نقل است که یک روز با جمعی می‌رفت؛ جماعتی جوانان می‌آمدند و فساد می‌کردند تا به لبِ دجله رسیدند؛ یاران گفتند: یا شیخ! دعا کن تا حق تعالی این جمله را #غرق کند تا شومی ایشان از خلق منقطع شود. گفت: دست‌ها بردارید. پس گفت: الهی چنان‌که در این جهان عیششان خوش داری، در آن جهانشان عیش خوش ده! اصحاب به #تعجّب بماندند! گفتند: خواجه ما سرِّ این #دعا نمی‌دانیم! گفت: آن‌کس که با او می‌گویم می‌داند؛ توقف کنید که هم‌اکنون سرِّ این پیدا آید؛ آن جمع چون شیخ بدیدند رُباب بشکستند و خَمر بریختند و لرزه بر ایشان افتاد و در دست و پای شیخ افتادند و #توبه کردند! شیخ گفت: دیدید که مراد جمله حاصل شد، بی غرق و بی‌آنکه رنجی به کسی رسید! 📚 #تذکرة_الاولیاء/ #عطار_نیشابوری 🌐 دریافت کتاب: بازنویسی تذکرة الاولیاء عطار نیشابوری به نثر ساده @jargeh