⭕️ اصلاح کشور در گرو اصلاح دانشگاه 🔹دانش تنها فایده ندارد بلکه #دانش و تعهد با هم‌اند که می‌توانند انسان را به جایی برسانند که محتاج دیگران نباشد و پیش خدا آبرومند باشد. البته این کار مشکلات و ناگواری هایی دارد. هرکس بخواهد کار مثبتی انجام دهد این‌طور نیست که همه از آن کار خوششان بیاید و آن را بپسندند. ممکن است کار حقی هم در ذائقه دسته‌ای تلخ بیاید ولی کسی که دنبال حق می‌رود و برای رضای خدا کار می‌کند نباید به فکر این باشد که به او چه گفته‌اند یا چه می‌گویند؛ باید خدا را در نظر بگیرد و برای خدا کار کند. هرکس هر چی می‌خواهد بگوید؛ کار خوب هم مخالف دارد. شما فکر این باشید که کارتان خوب و پیش خدا آبرومند باشد. وقتی در این فکر بودید خدا هم شما را همراهی می‌کند و مشکلاتتان را اصلاح می‌نماید؛ که اگر #دانشگاه اصلاح شد؛ کشور اصلاح می‌شود. بیانات حضرت امام خمینی ۶۴/۰۱/۲۷ @tabyinchannel 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 🔺کلکم راع و کلکم مسوول عن رعیته ⚖️ زمینه سازی برپایی عدالت و احقاق حقوق عامه با حکمرانی مسوولانه 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه @hokmrani_masoulaneh

1⃣ چگونه سیاست‌های فاسد دانشگاهی جلوی رشد و جوانی جمعیت ایران را گرفته‌ است؟ (قسمت اول) گویا آموزش عالی در خواب عمیقی فرو رفته و شاهد ذره ذره آب شدن استعداد و توانایی‌های جوانان این کشور نیست. نامه دردمندانه یکی از دانشجویان استعدادهای درخشان، مخترع و دارای ده مقاله ISI. ⁉️ معلوم نیست این قانون از کجا آمده که دانشجویان دکتری باید تمام وقت در دانشگاه حضور داشته باشند. تا چه زمانی مردم ما باید اسیر تقلید کورکورانه از کشورهای دیگر بدون بررسی تمام جوانب یک مساله باشند؟ دانشگاه‌های کشورهایی که دانشجویان را ملزم به حضور تمام وقت در دانشگاه می‌کنند؛ پروژه‌هایی از صنعت و جامعه انجام می دهند و دانشجو را از لحاظ مالی کاملا حمایت می‌کنند. مسئولین با چه طرز فکری دانشجویان دکتری را ملزم به حضور تمام وقت در دانشگاه می‌کنند؛ در صورتی که آن دانشجو حتی یک ریال هم درآمد ندارد؟ آیا این رفتار مسوولانه است؟ پیامدهای این نگاه ناعادلانه به دانشجوی دکتری چیست؟ 😔 وجود واحدهای درسی اضافی ناکارامد و نبود واحدهای درسی مهم و ضروری برای بازار کار بخشی از مشکلات نظام آموزش عالی است. دانشجویان یاد می‌گیرند که خوب مقاله بنویسند چون به نفع استاد است که دانشجو مقاله بنویسد تا ارتقا پیدا کند. دانشجو طوری تربیت نمی‌شود که بتواند مشکلات جامعه و صنعت را برطرف کند. با این شرایط جامعه و صنعت هم حق دارد به دانشگاه اعتماد نکند، چون سیاست‌های دانشگاه بر مبنای مقاله است نه حل کردن مشکلات جامعه و صنعت. 😮 غم انگیزتر اینکه دانشجویان اگر بخواهند این نظام را به هم بزنند هم نمی‌توانند، چون از طرفی اساتید آن‌ها را طوری رشد نداده‌اند که دانش و مهارت حضور در صنعت را داشته باشند و از طرفی چون اساتید به فکر ارتقاء مرتبه هستند، اگر دانشجو به فکر مقاله نباشد با او برخورد جدی می‌کنند‌. ❌ خیلی مواقع مشکلاتی در برخی صنایع وجود دارد که حل آن مشکل، نوآوری در حد مقاله مجلات برتر دنیا ندارد و صرفاً با انجام آن، مشکلی حل می‌شود و خط تولیدی بهبود می‌یابد و کارگرانی سر کار می‌روند، شاید فکر کنید این که خیلی خوب است، اما برای جمع زیادی از اساتید دانشگاهی این اصلا خوب نیست؛ چون مقاله که نباشد ارتقایی وجود ندارد و دانشجویی که دنبال چنین خدمتی به جامعه باشد؛ نزد چنین اساتیدی، ظالم محسوب می‌شود. 🛠 البته بعضی اساتید چاره‌ای ندارند چون خودشان هم در این اتمسفر رشد کرده‌اند و متاسفانه هیچ از جامعه و صنعت نمی‌دانند و اگر بخواهند هم نمی توانند در راستای نیازهای جامعه و صنعت و رشد تولید گام بردارند. اما راه چاره وجود دارد و اگر کمی از غرور و تکبر دست برداریم و اجازه برگزاری دوره‌های فوق العاده به افراد صاحب تجربه در اجتماع و صنعت در دانشگاه‌ها داده شود و استادی دروس مهارتی و کارگاهی به افراد ماهر بیرون از دانشگاه سپرده شود؛ نسلی تربیت می شود که علاوه بر علوم نظری و تهیه مقاله علمی، علوم مهارتی و کاربردی و صنعتی که باعث رشد تولید شود را نیز یاد می‌گیرند. این نسل وقتی بعنوان استاد وارد دانشگاه شود می‌تواند دانشجویانی تربیت کند که اگر چه در سطح مرز دانش کار می‌کنند، توانایی این را هم داشته باشند که از علمی که دارند در جامعه و صنعت استفاده کنند، و صنعت هم بتواند به آن‌ها اعتماد کند و کار به آن‌ها بسپارد. 🤷‍♂️ بسیاری از دانشجویان از جمله دانشجویان رشته‌های مهندسی، بعد از گرفتن مدرک وقتی وارد بازار کار می‌شوند تازه میفهمند که بی‌سواد هستند و باید از نو شروع کنند به یادگیری علوم و مهارتهای مورد نیاز جامعه و صنعت. 🚷 از همه این مسائل و مشکلات که بگذریم مشکلات دانشجویان دکتری واقعا وخیم است. دانشجویان کارشناسی و ارشد سن کمتری از دانشجویان دکتری دارند. این قانون نا‌بجای تمام وقت بودن دانشجویان دکتری در دانشگاه بدون گرفتن هیچ حقوق مالی، مانع ازدواج آن‌ها شده است. در این شرایط بد اقتصادی که همگان آن را کامل درک می‌کنند، و گرانی‌های روز به روز طلا و خرج و مخارج‌های دیگر منسوب به ازدواج، مانند پول رهن و اجاره و... چطور دانشجوی دکتری حداقل چهار سال بدون درآمد باشد؟ ⛔️ کاری کرده‌اند که یا کسانی که سرمایه‌های بزرگ خانوادگی دارند و یا کسانی که قید ازدواج را زده اند؛ سمت ادامه تحصیل در مقطع دکتری باشند. جوان در آن سن باید ازدواج کند و این سن اوج باروری است. چطور می‌شود که برای جوانی و رشد جمعیت تلاش می‌کنند ولی بیخیال این تعداد زیاد جمعیت جوان شده‌اند که با قوانین غلط جلو ازدواج و فرزندآوری آن‌ها گرفته شده‌است. ادامه دارد ... #نهاد_علم #دانشگاه 🤝 به همراهی یکدیگر، مباهات و افتخار می کنیم ─┅─•🍃🌸🍃🍃🌸🍃•─┅─ 🔺کلکم راع و کلکم مسوول عن رعیته ⚖️ زمینه سازی برپایی عدالت و احقاق حقوق عامه با حکمرانی مسوولانه 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه ╭@hokmrani_masoulaneh ╰─┅─•🍃🌸🍃🍃🌸🍃•─┅─

