شنیدن این سخنان سکوت کرد و دیگر چیزی نگفت. این منظره همیشه در ذهن من باقی است و مانند پرده سینما، از جلوی چشمانم عبور می کند. 📚خاطرات آیت الله شیخ مسلم ملکوتی، ص۹۷-۹۶، نشر مرکز اسناد انقلاب اسلامی حجت فقیهان- یادنامه آیت الله العظمی سید محمد حجت- ص۱۷۰-۱۶۹، نشر مرکز بین المللی ترجمه و نشر المصطفی.

عبداللَّه بن عمر می‌گوید: پیامبراعظم (صلی الله علیه وآله) به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)فرمودند: ای علی! آن گاه که قیامت بر پا شود تو را سوار بر اسبی نجیب از جنس نور بیاورند، نور تاج سرت چنان درخشان است که چشم اهل محشر را خیره می‌کند، در این حال از جانب خدا ندا می‌رسد: کجاست خلیفه محمّد، پیامبر خدا؟ و تو می‌گویی: من اینجا هستم. سپس منادی اعلان می‌کند: ای علی! دوستانت را به بهشت ببر و دشمنانت را به دوزخ، چرا که تو تقسیم کننده بهشت و دوزخ هستی. 📚 أمالی‌صدوق رحمه‌الله، مجلس۵۷، ح۱۴ فضیلت ١١٣۶

✨ شکوه شجاعت امیرالمؤمنین سلام الله علیه ۲۴ رجب، روز فتحی که شکوه شجاعت علوی بر تارک تاریخ درخشید. روزی که امیرالمؤمنین علیه‌السلام، با ذوالفقار در دستان یداللهی خود، دژ خیبر را درهم شکست و عدالت را به میدان آورد. دسته‌ی ذوالفقار می‌داند قدرت دست شیر یعنی چه مرحب خیبری خبر دارد ضرب شست امیر، یعنی چه

پیامبر اعظم صلى الله عليه و آله: همانا فردا این رایت را به مردی خواهم داد که خدا و رسول، را دوست دارد (و خدا و رسول هم، او را دوست دارند)، خدا خیبر را به دست او می‏‌گشاید. او هرگز نمی‌گریزد. 📚السّیرة النّبویّه

من از فتح در خیبر به دستان علی دیدم که او دست توانمند خدا در آستین باشد ↳ @heyaate

به مناسبت ۲۴ رجب، سالروز فتح خیبر امیرالمومنین‌علیه‌السلام در فتح بدر و خیبر و در خندق و اُحُد بالله قسم امیر مظفّر فقط علی‌ست 💠 آیت الله جوادی آملی: 🔹 وقتی خیبر فتح شد، مسلمان‌ های مدینه، نفس تازه ‌ای کشیدند؛ از استعمار و استکبار و استثمار یهودی ‌های خیبر نجات پیدا کردند. این نجاتی بود برای مسلمان ‌ها و فرح و نشاطی بود برای مسلمین مخصوصاً رسول اکرم که رهبر همه بود. 🔹 در همان روز فتح خیبر، جعفر، برادر امیرالمؤمنین، از مهاجرت حبشه برگشت. وجود مبارک رسول گرامی(علیه و علی آله آلاف التّحیة و الثناء) فرمود امروز دو سبب خوشحالی نصیب من شد و دو حادثه‌شیرین و گوارا برای من پیش آمد: یکی اینکه جعفر از حبشه برگشت و یکی اینکه خیبر را فتح کردیم، من نمی‌دانم به کدام یک از این دو خوشحال ‌تر باشم! 🔹 فتح‌خیبر، نجات مسلمان‌ ها بود، نشاط فراوانی داشت، سرور فراوانی داشت. یهودی ‌ها قلعه داشتند، کاخ ‌نشین بودند، مسلمان‌ ها کوخ ‌نشین بودند، از آنها وام می ‌گرفتند، تحت سلطه سرمایه‌ داران خیبر بودند و همیشه مزاحم داشتند. این یهودی‌ های خیبر، ستون پنجمی بودند که با مشرکین مکه رابطه مستقیم داشتند، گزارش می ‌دادند، جاسوسی می ‌کردند؛ این ختم شد. 🔹 فتح خیبر کجا، آمدنِ جعفر که یک نفر بود از مسافرت برگشت! چطور رسول خدا فرمود من نمی ‌دانم به کدام یک از اینها خوشحال باشم! سرّش آن است که جعفر کار عالمانه و محققانه و فرهنگی کرد. یک عالم وقتی وارد یک منطقه بشود یک کار فرهنگی بکند، به منزله فتح خیبر است.