🔻#دقایقی_با_کتاب #بخش_دوم 💠 امام حسين (ع) در یکی از خطابه‌‏های بین راه، بعد از اینکه اوضاع را تشریح می‌کند می‌فرماید: «انّی لَاارَی الْمَوْتَ الّا سَعادَةً وَ الْحَیوةَ مَعَ الظّالِمینَ الّا بَرَماً» [1] ایهاالنّاس! در چنین شرایطی، در چنین اوضاع و احوالی، من مردن را جز سعادت نمی‌بینم (بعضی نسخه‌ها «شهادَةً» نوشته‌اند و بعضی‏ «سَعادَةً»)، من مردن را شهادت در راه حق می‌بینم؛ یعنی اگر کسی در راه امر به معروف و نهی از منکر کشته شود، شهید شده است (معنای «من مردن را سعادت می‌بینم» نیز همین است). من زندگی کردن با ستمگران را مایه ملامت می‌بینم، روح من روحی نیست که با ستمگر سازش کند. از همه بالاتر و صریح‌تر آن وقتی است که دیگر اوضاع صددرصد مأیوس کننده است، آن وقتی است که به مرز عراق وارد شده و با لشکر حرّبن یزید ریاحی مواجه گردیده است. هزار نفر مأمورند که او را تحت الحفظ به کوفه ببرند. در اینجا حسین بن‏ علی علیه السلام خطابه معروفی را که مورخین معتبری امثال طبری نقل کرده‌اند، ایراد و در آن به سخن پیغمبر تمسّک می‌کند، به اصل امر به معروف و نهی از منکر تمسّک می‌کند: ایهَا النّاسُ! مَنْ رَأی‏ سُلْطاناً جائِراً مُسْتَحِلًّا لِحَرامِ اللهِ، ناکثاً لِعَهْدِ الله، مُسْتَأْثِراً لِفَی ءِ اللهِ، مُعْتَدِیاً لِحُدودِ اللهِ، فَلَمْ یغَیرْ عَلَیهِ بِقَوْلٍ وَ لا فِعْلٍ کانَ حَقّاً عَلَی اللهِ انْ یدْخِلَهُ مُدْخَلَهُ. الا وَ انَّ هؤُلاءِ الْقَوْمَ قَدْ احَلّوا حَرامَ اللهِ وَ حَرَّموا حَلالَهُ وَ اسْتَأْثَروا فَیءَ اللهِ‏ [2]. یک صغرا و کبرای بسیار کامل می‏‌چیند. طبق قانون معروف، اول یک کبرای کلی را ذکر می‌کند: ایهاالنّاس! پیغمبر فرمود: هرگاه کسی حکومت ظالم و جائری را ببیند که قانون خدا را عوض می‌کند، حلال را حرام و حرام را حلال می‌کند، بیت‌المال مسلمین را به میل شخصی مصرف می‌کند، حدود الهی را بر هم می‌زند، خون مردم مسلمان را محترم نمی‌شمارد، و در چنین شرایطی ساکت بنشیند، سزاوار است خدا (حقّاً خدا چنین می‌کند، یعنی در علوم الهی ثابت است) چنین ساکتی را به جای چنان جائر و جابری ببرد. بعد صغرای مطلب را ذکر می‌کند: «انَّ هؤُلاءِ الْقَوْمَ...» اینها که امروز حکومت می‌کنند (آل امیه) همین‌طور هستند. آیا نمی‌بینید حرامها را حلال کردند و حلالها را حرام؟ آیا حدود الهی را بهم نزدند، قانون الهی را عوض نکردند؟ آیا بیت المال مسلمین را دراختیار شخصی خودشان قرار ندادند و مانند مال شخصی و برای شخص خودشان مصرف نمی‌کنند؟ بنابراین هرکس که در این شرایط ساکت بماند، مانند آنهاست. بعد تطبیق به شخص خود کرد: «وَ انَا احَقُّ مِنْ غَیرٍ» من از تمام افراد دیگر برای اینکه دستور جدّم را عملی کنم، شایسته‌ترم. وقتی انسان حسین را با این صفات و خصایل می‌شناسد، می‌بیند حق است و سزاوار است که نام او تا ابد زنده بماند، چون حسین مال خود نبود، خودش را فدای انسان کرد، فدای اجتماع انسانی کرد، فدای مقدسات بشر کرد، فدای توحید کرد، فدای عدالت کرد، فدای انسانیت کرد. از این جهت، افراد بشر همه او را دوست می‏‌دارند. 📚استاد مطهری، حماسه حسینی، ج ۱، ص ۲۵۵ #نهضت_حسینی #هیئت_الشهدای_قرچک @heyatoshohada

🔻#سخنرانی | #کلیپ 🎙استاد مرتضی مطهری 💠 شمر ۱۳۰۰ سال پیش مُرد... ▫️شمر امروزتُ بشناس. #محرم #امام_حسین #فلسطين #هیئت_الشهدای_قرچک @heyatoshohada

🔊گزارش صوتی مراسم شب هفتم دهه اول محرم 🏴🏴🏴 🎤 با مداحی ذاکرین اهل بیت 🎙سخنران: شيخ میثم رستمی #هیئت_الشهدای_قرچک @heyatoshohada