هو _مرحوم بهاری همدانی : اگر بتواند یک‌ توبه درستی با جمیع مقررات معلوم در محل خود در خدمت امام علیه السلام به جا آورد آن بزرگوار را شاهد و شفیع قرار بدهد، و بنا بگذارد عندالمراجعه دهنی را که به آن آستانه شریفه رسیده، و اعضایی که بر آنجاها مالیده شده، و از برکت آنها اکتساب نور کرده دوباره به لوث معاصی مُلَوَّث نگرداند، بلکه از جمیع لغویات بی فایده هم اجتناب نماید. باید حالش با حال وقتی که مشَرّف نشده بود تفاوت بَیّن داشته باشد. #تذکره_المتقین #آداب_زیارت #مواعظ #توبه

هو مرحوم بهاری همدانی: #آداب_رفاقت _سوّم از حق متعلّق به زبان ایضا چند قسم است: اوّلا مَهما اَمکَن[به هر اندازه که ممکن است] اظهار محبّت خود را نسبت به او بنماید، چه اینکه این از اسباب ثبوت اخوّت است. ثانیا: افشاء محامد[خوبی های] او را بکند، چه در حضور و چه در غیاب اگر چه در اخبار مدحِ حضوری منع شده است لکن در بعضی موارد، برای الفت شاید مضر نباشد. ثالثا: اگر حاجت به تعلیم دارد، از تعلیم او مضایقه نکند، به نحوی که آداب معلّم باید ملاحظه شود که از جمله آن اینست که اگر صاحب یک علم مخصوصی است، علوم دیگر را تخطئه نکند، اگر فقیه است نگوید حکمت چه کار آید، مَشحون به شبهات باطله است یا حکیم است نگوید فقه چه کار آید، مطالب احکام زنان کجا، معرفت الهی کجا و هکذا[همچنین] تمام این مذمّتها منشاء ندارد، جز جهل بر آن علم، زیرا که هر یک از علوم را فایده ایست در محل خود مگر اینکه شرعا به خصوص نهی داشته باشد یاد گرفتن آن. مهما امکن[تا جایی که ممکن است] در خُفیه[تنهایی] اورا تعلیم نماید تا مردم به جهل او ملتفت نشوند، تا خجل شود یا مفتضح گردد. زیرا که از علامات فارقه میان نصیحت کردن و افتضاح کردن اِعلان و اِسرار است. اگر عیبی را در او مطلع شدی، دیدی از تو مخفی می دارد، دیگر او را اظهار مکن و اگر دیدی طبیعت بر او غالب است و نمی تواند ترک کند باز سکوت اولی است. #تذکره_المتقین برگرفته از ص ۶۴ و ۶۵ #آداب_دوستی #کتاب #مواعظ #آداب @aasi_khorasani