✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#دشمن‌_شناسی» ✍️ مناسبت روز: در ماه رمضان، ماه بهار قرآن قرار داریم، لذا امروز نیز به تبیین یکی دیگر از آیات نورانی قرآن با بهره‌گیری از کتاب ارزشمند «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن کریم» که بر اساس سخنان رهبر معظم انقلاب در ماه مبارک رمضان درسال ١٣۵٣ تهیه شده، می‌پردازیم؛ ✅ جزء ١۶، سوره طه، آیات ٢۴ الی ٢٨ «اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ؛ قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي، وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي، وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي، يَفْقَهُوا قَوْلِي» در این آیات خداوند به یکی از مهمترین مأموريت‌های أنبياء الهی که مبارزه با طاغوت‌هاست، اشاره نموده و به حضرت موسی (ع) دستور فرموده: «اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ»: «به سوى فرعون حركت كن كه او طغيان و سرکشی كرده است!»؛ در ادامه حضرت موسی (ع) برای انجام اين مأموریت بزرگ چند درخواست از خداوند نموده: «قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي»: «پروردگارا! سينه‌ام را برايم گشاده گردان (و بر صبر و استقامت روحی من بيفزا)؛ «وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي»: «و كارم را برايم آسان فرما»؛ «وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي»: «و گره از زبانم باز نما» (تا بتوانم به خوبی پیام تو را ابلاغ نمایم)؛ «يَفْقَهُوا قَوْلِي»: «تا (آنها) سخنان مرا (خوب) بفهمند». ✍️ مبحث امروز را با روایتی از ابن‌مسعود آغاز می‌کنیم که می‌گوید: روزی پیامبر خدا در کنار کعبه نماز می‌خواندند، و گروهی از کفار قریش در کنار کعبه نشسته بودند؛ یکی از آن‌ها گفت: آیا به این ریاکار نگاه نمی‌کنید؟ و سپس شکمبه شتری را آورد و وقتی پیامبر (ص) به سجده رفتند، آن را میان شانه‌های حضرت گذاشت! رسول خدا وقتی با این اتفاق بی‌ادبانه مواجه شدند، همان‌طور در حالت سجده باقی ماندند و با خدای خود راز و نیاز می‌کردند و کفار قریش نیز حضرت را مسخره کرده و چنان می‌خندیدند که از فرط خنده روی یکدیگر می‌افتادند! خبر به حضرت زهرا (س) رسید و ایشان خودشان را سریعاً به پدر رسانده و شکمبه را برداشتند؛ پیامبر پس از نماز، دست به دعا برداشته و سه بار فرمودند: «بار خدایا! سزای این کار قریش را به تو وامی‌گذارم!» و سپس از تک تک آنها نام برده و فرمودند: «خدایا! آن‌ها را هلاک کن!» ابن مسعود می‌گوید: به خدا سوگند که همه آن‌ها را در روز «بدر» دیدم که هلاک شده بودند. (صحیح مسلم، ج۳، ص۱۴۱۸-۱۴۲۰) در روزهای گذشته عرض کردیم که اولین مفهوم دینی که پیامبران به بندگان خداوند متعال ابلاغ کرده‌اند، مفهوم غنی توحید و پرستش خداوند و دوری و بیزاری از طاغوت‌هاست؛ لذا بدیهی است که از زمان حضرت آدم (ع)، دشمنی طاغوت‌ها با جوامع توحیدی و پیامبران الهی آغاز و تا امروز ادامه دارد؛ چنانچه کفار قریش که پیامبر اسلام را تا قبل از بعثت، «محمد امین» می‌نامیدند، پس از ابلاغ دستور خداوند توسط آن حضرت، به دشمنی با رسول خدا پرداخته و در این راه از هیچ کاری فروگذار ننمودند! ❓حالا سؤال مهم اینجاست که با توجه به اینکه پیامبران الهی، راه سعادت و خوشبختی را برای همه بشریت به ارمغان آورده‌اند، چرا و چه کسانی با آنها دشمنی کرده و به مبارزه پرداخته‌اند؟ ✍️ برای پاسخ به این سؤال باید دقت کنیم که ابلاغ برنامه عملی و کاربردی برای رسیدن بشر به سعادت دنیوی و اخروی توسط پیامبران الهی، منافع چه کسانی را به خطر می‌اندازد؟! چنانچه در جامعه توحیدی، اختلاف طبقاتی، زورگویی و قلدری، حکومت ظلم و ظالم، بردگی، جهل و نادانی، تفاوت بین مستکبر و مستضعف، آقازادگی و بالاخره مفت‌خوری و مال‌اندوزی و سلطه‌گری، ممنوع است! لذا بدیهی است، افرادی که از این راه‌ها به جاه و مقام و ثروت و منزلت رسیده‌اند، با چنین جامعه‌ای و پیام‌آور و هادی آن دشمنی نمایند! ✅ خداوند در قرآن کریم به چهار گروه از این دشمنان اشاره نموده است: 1️⃣ گروه اول: «طاغوت‌ها و استکبار و حُکام مستبد» هستند که در برابر خداوند و توحید، طغیان کرده‌اند و خداوند دستور مبارزه با آن‌ها را صادر نموده است: «إِذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى» دشمنی این گروه، کاملاً منطقی است چراکه حکمرانی و خدایی آنها به خطر افتاده! لذا تمام هم و غم خود را برای نابودی حق و جوامع توحیدی به کار برده و می‌برند! مصداق تاریخی این گروه، «نمرودها و فرعون‌ها»؛ و در جامعه جهانی امروز «آمریکا و انگلیس» هستند و بدیهی است که این گروه هرگز دست از دشمنی با جوامع توحیدی برخواهند داشت! https://eitaa.com/ROOZBARG ادامه دارد 👇