2️⃣ چگونه سیاست‌های فاسد دانشگاهی جلوی رشد و جوانی جمعیت ایران را گرفته‌ است؟ (قسمت دوم) گویا آموزش عالی در خواب عمیقی فرو رفته و شاهد ذره ذره آب شدن استعداد و توانایی‌های جوانان این کشور نیست. نامه دردمندانه یکی از دانشجویان استعدادهای درخشان، مخترع و دارای ده مقاله ISI. در این بین اساتید دلسوز و انقلابی وجود دارند که به غیر انسانی بودن این سیاست پی‌برده‌اند و هیچ‌گاه دانشجویان دکتری را به حضور تمام وقت در دانشگاه مجبور نمی‌کنند؛ و حتی آن‌ها را تشویق می‌کنند که کنار درس کار کنند و فقط در دانشگاه جلسات ماهانه داشته باشند و وظایف دانشجویی را هم انجام دهند، که هم بتوانند کسب درآمد نمایند، هم به موقع ازدواج کنند و فرزندآوری داشته باشند. 😡 اما متاسفانه کم نیستند اساتیدی که فقط به منافع خود فکر می‌کنند و از قانون فاسد تمام وقت بودن دانشجویان استفاده می‌کنند و برای اینکه دانشجو نتواند کار دیگری جز مقاله دادن برای آن‌ها و ارتقا رتبه شان انجام دهد، دانشجو را مجبور می‌کنند هر روز در دانشگاه حضور داشته باشد، و به او می‌گویند حق نداری جایی غیر از دانشگاه باشی و کاری غیر از آن چه من می‌گویم انجام دهی. 😱 حتی دیده شده به دانشجو می‌گویند حق نداری ازدواج کنی. اگر این استعمار دانشجو نیست پس چه نام دارد؟ اگر این خیانت به کشور نیست پس چه نام دارد؟ 😧 بخش دیگری از اساتید هم هستند که برای اینکه رزومه صرفاً تئوری نداشته باشند، کارهای محدود صنعتی را قبول می‌کنند و باز به زور برای دانشجویان با مبالغ بسیار بسیار محدود تعریف می‌کنند، که همان هم نوعی استعمار است. از دانشجویان بپرسید خواهند گفت «اگر نیمی از وقتی که برای آن پروژه‌ها گذاشتیم را اسنپ میرفتیم درآمد بیشتری داشتیم». انقدر قیمت‌ها پایین است که پول جیب دانشجو و هزینه کرایه‌های تاکسی و رفت و آمد را هم تامین نمی‌کند چه برسد به ازدواج و فرزندآوری. 🔹 دانشجوی دکتری که کنار کار مرتبط در بیرون دانشگاه، درسش را هم ادامه دهد، استاد با مهارت بیشتری برای آینده دانشگاه می‌شود و اگر در جامعه و صنعت کارش را ادامه دهد، خدمتگزار بهتری برای این مرز و بوم خواهد شد. 👈 از مسئولین محترم خواستاریم قوانین را طوری تغییر دهند که اساتید خودخواه نتوانند برای ارتقا مرتبه خودشان، دانشجویان را مجبور به دادن مقاله زیاد کنند و آن‌ها را در دانشگاه بدون مزد زندانی کنند. 🔹 خواهشاً این موضوع را درک کنید که هزینه‌های ازدواج و فرزندآوری دانشجویان دکتری با اینکه شش ماه یکبار آن هم در وقت نامعلوم ۶.۵ میلیون تومان وام از صندوق رفاه دانشجویی بدهید حل نمی‌شود. بماند که برای همان هم دو ضامن کارمند نیاز است که جمع زیادی از دانشجویان نمی‌توانند پیدا کنند. ❌ نگاهی به حقوق‌هایی که خودتان می‌گیرید بیندازید و یادتان بیاید که با این میزان حقوق، هنوز هم در زندگی لنگ می‌زنید. به فکر دانشجوی دکتری بیچاره باشید که از زندگی و جوانی‌اش زده است و به جای اینکه برود و مشغول افزایش سرمایه‌ مالی بشود، جهاد می‌کند و در جبهه علم می‌جنگد. درست این است که زندگی او در حد بالاتری از دلالان و شغل‌های واسطه‌گری باشد، اما این عالمان مظلوم در حد یک ازدواج ساده و زندگی بسیار معمول هم حق ندارند و برای آن‌ها فکری نکردید. 👈👈 بارها رهبر عظیم الشان درباره جوانان مخصوصا جوانان عالم که در جبهه علم جهاد کرده‌اند تذکر داده‌اند و فرموده‌اند امیدشان به آن‌هاست. با امیدهای رهبری چه کردید؟ چه کردید که رفتن از این کشور تنها راه چاره دانشجویان دکتری شده است؟ چه کردید که تحصیل دکتری در این کشور تبدیل به حماقت بزرگ شده است؟ چه کردید که کسانی که ریشه در این خاک دارند و از درآمدهای زیاد حاصل از تحصیل در کشورهای دیگر می‌گذرند و مهاجرت نمی‌کنند، از حق حیات معمول خویش هم محروم می‌شوند، و بمب‌های انرژی و استعداد به افراد سرخورده و محروم و افسرده و از همه جا مانده تبدیل می‌شوند. چطور می‌خواهید جواب این ظلم‌ها را بدهید؟ چطور فرمان رهبرتان را می‌شنوید و خودتان را به کری می‌زنید. #نهاد_علم #دانشگاه 🤝 به همراهی یکدیگر، مباهات و افتخار می کنیم ─┅─•🍃🌸🍃🍃🌸🍃•─┅─ 🔺کلکم راع و کلکم مسوول عن رعیته ⚖️ زمینه سازی برپایی عدالت و احقاق حقوق عامه با حکمرانی مسوولانه 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه ╭@hokmrani_masoulaneh ╰─┅─•🍃🌸🍃🍃🌸🍃•─┅─

