#پیراهن_خیال
_نخ رو کجا میبری، یکی اونو بگیره، نخ رو بگیر ازش.
_مامان دسته رو تکون نده، سوزن میره تو دستم
_میشه لطفا اینو بالا پایین نکنی، داری درَجَشو تغییر میدی...
قطعا دوخت نوار روی یک لباس، در شرایط معمولی زمان خیلی کمتری میبرد.
تا برای من که در محاصرهی طفلانی با چهار سر و هشت چشمِ ذوق زده بودم.
کودکانی با هشت دست، در اندازهای بین یک تا هفت سال!
و چهل انگشتی که سر هر کدام یک جای چرخ ننهخانوم را نوک میزد و میکاوید.
اما نتیجهاش شد پیراهنی با پارچهی گلدار، آستینهای پفی و دامنی پر از چین!
پیراهنی که هیچوقت دوختنش به وسیلهی چرخ ژانومهی شیری رنگ گوشهی اتاق خانهمان میسر نشده بود.
✍ادامه در بخش دوم؛