#حضرت_ام‌_کلثوم_سلام_الله_علیها ای زینب دوم محمّد   زهرای دگر به بیت احمد چون خواهر خویش،هست زهرا    قرآن علی به دست زهرا مظلومه و دختر دو مظلوم    مشهور به نام امِّ کُلثوم ریحانهء مادر ولایت    هم سنگر خواهر ولایت توحید زمنطق تو،پیروز    هفتادو دو داغ دیده،یک روز عصمت زتو اعتبار دارد    زینب به تو افتخار دارد در دُرج حیا،دُرِّ حسینی    حقّا که تفاخُر حسینی توحید به چون تو،عشق ورزید    دشمن زِخِطابهء تو لرزید یک آیه ز آیه های کوثر    در حنجره ات صدای کوثر خون از سِتَم زمانه خورده    چون فاطمه تازیانه خورده از کعب نی ات به تن نشانی    می بود مدال قهرمانی آتش به دل عدو فِشاندی    در کوفه و شام،خطبه خواندی ای پارهء آیه های تطهیر    ای در نَفَست،صدای تکبیر سر تا قدمت،همه فروغ است    حوریّه و دیو؟!این دروغ است تو دخترِ دخترِ رسولی    سر تا به قدم،همه بتولی حیدر که بُوَد ولیّ ذوالمَن    هرگز ندهد تو را به دشمن ای اختر آسمان عصمت    ای بانوی قهرمان عصمت از تربیت علی است،معلوم    قدر و شرف تو،ام کلثوم من (میثم)میثمِ شمایم    فریاد محرّم شمایم اوصاف شماست،هست و بودم پیوسته به جانتان،دُرودم   #غلامرضا_سازگار

#حضرت_ام‌_کلثوم_سلام_الله_علیها #دوبیتی ای پشت و پناه قافله چون زینب همراز نماز نافله، چون زینب در شام نیفتاده‌اي از پا، بانو! یک لحظه در این مقابله چون زینب #یوسف_رحیمی

یا ام کلثوم آه زینب باز هم باید عزاداری کند ام کلثومم که بعد از تو مرا یاری کند؟ آه ای آیینه ی زینب در عالم الوداع مونسم ، دلگرمی ِ پنجاه سالم الوداع رفتی و من همچنان با کوه غم ها مانده ام ای عصای دست زینب ، دست تنها مانده ام محرم اسرار من ، دار و ندارم ، خواهرم با که بعد از تو کنم گریه برای مادرم ؟ شاهد خون گریه ی مسمار آن در الوداع میزبان آخرین افطار حیدر الوداع ای دل ِ از دست این دنیا پریشان الوداع شاهد پیری ِ آنی ِ حسن جان الوداع آه پاره معجر شام غریبان الوداع بی برادر مانده در بر و بیابان الوداع من خبر دارم چه آمد بی حسینم بر سرت من خبر دارم چه کرده کعب نی با پیکرت آه خواهر حرمت ما بی برادر ها شکست پیش سرهایی که شد نیزه نشین، سرها شکست در بنی هاشم کسی جز ما اسارت دیده بود ؟ در بنی هاشم کسی چون ما جسارت دیده بود ؟ خواهرم ما دو علی را دست بسته دیده ایم هیجده دسته گل ِ در خون نشسته دیده ایم ما دو تا را که ندیده بود حتی آفتاب همسفر با حرمله کردند آن هم بی نقاب ای بمیرد حرمله از عمر سیرت کرده است دوری شش ماهه ، این شش ماهه پیرت کرده است شیر دخت ِ شیر یزدان شد غرورت پایمال ای زبان آن اراذل های شام و کوفه لال ! مُردم و زنده شدم آن لحظه که شمر لعین زد سر دروازه ی ساعات رویت را زمین ای بهاری که شدی رنگ زمستان الوداع ای شنیده طعنه ها در بزم مستان الوداع پا به پای من کشیدی ، درد پشت درد آه نان خیراتی غرورت را به جوش آورد آه   #محمد_حسین_رحیمیان