🔐 علت جدایی دانشگاه از صنعت و راه حل آن 🔰 یکی از معضلات جامعه علمی ما جدایی دانشگاه از صنعت می باشد که مشکلی است جدی و باید عوامل آن بررسی شود. معمولا در بررسی علل این مشکل همه اذهان به سمت دانشگاه رفته و علت در دانشگاه جستجو می شود. حال آنکه جدایی صنعت از دانشگاه یک مسئله چند وجهی است که بخشی از آن به صنعت، بخشی به دانشگاه و بخشی هم به حاکمیت بر می گردد. 🔹 بعنوان نمونه در صنایع مادر، مخصوصا صنایع پتروشیمی که در تولید ناخالص ملی نقش عظیمی ایفا می کنند برخی از مشکلات زیر حاکم می باشد: ▫️ قیمت ارزان گاز و دیگر حاملهای انرژی که رانت و عامل تنبلی صنایع در توجه به دانش روز می باشد. ▫️ چون بازار مصرفی خوبی دارند؛ به نوعی در محصولات بالادست و خام فروشی مانده اند و نیازی به توسعه محصولات میان دست و پایین دست احساس نمی کنند. ▫️ به جای کار تخصصی خودشان و بازگشت دلار حاصل از صادرات در سرمایه گذاری و توسعه، دنبال فروش ارز و ... رفته اند. ▫️ غالبا پایه این صنایع کاملا وارداتی می باشد. یعنی اساس این صنایع بر اساس پتنت هایی است که از کشورهای دیگر وارد شده اند. حتی نصب و راه اندازی تاسیسات اولیه آنها هم تحت لیسانس همان شرکت خارجی بوده است. 👈 وقتی که پتنت صنعتی وارد شد دیگر نیازی به متخصصان و دانشمندان باقی نمی ماند و حتی یک بی سواد هم می تواند آن صنعت را مدیریت کند. از آنجایی که این صنایع بر اساس تکنولوژی های وارداتی هستند لذا غالبا نیازی به داشتن بخش های تحقیق و توسعه (R&D) باقی نمی ماند و در نتیجه نیازی به خدمات دانشگاهی هم احساس نمی شود. متأسفانه برخی صنایع حتی به خود جرات نمی دهند که یک تغییر جزئی در مراحل تولید ایجاد کنند. حتی اگر یقین حاصل شود که آن تغییر اندک می تواند بهره‌وری را بیشتر کند. ❌ وقتی بخش تحقیق و توسعه در شرکتی وجود نداشته باشد به مرور زمان آن صنعت دچار افت می شود و بعضا شاهد هستیم که صنعتی که می بایست نقشی در تولید ناخالص داخلی داشته باشد، خود به یک معضل تبدیل و زیان ده شده است. ✅ برای حل این معضلات دو پیشنهاد ارائه می گردد: 1️⃣ اصلاح سیاستگذاری حاکمیتی بالادستی به سیاستی جامع، یکپارچه و هماهنگ و تدوین برنامه جامع پیشرفت به جای برنامه های جزیره ای پیشرفت. در برنامه جامع پیشرفت، بخشهای مختلف کشور به صورت جزیره دیده نمی شود و پیشرفت هر یک به تنهایی سنجیده نمی شود؛ بلکه برنامه ریزی جامع و هماهنگ و هم افزا برای ارتقای شاخصهای کلی پیشرفت کشور انجام می شود. در این صورت شاهد سیاستگذاریهای ناهمگون در بخشهای مختلف نخواهیم بود. لازمه تدوین و اجرای برنامه جامع پیشرفت، درجه بندی واحدها و دستگاههای مختلف بر اساس شاخص عملکرد می باشد. این درجه بندی مبنای حمایتهای قانونی حساب شده، قرار می گیرد. 2️⃣ تمرکز بر روی شرکت های دانش بنیان واقعی که قادر به طراحی صفر تا صد یک صنعت می باشند، می تواند جایگزین مناسبی به جای صنایع وارداتی باشد. مثلا برای طراحی یک صنعت کوچک که بتواند ماده اولیه ای را به محصولی تبدیل کند به دانش های مختلفی مثل شیمی، طراحی راکتور، انتقال حرارت، انتقال جرم، مکانیک، برق، صنایع، طراحی اقتصادی و... نیاز است و شرکتی که قصد چنین طراحی هایی را دارد هرگز خود را بی نیاز از دانشگاه نمی بیند. 🌿 اهمیت تولید ثروت بر اساس دانش وطنی در حاکمیت هم احساس شده است و می بینیم مقام معظم رهبری که سالهای منتهی به قرن ١۴ را بر اساس اقتصاد نامگذاری می فرمودند سال 1401 یعنی سال ابتدایی قرن جدید را سال «تولید؛ دانش بنیان، اشتغال آفرین» نامگذاری فرمودند. #دانشگاه ✍️ علیرضا عباسی عضو هیات علمی گروه شیمی دانشگاه قم 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه @hokmrani_masoulaneh

❓ آیا با آیین نامه ارتقاء مرتبه علمی اعضای هیئت علمی فعلی، می توان به اهداف اسناد بالادستی در کشور دست یافت؟ 💰 بر اساس آیین نامه جاری ارتقاء، متناسب با افزایش تعداد چاپ مقالات، افراد از مشوق های مختلف بهره مند می شوند که شامل موارد زیر است: 1. تسهیل ترفیع سالیانه و بهره مندی افزایش حقوق ٢. تسهیل ارتقاء مرتبه و بهره مندی از افزایش حقوق ٣. بهره مندی از پایه های تشویقی و افزایش حقوق ۴. بهره مندی از گرنت بیشتر و استفاده مجدد از آن در جهت افزایش تولید مقالات و بهره مندی از مشوق های بیشتر به صورت تصاعدی ۵. اعطای القابی از قبیل استاد سرآمد پژوهشگر برتر و کسب وجهه ۶. بهره مندی از گرنت های ویژه ٧. تسهیل مهاجرت بعد از باز نشستگی و ... 👈 با وجود انتفاع از این همه امتیاز مربوط به چاپ مقالات آیا انگیزه ای برای پاسخ به نیازها، حل مسائل و مشکلات جامعه باقی می ماند؟ 😧 اگر عضو هيئت علمی صرفا در امر تولید مقاله موفقیت داشته باشد ولی در امور آموزشی و فرهنگی از حداقل های لازم برخوردار باشد، برای دانشجو زمان کافی اختصاص ندهد، در تربیت دانشجو اهتمام جدی نداشته باشد... باز هم بر اساس آیین نامه فعلی، استاد نمونه خواهد بود در حالی که با اصول منطقی، جایگاه واقعی استاد باید بر اساس مجموع فعالیت های فرهنگی، آموزشی، پژوهشی- فناوری و مدیریتی تعیین شود. ❌ آیین نامه فعلی آموزش کارآمد و پرورش نیروی متخصص و پژوهش های نیازمحور، تقاضا محور و کاربردی را که از اهداف اصلی پایه گذاری دانشگاه ها هستند نادیده انگاشته و با تقدس بخشی به چاپ مقاله، ان را به هدفی انحرافی برای دانشگاه تبدیل کرده است در حالی که هدف از پژوهش ها پاسخ به نیازها، حل مسائل و مشکلات است و مقاله قالب گزارش این اقدامات است و به خودی خود هدف نیست. ‼️ جای بسی تعجب است که در هفته گرامیداشت مقام معلم، بجای تقدیر از اساتید تاثیرگذار در امور اموزشی، فرهنگی و تربیتی و پژوهش هایی که به دنبال پاسخ به نیاز و حل مسائل و مشکلات جامعه باشند، ملاک تقدیر و انتخاب اساتید، قرار داشتن در لیست 1 درصد و 2 درصد دانشگاه استنفورد بوده است. ⁉️ درست به یاد داریم که همین ۵ سال قبل بود که دانشگاه استنفوردسند مضحک و مغرضانه ایران ۲۰۴۰ خود را ارائه داد و همگی اذعان داشتیم که دانشگاه استنفورد تحت تاثیر دستگاه های جاسوسی و اطلاعاتی و امنیتی آمریکا است. حال سوال این است که چه اتفاقی افتاد که دانشگاه استنفورد در کسوت معاند و ارائه دهنده سند ایران ۲۰۴۰ پس از گذشت ۵ سال، حالا در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تطهیر شده و شاخص های آن به معیار اصلی معرفی پژوهشگران یک درصد و دو درصد پر استناد تبدیل شده است؟ 