🥋 دایتوریو آیکی جوجوتسو  (ژاپنی:大東流 合気柔術) یک #هنررزمی #ژاپنی است و یک سبک از #جوجوتسو است که به دست سوکاکو تاکدا بنیان نهاده شده ‌است. ❇️ #دایتوریو_آیکی‌_جوجوتسو به گواهی سخنانی که سینه به سینه گشته است، دایتو ریو آیکی جوجوتسو ریشه در قرن یازدهم دارد. این #سبک از جوجوتسو شاید نه صد سال پیش و به دست یک #سامورایی که در قلمروی #تاکدا می‌زیست، به نام #میناموتو نو یوشیمیتسو بنیان نهاده شده است. مدرک تاریخی قابل تکیه‌ای این سخن را تایید نمی‌کند، به همین خاطر سوکاکو تاکدا را #بنیان_گذار یا زنده کنندۀ دایتو ریو آیکی جوجوتسو می‎‎نامند. سوکاکو تاکدا، دایتو ریو جوجوتسو را در خاندان خویش آموخت و سپس با آموخته‌های سبک اوشیکی یوچی که از سایگو تانامو آموخته بود در هم آمیخت و پایه‌ دایتو ریو آیکی جوجوتسو را پدید آورد. سوکاکو تاکدا همواره در ژاپن سفر می‌کرد و به هر کسی که به سمینارهایش می‌آمد، آموزش می‌داد. او #شاگردان بسیاری داشت که از شناخته شده‌ترین ایشان، #موریهه_اوشیبا بنیان‌گذار #آی‌کی‌دو و #چویی_یونگ_سول، بنیان گذار #هاپکیدو هستند. بیشتر #تکنیک‌های #هاپ_کی_دو از این سبک از جوجوتسو کپی‌برداری شده و تقریبا همگی آموزه‌های آی‌کی‌دو از این  سبک آموخته شده‌اند. به گفته‌ کوندو کاتسویوکی سومین استاد بزرگ سبک دایتو ریو آیکی جوجوتسو: شاگردان سوکاکو تاکدا درباره‌ی او می‌گفتند که وی هیچ‌گاه یک تکنیک را دو بار آموزش نمی‎داد. اما در ادامه می‌افزاید که این سخن به معنای ظاهری‌اش نیست و معنی آن این است که او هیچ گاه درباره‌ی ریزه کاری‌های تکنیک‌های دایتو ریو سخن نمی‌گفت؛ تا از دزدیده شدن عصاره‌ آموزه‌هایش به دست شاگردانش جلوگیری کند. به این روش هر کدام از شاگردان با برداشت شخصی خود، این تکنیک‌ها را به دیگران می‌آموختند. به گفتۀ کوندو کاتسویوکی، واژه‌ #آیکی به معنای #گرداندن و چرخاندن نیرو‌ی هماورد (حریف) در "لحظه‌ تماس" است. ❇️ سه سبک اصلی دایتو ریو آیکی جوجوتسو عبارتند از: ✅ جوجوتسو ( #سخت) ✅ آیکی نو جوتسو ( #نرم) و ✅ آیکی جوجوتسو ( #سخت_نرم). دایتو ریو آیکی جوجوتسو، همانند دیگر سبک‌های جوجوتسو، به پرتاب‌ها و خردکردن #مفاصل برای شکست دادن یا زخمی کردن یک یا چند هماورد شناخته شده است. همانند دیگر سبک‌های جوجوتسو، دایتو ریو نیز با برای بازکردن فضا برای اجرای تکنیک از #آتمی_وازا (Atemi_Waza# فنون مربوط به ضربات دست و پا به حریف) استفاده می‌کند و #آتمی یکی از بخش‌های مهم دایتو ریو است.☯ #Daito_ryu_Aikijujutsu #سبک_شناسی 🀄️

#تمرین #بدنسازی_رزمی تمرین درمنزل حرکتی مناسب تقویت عالی عضلات شکم و پهلو @karatehzanjan