جبل الصبر دختر شاه لوکشف خانوم آفتاب شب نجف خانوم المثنای فاطمه، بانو سبب خلقت همه، بانو کوه توحید، عصمت مطلق آیه ی سجده دار مصحف حق جبل الصبر بعد خواهر خود لیلة القدر بعد مادر خود فاطمی زاده ی علی طینت علوی زاد و فاطمی صولت مایه ی اعتبار هفت فلک نقش سجاده های حور و ملک شرط اصلی استجابت ها آبرو داده ی نجابت ها امتداد امام عاشورا گریه ی مستدام عاشورا یادگار غروب روز دهم غصه دار غروب روز دهم سر پناه مخدرات حرم منشاء بخشش و عطا و کرم دخت مظلومه ی امیر عرب ام کلثومه ی امیر عرب چه کسی بر سر تو سنگ زده گوشه ی چادر تو چنگ زده به غرورت لگد چگونه نشست دل آیینه تو را که شکست آینه دار سید الشهدا همه جا یار سید الشهدا با چه رویی به روت خندیدند جلوی خواهر تو رقصیدند #ابراهیم_لآلی

خواهر آقای کربلا بیگانه نیستم ، ولی بی لیاقتم در نوکری به محضرتان کم سعادتم کم گفته ام ز غربت و تنهایی شما من را ببخش خواهر آقای کربلا تو بی کران ترین نفسِ خواهرت شدی در شام و کوفه یار و کَسِ خواهرت شدی تو پا به پای زینب و یک کاروانِ عشق غربت کشیده ای دَمِ دروازه ی دمشق در کربلا مقابلِ چشمانِ مضطرت پاشیده شد ز هم ، تَنِ پاکِ برادرت رأسِ بریده دیده ای و نیزه دیده ای کِی از حسینِ بی کفنت دل بریده ای؟! هم کَعبِ نیزه خورده ای از نانجیب ها هم دیده ای حکایتِ شَیبُ الخَضیب ها گودال رفته ای و غمش را چشیده ای تو کمتر از مصیبتِ زینب ندیده ای همراهِ فاطمه به سر و سینه میزدی حرفی ز بی کسیِ خود اما نمیزدی بانوی کربلا ، سر و جانم فدایتان من را ببخش ، کم نوشتم برایتان اصلا خودِ تو خواسته ای اینچنین شود تا زینبت یگانه صبورای دین شود مانندِ مجتبی که خودش را غریب کرد ذکرِ حسین را به دو عالم مُجیب کرد مانند او که خواست حسینی شود جهان میخواست کربلا بشود قبله ی زمان بانو تو هم فداییِ ایمانِ زینبی محوِ صدای گرمِ حسین جانِ زینبی ای کوثرِ علی ، تو خودت جانِ عفتی هم کُفْوِ زینبی و تو هم کوهِ عصمتی لطفت همیشه شاملِ احوالِ نوکرت جایم بده به زیرِ پَرَت ، جانِ مادرت #پوریا_باقری

#حضرت_ام_کلثوم در علم و فضيلت و ادب دريايي در عصمت و صبر و علم بي همتايي سجاده‌ی تو شميم کوثر دارد تو آينه‌ی ‌حقيقي زهرايي اي روح زلال! نور کوثر داري تو عطر گل ياس پيمبر داري در حجب و حيا آينه‌ی فاطمه اي در وقت خطابه شور حيدر داري اي پشت و پناه قافله، چون زينب همراز نماز نافله، چون زينب در شام نيفتاده اي از پا، بانو يک لحظه در اين مقابله چون زينب هر چند که بي صبر و قراري بانو هر چند غريب و داغداري بانو در کوفه‌ی بي کسي و شام غربت چون کوه وقار استواري بانو در روز دهم چو شمع افروخته اي در آتش بي کسي و غم سوخته اي تا سرحد جان حمايت از مولا را از مادر خود فاطمه آموخته اي از ديده اگرچه خون دل افشاندي آن روز تمام کوفه را لرزاندي اي دخت علي، هيمنه‌ی کوفي ها مي ريخت به هر خطابه که مي خواندي آن روز رسيده بود جانت بر لب مي سوخت تمام پيکر تو در تب پروانه صفت گرم طواف عشقي ذکر لب خسته‌ی تو: زينب زينب آن ماتم بي کرانه را معنا کن آن غربت جاودانه را معنا کن يک بار براي زائرانت بانو تو ضربه‌ی تازيانه را معنا کن شش ماه شبيه روضه خوان مي خواندي از غربت و داغ بي کران مي خواندي از نيزه و قتلگاه و خون مي گفتي از طشت طلا و خيزران مي گفتي یوسف رحیمی