🔺 آیا دانشگاه استنفورد پس از شکست مفتضحانه در خصوص ارائه سند ایران ۲۰۴۰ چند سال قبل خود، حالا تغییر تاکتیک داده است و با آدرس دهی غلط در حال به بیراهه بردن نهاد علم کشور است؟ #دانشگاه ✍️ علیرضا عباسی عضو هیات علمی گروه شیمی دانشگاه قم 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه @hokmrani_masoulaneh

🚫 کناره‌گیری رئیس دانشگاهی در ژاپن به‌علت سرقت علمی از خود! 🔻پس از انتشار گزارش دو تحقیق و بررسی که در آنها عنوان شده بود، توشیاکی میازاکی، رئیس دانشگاه آیزو ژاپن، به طور مکرر مقاله‌های علمی خود را سرقت کرده و یا آن‌ها را دو بار ارسال کرده است، این رییس دانشگاه مجبور به استعفا شد. بر اساس گزارشی که توسط دانشگاه آیزو منتشر شده است، یک مقاله منتشر شده در سال ۲۰۱۲ شامل «فصل‌هایی مشابه با سه مقاله قبلی او بوده، اما در کتاب‌شناسی مقاله، آن‌ مقالات درج نشده بودند». مقاله دیگری که به کنفرانسی در سال ۲۰۱۱ ارائه شده است، فقط نسخه کوتاه شده یک مقاله قبلی او بوده و هیچ چیز جدیدی در آن وجود نداشته است. در حالی که مقاله دیگر او در سال ۲۰۱۱، تنها ترکیبی از مطالب چهار مقاله پیشین او بوده است. همان موضوع تحقیق که در مقاله دیگری نیز مورد بحث قرار گرفته بود، بر اساس مطالبی بود که به طور مداوم در کنفرانس‌های بین‌المللی ارائه شده بود. 🔹 این گزارش همچنین بر رویه‌های ضعیف در مورد نویسندگی برخی از مقالات تاکید کرده است. در یک مورد او کار یک دانشجو را به صورت تک‌نویسنده و به عنوان مقاله خودش ارسال کرده بود و نام دانشجو را تنها در بخش تقدیر و تشکر درج کرده بود. میازاکی در این باره گفته است که او فکر می‌کرده که داده‌ها و نتایج پژوهش‌های دانشجویانش که در دانشگاه ثبت‌نام کرده‌اند، متعلق به اوست؛ چرا که آن‌ها تحت نظارت او بودند و نمی‌توانستند در یک شرایط برابر با او گفتگو کنند. 🔻هیئت انضباطی دانشگاه گفته است هر چند این تخلفات موجب اخراج نیست اما قابل چشم‌پوشی هم نیست. به همین دلیل توصیه کرده است که میازاکی داوطلبانه و به سرعت از سمت ریاست هیئت عامل و ریاست دانشگاه استعفا دهد. 🔻همچنین به دلیل این تخلفات ۲۰٪ از حقوق هیئت علمی او کاسته شد. 🔷 کمیته‌های اخلاق پژوهش در دانشگاه‌های ما نیز باید با مسأله سرقت پژوهشی در دانشگاه‌ها، از سوی هر کسی و در هر سطحی، برخوردی قاطع، صریح، شفاف، پشیمان‌کننده و بازدارنده داشته باشند. 👈 سارقان نمی‌توانند و نمی‌باید جایگاهی در مراکز علمی داشته باشند. ✍️ احمدحسین شریفی عضو هیئت‌علمی گروه فلسفه موسسه آموزشی - پژوهشی امام خمینی(ره)، ریاست دانشگاه قم (با اندکی ویرایش) @ahmadhoseinsharifi #دانشگاه #اخلاق_پژوهش 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه @hokmrani_masoulaneh

💢 محاسبات فاجعه بار هزینه- فایده نهاد علم کشور/ تقدیم امتیاز انحصاری فناوری یا محصول پژوهش ها به سایر کشورها در مقابل دریافت رتبه!! ⭕️ این روزها کمتر کسی است که کلید واژه دوست داشتنی وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری ایران یعنی تولید علم (تولید مقالات) را نشنیده باشد. بدیهی است که با لحاظ شرایطی، رتبه جهانی تولید علم کشور موجب فخر و مباهات است اما تاکید بیش از حد بر تولید علم موجب از دست رفتن فرصت ثبت اختراع و ایجاد فناوری از پژوهش ها می شود زیرا: 🔺 بر مبنای سياست گذاري های امروز وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (یا به طور کلی نهاد علم کشور)، پژوهشگران دغدغه کسب امتیاز، اعتبار و وجهه علمی دارند و آنچنان برای تولید مقاله از پژوهش هایشان و چشیدن طعم شیرین چاپ مقاله تعجیل دارند که فرصتی برای ثبت اختراع و محصول باقی نمی ماند. البته انتقاد متوجه پژوهشگران نیست زیرا متولیان نهاد علم کشور آنقدر بر طبل تولید علم کوبیده اند که اکثریت پژوهشگران نه حاضرند و نه می توانند کمیت تولید مقاله را فدای ثبت اختراع و محصول نمایند. 😯 از سویی دیگر هدایت گران نهاد علم کشور با ترغیب یا اعمال فشار بر پژوهشگران برای انتشار مقاله، عملا خوراک فناورانه و محصولات نوآورانه دیگر کشورها را از پژوهش هایی که با هزینه بیت المال کشور ما انجام شده اند فراهم می آورند زیرا ❌ مطابق قانون ثبت اختراعات و مهلت ارفاقی افشای ثبت اختراع در ایران، باید تا کمتر از یکسال (معمولا شش ماه) پس از چاپ مقاله ثبت اختراع یا محصول انجام شود. البته عمدتا قوانین مالکیت فکری بین المللی پس از چاپ مقاله و افشای ثبت اختراع امکان ثبت اختراع را نمی دهند و بدين ترتيب با تعجیل در چاپ مقالات بر اساس سياستگذاري های نامعقول و ترغیب ها و اعمال فشار نهاد علم کشور، عملا زحمت پژوهشگران با هزینه بیت المال در اختیار سایر کشورها قرار می گیرد. حتی اگر پژوهش بنیادی با هدف ایجاد زنجیره علم تا فناوری توسط رشته های کاربردی انجام شود؛ چاپ سریع نتایج علمی به صورت مقاله به معنای افشای آن زنجیره علم تا فناوری است. 