#امام_حسین_ولادت #امام_سجاد_ولادت #حضرت_عباس_ولادت السلام ای پناه مُلک و مکان در یدِ قدرتت عنان جهان رفته قنداقه‌ات به عرش خدا تشنهٔ پای‌بوسی‌ات همگان در طوافت قیامتی شده است می‌رسد هر فرشته با هیجان پَر قنداقهٔ تو می‌بخشد پر و بالی به فطرس نگران از سرانگشت پاک مصطفوی جرعه جرعه بنوش شیرهٔ جان خواند جدّت «حسینُ منّی» را «وَ أنا مِن حسین» را تو بخوان با تو جود و شجاعت نبوی‌ست ای شکوه حماسه‌های عیان در نمازت شبیه فاطمه‌ای بین میدان علی‌ست جلوه‌کنان چشم‌های تو مرز خوف و رجاست قَهر و مِهر تو آتش است و امان رحمت محض! یا ابا الأیتام! پدری کن برای عالمیان ای که آقایی تو بی‌حد است باز ما را به کربلا برسان شب جمعه شمیم سیب حرم منتشر می‌شود کران به کران روضه‌هایت بهشت اهل ولاست چشم ما چشمه‌های کوثر آن «وَ مِنَ الماءِ کُلَّ شَیءٍ حَی» اشک‌ها از غمت همیشه روان السلام ای شهید روز دهم السلام ای امام تشنه‌لبان تا ابد در فراز، پرچم توست خون سرخت همیشه در جَرَیان کربلای تو از ازل بوده‌‌ست مبدأ حرکت زمین و زمان شب سوم رسیده‌ای، ای ماه السلام علیکَ ثارالله السلام ای نگین عرش برین سروِ بالا بلند اُم بنین جذبه‌های نگاه هاشمی‌ات ماه را می‌کشد به سوی زمین عبد صالح! مُواسِیاً لله! پدر فضل! روح حق و یقین! به حضورت گشوده دست، فلک به قدوم تو سوده عرش، جبین وقت هوهوی ذوالفقار علی‌ست به روی مرکب حماسه نشین می‌شود با اشارهٔ‌ تو دو نیم هر کسی آید از یسار و یمین زینبت «إن یکاد» می‌خواند آسمان محو هیبت تو! ببین کاشف الکرب اهل‌بیت نبی! بازوان تواند حصن حصین ماه من! بازوی رشید تو را که برافراشته‌ست بیرق دین ـ زده بوسه علی به گریه چنان چیده از آن حسین بوسه چنین سائلان تو بی‌شمارند و ... گوشه چشمی به ما! بس است همین شب جود و کرامت و بذل است شب چارم شب اباالفضل است السلام ای حقیقت جاری روح تقوا و زهد و بیداری سید السّاجدینِ شهر رسول عبد مسکینِ حضرت باری روزهایت مجاهدت، ایثار نیمه‌شب‌هات بخشش و یاری در مناجاتت ای صحیفهٔ نور آیه آیه زبور می‌باری همه مجذوب ربنای تواند محوِ این سِیْر و این سبک‌باری گوش کن این صدای داوود است که به شوق تو می‌شود قاری پا برهنه به حجّ که می‌آیی کعبه را هم به وجد می‌آری خطبه‌های تو تیغِ برّانند ثانی حیدری و کرّاری در مصاف تو سهم دشمن تو چیست غیر از مذلّت و خواری وارث عزت و سخای حسین ای که بعد از عمو، علمداری به محبان خود نظر فرما بیشتر موقع گرفتاری رو سیاهی من گذشت از حدّ تو برایم مگر کنی کاری در نماز شبت دعایم کن تو عزیزی تو آبروداری دلم از بند هر غم آزاد است شافع من امام سجاد است #یوسف_رحیمی

#امام_حسین_ولادت سرمایه سری هست، فدای سر ارباب سر به سر ارباب، سرِ نوکر ارباب بهتر که سرم را به روی دست بگیرم چیزی که ندارم ببرم محضر ارباب از کودکی ام یاد گرفتم که بگویم مادر پدرم نذر پدر مادر ارباب تا بوده همین بوده و تا هست همین است جَمعند گداها همه دور و بر ارباب کار آن قدری هست که بی کار نباشد یک کارگر از این همه کارگر ارباب این بال و پر سوختۀ فطرسی ام را امشب برسانید به خاک در ارباب با گفتن یک بار «حسین جان» گنهم ریخت قبل از رمضان، سوم شعبان گنهم ریخت تا سفره ی افطار شما هست، گدا هست آقا که حسین است، برای همه جا هست ما درد نگفتیم و مداوا شده رفتیم پس بیشتر از هر چه که درد است، دوا هست عیسی نَفَسی هست اگر از نَفَس توست در سینه ات انگار نفس نیست، شفا هست تا خانه ببر سائل خود را، که بگویی هر وقت گرفتار شدی، خانه ی ما هست در سینۀ سینایی ات، ارباب دو عالم! گنجینه ای از جلوۀ اسماء خدا هست ما عرش خدا را که ندیدیم، ولیکن جایش شب جمعه، حرم کرب و بلا هست ما تا ابد دهر بدهکار حسینیم دیوانه زنجیری بازار حسینیم سرچشمهٔ توحید دو تا چشم ترت شد تا عرش پریدن هنرِ بال و پرت شد