#حضرت_ام_کلثوم عاشقان را غمِ سر نیست که سر ناچیزست داغ این رنگ به سیمای جگر ناچیزست تیر این راه بر آیینه نشستن دارد سینه تا هست و دلی هست سپر ناچیزست ذرّه را جذبه‌ی خورشید قمر خواهد کرد در بقا، نیستی ذره مگر ناچیزست؟ سر خورشید به نیزه‌ست بزرگ است خبر راه بستند ولی پیش خبر ناچیزست بادیه بادیه آواره شدن چیزی نیست تا برادر همه جا هست، سفر ناچیزست راوی قصّه‌ی دردست سخن کوتاه است بار این داغ گران، کفّه اگر ناچیزست او چه کرده‌ست که از سنگ عرق می‌ریزد پیش اکسیر دمش قیمت زر ناچیزست رد شدن از دل این شام بسی طولانی‌ست گرچه با بودن خورشید و قمر ناچیزست مجید لشکری

#حضرت_ام_کلثوم کمتر کسی است در غم من، انجمن کند از من سخن بیاورد، از من سخن کند «دل‌هاي جمع را کند آشفته یاد من راضی نمی‌شوم که کسی یاد من کند» یاد آورم ز قاسم و عباس و اکبرم چشمم نظر چو بر گل و سرو و سمن کند غوغاي کربلا، غم کوفه، حدیث شام جان بر لبم رسانَد و خون، قلب من کند ما را خرابه جاي شد و هیچ‌کس نگفت باید که لاله جاي به صحن چمن کند از بازگشتمان به مدینه، کنایتی‌ست هر کاروان خسته که رو در وطن کند بار مرا اگر چه اجل بسته است و باز خوش روبه‌رو مرا به حسین و حسن کند، شرمنده‌ي محبت زینب شوم که آه! باید دوباره جامه‌ي ماتم به تن کند وقتی کفن براي من آماده می‌شود او باز گریه بر بدن بی‌کفن کند جواد هاشمی

#حضرت_ام_کلثوم مور را رخصت تمجید سلیمان ها نیست پیشگاه کرمت عرصه ی جولان ها نیست از کرامات فراوان تو خوبان ماتند اینهمه حسن در اندیشه ی انسان ها نیست باید ادیان پی اوصاف تو تحقیق کنند گفتن از شخصیتت وسع مسلمان ها نیست عصمت از فاطمه داری که مطهر شده ای احتیاجی پی این امر به برهان ها نیست شعر اگر بهر تو کم گفته شده خرده مگیر سیر اوصاف تو در قدرت عمان ها نیست نقش تو نیست کم از زینب کبری بانو گرچه حک نام تو در صفحه ی اذهان ها نیست شام زیر لگد خطبه ی تو جان میداد مثل تو هیچکسی فاتح میدان ها نیست رمز عرفان اثر سجده ی پیشانی توست احتیاجی سر این سفره به عرفان ها نیست خواستی تا همه جا صحبت زینب باشد مدح و مرثیه اگر از تو به دیوان ها نیست ام کلثوم شدن زینب و زهرا شدن است حرف عشق است در آن صحبت عنوان ها نیست ازدواج تو و نمرود مدینه؟ هیهات نخی از چادر تو قسمت شیطان ها نیست نمک سفره ی افطار پدر هستی تو لذتی بی تو در این شیر و در این نان ها نیست میشود گفت ز تو از غم و درد تو نگفت؟ مدح خوب است ولی مکفی گریان ها نیست یوسفت در عوض چاه به گودال افتاد چون تو دلسوخته در یثرب و کنعان ها نیست سر و سامان تو را نیزه ای از پا انداخت خیمه ی سوخته جای سر و سامان ها نیست نازپرورده ی دستان پر از مهر علی شأن تو ناقه ی عریان و بیابان ها نیست دورتادور تو با هلهله جمعیت بود بزم می، طشت طلا، جای پریشان ها نیست هرچه گفتم کمی از قدر و مقام تو نشد مور را رخصت تمجید سلیمان ها نیست سيدپوريا هاشمى