😧 جالب اینکه مسئولان وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (و وزارت بهداشت) به جای اصلاح سیاست ها و رویه ها آنچان از چاپ این مقالات و از دست رفتن فرصت امتیاز انحصاری ثبت اختراعات و محصولات حاصل از پژوهش ها براي کشور به دلیل افشا و کسب القاب و رتبه ها خرسند هستند که در پوست خود نمی گنجند. 💯 اگر منصفانه به چنین وضعیتی توجه کنیم در می یابیم که چنین اقداماتی در نهاد علم کشور، مصداق آشفتگی مدیریتی یا سوءمدیریت است. در دنیایی که محاسبات هزینه و فایده دقیق اولین و مهمترین گام در هر اقدامی محسوب می شود گویی مسؤلان نهاد علم کشور از رتبه های نظام های رتبه بندی اسکوپوس، لایدن، شانگهای، تایمز و.. به وجد می آیند و باور دارند که شیرینی اعطای این رتبه ها به تمام هزینه ها براي پژوهش از جیب بیت المال می ارزد. 🔀 سیاست ها و رویه های ما در خصوص تولید علم و کسب رتبه تا زمانی که حتی یک مورد انحصار امتیاز فناوری یا محصول را رایگان به سایر کشور تقدیم کند نیازمند اصلاح و بازبینی است. البته لازم به ذکر است که خرسندی از تولید علم و کسب رتبه جهانی با اقدامات سنجیده و صرفا با رعایت حقوق امتيازي انحصاری کشور، هم قابل پذیرش است و هم شیرینی خود را دارد. 📉 بدیهی است که حتی اگر نتایج فناورانه پژوهش ها به چاپ نرسد به دلیل اثرات مستقیم فناوری های حاصل از این پژوهش ها بر جامعه، جایگاه و اعتبار دانشگاه ها، محققان، فناوران و اندیشمندان نزد جامعه و سیاستمداران و سایر نهادها چندین برابر افزایش خواهد یافت. ⁉️ باید از نهادها و ستادهای دولتی متولی توسعه فناوری و نوآوری پرسید که مبنای عقلانی اخذ تعهد برای چاپ مقاله از یک طرح فناورانه در قراردادهای پژوهشی چیست؟ چرا باید نهاد هایی که مسئول توسعه فناوری و نوآوری هستند و طرح های تحقیقاتی منتج به فناوری را به دانشگاه ها و موسسات واگذار می کنند این چنین برای چاپ مقاله از طرح هایی که احتمال ثبت محصول و اختراع از آنها وجود داشته باشد، تعجیل داشته باشند؟ 👈 چرا اولویت نهاد علم کشور چاپ مقاله از نتایج پایان نامه ها و رساله های دانشجویان تحصیلات تکمیلی در اسرع وقت است؟؟ در حالی که با سیاستگذاری صحیح و با عدم چاپ مقاله از پایان نامه ها و رساله های کاربردی و در مدت کمتر از ۵ سال بسیاری از این رساله ها می تواند به محصول و فناوری بیانجامد. 🚫 تعجیل در افشای حق امتیاز انحصاری و خرسندی بی حد و حصر از این اقدام، مشکوک است و اگر نگوییم مصداق تضییع حقوق مردم و حراج سرمایه فناورانه و نوآورانه کشور است؛ دست کم می توانیم بگوییم که مصداق بی انضباطی و آشفتگی در عرصه سياست گذاري علم و فناوری کشور است. #دانشگاه 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه @hokmrani_masoulaneh

💠 نقدی بر سخنان دکتر مهدی فرمانیان رئیس محترم دانشکده مطالعات ملل اسلامی دانشگاه ادیان و مذاهب در خصوص فرصت مقالات نمایه اسکوپوس و ISI برای نشر علوم انسانی و معارف اسلامی لینک سخنان دکتر فرمانیان 🔹 برادر ارجمند جناب دکتر فرمانیان فرموده اند که نمایه های اسکوپوس و ISI دارای دقت عمل هستند و فرصتی ارزشمند برای چاپ مقالات علوم انسانی و به ویژه علوم اسلامی و نشر معارف هستند. 🔸 جناب استاد فرمانیان! مدیریت عناوین پژوهشی را مجلات تعیین می کنند نه ما، لذا بسیاری از پژوهش های علوم انسانی و اسلامی را که مجلات اسکوپوس و ISI چاپ می کنند یا باید به باورها و نگرش دست اندرکاران مجله خارجی نزدیک باشد یا بابد نویسندگان تلاش کنند تا تفسیری از موضوعات پژوهشي علوم انسانی و اسلامی ارائه دهند که به مذاق آن مجلات خوش بیاید. 🔹 جناب دکتر فرمانیان در بخش دیگری از سخنان خود فرموده اند که باید جناب دکتر ازغدی و سایر اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی به اساتید بگویند بروید به سمت چاپ مقالات اسکوپوس و ISI. 🔸 سوال این است هدف نهاد علم از تولید علم چیست؟ مگر هدف نهاد علم با اولویت پاسخ به نیازها و مسائل و مشکلات کشور نیست؟ مگر منابع مالی و انسانی ما محدودیت ندارد؟ چرا باید به کارخانه تولید مقاله برای چاپ در مجلات ISI و اسکوپوس خارجی تبدیل شویم؟ می خواهیم چند درصد مسائل بین المللی را رفع کنیم ۲۰ درصد ، ۳۰ درصد؟؟ تردیدی نیست که به دلیل تامین منابع مالی نهاد علم کشور از بیت المال، باید ۷۰ تا ۸۰ درصد توان تامین و تولید علم را بر نیازها، مسائل و مشکلات کشور متمرکز کنیم و درصد کمتری را به مسائل و مشکلات در حوزه علوم انسانی و اسلامی در سطح بین المللی اختصاص دهیم. 🔸 جناب دکتر فرمانیان گرامی! متوليان نهاد علم کشور تاکنون چند دهه است با قید فوریت، تمام توان علمی علوم پایه، کاربردی و فنی و مهندسی و علوم انسانی و اسلامی را برای چاپ مقالات در مجلات ISI و اسکوپوس به کار گرفته اند تا در ازای آن رتبه دریافت کنند و در این میان البته برای از دست رفتن حق امتیاز انحصاری اختراعات و محصولات به دلیل افشا و دستیابی دستگاه های اطلاعاتی و جاسوسی غربی به آمارهای حساس علوم انسانی در زمینه های سیاسی، دینی، باورها و... هیچ نگرانی هم به دل راه نمی دهند!! و بالطبع با این میزان اعمال‌ فشار و تشویق و ولع نهاد علم برای چاپ یافته ها در مجلات با نمایه های فوق ضرورتی برای مداخله آقای دکتر ازغدی و سایر اعضای شورایعالی انقلاب فرهنگی نیست و اگر قرار بر تاثیر گذاری بر مخاطبان باشد این حجم از فعالیت ها تاکنون اثرگذاری خود را داشته است. 🔸 جناب آقای دکتر فرمانیان گرامی! بسیاری از موضوعات علوم انسانی و اسلامی صرفا ملی یا منطقه ای هستند و ضرورتی برای چاپ این موضوعات در مجلات اسکوپوس و ISI برای اطلاع همه دنیا وجود ندارد. برای مثال چرا باید آمارهای حساس در زمینه های اجتماعی و دینی را دو دستی تقدیم دستگاه های امنیتی و اطلاعاتی دشمن کنیم؟؟ ▫️ بر اساس بیانیه ارزیابی پژوهش سانفرانسیسکو (سال ۲۰۱۲)، جامعه شناسان اسپانیایی بیشترین مطالعات را بر اساس داده های کشور آمریکا انجام داده اند و دلیل آن هم اولویت دهی کشور اسپانیا به چاپ مقالات دارای ضریب نفوذ بالا است که عمدتا آمریکایی و انگلیسی زبان هستند و بنابراین با ترغیب علوم انسانی به چاپ مقالات اسکوپوس و ISI همین سرنوشت هم در انتظار ما خواهد بود. ▫️ همچنین در ارزیابی سالیانه آمار تولید علم جهانی توسط National Science Foundation آمریکا، در سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹ که رشد تولیدات علمی فنی و مهندسی چین به سرعت افزایش پیدا کرده بود متولیان NSF صراحتا از کنگره خواستند که اقداماتی انجام دهد تا شیب این رشد کاهش یابد. 🔸 اگر چه فرموده اید که چاپ مقالات فقط به زبان انگلیسی نیست و زبان‌های غیر انگلیسی هم دارای این دو نمایه هستند، ولی نفرموده اید اکثریت مجلات دارای ضریب تاثیر بالای ISI و یا چارک های بالای اسکوپوس شامل چارک اول و دوم که نخبگان و دانشگاهیان آنها را معتبر می دانند و مورد استناد قرار می دهند عمدتا انگلیسی زبان هستند؛ نه عربی یا فرانسوی و عمدتا تبعیض چاپ مقالات نیز به نفع نویسندگان انگلیسی زبان است. #دانشگاه #مقالات_علمی 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه در ایتا @hokmrani_masoulaneh

🌀 کلاف سر در گم زنجيره علم و فناوری در لابه لاي سامانه درمانی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری 💯 اگر چه علل نحیف و ضعیف بودن زنجیره علم تا فناوری و مأموریت گرایی در تولید علم و فناوری به کرات مورد مطالعه قرار گرفته اند؛ لیکن به نظر می رسد عزم جدی برای رسیدگی اساسی و حل این معضلات وجود ندارد. 🔄 در این میان تکرار برداشت های ناصحیح از رابطه بین تولید علم و مرجعیت علمی، تولید علم و مسئولیت اجتماعی و تقسیم کار رشته های مختلف برای تامین و تولید علم از یک سو و تبدیل علم به فناوری از سویی دیگر، نوعی بلاتکلیفی و تردید در ذهن هدایتگران نهاد علم کشور به ویژه وزارت علوم را در اذهان متبادر می کند. ▫️ هدف این یادداشت صرفا نقد منصفانه و کمک به سیاستگذاری علم و فناوری در وزارت علوم است. بدین منظور به چند فراز از سخنان اخیر وزیر محترم علوم اشاره و نکات و نقدهای سازنده ای ارائه می گردد: ⚜️ وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری در نشست تخصصی جشنواره شهید رجایی در ۲۳ مرداد ۱۴۰۲ از سامانه نان به عنوان " گزینه حل المشاکل زنجیره علم- نیاز و علم- فناوری" نام بردند. هر چند در این نشست از ضرورت تدوین سند ملی نوآوری کشور سخن به میان آمد و وزیر محترم علوم در این خصوص مطالب امیدوار کننده ای را ارائه نمودند؛ لیکن همچنان اذعان کردند که درب وزارت علوم در خصوص تولید علم و مرجعیت علمی بر همان پاشنه سابق می چرخد. ‼️ از میان مباحث مطرح شده در این نشست، تلاش وزیر محترم علوم برای پاسخگویی به سوالاتی مطرح نشده در خصوص علم و فناوری جالب توجه بود. برای مثال، سخن ایشان در جلسه ياد شده در خصوص این که "هم علم خوب است و هم فناوری" قاعدتا باید در پاسخ به یکی از این سه جمله/ادعاي نامعقولانه باشد که "نه علم خوب است و نه فناوری؛ علم خوب است و فناوري خوب نيست؛ علم خوب نيست و فناوري خوب است". در حالی که اساسا چنین ادعاهايي مطرح نيست و معلوم نيست وزیر محترم علوم،‌ تحقيقات و فناوري به سخنان و ادعاهاي چه كساني پاسخ مي دهد! 👈 آنچه مورد پرسش جدی جامعه علمی کشور قرار دارد این است که راهكارهاي عملیاتی تقویت زنجیره نحیف و ضعیف علم تا فناوری چیست؟ ظاهرا شاه كليد وزیر محترم علوم براي درمان اين مشکل سامانه نان است!! سامانه نان به مثابه یک سامانه ایزوله و نقطه ای و منقطع از آموزش عالی چندپاره کشور در صورتی که ارتباطات شبکه ای با سایر سامانه های نهاد علم کشور و سامانه های بخشهای مرتبط با علم و فناوری در جامعه داشته باشد؛ می تواند تا حدی موثر باشد در غیر این صورت و به حالت جاري، اتکا به سامانه درمانی وزارت علوم چندان راهگشا نخواهد بود؛ زيرا: ▫️ در گام نخست ضرورت دارد كه علل گسست يا ضعف زنجيره علم تا فناوري شناسايي شوند. براي مثال،‌ از علل ضعیف بودن و نحيف بودن زنجيره علم تا فناوری در نهاد علم کشور مي توان به 1) عدم ارزیابی جامع، هدفمند و مستقل از نهاد علم کشور 2) عدم تبیین مرز پژوهش های بنیادین و کاربردی 3) عدم تقسیم کار و عدم تعیین متولیان تامین و تولید علم و تبدیل علم به فناوری و محصول 4) عدم تدوین برنامه جامع پیشرفت در کشور، اشاره نمود. ❌ صرفنظر از این موارد، برداشت نادرست سکانداران نهاد علم کشور از ارتباط بین تولید علم و مرجعیت علمی می تواند برای کشور پیامدهای جبران ناپذیر داشته باشد. مرجعیت علمی عمدتا مفهومی کیفیتی است و چندان ناظر به کمّیت نیست و پافشاری وزارت علوم برای کمّیتی جلوه دادن مرجعیت علمی، دورنمای روشنی از تشکیل و تقویت زنجیره پیچیده علم تا فناوری در ذهن متبادر نمی کند. لذا بازبيني و تجديد نظر در اين شيوه نگرش اجتناب ناپذير است. #دانشگاه #فناوری 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه در ایتا @hokmrani_masoulaneh