🥋 #شهید_عیسی_پور #shahid 🌷 #شهدا سنگ نشانند که ره گم ‌نشود🌷🌷 ❤️هفته #دفاع_مقدس گرامی باد. #شهدای_رزمی_کار 🌷 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️

۱٫ ذن در هنرهای رزمی  عنوان این کتاب شما را به اشتباه نیندازد، قرار نیست با کتابی در مورد فلسفه “ذن” با توضیحات کسل کننده درباره موضوعی که اصولا قابل توصیف نیست روبرو باشید. نویسنده کتاب “جو هیامز” روزنامه نگار و از محققین هنرهای رزمی است که سابقه تمرین با بسیاری از اساتید بزرگ هنرهای رزمی را دارد. او در این کتاب تجربیات خود و درسهایی که از هنرهای رزمی فرا گرفته است را بازگو می کند. تجربیات و خاطراتی ملموس و شنیدنی که می توانند مخاطب را با مفهوم واقعی و فلسفه هنرهای رزمی به خوبی آشنا کند. به نظرم این کتاب نه تنها برای رزمی کاران بلکه برای دیگرانی هم که دوست دارند با فلسفه هنرهای رزمی آشنا شوند کتاب بسیار خوبی است. این کتاب توسط آقای “روبن شاهوردیان” به فارسی ترجمه و توسط نشر “علم و حرکت” منتشر شده است. #نکته #کتاب #ذن

🥋 مرد هنرهای رزمی #بروس_لی با قد ۱۶۵ و وزن حدود ۵۷ کیلوگرم می توانست در فاصله ای به اندازه یک #اینچ و شش اینچ، قدرتی خارق العاده ایجاد کند. #bruclee #مهارت 💪 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯️武術🀄️

🥋 فرم #چوب #شائولین #bo #shaolin #فرم 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯️武術🀄️

آیا می شود کودکان را در ‌حال ورزش دید و از ورزش لذت نبرد؟ و تحت تاثیر قرار ‌نگیریم؟؟🤔 شروع کنیم..🏃‍♂ #baby&sport #ورزش و کودکان 😍 #لذت ورزش 💪 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯️ 武術🀄️

🥋انسان های نادان و سطحی نگر، همچون اشخاصی هستند که در تاریکی راه می روند و هرگز نیاز به چراغ را احساس نمی کنند. #بروس_لی #bruclee #حکمت استاد 🀄️ 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯️武術🀄️

#ضربات پرشی دیدنی در تکواندو #ضربات نمایشی🀄️ 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯️

#マイスポーツ 🥋قدرت کیوکوشین کاراته انکارناپذیر است.. 👊 چرا که تمام بدن در حکم اسلحه ای می شود که قادر به کارهایی است که به چشم فرد مبتدی، باور نکردنی می آید. اما کیوکوشین کاراته تنها در قدرت خلاصه نمی شود.. کیوکوشین کاراته مانند کوه یخی است که قدرت، تنها نوک آن را تشکیل می دهد ...(اویاما) عمق و معنای کاراته، بیش از اینها است. 👊🥋👊 کیوکوشین کاراته را نمی شود با سرعت و با عجله یاد گرفت. اگر شخص هر روز با پشتکار حداقل ۲ تا ۳ ساعت اصولی تمرین کند، کیوکوشین کاراته را خواهد فهمید. کسانی که به این شیوه تمرین می کنند، به عمق و ظرافت کیوکوشین کاراته پی خواهند برد.👊🥋👊🥋👊 @kuqusionschoolashkezar #فلسفه سبک🀄️ 💪@HrazmiVpahlvani💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی🀄️ (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)☯️

🥋 #موفقیت هر کسی به #اهداف درستی که دارد وابسته است. #اویاما #oyama #حکمت استاد 🀄️ 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️

🥋 #تمرینات جالب #جکی_چان #کونگ_فو☯ #jakichan #سینمای‌رزمی🎥 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️

🥋 اکثر دارندگان #کمربند_سیاه در ابتدا خود را بزرگ استاد می دانند، ولی چندی بعد در می یابند که در میان ناشناخته ها محصورند.☯ #blackbelt #فلسفه رزم 🀄️ 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️

ده قدرت ماورایی شائولین

🗡 #شمشیر #وودانگ یکی از #سبک های اصیل و جذاب #کونگ_فو☯ #sword #سلاح_سرد ⚔ 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️

🥋 مجری: اگه قدیم با مایک تایسون مبارزه می کردی تو برنده‌ای می شدی یا مایک؟ محمدعلی: من سریع بودم ولی تایسون قوی بود و من می باختم! #Mohammadali #tison #مشاهیررزمی 🎥 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️

🥋 #جت_لی و نمایش دیدنی هنرهای رزمی بر پرده سینما #jetli #سینمای رزمی🎥 👊 @HrazmiVpahlvani 💪 #کانال #هنرهای_رزمی.. #ورزش_پهلوانی🇮🇷 🏹🥊🥋🏋‍♂🤼‍♂🤸‍♂🧗‍♂🤺🏊‍♂🏇 (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.) ☯武術🀄️

درباره سامورایی‌ها و نینجاها بیشتر بدانید برای رسیدن به نینجاها باید از سامورایی ها گذشت. چون در عین اینکه به شدت در مقابل یکدیگر قرار می گرفتند، اما اگر سامورایی نبود، احتمالا نینجایی هم وجود نداشت.

