eitaa logo
مؤسسه حیات طیبه
1.3هزار دنبال‌کننده
282 عکس
45 ویدیو
158 فایل
کانال رسمی اطلاع‌رسانی مؤسسه آموزشی پژوهشی فرهنگی حیات طیبه 🏢 مکان: قم، بلوار امین، کوچه ۸، اولین فرعی سمت راست، انتهای کوچه، پلاک ۸۱. صفحه آپارات: https://www.aparat.com/hti_ir 📬 ارتباط با ادمین: 🆔 @hti_ir_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
پاسخ ۳ سلام علیکم تنبلی و بی‌برنامگی
۲۵ دی ۱۴۰۰
پاسخ ۴ مخدر یعنی اونچه که وقتی مصرفش میکنی حس خوشایندی داری؛ حس ارامش و راحتی.. اما از درون نابودت می‌کنه! و بعد از مدتی هم وابسته... با این اوصاف بنظرم مخدر طلاب، چیزی نیست مگر «سطحی نگری در مسائل علمی»؛ که بدین وسیله سوالاتی راحت در موضوعات مختلف برای خودشون طرح میکنن و سپس بسادگی به اون سوالات جواب میدن؛ و بعد فاز علمایی بهشون دست میده و فکر میکنن علامه دهر شدن.. درواقع طلاب غالبا گرفتار مغالطه پهلوان پنبه‌اند! اما نه اینکه کسی ایشان رو ب چنین مغالطه‌ای کشونده باشه! بلکه خودشون خودشون رو بوسیله همون ساده انگاری که خدمتتون عرض کردم، به غلط میندازن..
۲۶ دی ۱۴۰۰
پاسخ ۵ سلام علیکم. بزرگترین مخدر برای طلبه راحت طلبی هست بنظر بنده واتلاف وقت وسوف سوف کردن
۲۶ دی ۱۴۰۰
پاسخ ۶ تنبلی
۲۶ دی ۱۴۰۰
پاسخ ۷ اتلاف وقت
۲۶ دی ۱۴۰۰
پاسخ ۸ بعد از ۱۵ سال طلبگی میتونم با ظن غالب بگم مخدر طلاب زیاد منبع دیدن و کم فکر کردن هست....طلاب جوان فکر می کنند استادی که زیاد منبع آدرس میده و زیاد منبع دیده یعنی بهترین استاد....درحالی که بهترین استاد کسی است که طلبه و شاگرد خودش رو به فکر وادار کنه.....منبع هم باید ببیند ولی این منبع اندازه داره.....کسانی که در حوزه تاثیرگذار بودند صاحبان اندیشه بودند.....اینکه حوزه الان فحل یا فحولی برای رو کردن نداره..ناشی از عدم تعمیق فکری طلاب هست
۲۶ دی ۱۴۰۰
پاسخ ۹ 🌱عرض سلام و خدا قوت مهمترین مخدر خطرناکی که طلبه ها رو تهدید میکنه؛ استبداد عوام و فاصله گرفتن از آرمان هاست و این عوام زدگی و هم گام و هم سو شدن با مردم نتیجه اش ناامید شدن نسبت به وظایف و اهداف طلبگی است. شاید این عرض بنده ترجمان دیگری از بی بصیرتی و عدم شناخت واقعیت های امروز دنیاست.