1️⃣ اهمیت تبیین مرز علم و فناوری در سياست گذاري های نهاد علم ▫️ یادداشت تخصصی 🛰 دیم کاتلین لونزدیل، علم را چنین تعریف کرده است: «دانشی که از طریق مشاهده، آزمایش و استنتاج بعدی به دست می‌آید... هدف دانشمند تعیین قوانین کلی و استنتاج اصول از تأثیراتی است که مشاهده می‌شود». از سوی دیگر، فناوری در فرهنگ لغت به عنوان "علم هنرهای صنعتی" تعریف شده است که نتیجه آن این است که یک فناور اصول علمی و تخیل را برای ایجاد محصولات مفید مورد نیاز جامعه به کار می گیرد. مهندسی را می توان مترادف فناوری در نظر گرفت. 🔹 در کتاب «کارکرد اجتماعی علم» J.D. Bernal سازماندهی ایده‌آل علم و مهندسی را در جامعه این گونه توصیف می‌کند: هر مسئله ای که جامعه با آن مواجه می‌شود یا می‌تواند با به کارگیری اصول بنیادی شناخته شده حل شود یا به شکلی به چند سؤال اساسی تقلیل یابد تا بعدا مورد بررسی قرار گیرند. این توصیف بخش زیادی از فعالیت های انسانی را که معمولاً "تحقیق" نامیده می شود، پوشش می دهد. 🔦 معمولا در علوم پایه، پژوهش ها بدون هیچ انگیزه کاربردی و صرفا از روی کنجکاوی آغاز می‌شوند (فرانسیس بیکن همین تعریف را معادل علم می‌داند) هر چند که ممکن است در انتهای پژوهش، نتایج کاربردی حاصل شوند. علم مأموریت مستقل خود را برای کشف حقایق پنهان در مورد طبیعت دارد و دانشمندان با شهود خود در پژوهش ها پیش می روند و معمولا زیاد تحت تأثیر نیازهای کاربردی انسان نیستند. 📖 با وجود این، امروزه با استناد به محدودیت های منابع مالی و انسانی مبحث جهت دهی به پژوهش های بنیادین زیاد مطرح می شود. از سوی دیگر، مهندسان در صورت مواجهه با مشکلاتی که علم موجود برای آنها کافی نیست، منتظر دانشمندان نخواهند ماند، بلکه با استفاده از روش‌های اکتشافی در قلمروی ناشناخته ها به پیش خواهند رفت و به علم مورد نظر خود برای تکمیل زنجیره علم تا فناوری/ محصول دست می‌یابند (نکته: تولید علم توسط مهندسان در صورت عدم تامین علم توسط علوم، مجاز است و صرفا به منظور تکمیل زنجیره علم تا فناوری قابل توجیه است لیکن مهندسان مجاز نیستند از روی کنجکاوی یا برای افزایش تعداد مقالات خود و کسب وجهه به تولید علم روی بیاورند و این عمل مصداق فعالیت غیر تخصصی است). بدیهی است که مهندسان زمانی که علم مورد نیاز آنها تامین نشده باشد، مجازند تا در صورت لزوم مرزهای دانش را گسترش دهند و از این نظر مأموریت بسیار گسترده‌تری نسبت به دانشمندان دارند و باید بر زمینه های زیادی از علوم مسلط باشند. ⚙️ از سوی دیگر، یک مهندس، تغییراتی را در محیط اعمال می کند که موجب بهبود شرایط زندگی می شود. فیلیپ اسپورن (یک مهندس برق) با افتخار می گوید که یک مهندس، یک محصول یا سیستم اصلی، حیاتی یا ضروری در جامعه بشری را به شیوه ای اقتصادی تر و کارآمدتر از قبل به وجود می آورد. اسپورن به عنوان یک مهندس، عناصر فلسفه مهندسی را شامل موارد زیر می داند: (1) احساس مسئولیت اجتماعی. (2) توانایی گردآوری منابع (از جمله جلب حمایت عمومی برای پروژه های مهندسی) (3) رعایت کامل اصل صرفه جویی در منابع و (4) توانایی تلفیق دانش علمی (یعنی تجربه گرایی مهندسی). ✅ بنابراین، فعالیت های مهندسی دارای شرایطی خاص هستند و باید سیاست گذاران علم و فناوری تصمیم بگیرند که فعالیت های مهندسی را بنا بر اولویت ها جهت دهی نمایند. البته علم چنین مشکلی را ندارد زیرا، علوم هر آنچه که در طبیعت هست را شناسایی می کنند و گزارش می دهند و دغدغه مشترک علوم، صداقت کامل در ارائه گزارش ها است که فیزیکدان ریچارد فاینمن آن را این گونه خلاصه کرده است: "ارائه جزئیات کامل داده ها برای کمک به دیگران به منظور داوری بدون سو گیری در مورد ارزش فعالیت علمی دانشمند". 🔁 بنابراین، اگر در علوم، دانشمندان نظریات جدیدی را ارائه نمایند، باید به پیوست، تمام نظرات و مستنداتی که آنها را نقض یا تایید می کنند نیز ارائه دهند. البته، مهندسان نمی توانند به این شکل فعالیت کنند زیرا در مهندسی کاربرد، صرفه اقتصادی و سودآوری، مبانی محوری فعالیت ها هستند؛ بنابراین امکان ارائه بسیاری از مستندات و یا استدلال های نقض کننده یک فعالیت مهندسی وجود ندارد و از این نظر شاید بتوان گفت اشتراکات مهندس و دانشمند بسیار ناچیز است؛ زیرا در مهندسی چند و چون نتایج مهم است و نتایج باید کاربردی و سودآور باشند؛ ولی در علوم نتایج صرفا گزارش می شوند و چند و چون آنها تغییرپذیر نیستند. لینک ادامه مقاله #دانشگاه 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه در ایتا @hokmrani_masoulaneh

