eitaa logo
عاشقان ثارالله مشهد و قم مقدس
937 دنبال‌کننده
31 عکس
6 ویدیو
79 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
پس از تو ابر  به دنبال ماه می اید دل رمیده ی عالم براه می اید دوباره نیمه . شب ِجمعه حرم غوغاست صدای مادری از قتلگاه می اید
دلم از ازل آشنای حسین است سرم تا ابد خاک پای حسین است من و شکر این موهبت ، کی توانم وجودم پر از غصه های حسین است خنک کی شود تا ابد این حرارت دل شیعه ماتم سرای حسین است رضا شد قضای خدا را عجب نیست رضای الهی رضای حسین است پدر گفت از اول به گوشم که باشم گدای کسی که گدای حسین است محب شه کربلا هر که باشد یقین دوستدارش خدای حسین است بهشتی که حق وعده داده به خوبان قسم می خورم کربلای حسین است الهی که لال از جهان پر نگیرد زبانی که گرم ثنای حسین است "مرا کیست یاری نماید" ، هنوزم به گوش فلک این ندای حسین است بود عاشق واقعیش کسی که روی ناقه ها در قفای حسین است شب جمعه شد باز مرغ دل من هوایی ایوان طلای حسین است
چشمی که دریا می شود شبهای جمعه محبوب زهرا می شود شبهای جمعه توبه همان اشک است، با اشکی که دارم این دیده زیبا می شود شبهای جمعه گرچه گنهکارم، ولی با دست زهرا این نامه امضا می شود شبهای جمعه درد فراق کربلا، درد گناهم این دو هم آوا می شود شبهای جمعه خیلی دلم حال و هوای گریه دارد در سینه غوغا می شود شبهای جمعه از اول هییت همیشه رسم این است با روضه معنا می شود شبهای جمعه عطر حرم تا بر مشام من می آید دردم مداوا می شود شبهای جمعه فرقی به فرزندان زهرا نیست اما باب الحسین وا می شود شبهای جمعه هرجا که نامی از حسین آید یقیناً عرش معلا می شود شبهای جمعه با روضه های شاه بی لشکر همیشه غم خانه بر پا می شود شبهای جمعه چون قامت زهرا خمید از زخم حنجر هر قامتی تا می شود شبهای جمعه اصلاً نميخواهم دگر روضه بخوانم... ...مادر که تنها می شود شبهای جمعه شبهای جمعه سوختن را دوست دارم گریه به شاه بی کفن را دوست دارم
پای هرروضه ی توگریه نمودن زیباست از  گدایان  سر  کوی  تو بودن زیباست جز در خانه ی تو هیچ کجا بهتر نیست نوکر هیچ کسی جز تو نبودن زیباست داشت فطرس به تمامی ملائک میگفت در حوالی  حرم  بال گشودن زیباست هرکه را طبع روان است به آن میگویم بر تو و کرببلا شعر سرودن زیباست هیچ کس مثل تو محبوب دل عالم نیست هرکه دیوانه ی عشق تو نشد آدم نیست
رسم است در دنیا کنار قبر مادر آید پسر باچشم تر شب های‌جمعه اما ببین با پهلوی بشکسته زهرا آید سر قبر پسر شب های جمعه
نوکر این خانه در مدار حسین است جان و دلش تحت انحصار حسین است عارف و عالم , بزرگ و کوچک این جمع هر که به هر جا رسیده کار حسین است این که گدا سروری کند به دو عالم کار جدیدیست , ابتکار حسین است نوکری اصلا که اعتبار ندارد چیزی اگر هست اعتبار حسین است ما که نمیخواستیم زنده بمانیم زندگی ما به افتخار حسین است شرح مقامات او بس است همین که خون خدا نام مستعار حسین است فاطمه قبرش نهان شده که بگوید وعده ی دیدارمان مزار حسین است
