برتری،
حاصل انجام مداوم کارهاییه
که دیگران نه میتونن
انجامش بدن
و نه میخوان
که انجامش بدن.
بهزبان سادهتر،
موفقیت ربطی به این نداره
که آیا آدم درخشانی هستی یا نه؟
موفقیت
نتیجهی تداوم
و ثابتقدمبودنه.
بعد از کلی آزمون های مختلف شخصیت
متوجه شدم، خیلی آدم احساسی
و آسیب پذیریم.
ولی نمیفهمم چرا هرکی منو میبینه
میگه [مگه تو چیزیم برات مهمه؟]
هست، برای من خیلی چیزا مهمه.
فقط یکم سفت بنظر میام از دور.
مشکلِ ما کمبود توجه نیست؛
بلکه مشکل ما
تمرکزنداشتن
روی چیزهای درست هست.
ما همین الان هم میتونیم
ساعتها از روزمون رو
با بازی
و شبکههای اجتماعی بگذرونیم
و نفهمیم
که زمان چطوری گذشته؛
اما لحظهای حاضر نباشیم
وقتمون رو پای آموزش و ارتقا
خودمون بذاریم.
منابعی که بهت
دوپامین بیشاز حد
میدن رو حذف
یا حداقل استفاده ازشون
رو محدود کن.
طولی نمیکشه
که خودت میبینی
چطور برای چالش،
یادگیری و رشد تشنه شدی.
نمیدونم کجایِ دنیا
و با چه حالی هستی
که اینو میخونی،
اما یادت نره
غم
همیشه
انقدر پر رنگ نمیمونه🫂
شانس
[اینه که جفت شیش بیاری.]
استمرار
[اینه که اونقد بندازی،
تا جفت شیش بیاری.]
و مردم فقط وقتی جفت شیش بیاری
سرشون رو میچرخونن و نگات میکنن،
و معمولاً متوجه فرق این دوتا نمیشن!
تو کتاب بیشعوری
خیلی قشنگ نوشته:
بیشعورها
قابلیت شگفت انگیزی
برای دیدن تنها یک وجه
از هر مسالهای رو دارن،
همون وجهی
که منافع اونا رو تامین میکنه.
حالا شما هی سعی کن
برای کسی که نمیفهمه
توضیح بدی!