#سقیفه در سقیفه چه گذشت؟ روایت اصلی درباره‌ی اجتماع در سقیفه، به عبدالله بن عباس از عمر بن خطاب برمی‌گردد. تمام روایات دیگر از آن مایه گرفته‌اند. به دنبال اطلاع مسلمانان مدینه از وفات پیامبر، عده‌ای از انصار برای چاره‌جویی درباره مسئله‌ی جانشینی رسول خدا، در سقیفه گرد آمدند. مطابق منابع در آغاز این جلسه سعد بن عباده، بزرگ قبیله خزرج،  به‌خاطر بیماری، به‌واسطه‌ی فرزندش، با جمعیت سخن گفت. وی با ذکر دلایلی جانشینی پیامبر را حق انصار دانست و آنان را به گرفتن اداره امور دعوت نمود. حاضران سخنان وی را تأیید کرده و اعلام نمودند که سعد را به‌عنوان حاکم بر خود انتخاب نمودند اما برخی از حاضران، احتمال مخالفت مهاجران را مطرح کردند و امکان عدم تسلیم آنان در برابر تصمیم این جمع را دادند. این احتمال، پیشنهاد انتخاب امیری از انصار و امیری از مهاجران را در پی داشت. گزارش این اجتماع به ابوبکر و عمر رسید و این دو به همراه ابوعبیده جراح به سقیفه رفتند. با ورود آنان به این جمع، ابوبکر با جلوگیری از سخنرانی عمر، ابتکار عمل را در دست گرفته و طی سخنانی به برتری مهاجران و اولویت قریش برای جانشینی پیامبر پرداخت. این سخنان با مخالفت و موافقت حاضران مواجه شده و برخی نیز به شایستگی علی(ع) و عدم بیعت با غیر از او اشاره کردند ولی در نهایت ابوبکر، عمر و ابوعبیده را به‌عنوان افراد شایسته برای این مقام معرفی کرد. این دو تن، طی سخنانی با پیشنهاد ابوبکر مخالفت کردند. در تاریخ طبری آمده، عمر درباره‌ی این لحظات گفته است: در این لحظه، سروصدا و هم‌همه حاضران از هر طرف برخاست، تا آن‌جا که ترسیدم اختلاف، موجب از هم گسیختگی شیرازه‌ی کار ما بشود، این بود که به ابوبکر گفتم: دستت را دراز کن تا با تو بیعت کنم، اما پیش از آن‌که دست عمر در دست ابوبکر قرار بگیرد، بشیر بن سعد خزرجی، پیش‌دستی کرده و دست به دست ابوبکر زد و با او بیعت کرد. پس از این، هجوم حاضران برای بیعت با ابوبکر آغاز شد، تا جایی که از شتاب افراد، این احتمال وجود داشته است که سعد بن عباده‌ی بیمار، زیر دست و پای آن‌ها لگدمال شود. این جریان، موجب درگیری تندی بین عمر، سعد و قیس بن سعد شد که این برخوردها با دخالت ابوبکر به پایان رسید. سرانجام در سقیفه، تصمیم بر جانشینی ابوبکر گرفته شد اما مهم‌ترین بیعت که بیعت با علی بود، هنوز گرفته نشده بود! - ادامه دارد. - منابع: الذریعة إلی تصانیف الشیعة،الکامل فی التاریخ،‌البدایه والنهایه،الإمامة و السیاسة،انساب الأشراف،مؤتمر السقیفه، السقیفة و فدک،معجم البلدان،‌الفائق فی غریب الحدیث،‌الاحتجاج. - گِرد آورنده: پوریا روحنواز. #تاریخ‌بدانیم https://eitaa.com/hfatemieh_eyvaneky

‏#سقیفه قسمت اول: بیعت گرفتن از امیر المومنین علی(ع). ابوبکر پس از پایان بیعت، سراغ برخی از صحابه را گرفت که با او بیعت نکرده بودند. بنابر نقل یعقوبی، در واقعه سقیفه، برخی صحابه هم‌چون عباس بن عبدالمطلب، فضل بن عباس، سلمان فارسی، ابوذر غفاری، عمار یاسر و براء بن عازب از بیعت با ابوبکر خودداری کردند. به‌ گفته‌ی سید مرتضی عسکری، همان کسانی که با ابوبکر بیعت نکردند، همراه با امام علی(ع) در خانه فاطمه(س) تحصن کردند. طبری، طلحه و زبیر را نیز جزو تحصن‌کنندگان نام برده است. بنابر نقل ابن‌قتیبه، ابوبکر در چهار نوبت عمر و قنفذ را به خانه فاطمه فرستاد تا علی(ع) و متحصنانِ در خانه‌ی او را برای بیعت فراخوانند. بر اساس این نقل، در نوبت اول، مردانی که در خانه بودند، پس از تهدید عمر، بیرون آمدند و بیعت کردند، غیر از امام علی(ع) که گفت سوگند خورده است تا زمانی که قرآن را جمع‌آوری نکرده، از خانه خارج نشود. ابوبکر در نوبت دوم و سوم، قنفذ را به خانه فاطمه فرستاد که او نیز پاسخ منفی شنید. در نوبت چهارم عمر با همراهی عده‌ای به خانه فاطمه رفت، علی(ع) را بیرون آورد و نزد ابوبکر برد. به‌ گفته‌ی محمدهادی یوسفی غروی، ابوبکر سه بار افرادی را به خانه امام علی(ع) فرستاد و درخواست بیعت کرد؛ در نوبت اول و دوم امام آنها را بازگرداند و بار سوم خلیفه و طرفدارانش شدت عمل به خرج دادند. به‌ گفته‌ی حسین محمد جعفری، ابوبکر و عمر از ترس واکنش جدی امام علی(ع) یا طرفدارانش، آنان را به بیعت فراخواندند و وقتی با خودداری آنان روبه‌رو شدند، از زور استفاده کردند. طرفداران خلافت ابوبکر، پس از ماجرای سقیفه و خودداری برخی از صحابه از جمله امام علیّ(ع) از بیعت با ابوبکر، برای بیعت گرفتن از حضرت علیّ(ع)، به خانه حضرت فاطمه(س) هجوم بردند... حضور عمر بن خطاب و همراهانش جلوی خانه فاطمه، دختر پیامبر، برای فراخواندن علی بن ابی‌طالب و دیگر حاضران در خانه برای بیعت با ابوبکر اشاره دارد. بنابر نقل منابع شیعه و سنی، در این واقعه که پس از رحلت پیامبر(ص) (۲۸ صفر ۱۱ق) رخ داد، عمر بن خطاب تهدید کرد که اگر اهل خانه بیرون نروند، خانه را آتش خواهد زد... - ادامه دارد. - منابع: تفسیر القرآن العظیم، المصنف، لسان المیزان، الطبقات الکبری، المناقب، العقد الفرید، تاریخ مدینة دمشق، الامامة و السیاسة، البدایة و النهایة، السیرة النبویة، البصائر و الذخائر، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، محسن بن علی(ع)، اعیان الشیعة، البرهان فی تفسیر القرآن، صحیح البخاری، انساب الاشراف، سنن الترمذی. - گِرد آورنده: پوریا روحنواز. #تاریخ‌بدانیم https://eitaa.com/hfatemieh_eyvaneky