۲۶ دی ۱۴۰۰
🌱 بسم الله الرحمن الرحیم 🌱 🔴 مخدر خطرناکی که بسیاری از طلبه‌ها و دانشجویان به آن مبتلا هستند. 🔸 مخدر به موادی گفته می‌شوند که سبب بی‌حسی و رخوت می‌شوند و در طب، گاهی برای کاهش احساس درد تجویز می‌شوند. (لغت‌نامه دهخدا). مخدر سبب می‌شود دردی که وجود دارد احساس نشود و لذا اگر کسی معتاد به آن شد با همین احساس بی‌دردی و رخوت دچار سرخوشی و بی‌خیالی می‌شود. متاسفانه امروزه بسیاری از طلبه‌ها به مخدری مبتلا هستند که سال‌های طلایی طلبگی آن‌ها را با یک احساس سرخوشی از آن‌ها می‌گیرد و وقتی این سال‌ها به اتمام می‌رسد و این مخدر دیگر به کار نمی‌آید تازه مشخص می‌شود چه بیماری‌ای این روح را فراگرفته است در حالی که همه این سال‌های طلایی باید به درمان آن بیماری و ضعف می‌گذشت. 🔹 نظام تعلیم و تربیت حوزه – و البته دانشگاه و آموزش و پروش – وظیفه دارد تا طلبه را از بعدهای مختلف به خصوص بعد علمی رشد دهد و به مرحله‌ای برساند که او بی‌نیاز از استاد به تدریس و تحقیق در حداقل یک شاخه علمی بپردازد. این وظیفه کمابیش به دلائل مختلف تحقق پیدا نمی‌کند. در عوض در این نظام آموزشی، ناآگاهانه مخدری به نام «نمره» و «مرتبه علمی» (پایه و سطح و مدارک دانشگاهی و ...) به دانش‌پژوه تزریق می‌شود. طلبه بهترین سال‌های عمرش را در نظامی می‌گذراند که ملاک همه ارزیابی‌های علمی نه میزان توانایی علمی او بلکه عددی است که در کارنامه او ثبت است و پس از مدتی این نمرات تبدیل به مدرک می‌شود. 🔸 نمره و مدرک مخدری است که درد و ضعف علمی طلبه‌ها را تسکین می‌دهد. نمره 20 در یک امتحان حافظه‌محور که امروزه متاسفانه در غالب - اگر نگوییم همه – مراکز علمی صرفا دلالت می‌کند که دانش‌پژوه چند روز قبل از امتحان، منبع امتحان را مطالعه کرده است. این نمره ملاک فارغ‌التحصیلی طلبه از یک درس است در حالی که ملاک فارغ‌التحصیلی از یک علم عبارت است از دو ویژگی : «توانایی تدریس» و «توانایی پژوهش». طلبه زمانی از یک درس فارغ‌التحصیل می‌شود و به استاد نیاز ندارد که هم بتواند کتب درسی آن رشته را تدریس کند و هم اگر مساله‌ای در آن رشته علمی وجود داشت بتواند آن را حل کند. امتحانات حافظه‌محور کنونی به هیچ‌عنوان دال بر این دو توانایی نیستند و چه بسا فردی که نمره 20 هم گرفته باشد بعد از امتحان بسیاری از محفوظاتش را از دست بدهد چراکه غرض از حفظ مطالب پاس کردن امتحان است و بس. 🔹 امروزه با این سطح از تدریس صرفا طلبه‌هایی را تربیت می‌کنیم که دلخوش‌اند که 10 پایه با معدل بالا گذرانده‌اند اما بسیاری از ایشان که نمرات بالایی هم دارند به دو توانایی فوق‌الذکر در غالب دانش ها نرسیده‌اند. نظام تشویق و تنبیه طلاب هم بر این اساس تنظیم شده است و لذا طلبه ارزشمند طلبه‌ای نیست که اهل فکر و سوال و ابتکار در علم است بلکه طلبه ارزشمند طلبه‌ای است که می‌تواند شب امتحان خوب مطالب را حفظ کند. این نظام ارزش‌گذاری، طبیعتا طلبه را دچار سوءفهم از مسیر طلبگی می‌کند. او در بهترین سال‌های طلبگی دلخوش است که نمره‌ای گرفته و مدارکی را انباشته کرده است. وقتی این مخدر به پایان می‌رسد و طلبه به درس خارج می‌رسد و به طور جدی نیازمند شکوفایی علمی است می‌بیند که دستش خالی است و سرگردان به دنبال مدرکی می‌گردد که مشکلات معیشتی و مانند آن را در پناه آن مرتفع سازد. 