با زلفِ کشیده، صف خیرات کشیدی یک شهر نمک گیر تو و موی سرت شد بالا بنشین ای به قیامت، قد و قامت یک بار زمین خوردی و دل خون جگرت شد باید که ز خاک قدمش بوسه بگیرند هر وقت که هم بازی تو در به درت شد این پیرهن سرخ نشان داد شهادت از روز ازل آمد و مدّ نظرت شد لیلا تویی و ما همه مجنون تو هستیم جانانه مسلمان تو و خون تو هستیم آواره ترین سائل درگاه رسیده درمانده ترین ماندۀ در راه رسیده ای جلوهٔ رحمانیت! ای رحمت مطلق! نور تو به دادِ دل گمراه رسیده قطع به یقین، دستِ بگیر است، قیامت دستی که به دامان تو ای شاه رسیده یک وقت تن محترمت درد نگیرد از عرشِ خدا حولۀ دلخواه رسیده شش ماه به روی جگرِ سوخته دل ها داغ انا العطشان تو با آه رسیده می خواست که از مادر تو اشک بگیرد این بوسه که حالا به گلوگاه رسیده جبریل که پر ریخت، پیمبر نفسش رفت حرف از گلوی توست که مادر نفسش رفت #حبیب_نیازی

#امام_حسین_ولادت حمد و شکرِ مزید یکتا را خالق واهبُ العطایا را که عطا کرد روزیِ ما را آفرید آیۀ تولا را کربلا داد و ذکر مولا را او بما حِسِ ناطقه داده رحمه الله واسعه داده آن خدایی که هل اتا بخشید چارده بار مصطفا بخشید عترتِ ختم الانبیا بخشید مرتضی داد و مجتبی بخشید او بما شاه کربلا بخشید آن که مَه پارۀ ولایت شد صاحب پرچم هدایت شد کیست مولودِ ماه پاره ، حسین عرش حق را چو گوشواره ، حسین آنکه دارد به دل نظاره ، حسین جبرئیلش کند اشاره ، حسین نغمه دارد به گاهواره ، حسین هدیه قبل از ولادتش دادند وعده های شهادتش دادند روزی از روزها همین مولود روی دامان مصطفی خوش بود بوسه می زد نبی بر او به سُرود مدح او داشت با سلام و درود مَلَکِ وحی خواست اِذن ورود آمد و گفت نزد پیغمبر می شود کشته این پسر آخر ای ز حکمت نهاده بر تو خدا لقب خوبِ سید الشهدا این تو هستی سفینه السُعدا ای به راه خدا فنا و خدا وی ز نسل اَعَزَّکم بِهُداه بخدا نازنین امامِ منی آسمانی ترین امامِ منی ای ز بابا بما تو باباتر پدر مهربانتر از مادر مایۀ شادمانی حیدر علت تشنه کامی کوثر همۀ دلخوشیِّ پیغمبر او سراپات از چه می بوسد جای شمشیر را که می بوسد ای که بر تو جهان گریسته اند همه پیغمبران گریسته اند برتو اهل جنان گریسته اند همۀ مومنان گریسته اند اولیا هر زمان گریسته اند به زبانِ همه سروده شدی در کتاب خدا ستوده شدی ای تمام حقیقت قرآن هم صراط و طریقت قرآن رمز و راز شریعت قرآن مدح و وصف و فضیلت قرآن نام تو هست زینت قرآن ای تو نزدیکتر ز حبل  ورید السلام علی الحسین شهید آمدی کِشتی نجات شوی خون دهی چشمۀ حیات شوی جان دهی برگۀ برات شوی از کرم شافع ممات شوی مظهر ذات و هم صفات شوی بخدا راه بندگی با توست بهترین سبک زندگی با توست هیچ گه لفظ((من)) نمی گفتی خطبه نزد حسن نمی گفتی پیش مولا سخن نمی گفتی حرفی از پیرهن نمی گفتی سخنی از کفن نمی گفتی عاقبت بی کفن شدی آقا پاره پاره بدن شدی آقا زیر نیزه به پیکرت چه گذشت بر سر نیزه بر سرت چه گذشت زیر خنجر به حنجرت چه گذشت تَهِ مقتل به خواهرت چه گذشت به سر و روی دخترت چه گذشت معجر دخترت کشیده شده نالۀ مادرت شنیده شده #محمود_ژولیده

#امام_حسین_ولادت امشب زمین و آسمان دارد صفای دیگری قلب تمام عاشقان دارد جلای دیگری درحلقه افلاکیان باشد نوای دیگری آمد مگر در این جهان فرمانروای دیگری سرحلقه عشاق حق محبوب سرمد آمده یعنی حسین بن علی سبط محمد آمده -------------------- باد صبا آورده با خود ناف مشک ختن یا بوی جانبخش گل نسرین و عطر یاسمن این نفحه میباشدمگراز یوسف گل پیرهن کامشب رها گردد دگر، یعقوب از بیت الحزن چون بوی این گل روضه رضوان کجاداردسراغ؟ گردیده خیره سوی او ، چشم همه گل های باغ -------------------- زیبا گلی در گلشن هستی شکوفا گشته است امشب زمین چون روضه ی رضوان مصفّا گشته است لعل لب قدوسیان ، مانند گل وا گشته است پرونده ی آزادی فطرس هم امضا گشته است چشم تمنا هر کسی ، امشب به داور دوخته تا حق به او احسان کند چون فطرس پر سوخته -------------------- امشب به زهرا و علی ، داده خدا خیر التّحف جاریست سیل تهنیت بر مصطفی از هر طرف همراه جبریل امین خیل ملائک صف به صف حوران و غلمان از جنان ، آیند با شور و شعف هر یک به کف یک دسته گل با لعل خندان آمده از بهر دیدار رخ  تابان  جانان  آمده -------------------- چون جلوه گرشد روی او , عرش خدا پرنورشد موسی مگرآمد ز ره ، که عالم همه چون طور شد قلب تمام انبیا ء ، غرق نشاط و شور شد هر عاشق دلباخته چون مصطفی مسرور شد تابید و الشمس الضحی ، ازلطف رب العالمین ماهی که از نور رخش ، شد خلقت خلد برین ------------------- از مقدم نورانی ، سبط النبیّ ی المصطفی امشب همه بگرفته جا ، در سایه ی لطف خدا ظلمت دگر رفت از میان از نور مصباح الهدی گهواره جنبانش شود ، پیک امین کبریا آمدشهنشاهی که از، او هست درهرجا سخن فرمود پیغمبر : منم از او و او باشد ز من ------------------- آمد حسین بن علی ، محبوب ما کان و یکون سوم وصیّ مصطفی هم مَظهر بی چند و چون هم مُظهر امر خدا ، هم شاهد غیب مصون هم پیشتاز قافله , در عرصه شمشیر و خون آری شهی آمد که کل ماخلق مدیون اوست گر نخل دین احمدی بگرفته پا ، از خون اوست ------------------- ای زینت عرش خدا ، نام نکویت یا حسین وی جسم و جان عاشقان زنده ز بویت یا حسین کی قسمت ما می شود که آییم سویت یا حسین وی توتیای دیده ما خاک کویت یا حسین نام تو و کرببلا ، برده قرار از ما ، همه زهرا برایت گریه کرد , قربان اشک فاطمه ------------------- از ابتدای خلقت خود دل به تو بستم حسین وز باده ی عشق و تولای تو سرمستم حسین من هر چه هستم از تو ای آرام جان هستم حسین جان علی اکبر مکش از دامنت دستم حسین ای شمع جمع انجمن پروانه ات هستم حسین من "ملتجی" هستم به تو دیوانه ات هستم حسین                 #علی‌اصغر_یونسیان #ملتجی

#امام_حسین_علیه_السلام ای نفس حضرت زهرا حسین ای نمک خانه مولا حسین ای سبب خلقت دنیا حسین نوشته بر عرش معلی حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) نام خوشت نغمه شیرین من باعث آرامش و تسکین من مذهب من دین من آیین من بود همین عشق و تولا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) چون که پِیِ چرخ و فلک ریختند آب و گل جن و ملک ریختند به نام تو فقط نمک ریختند که میدهد شور به دلها حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) عبد تو بوده اند اجداد من نوکریت داده پدر یاد من کاش زِ من رسد به اولاد من که این بود ارثیه ما حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) خوش آنکه نام توست ورد لبش وقف عزای توست تاب و تبش شنیده ام که در نماز شبش کرده دعا حضرت زهرا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) کرببلایت حرم کبریاست کرببلای دوّمت قلب ماست کرببلای دگرت در کجاست؟ برده شود نام تو هرجا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) تا که توسل به تو آدم گرفت نام تو را برد و دلش غم گرفت برات عفو را همان دم گرفت قبول شد توبه او با حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) نوح نبی پیرغلام تو بود کلیم عاشق کلام تو بود ذکر لب مسیح نام تو بود کز نفسش مرده شد احیا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) در این جهانی که بلا خانه است مامن ما همین عزا خانه است که هر عزا خانه شفا خانه است به برکت نام تو مولا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) زائر توست ایمن از هر عذاب خداست ضامنش به یوم الحساب دعاست تحت قبه ات مستجاب شفاست در تربت اعلا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) فلک نجات اند بنی فاطمه کشتی تو وسیع تر