مجله چلچراغ: برای رسیدن به نینجاها باید از سامورایی ها گذشت. چون در عین اینکه به شدت در مقابل یکدیگر قرار می گرفتند، اما اگر سامورایی نبود، احتمالا نینجایی هم وجود نداشت. اگر سامورایی ها ارتش و سپاه ژاپن در قرون وسطا بودند با کلی مرام و مسلک مخصوص به خودشان، نینجاها هم گروهی جاسوس متخصص در امور مخفی کاری و رزمی بودند که تربیت شده بودند تا سامورایی ها را بکشند. سامورایی های یک طبقه اجتماعی بودند؛ آن هم یک طبقه اجتماعی بالا که شرافتشان را از همه چیز مهمتر و بالاتر می دانستند. آیین بودا و ذن و کمی هم آیین کنفسیوس و شیندو از مکتب های فکری تاثیرگذار بر آنها بود. سامورایی ها از همان ابتدا می آموختند که راه یک جنگجو راه پرافتخاری است. که او نسبت به حاکمش متعهد است و تا لحظه مرگ باید وفادار باشد. یک سامورایی قرن سیزدهم میلادی به اسم هوجو شیگتوکی می نویسد: «وقتی کسی در دربار حاکمی خدمت می کند دیگر به 100 نفر یا 1000 نفر از مردم فکر نمی کند، بلکه فقط به حاکمش می اندیشد!» مرگ برای امپراتور و حاکم برای همه آنها یک افتخار بود، در حدی که از دست دادن فرصت مردن برایشان نوعی ننگ محسوب می شد. بخش زیادی از فرهنگ و هنر ژاپن از فرهنگ سامورایی ها سرچشمه می گیرد. (بله این دوستا شمشیرکش هنرمند هم بوده اند حتی!) مثل مراسم چای، نقاشی با جوهر، باغ های سنگی و شعر. خود سامورایی ها هم این فرهنگ را از چین گرفته بودند. (با اینحال هنوز هم اشتباه گرفتن یک چینی با یک ژاپنی و برعکس می تواند آنها را به شدت عصبانی کند!) یک مرد سامورایی حتما باید با زنی از خانواده سامورایی ازدواج می کرد. آن هم نه اینکه خودش برود انتخابش کندها، نه! یکی از سامورایی هایی که مقامی بالاتر داشت، ترتیبش را می داد. این برای سامورایی های رتبه بالا واجب و برای سامورایی های رده پایین مستحب بود. زنان سامورایی نیز وظیفه داشتند از خانه نگهداری کنند. البته این وظیفه کمی فراتر از خانه داری معمولی بود. آنها ملزم بودند در مواقع لازم برای محافظت از خانه بجنگند. آنها طرز مبارزه با ناجیانتا یا کایکن (که هر دو از سلاح های ژاپنی هستند) را می آموختند تا در صورت لزوم از خودشان، خانه و بچه ها دفاع کنند. اما سروکله نینجاها از کی و کجا پیدا شد؟ تلاش نینجاها برای مخفی و مرموز بودن باعث شده تا اطلاعات دقیقی از چگونگی به وجودآمدنشان در دست نباشد. افسانه ها می گویند که آنها از نسل هیولایی نیمه انسانی و نیمه کلاغ اند و مهارت های فرا انسانی را هم به آنها نسبت می دهند: مثل راه رفتن روی آب و کنترل عناصر طبیعی. اما تاریخ می گوید نینجاها از دل طبقات پایین تر ژاپن پدید آمدند و جاسوسانی بودند که برای کشتن سامورایی ها استخدام می شدند. خود هنر رزمی نینجوتسو که به نینجاها اختصاص داشت و امروز یک رشته رزمی محبوب است، به دو نفر نسبت داده می شود؛ یکی دایسوکه توگاکوره که یک سامورایی خلع شده بود و بعدها اسمش را روی توگاکوره ریو (مدرسه توگاکوره) گذاشتند و دیگری راهبی چینی به اسم کاین دوشی. البته در زمان آنها چیزی به اسم نینجوتسویی که امروز می شناسیم، وجود نداشت. هر چه بود، مهارت های پنهان کاری و پنهان شدن برای جاسوسی بود و مبارزه برای بقا. آنچه نینجاها را از سامورایی ها متمایز می کرد و برتری شان می بخشید، نحوه برخوردشان با هدف بود. برای یک نینجا هیچ چیز مهمتر از انجام یک ماموریت نبود. حالا به هر شکل یا با استفاده از هر روشی که می خواهد باشد. می خواهد گول بزند، از پشت خنجر بزند، خلاصه هر کاری می خواهد بکند اما سامورایی ها فریب و جاسوسی را حقیر می شمردند و فنون جنگی ناکارآمدتری هم داشتند و از بس با خودشان و رسم و رسومشان درگیر بودند که بازی را می باختند. در مورد سلاح نینجاها باید گفت جدا از سلاح هایی مختص خودشان، آنها از هر چیزی که می توانستند، به عنوان سلاح استفاده می کردند. شاید همین محک زدن های گاه و بی گاهشان باعث می شد که بهترین اسلحه ها را بشناسند و بسازند. دم دستی ترین سلاحشان همان کاتانا یا شمشیر سامورایی ها بود اما بیشتر آدم ها نینجاها را با کوساریگاما می شناسند. کوساریگاما اسلحه ای داس مانند است، اما تیغ تیزش قوس ندارد و کوتاه است. یک زنجیر هم به آن وصل است. نینجا زنجیر را دور سرش می چرخاند و آن را دور شمشیر یا سپر حریف می انداخت یا شاید هم دور دست یا پایش. وقتی حریف خلع سلاح می شد، با تیغ به او حمله می کرد. کشمکش سامورایی ها و نینجاها به قدری شدید و عمیق بود که آدم باورش نمی شود هر دو گروه متعلق به یک ملت بوده اند. حضور آنها نه تنها در تاریخ کشور خودشان که در کل دنیا به قدری تاثیرگذار بود که با اینکه مدت هاست منقرض شده اند، هنوز هم هرجا بگویید سامورایی یا نینجا، محال است کسی نداند منظورتان چیست. فکر کنم به خواب هم چنین شهرتی را نمی دیدند یا شاید هم ...! از این چشم بادامی های ژاپنی هیچ چیز بعید نیست.

میاموتو موساشی افسانه‌ای (۱۵۸۴-۱۶۸۵)

میاموتو موساشی (Miyamoto Musashi) یکی از شخصیت‌های بزرگ در تاریخ ژاپن بود. او یک رهبر نظامی مؤثر با استراتژی‌ها بزرگ و همچنین هنرمندی بسیار بااستعداد بود. هنرهای وی از جمله نقاشی، مجسمه‌سازی و خطاطی‌هایش در تاریخ ژاپن بی‌نظیر است. با این وجود وی بیشتر از آن جهت شهرت دارد که شمشیرزن بزرگی بود و به دلیل مهارتی که در شمشیرزنی داشت در ژاپن از او به‌عنوان ”قدیس شمشیر“ یاد می‌کردند. نام کامل او شینمن موساشی (Shinmen Musashi) بود؛ نه ”کامی فوجی وارا“ (Kami Fujiwara) و نه ”گن شین“. Genshin نام وی بعدها به مناسبت گرامیداشت محلی که در آنجا متولد شده بود، ”میاموتو“ (Miyamoto) نام گرفت. ”موساشی“ در سن جوانی یتیم شد و عمویش که یک بودیست بود سرپرستی او را به‌عهده گرفت. در سن ۱۳ سالگی از نظر فیزیکی از سنش بزرگتر نشان می‌داد. وی جوانی سرزنده و بااراده بود. موساشی در رشته کن دو (kendo) آموزش دید و در آن بسیار پیشرفت کرد می‌گویند او در ۱۳ سالگی مردی را در رزم به قتل رساند، رقیب او ”آری ما کی جی“ (Arima Kigei) از مدرسه هنرهای رزمی ”شین تو ریو“ (Shinto Ryu) بود. در ۱۶ سالگی، خانه را ترک کرد، و این آغازی بود برای سفرش با یک رزم ناو، که در بسیاری از مبارزاتش پیروز میدان بود و باعث شد که برای ششمین بار هم او را به خدمت اعزام کنند، تا اینکه بالاخره در سن ۵۰ سالگی دست از مبارزه برداشت. وی همچنین مسابقات مهمی را در کیوتو (Kyoto) مقابل یوشیوکاس (Yoshiokas) که با اساتید دیگر برای خانواده ”آشی کاگا“ (Ashikaga) شمشیربازی می‌کرد، انجام داد. موساشی برادر بزرگترش ”گن زی مون“ (Genzemon) و دومین برادر خود ”دن شی چی رو“ (Denshichiro) را شکست داد. پس از آن پسر جوان ”گن زی مون“، به نام ”هان شی چی رو“ (Hanshichiro) او را به مبارزه طلبید؛ موساشی پنهان شد و انتظار کشید و در لحظه‌ای که ”هان شی چی رو“ کمترین امید را داشت او را به قتل رساند. بعد از آن موساشی سفرش به سرتاسر ژاپن را ادامه داد. وی شهرت به‌سزائی کسب کرد. نام و یاد او از توکیو تا کیوشو در ذهن مردم باقی ماند. او تا پیش از ۲۹ سالگی، در بیش از ۶۰ رقابت حضور داشت که در تمامی آنها پیروز شد. نخستین شرح از مسابقات او در NIten Ki، یا دو گاه‌شمار (وقایع‌نامه) ”آسمان“، یک نسل بعد از مرگش توسط شاگردانش تألیف و منتشر شد. موساشی در پی جستجوی مصممانه خود برای دستیابی به روشنگری از طریق شمشیر بخشی از عمر خود را جدا از جامعه سپری کرد. او تنها به پیشرفت خود در مهارت‌هایش بهاء می‌داد، مانند مردانی زندگی کرد که نیازی به زیستن ندارند، موهایش را شانه نمی‌زد و همسری برای خود اختیار نکرد و هیچ حرفه‌ای را برای باقی ماندن تحقیقات خود دنبال ننمود. می‌گویند از ترس