🔸 توجه داریم که عدم دلالت نمره بر موفق‌بودن و ارزشمند بودن طلبه به معنای دلالت آن بر کم‌ارزشی طلبه نیست. چنین نیست که هر که نمره 20 می‌گیرد طلبه ارزشمندی نیست بلکه طبیعتا طلبه‌ای که خوب درس خوانده هم می‌تواند نمره بالا بگیرد اما مهم ملاکی است که نظام آموزشی به طلبه ارزشمند می‌دهد. تا زمانی که نظام آموزشی ما حافظه‌محور است و تازمانی که دغدغه استاد اتمام محدوده است و دغدغه طلبه، پاس کردن امتحان؛ این مخدر کار خود را خواهد کرد. عالمی از نو بباید ساخت و از نو آدمی. ✍️ 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 کانال تأمّلات طلبگی: @ghorbani_hamedani_t
۲۶ دی ۱۴۰۰
مؤسسه حیات طیبه
🌱 بسم الله الرحمن الرحیم 🌱 🔴 مخدر خطرناکی که بسیاری از طلبه‌ها و دانشجویان به آن مبتلا هستند. 🔸 م
بسم الله الرحمن الرحیم وظیفه طلبه در این نظام آموزشی حافظه محور که طلاب را بر اساس نمره ارزش‌گذاری می‌کند چیست؟ وظیفه طلبه این است که خود را از این توهمات خارج کند. بل الانسان علی نفسه بصیرة. خودمان را با نمره و مدرک گول نزنیم. در مرحله دوم باید بدانیم که در چه وضعیتی هستیم. اگر در دانشی به دو ملاک «توانایی تدریس» و «توانایی پژوهش» نرسیدیم برگردیم و از اول شروع کنیم ولو طلبه درس خارج هستیم. برای این منظور لازم است یک برنامه دقیق و جامع داشته باشیم. باید به ترتیب برای خودمان پروژه تعریف کنیم تا در هر دانشی به این سطح از توانایی برسیم. پروژه صرف، پروژه نحو، پروژه منطق و ... . تعیین پروژه به این معناست که کار اصلی ما در یک بازه زمانی تمرکز بر آن موضوع درسی است. مثلا ممکن است طلبه‌ای پایه ۸ باشد اما پروژه‌اش دانش صرف باشد. پس باید عمده وقت و مشغولیت ذهنی‌اش در دانش صرف هزینه شود. خب سوال این است که پس دروس حوزه را چه کار کنیم. در جواب باید گفت این دروس را باید تدبیر و مدیریت کرد. باید به قدری خواند که صرفا یک تصور متوسط از آن‌ها داشت. در حدی که بتوانیم متن را بخوانیم و بفهمیم نه بیشتر. البته این مراحل باید زیر نظر استاد باشد که نه طلبه غرق در این دانش‌های ابتدایی شود و نه سطحی از آن‌ها عبور کند. همچنین استاد در این مراحل می‌تواند گره‌های ذهنی طلبه را باز نماید. هرچند اگر مطالب به صورت سطحی یاد گرفته شده بهتر است در کنار یک استاد مطالب به صورت اجتهادی (در مرحله خارج ابتدایی)* مطالعه شود. *مرحله خارج ابتدایی مرحله دوم از مراحل سه‌گانه آموزش است که در مقاله «بایسته‌های علمی عالم دینی عصر انقلاب با تاکید بر عرصه تولید علم»‌ تبیین شده است. ✍️ 🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻🔻 کانال تأمّلات طلبگی: @ghorbani_hamedani_t
۲۷ دی ۱۴۰۰
هدایت شده از قربانی همدانی
مهم‌تر از کتاب خواندن.. @ghorbani_hamedani
۲۸ دی ۱۴۰۰