هوا هوای حسینیه ها شب جمعه رسیده این دل من تا خدا شب جمعه شب زیارت مخصوص سیدالشهدا شب زیارت ارباب ما شب جمعه حوائج همگی مستجاب خواهد شد رواست حاجت دل با دعا شب جمعه "حسین" گفتم و در بین روضه می شنوم صدای مادر سادات را شب جمعه خدا کند که همین روزها حرم باشم خدا کند برسم کربلا شب جمعه حرم بیایم و بر سینه مُهر غم بزنم کنار مرقد شش گوشه از تو دم بزنم
کربلایت به خدا قبله ی دلهاست حسین شب جمعه حرمت محشر کبراست حسین «مادرت» آمده با ذکرِ «بُنَیَّ قَتَلوکْ» عطر سیب حرمت جلوه ی زهراست حسین «حوریان از غم تو لطمه به صورت بزنند» روضه خوان حرمت اکبر لیلاست حسین هر که آمد به حرم تا که شهادت خواهد او سفارش شده ی زینب کبراست حسین تا که بر نیزه سرت همسفر زینب شد خواهرت بین حرامی تک و تنهاست حسین بی گمان فاطمه بعد حرم زیبایت زائر و گریه کن حضرت سقاست حسین سینه زن های تو دل تنگ محرم هستند روزی گریه ما دست تو آقاست حسین نوکران را بطلب یک شب جمعه به حرم حرمت تا به ابد آرزوی ماست حسین
اسیر عشقم و افتاده بر شما کارم به یک نگاه تو ای مهربان گرفتارم نفس بده هوس کربلاست در سر من ز هر چه غیر هوای تو زار و بیزارم سپرده ام دل خود را به نم نم باران من از تب شب جمعه دوباره می بارم دوای درد مریض تو جز زیارت نیست ببر مرا که خرابم ببر ‌که بیمارم تصور حرمت موقع غروب و اذان گرفته صبر و قرارم گرفته اقرارم سلام بر لب عطشان و زخمی ات ارباب برای بردن نامت ببین عطش دارم هنوز هم که هنوز است زیر دین توام هنوز هم به تو و لطف تو بدهکارم گذشتی از زن و فرزند خود حسین غریب ز خون حنجر سرخ تو آبرودارم عزیز فاطمه بالای نیزه جایت نیست چقدر غصه ی این نیزه داد آزارم به این بهانه کشاندند کاروان تا شام همیشه سوخته از روضه های بازارم فدای زینب کبری که در چهل منزل کشید بار غم و گفت، نذر دلدارم
"ما خانه به دوشان غم سیلاب نداریم" غیر از تو گل فاطمه ارباب نداریم انگار که دور از وطنیم و پر از آهیم جز کرببلا صحبت جذاب نداریم مانند شب جمعه ی هر هفته حسین جان مشتاق زیارت شده و تاب نداریم با روی سیاه آمده ایم از تو بگوییم ما روی سفیدی که چو اصحاب نداریم ما ظلمت محضیم بدون حرم تو دوریم شب جمعه و مهتاب نداریم هر جا به جز از صحن و سرای تو که رفتیم گشتیم ولی خاطره ای ناب نداریم قبله متمایل به شما هست و از این رو با قاب حرم حسرت محراب نداریم هر چند به دنیا گره خوردیم ولی باز با یاد ضریح تو ببین خواب نداریم
شکسته باد دهانی که از تو دم نزند بریده باد زبانی که حرف غم نزند شب زیارتی‌ات زار می‌شود حالم اگر  دوباره  هوای تو بر سرم نزند کسی که نذر تورا با خلوص هم بزند بساط زندگی‌اش را غمی به هم نزند تمام حاجتم این بود در شب احیاء خدا  بدون تو سال مرا رقم نزند عجیب نیست اگر مرده جان تازه گرفت بیار قلب کسی را که در حرم نزند قرار ماست پیاده نجف به کرببلا اگر که وعده‌ی ما را اجل بهم نزند
در صحن حرم حیرت ما دیدنی است در وقت سلام، این صدا دیدنی است دیدیم بهشت می‌وزد از حرمت آری، شب جمعه کربلا دیدنی‌ است