آنچه اولیای دین را بر قله‌ی شرافت بشری قرار داده، از خود شخص شخیص نبی اکرم و امیر المؤمنین و بقیه‌ی این خاندان پاک گرفته، که اینها در عالم وجود نمونه‌های بی‌مانندند و شبیه اینها دیگر نیست، تا دیگران، اطاعت و عبودیت و بندگی آنها برای خداست. لذا وقتی شما می‌خواهید در تشهد نمازتان نام پیغمبر خدا را بیاورید و از او تجلیل کنید، می‌گویید: «و أشهد أن محمدا عبده». اول عبودیت را ذکر می کنید، بعد می‌گویید «و رسوله». عبودیت بالاتر از رسالت است. اساس و جوهر کار، #عبودیت است. من و شما هم باید از همین جاده برویم. البته این قله‌ها خیلی بالاست. اگر چشم ما بتواند این قله‌ها را ببیند، خیلی باید خدا را شکر‌‌گزار باشیم؛ چه برسد که به آن جاها برسیم؛ لیکن باید برویم؛ راه این است. این دامنه‌ها را باید به قدر قدرت و توان‌مان طی کنیم اگر این طور شد، به قدر ظرفیت‌مان بهره خواهیم برد. 📚 هیئت ص ۷۵ - ۷۶ #ساحت_عبادی #الگوی_مطلوب_عزاداری #تبیین_جایگاه_عبودیت 🚩 هیئت مجازی

خلاصه‌ی همه آنچه عرفا و بزرگان در عمرشان به آن رسیدند، این دو حرف است:نوکری، بندگی دو قدم بیش نیست این همه راه اما با یک ملاحظه: اولیت و اولویت شکی نیست که هدف خلقت و اولویت آفرینش، بندگی بوده‌است. چگونه باید به اولویت هستی که بندگی خداست است، نائل شد؟ پاسخ: با نوکری به عبارت دیگر نسخه‌ی بندگی، نوکری تمرینی است برای رسیدن به اکسیر بندگی. در لسان ادعیه نوکری و بندگی دو مصداق اند از یک مفهوم: عبد و این بالاترین مدال افتخاریست که خدا به سینه‌ی پیامبرانش می‌زند: نعم العبد و این است راز تقدم شهادت عبودیت بر رسالت در تشهد هر روز نمازمان: (أشهد أن محمدا رسول الله) و اینکه اهل‌بیت واسطه و وسیله رسیدن به خدا هستند. 📚برگرفته از کتاب خادم ارباب کیست؟ ص86 #ساحت_اعتقادی #عبودیت #خدمت 🚩 هیئت مجازی