#حضرت_ام_کلثوم زینب صُغراست او؟ یا مادر کلثوم بوده یا خطوط درهم تاریخ نامفهوم بوده؟ کی به دنیا آمده؟ کی رفته؟ کی همسر گزیده؟ در کدامین خاک مدفون است؟ نامعلوم بوده "مجلسی" فرموده: در بازار کوفه خطبه خوانده "شیخ طوسی" گفته: پیش از کربلا مرحوم بوده "مامَقانی" چیزهایی گفته، "شهرآشوب" چیزی در کتاب "طبرِسی" چیزی دگر مرقوم بوده از چه دورانی سخن می گویی ای تاریخ، وقتی جعل و تحریف و سند سوزی در آن مرسوم بوده از چه دورانی سخن می گویی ای تاریخ، وقتی کاسۀ آبش به دست همسران مسموم بوده از چه دورانی سخن می گویی ای تاریخ، وقتی تالی قرآن او شمشیر بر حلقوم بوده از چه دورانی سخن می گویی ای تاریخ، وقتی هر کجایش را که می بینی علی مظلوم بوده شیون هیهات منّا الذلّه می آید به گوشم سرنوشت سرخ عاشوراییان محتوم بوده خواهر خون خدا هرجا که باشد کربلایی است دختر خیر النسا هرکس که شد معصوم بوده پس ملالی نیست هرکس هرچه می خواهد بگوید ما رأیت الا جمیلا قصه ای منظوم بوده پس ملالی نیست زیرا آنکه می داند، می آید آنکه سرّ خاندانش سال ها مکتوم بوده پس ملالی نیست؛ برمی خیزد از جا قائم ما آنکه تیغش مظهر یا حیُّ یا قیّوم بوده امّ کلثوم تو کلثومی نزاییده است زهرا! هر زن دلخسته نامش مادر کلثوم بوده مهدی جهاندار

#حضرت_ام_کلثوم هرچند از خورشیدها کم مینویسیم حالا ولی با اشک نم نم مینویسیم با اسم بی بی اسم اعظم مینویسیم آری ز بانوی محرم مینویسیم در دادگاه عشق محکومیم صدشکر از نوکران ام کلثومیم صدشکر زهرا و احمد بود علی مرتضی بود ام المصائب بود و هم ام البکا بود سرتا به پا مستغرق ذات خدا بود پشت ولی الله وقت فتنه ها بود چادر زجنس غیرت زهرا به سر کرد با خطبه هایش شام را زیر و زبر کرد آیات قران است سرتاسر کلامش جبریل سرخم میکند از احترامش عقل ضعیف ما کجا درک مقامش دارد تفاوت با همه نوع قیامش گمنام شد اما کرامت تام دارد تا به ابد حق گردن اسلام دارد به مردی این زن زمانه زن ندیده اوج جلالش را زمین قطعا ندیده مثلش کسی در مرثیه خواندن ندیده یکروز خوش در زندگی اصلا ندیده یادش نرفته روضه ی بیت الولا را میخ و زمین افتادن خیرالنسا را هم کربلا رفته ست هم گودال رفته هم به کنار پیکری پامال رفته هم مثل زینب سوخته از حال رفته هم ذوالجناح آمد، به استقبال رفته شلاق درهم کرد حال پیکرش را بردند دزدان وقت غارت معجرش را بسته به هم بودند زنها بین کوفه خیلی کتک خوردند اما بین کوفه دائم به راه افتاد دعوا بین کوفه هی پخش میکردند خرما بین کوفه همراه زینب کوچه هارا فتح میکرد برداشت پرده از رخ کوفی نامرد در شام اصلا قامتش مثل کمان بود  آنقدر لاغر بود دیگر ناتوان بود آواره ی هرکوچه و بی آشیان بود راهی بسوی مجلس نامحرمان بود چه روضه هایی قسمت بانوی دین شد بالانشین آسمان ویران نشین شد سیدپوریا هاشمی

#حضرت_ام_کلثوم ای نخل کوثر را ثمر یا ام کلثوم ای مایه ی فخر بشر یا ام کلثوم ای دومین زینب، سراپا زینت اب ای زینت نام پدر یا ام کلثوم ای چارمین خورشید نور از نسل کوثر بر فاطمه نور بصر یا ام کلثوم ای کوکب افلاک، ای نور مجسم ای خواهر شمس و قمر یا ام کلثوم زینب که سر تا پا علی بود و علی بود رفتی به زهرا بیشتر یا ام کلثوم حتما تو هم مانند زینب دیده بودی که مادرت در پشت در ... یا ام کلثوم حتما تو هم از داغ کوچه داغداری از ماجرا داری خبر یا ام کلثوم از کوچه ها تا کوچه های شام رفتی رفتی کنار تشت زر یا ام کلثوم با خیزران دیدی چه غوغایی به پا کرد جام شراب و چشم تر ... یا ام کلثوم ای وای از ساعات قتل صبر ای وای ای وای از ساعات سر ... یا ام کلثوم هر کس می آمد جای زخم قبل می زد با نیزه و سنگ و سپر یا ام کلثوم سرها که شد بر نیزه ها، تازه شروع شد وقت هجوم صد نفر یا ام کلثوم هر کس که آمد قتلگاهش دست پر رفت انگشتر و دستار سر ... یا ام کلثوم وحید محمدی