از همه رحمت تو رحمت بی خاتمه دریاب از کرم تو مارا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) ای دو جهان عاشق و دیوانه ات شمع تویی و همه پروانه ات تمام خیر است درِ خانه ات گدای تو شاه دو دنیا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) بهای خون تو فقط با خداست حساب تو از همه عالم جداست عرصه جولان تو روز جزاست ندا رسد زعرش اعلا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) روز قیامت همه در واهمه سوی پیمبر است چشم همه ذکر پیمبر است یا فاطمه ذکر لب حضرت زهرا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) پناه و مامن گرفتارها یار همه بی کس و  بی یارها امیدِ آخرِ گنهکارها هیچ کسی نباشد الّا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) زندگیت با کرم آغاز شد فطرس با لطف تو ممتاز شد همینکه بال بسته اش باز شد فریاد زد در آسمانها حسین رحم الله من نادی یاحسین فطرس بعد از آن ، از آنِ تو شد محو نگاه مهربان تو شد کبوتر نامه رسان تو شد تا ببرد سلام مارا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) در غم تو ارض و سما گریه کرد هر که رسید کربلا گریه کرد شنید تا نام تو را ، گریه کرد نوح و خلیل و خضر و یحیی حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ واحسین) همیشه در قلب منی یاحسین اگر چه دور از وطنی یاحسین که گفته تو بی کفنی یاحسین شد کفن تو خاک صحرا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ واحسین) ای به فدای لب عطشان تو فدای آن پیکر عریان تو فاطمه در شام غریبان تو پیش تنت گرفت احیا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ واحسین) گریه کنم در غم تو زار زار یک تن خسته این همه نیزه دار گودی قتلگاه شد نیزه زار شد بدن تو اربااربا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ واحسین) آه چه آمد به سر پیکرت که دید و نشناخت تو را خواهرت همینکه بوسید رگ حنجرت سوخت دل زینب کبری حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ واحسین) هرآنچه آمد به سرت یک طرف داغ علی اکبرت یک طرف داغ علی اصغرت یک طرف که سوخت حتی دل اعدا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ واحسین) سه شعبه بی هوا رسید آه آه گلوی طفل تو درید آه آه (مِنَ الوَرید اِلَی الوَرید)آه آه داد خدا بر تو تسلا حسین (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ واحسین) ....... حک شده روی سینه ما علی ما همه بنده ایم و مولا علی (غَفَرَالله مَن نادىٰ یاعلی) (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) (رَحِمَ‌الله مَن نادىٰ یاحسین) #عبدالحسین

❤️سرود ولادت آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام ✅مناسب برای اجرا در هیئات، مساجد و محافل مذهبی و حرم های مقدس اهل بیت علیهم السلام یابن طاها یابن یاسین یابن زهرا یابن حیدر یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً آمدی ای عشق دلها آمدی ای جان جانان ذکر دلها دم به دم شد ای حسین جان ای حسین جان دیده ی عالمین گردیده روشن یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً... یابن طاها یابن یاسین یابن زهرا یابن حیدر یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً صلواتِ همه عالم به وجود و به جمالت صلواتِ نسل آدم به جمال و به جلالت کرده ای شوره زارِ دل چو گلشن یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً یابن طاها یابن یاسین یابن زهرا یابن حیدر یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً با تو بودن افتخارم افتخار و اعتبارم ای تمامِ زندگی و همه ی دار و ندارم روح من جان من عشق دل من یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً یابن طاها یابن یاسین یابن زهرا یابن حیدر یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً

❤️سرود ولادت آقا اباعبدالله الحسین علیه السلام ✅مناسب برای اجرا در هیئات، مساجد و محافل مذهبی و حرم های مقدس اهل بیت علیهم السلام یابن طاها یابن یاسین یابن زهرا یابن حیدر یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً آمدی ای عشق دلها آمدی ای جان جانان ذکر دلها دم به دم شد ای حسین جان ای حسین جان دیده ی عالمین گردیده روشن یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً... یابن طاها یابن یاسین یابن زهرا یابن حیدر یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً صلواتِ همه عالم به وجود و به جمالت صلواتِ نسل آدم به جمال و به جلالت کرده ای شوره زارِ دل چو گلشن یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً یابن طاها یابن یاسین یابن زهرا یابن حیدر یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً با تو بودن افتخارم افتخار و اعتبارم ای تمامِ زندگی و همه ی دار و ندارم روح من جان من عشق دل من یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً یابن طاها یابن یاسین یابن زهرا یابن حیدر یا حسین یا حسین اهلاً و سهلاً

#امام_حسین_سرود مگه میشه چراغونی نشه عرش اعلی همه ی دنیای زینب پا گذاشت به دنیا شب شور و شب نور و شب ما نوکراس هر دلی رو که می بینی این شبا کربلاس یکی یه دونه ی عالم/رسیده برا «آقایی» ملائک همه_از آسمونا/میان برای گدایی زمین پر تب و تابه /می خنده دوباره مهتاب شب شعفه_میاد دوباره/صدا قدمای ارباب حسین ارباب عالم ۴ فطرسو خبر کنین بیاد برا گدایی که حسین اومده امشب برا دلربایی حالا که حرف جنونه،حرف ایوون طلاس عیدی مون ایشالله امشب یه سفر کربلاس مگه میشه دل نوکر/سند نخوره به نامت خودت می‌دونی_منه دیوونه/یه جوره دیگه می خوامت کار همه ی گداهات/به دیوونگی کشیده خدا روزیِ _همه عالمو/ با خنده های تو میده حسین آقای دو عالم ۴ #احسان_نرگسی

انتهای حضرت ایزد رسید شیعیان،دوّم کریم بضعه ی احمد رسید آمده تا جنّت المأوای نوکرها شود بی رقیب و بی مَثَل در بین دلبرها شود سرور کلّ جهان، ارباب سرورها شود با لیاقت یک سر ِ بالاتر از سرها شود روشنی بخش مه و خورشید واخترها شود کهکشان ها روشن از نور رخ چون ماه اوست فاتح راه سعادت ،خادم درگاه اوست آمد و با جذبه اش تنها نگار عرش شد خنده ی زیباش آرام و قرار عرش شد در کنار مجتبی' او گوشوار عرش شد در بهار ماه شعبان نوبهار عرش شد در همان نوزادی اش او شهریار عرش شد عرش گردیده معلّی' چون که خاک پای اوست در جلال او همین بس که علی بابای اوست طرّه ی گیسوی او، ما را هدایت می کند ما یتیم عشق و او ما را حضانت می کند در بلایا رأفتش ما را حمایت می کند روز محشر مِهر او ما را کفایت می کند قطره اشک بزم او ،ما را شفاعت می کند سوّم شعبان شده بخشیده شد هر معصیت قبل ماه مغفرت آمد دلیل مغفرت اوست باب مغفرت،باب نجات شیعیان اوست زمزم،کوثر و آب حیات شیعیان می شود مقبول با مِهرش صلات شیعیان ذکر او شد رهگشا در مشکلات شیعیان نام او عقبا شود ،برگ برات شیعیان می شود راهی جنّت هر که باشد با حسین روی لب دارد دم ِ (روحی فداک یا حسین) آمده امّا کنارش بزم غم برپا شده دیده ی احمد ز هر بوسه به او دریا شده در میان خنده هایش خون جگر زهرا شده قامت مولا کنار روضه هایش تا شده لحظه ی میلاد او چون عصر عاشورا شده مجلس شادی شده تبدیل بر بزم عزا نغمه خوان شد روضه خوان ِداغ های کربلا گرچه زد بوسه نبی روی گلوی اطهرش او نزد بوسه دگر بر روی زخم حنجرش او ندیده زیر نعل سمّ مرکب پیکرش او ندیده بر روی سرنیزه سرگردان سرش وای از داغ به روی داغ زینب خواهرش هر کجا را که نبی بوسیده ای با گریه ها می شود زخمی ز تیر و نیزه و سنگ وعصا ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن)