#الگوی_سوم_زن #خیلی_دور_خیلی_نزدیک از پایان نامه‌ت کجاش رو بیشتر دوست داری؟ اینجاش: این کمینه کوشش، از دست‌های یک مادر با سه فرزند خردسال، تقدیم می‌شود؛ به تمام مردان و زنانی که نگذاشتند قالب‌های سنت، تمام ابعاد نقش‌هایشان را، یکسان به آنها تحمیل کند. به خاتم رسولان، که زنی تاجر را برگزید و دختر ۱۸ساله‌اش را، مدبّر املاک بزرگی چون فدک نمود. به پدرم و عبا و عمامه‌ی سیاهش که بزرگ‌ترین سپر در مقابل وسوسه‌ی تسلیم بود. به مادرم و نوارهای درسی‌اش که زیباترین لالایی کودکی‌ام شد و معلم انتخابگر بودن و نترسیدن. به همسرم، که وقتی جا می‌زدم، با همه‌ی جان، پشت‌گرمی‌ام برای ادامه دادن بود. به پدر همسرم، که گهگاه پسرم را در آغوش می‌کشید و خانه نشینی‌ام را به چالش می‌کشید، که بلند شو، برو سراغ درس، بچه داری که داری! درس و کارت را رها نکنی‌ها... به مادر همسرم، خاله زلیخا، دکتر مریم اردبیلی، مرضیه و مادرانه‌ای‌ها و تمام زنانی که نمونه‌ی عملی الگوی سوم زن را پیش چشمم زندگی کردند. زنانی که نه شرقی بودند و نه غربی. نه چون الگوی اول، الگوی به چشم آشنای ما شرقی‌ها منفعل، بی‌تفاوت و پیرو بودند. نه چون الگوی به چشم رسانه آشنا، الگوی دوم، مشغول شده به حیله‌ی زر و زیور استعمار امروز زنان. زنانی هوشمند، در متن، در مرکز تحولات و در عین حال، عمیقاً اصیل و عفیف و خانواده‌دار. زنانی که هر لحظه الگوی سومی را با زیستن‌شان شکل می‌دهند. ✍ادامه در قسمت دوم؛