eitaa logo
نویسندگان حوزوی
3.3هزار دنبال‌کننده
6.3هزار عکس
487 ویدیو
179 فایل
✍️یک نویسنده، بی‌تردید نخبه است 🌤نوشتن، هوای تازه است و نویسندگی، نان شب. 🍃#مجله_ی_نویسندگان_حوزوی معبری برای نشر دیدگاه نخبگان و اندیشوران #حوزویانِ_کنشگرِ_رسانه_ای 👇 ارتباط @Jahaderevayat
مشاهده در ایتا
دانلود
🌱 لیله الرغائب چیست؟ شب آرزوها به بیان آیت الله جوادی آملی👇 در لیله الرغائب رغبت ما با رهبت ما هماهنگ باشد، هم از قهر و جلال خدا راهب باشیم، هم به مِهر و جمال خدا راغب باشیم. رغبت یعنی میل کنیم نه آرزو، لیلةالرغائب به معنای آرزوها نیست، لیلة رغائب و رغبت‌ها و گرایش‌ها و مجذوب‌شدن‌هاست آن گرایش و آن میل و آن شوق را می‌گویند رغبت، در برابر رهبت. انسان اگر بخواهد طاهر و طیّب باشد باید اولاً هدف خلقت را بشناسد و ثانیاً خود را با آن هماهنگ کند. خدا جان را به دو منظور عطا کرد؛ یکی اینکه با ملکوتیان رابطه و با فرشته‌ها گفتگو داشته باشیم، چیزی به آنها بگوییم، آنها چیزی به ما بگویند ، از طرفی هم درایت و تدبیر و مدیریت جهان را به وسیله روح باید انجام بدهیم. روح دو خاصیت دارد، برای اینکه ابزار کار داشته باشیم با سماوات و ارض رابطه داشته باشیم خداوند به ما بدن داد این بدن برای آن است که با بدنه عالَم تماس بگیریم یعنی زمین و آسمان و ما بینهما، آن جان برای دو منظور است یکی تدبیر این نظام، یکی ارتباط تنگاتنگ با فرشته‌ها. بین خلق و خالق هیچ حجابی نیست مگر خود خلق. انسان تا در پوسته خودش هست خود را می‌بیند و از مشاهده جمال و جلال الهی محروم است، اما وقتی از پوسته خود به در آمد، از حجاب خویشیِ خویش به در آمد، آن‌گاه منطقه دیدِ او وسیع است. خواندن بیشتر @HOWZAVIAN
💠 از میان آرزوها انسان آرزوهای متعددی در سر می‌پروراند؛ اما ممکن است امکان رسیدن به خیلی از آن‌ها وجود نداشته باشد و یا با تلاش بتوان به آن آرزو رسید ولی جنس آن آرزو ارزشمند نباشد. بنابراین باید از میان خواسته‌های متفاوت آن آرزویی را برگزید که هم با تلاش بتوان به آن رسید و هم امری ارزشمند باشد تا با رسیدن به آن، تلاش انسان هدر نرفته باشد. وقتی انسان بینش و نگرش خود را نسبت به دنیا تغییر دهد طبیعتاً برای آرزوهایش ملاک و معیار هم در نظر می‌گیرد. کسی که تنها دارای آن بینش مادی است و اصالت را تنها از آن زندگی در دنیا و رسیدن به لذت‌های دنیوی می‌داند، آرزوهایش هم حول امور مادی می‌چرخد و باهدف لذت‌جویی آن‌ها را دنبال می‌کند. فردگرایی و توجه صرف به خود و به لذت بردن خود نتیجه نگاه ماتریالیستی یا همان مادی‌گرایی است. 🌐 خواندن بیشتر در خبرگزاری تسنیم @HOWZAVIAN
✅ فصل عاشقی رجب، شعبان، رمضان! سه ماه و یک فصل؛ فصل عاشقی! فصل وصل! سال نوی عرفا از ابتدای ماه رجب شروع می شود.! از نگاه عرفا، رجب ماه پالایش جسم و روح است. در پالایشگاه ها، کثیفی زدوده می شود.! شعبان، ماه خود آرائی است! وقتی کثیفی از بین رفت باید خود را بیارایی؛ به گریه در دل شب با مناجات آنهم مناجات شعبانیه! رمضان، ماه خودنمایی در برابر معبود است.! خدای منان، بنده تمیزِ خوش تیپ را بصورت ویژه میزبانی می کند.! ماه رمضان، ماه میهمانی بنده ها و میزبانی خدا، ماه بندگی در مسیر عاشقی است. خوش به حال آنها که به سمت خدا فرار و در این سه ماه، برای یک سال، آذوقه جمع می کنند.! ✍️ جواد حاجی اکبری @HOWZAVIAN
عصر نمادسازی نماد‌سازی یکی از بهترین راه های حفظ انسجام اجتماعی در مسیر مطلوب دین است. اساسا مردم و جوان ها به نماد علاقه زیادی داشته و حول محور آن جمع می شوند. وقتی انسان موجودی اجتماعی است و لازمه زیست اجتماعی، تعامل، تبادل، هم‌افزایی فکر و اندیشه و رابطه با دیگر افراد اجتماع است دیگر عرصه‌ای را در زندگی بشر دیده نمی‌شود که نمادین و رمزآلود نباشد. نماد در اینجا نه لزوما به معنای اصطلاحی آن بلکه منظور پررنگ کردن یک پدیده، روز یا مناسبت تا جایی که مورد اشاره قرار بگیرد و به یک چیز مشترک اجتماعی اشاره کند. نمادها در زندگی بشر آنچنان گسترده، برجسته و پررنگ هستند که هیچ گاه در تلاطم زندگی و زمان گم نمی‌شوند و تاریخ مصرف ندارند. چند روز پیش یکی از نمونه‌های غربی آن را پشت سرگذاشتیم. روز ولنتاین نماد عشق و هدیه عشاق به یکدیگر در غرب است که اکنون در جوامع شرقی و حتی اسلامی مانند ایران جای خود را باز کرده است. روزی که واقعا مشخص نیست چگونه و بر اساس چه تاریخچه‌ای وارد اجتماع و یک نماد مستقر شده است. در جامعه اسلامی نیز باید به دنبال این نمادسازی‌ها بود و چه بسیار مناسبت‌هایی که می‌توانند این نقش را ایفا کنند و بهترین کارکرد را در این زمینه داشته باشند؛ البته در عرصه دین و دینداری برای نمادسازی، محدودیت‌هایی نیز وجود دارد که باید به آن‌ها توجه نمود و اهمیت داد چرا که شاید تسامح و تساهل بر برخی موارد موجب بنیان‌گذاری بدعت شود و در عمل نتیجه عکس داشته باشد. لیله الرغائب یا شب آرزوها یکی از آن مناسبت‌هاست. فارغ از مباحث ضعف سند روایت، سالهاست که با نقش آفرینی رسانه ملی، نرم و آرام تبدیل به نمادی شد به عنوان شب آرزوها...! تولید و پخش نماهنگ، گزارش‌های متعدد و ساخت برنامه با عنوان شب آرزوها که همین نامگذاری و واژه‌سازی برای آن نشان از نبود عقبه فکری، پژوهشی و همچنین فقدان مشاور زبده مذهبی، فرهنگی و ارتباطاتی داشت. مناسبت‌های مستحکم و دقیق دیگری نیز مانند روز جوان، روز دختر و ... وجود دارند که نیازمند پرداخت و پرورش هوشمند هستند تا از جایگاهی صرفا زینتی به نمادی کاربردی بدل گردند و از سطح رسانه به کف جامعه نفوذ کنند که تجربه نیز مانند لیله الرغائب نشان داده است که اگر بخواهیم، میتوانیم. آری، برای نمادسازی باید استراتژی و برنامه‌ریزی دقیق داشت و برای آن هوشمندانه کوشید تا بتواند به تحقق تمدن نوین اسلامی کمک کند. ✍️ محمد عبدالله‌زاده https://eitaa.com/joinchat/3834314754C58903f67c6
در چه آرزویی کنیم؟سید مسعود حسینی تکلیف دست و اراده خدا در قرآن روشن است! آنچه لازم است در مورد ویژگیهای خداوند بدانیم، کاملا با همه جزئیات در قرآن توصیف شده است! پس می‌ماند نقش ما که اگر می‌خواهیم دست خدا باشیم، و وسیله اجرای خواسته‌های حق تعالی در زمین باشیم، همان چیزی که در قرآن توصیف شده را پیاده کنیم. اگر این شد، به سوی علت حقیقی بودنمان گام برداشته‌ایم. در قرآن آمده خداوند از ظالمین انتقام می‌گیرد! حالا اینجا افراد دو دست می‌شوند؛ عده ای مشغول زندگی پوچ خود می‌شوند و منتظر می‌مانند تا مانند یک فیلم سینمایی، ماجرای انتقام الهی از ظالمین را به تماشا بنشینند! اینها هيچگاه نمی‌فهمند، تقرب به خدا و یدالله و عین الله و اُذُن الله شدن یعنی چه؟! اما دسته دوم آنهایی هستند که معطل نمی‌کنند و هر کاری که مطلع می‌شوند اراده الهی بر آن تعلق گرفته، بی درنگ همان کار را انجام می‌دهند! تا می‌شنوند "إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ مُنتَقِمُونَ" ترتیب انتقام از مجرمین را می‌دهند و از همان بالاترین رده های جرم شروع می‌کنند! وقتی خداوند می‌فرماید: "إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ"، تلاش می‌کنند که از افرادی که در میدان اطاعت از فرمان حق، و کارزار جنگ با باطل صبورانه فعالیت می‌کنند، پشتیبانی کنند. خوب پشتیبانی خداوند هم بوسیله سربازان و بندگانش صورت ‌می‌گیرد و اوست که بعضی بندگان را برای حمایت از بعضی دیگر می‌فرستد. و وقتی می‌شنوند، "فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ" آنها هم با مردم با رحمت برخورد می‌کنند. وقتی می‌شنوند "انّ الله یحبُّ..." آنها هم دوست می‌دارند و وقتی می‌شنوند "انّ الله لایحبُّ..." آنها هم متنفر می‌شوند! بله در همه این امور، طبق دستورالعمل قرآن و بر اساس آیات و روایات اقدام می‌کنند و می‌دانند که در همه این تصمیمات و اقدامات، هیچ استقلالی ندارند و آن حقیقت بسیط و بی انتهاست، که دارد عالم را تدبیر می‌کند. و خلاصه اینکه این آیه را با جان و دل فهم کرده و به آن عمل می‌کنند که "...وَمَا رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَلَکِنَّ اللَّهَ رَمَی..." @HOWZAVIAN