اینکه مورد حمله دیگران قرار نگیرد هرگز حمام نمی‌کرد. ظاهرش نامرتب و ژولیده بود. رفتار عجیب و غیرعادی او سبب گیج شدن و نرساندن حریفانش می‌شد. مشهورترین نبرد وی با ”ساساکی کوجی‌رو“ (Sasaki Kojiri) خدمتکار قدیمی و باوفائی از طایفه ”هوسوکاوا“ Hosokawa و سرشناس‌ترین شمشیرباز در ”کیوشوی“ (Kyushu) شمالی بود. این نبرد در سال ۱۶۱۲ انجام گرفت. داستان اینگونه اتفاق افتاد که در زمان تعیین شده، کوجی رو هیچ نشانه‌ای از موساشی ندید؛ موساشی که در مسافرخانه خواب مانده بود به آرامی بیدار شد و پیش از رفتن به محل نبرد صبحانه‌اش را خورد. او در مسیرش یک پاروی قدیمی را به شکل یک شمشیر برید. زمانی که به جزیره رسید، کوجی‌رو با حالتی خشمگین به سمت او رفت. چند کلمه‌ای با هم رد و بدل کردند که سبب عصبانیت بیشتر کوجی رو شد، و سر موساشی را با شمشیرش شکافت؛ موساشی هم در جواب سریعاً ضربه کشنده‌ای به سر او وارد کرد؛ وقتی کوجی رو بر روی زمین افتاد، با شمشیرش حوله را از سر موساشی انداخت و لبه پیراهن تکه تکه شده او را پاره کرد. موساشی ضربه کشنده دیگری به او وارد کرد و حریفش را کشت. بعد از این نبرد، او در سال‌های ۱۵-۱۶۱۴ درگیر جنگ قلعه اوساکا (Osaka Castle) شد. از آن به بعد، مشتاقانه به جستجوی درک کامل از طریق ”کن دو“ (KEndo) پرداخت و به جستجوی خود برای مفهوم حقیقی شمشیرزنی ادامه داد و ”ایمان آورد که هنر شمشیر زنی چیزی فراسوی مهارت تکنیکی یا جنگیدن است“. در سال ۱۹۱۶، موساشی به غاری به نام ری گن دو Reigendo پناه برد که در آنجا کتاب Go Rin No Sho The book of ۵Rings را نوشت، و چند هفته پیش از مرگش در ۱۹ می ۱۶۴۵ آن را به یکی از شاگردانش به نام ”تروئو نویویوکی“ Teruo Nobuyuki فرستاد. به بیان خود موساشی، این کتاب راهنمائی است برای افرادی که می‌خواهند استراتژی (روم‌آرائی) را بیاموزند. هر چه مطلب این کتاب را بیشتر بخوانیم بیشتر پی به عمق آن می‌بریم. وی در این کتاب می‌نویسد: ”زمانی که شیوه استراتژی را کشف کردید متوجه می‌شوید راه‌های بی‌شماری وجود دارد که قادر نیستند آن را درک کنید“ و در هر مورد سبکی متفاوت را ت

جربه می‌کنید.این نکته در هر موقعیتی که نیاز به نقشه و تاکتیک وجود دارد، به‌کار می‌رود. تجار ژاپنی اصولی را که در کتاب Go Rin No Sho عنوان شده، راهنمای حرفه‌ای خود قرار می‌دهند و با ایجاد فعالیت‌های فروش همانند عملیات نظامی، همان روش‌های پرقدرت و پر انرژی را به‌کار می‌گیرند. مطالعه در مورد شخصیت موساشی امروزه همانند قرن‌ها پیش نه تنها برای ژاپنی‌ها بلکه برای سایر کشورها نیز مورد توجه است، یکی از نویسندگان غربی در مورد او می‌نویسد: منبع الهام موساشی می‌تواند ناشی از تواضع و سختکوشی او باشد. منبع : ماهنامه دنیای کاراته

استاد هاتسومی