2️⃣ اهمیت تبیین مرز علم و فناوری در سياست گذاري های نهاد علم ⚜️ مفهوم مسئولیت اجتماعی در ذهن مهندسان اولیه مانند برونل بی نظیر بود ولی متاسفانه بعداً تحریف شد. به نحوی که A. Weir در سال 1886 به مفهوم مسئولیت اجتماعی این گونه اشاره کرده است: "تعهداتی که سودمندی آنها اثبات شده باشد" که البته بعدا این مفهوم این گونه تغییر پیدا کرد: یک تجارت، تا زمانی که سودآور است، نیازی به اثبات سودمندی ندارد. بدین ترتیب با گذشت زمان، سودآوری به معیار اصلی فعالیت های مهندسی تبدیل شده است. 🔹 برعکس در علوم پایه، فعالیت ها عام المنفعه هستند و هیچ گونه سوداوری اقتصادی مورد نظر نیست و به همین دلیل دانشمند، عمیقا پدیده ها را بررسی و تمام حقایق را چه به سود خود باشد چه به ضرر خود، گزارش می دهد؛ زیرا ملاحظات سودآوری یا مالی در علم جایگاهی ندارد. بنابراین، ضرورت دارد که دولت ها وظیفه حمایت مالی کامل از علوم پایه را برعهده بگیرند زیرا پژوهش های علوم پایه با هدف سودآوری نیستند و ممکن است اثرات پژوهش های پایه ای دهه ها دیرتر خود را در رفاه، بهداشت، آموزش و... نشان دهند. 👈 علوم پایه با یک نگرش مصداق فرزندانی نوپا هستند که باید مورد حمایت دولت ها قرار گیرند تا به رشد و بالندگی برسند و از نگاهی دیگر همانند مادرانی هستند که نیازمند توجه هستند تا بتوانند به علوم کاربردی و مهندسی خدمات داشته باشند. 📊 برای جهت دهی به فعالیت های پژوهشی و فناورانه رشته های کاربردی و مهندسی ضرورت دارد که حمایت ها با واسطه صنایع به عمل آید (با توسعه بخش های R&D صنایع، تخفیف های مالیاتی، تخفیف تعرفه های گمرکی و پرداخت های مالی) تا صنایع با برون سپاری پژوهش های خود به رشته های کاربردی و مهندسی در دانشگاه ها به عنوان کارفرما عمل کنند و به جای مقاله، محصول یا فناوری را در ازای حمایت مالی از این گروه رشته ها مطالبه نمایند و بدين ترتيب از جهت یابی رشته های مهندسی به سمت تولید مقالات بنیادین ممانعت به عمل می آید. 📚 منابع: 1.Calvert, J. and B.R. Martin. Changing conceptions of basic research. in Background document for the workshop on policy relevance and measurement of basic research Oslo. 2001. Citeseer. 2.Ramsden, J., The differences between engineering and science. Measurement and Control, 2012. 45(5): p. 145-146. 3.Llewellyn Smith, C.H. "A quoi sertla Recherche de Base? " In Scintillations (Journal de CEA) Nos 34-40,December 1998 #دانشگاه 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه در ایتا @hokmrani_masoulaneh

❌ راهی که از ابتدا اشتباه است؛ آدرس دهی نادرست وزیر علوم برای کسب مرجعیت علمی 🔹 وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری ضمن تشریح اقداماتی که برای اولین بار در این وزارتخانه طی دو سال گذشته انجام شده است، گفتند که تلاش ها برای تحقق مرجعیت علمی با نمایه‌سازی بین‌المللی مجلات تشدید شده است. (اینجا) 📊 به منظور بررسی دورنمای راهکار در دست اقدام وزارت عتف، تعداد مجلات نمایه شده در پایگاه اسکوپوس مربوط به ایران در مقایسه با رقبای منطقه ای و چند کشور اروپایی از جمله دانمارک، سوئد، فنلاند، نروژ، اتریش و یک کشور آسیایی: سنگاپور و یک کشور اقیانوسیه: استرالیا، مورد بررسی قرار گرفت (جدول فوق). 🔄 بر اساس این نتایج، ایران دارای ۲۸۴ مجله با نمایه اسکوپوس است در حالی که نروژ، فنلاند، سوئد، دانمارک، سنگاپور و دانمارک به ترتیب دارای ۳۲، ۴۰، ۴۶، ۸۷ ، ۱۸۵ و ۱۹۹ مجله با همین نمایه هستند. کاش، وزیر محترم وزارت عتف و مدیران محترم ایشان به وضوح، آدرس دهی ناصحیح خود در خصوص رابطه مستقیم تعداد مجلات دارای نمایه بین المللی و مرجعیت علمی را مشاهده نمایند و به فوریت به سمت کسب مرجعیت علمی از طریق ارتقاء کیفیت علم تغییر مسیر دهند. 🖇 بدیهی است که کیفیت علم تولید شده و چارک مجلات می تواند در ارتقای جایگاه علمی کشور مفید واقع شوند؛ لیکن، تلاش وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری صرفا برای دو برابر کردن مجلات دارای نمایه بین المللی تاثیری بر مرجعیت علمی کشور نخواهد داشت؛ زیرا اگر کمّیت مجلات دارای نمایه بین المللی در زمینه تحقق مرجعیت علمی تعیین کننده بود باید در حال حاضر، ما در مقایسه با تمام رقبای منطقه ای و چند کشور منتخب اروپایی (شامل دانمارک، سوئد، فنلاند، نروژ، اتریش) و سایر کشورها از جمله استرالیا و سنگاپور، از نظر مرجعیت علمی با فاصله و در رتبه های بسیار بالاتری از این رقبا قرار داشتیم. 😔 تدوام آدرس دهی ناصحیح وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در خصوص مرجعیت علمی و پافشاری بر آن تاسف بار و مایه خسارت کشور است. 🎯 به نظر می رسد افزایش تعداد مجلات ایرانی دارای نمایه بین المللی، به بهانه تحقق مرجعیت علمی و عدم لحاظ نقش محوری کیفیت بروندادهای پژوهشی در کنار چارک طبقه های موضوعی مجلات، دارای یک دستاورد اصلی خواهد بود و آن، افزایش تعداد مقالات ایرانی با نمایه بین الملی می باشد. 📢 در این صورت، مدیران نهاد علم کشور از اعداد و ارقام چاپ مقاله با نمایه بین المللی به وجد آمده و با خرسندی آن را به عنوان موفقیت خویش جا می زنند. البته پیامد چنین مساله ای، به محاق رفتن سایر سیاستها و راهبردهای کلان کشور در زمینه علم و فناوری در پشت هیاهوهای افزایش کمیت چاپ مقالات علمی خواهد بود. #دانشگاه #مرجعیت_علمی 🇮🇷 کانال حکمرانی مسوولانه در ایتا @hokmrani_masoulaneh