می گویند انسانیت: معیار و میزان انسانیت چیست؟ صفحه چهاردهم از 18 صفحه در مورد تسلط بر نفس در اسلام تاکید فراوان شده است. داستان کوچکی را در این زمینه که شاید شنیده باشید نقل می کنم: نوشته اند که پیغمبر اکرم ص در مدینه از محلی عبور می کرد. گروهی از جوانان مشغول زورآزمایی بودند. به این ترتیب که سنگ بزرگی را بلند می کردند(مثل این هایی که هالتر برمی دارند)تا ببینند چه کسی بهتر می تواند آن را بلند کند. خوب،این هم مثل همه مسابقات احتیاج به داور دارد. چون گاهی و تنها دو نفر وزنه و نزدیک به یکدیگر برمی دارند، پیغمبر اکرم که آمد از آن جا بگذرد، جوانان گفتند هیچ داوری بهتر از پیغمبر نیست. یا رسول اللّه،شما این جا بایستید برای ما داوری کنید که کدام یک از ما بهتر وزنه را بلند می کنیم. پیامبر(ص)قبول کرد. آن ها مشغول شدند. آخر کار پیغمبر فرمود: می خواهید بگویم که از همه قوی تر و نیرومندتر چه کسی ست؟ آن کسی است که وقتی به خشم می آید،خشم بر او غلبه نکند بلکه او بر خشمش غلبه کند و خشم،او را در راهی که رضای خدا نیست،نیندازد،برخشم خودش مسلط شود و آن گاه که از چیزی خوشش می آید،آن خوش آمدن،او را به غیر رضای خدا نیندازد و بتواند بر رضای خودش بر میل و رغبت خودش مسلط شود. یعنی پیامبر آن زورآزمایی بدنی را فورا تحلیل و تبدیل به یک مسابقه روحی کرد و مسأله قوت بازو را روی قوت اراده. گفت البته این هم یک کاری است،آن که بازویش قوی تر است،مردتر است. اما مردی فقط به زور بازو نیست. زور بازو یکی از نشانه های کوچک آن است. اساس مردی در قوت اراده است. لطفا،ادامه مطلب رادرپست های بعدی دنبال بفرمائید 👇

می گویند انسانیت: معیار و میزان انسانیت چیست؟ صفحه پانزدهم از 18 صفحه ملای رومی می گوید: وقت چشم و وقت شهوت مرد کو طالب مردی چنینم کوبه کو ما علی(ع)را که شیر خدا می دانیم،مرد خدا می دانیم،چون در دو جبهه از همه مردتر بود. یکی جبهه های بیرونی،اجتماعی،در میدان های مبارزه،که هر پهلوانی را به خاک می افکند و از آن مهم تر، در جبهه درون خودش،بر خودش مسلط بود. اراده اش بر هر میلی، بر هر شهوتی،بر هر اندیشه ای حاکم بود. این داستان که مولوی آن را در مثنوی آورده،چه قدر از نظر مردی و قوت اراده،فوق العاده است. چه تابلوی عالی و لطیفی است،که یک جوان بیست و چهار- پنج ساله،دشمن بسیار نیرومند خودش را به خاک افکنده است، می رود روی سینه اش می نشیند تا سرش را از بدن جدا کند. او به صورت علی(ع)تف می اندازد. طبعا علی ناراحت می شود. موقتا از بریدن سر او صرف نظر می کند. چند لحظه ای قدم می زند،بعد برمی گردد. دشمن می گوید چرا رفتی؟ می گوید: برای این که اگر در آن حال سر تو را بریده بودم،به حکم خشم خودم بریده بودم،نه برای انجام وظیفه ام و در راه هدفم و در راه خدا. این قدر آدم بر خودش،بر اعصاب خودش،بر خشم خودش،بر رضای خودش مسلط باشد! لطفا،ادامه مطلب رادرپست های بعدی دنبال بفرمائید 👇

می گویند انسانیت: معیار و میزان انسانیت چیست؟ صفحه شانزدهم از 18 صفحه خوب، در موضوع حریت و آزادی بودیم. این اسلام عجیب است. در همه این موارد حرفش را گفته است. در نهج البلاغه در وصیت نامه ای که علی(ع)به فرزندشان امام حسن(ع) نوشته اند،آمده است: «اکرم نفسک من کل دنیه» خودت را،جان خویش را از هر کار پستی برتر بدان، تن به کار پست مده که جان تو بالاتر از کارهای پست است. «فانک لن تعتاز مما تبذل من نفسک من الرغائب»، به جای آن چه که از جان خودت در مقابل شهوات می پردازی،چیزی دریافت نمی کنی. آن چه که از شرف خودت،از جان خویش در ازای یک میل و یک شهوت می پردازی.عوض ندارد.تا آن جا که می فرماید: ولا تکن عبد غیرک لقد جعلک اللّه حراء» هرگز خودت را بنده دیگری مساز که خدا تو را آزاد آفریده است. نمی خواهد بگوید که خدا تنها«تو»پسر من را که امام حسن هستی آزاد آفریده، بلکه تو به عنوان یک انسان را می گوید،چون مساله خلقت است. خوب این هم که معیار انسانیت، آزادی است،نظریه ای است چنان که در مکتب اگزیستانسیالیسم در مورد معیار انسانیت،بیش تر روی مساله آزادی تکیه شده است. لطفا،ادامه مطلب رادرپست های بعدی دنبال بفرمائید 👇

معیار و میزان انسانیت چیست؟ صفحه هفدهم از 18 صفحه معیار دیگر برای انسانیت، مسائل مسؤولیت و تکلیف است،که البته این بیش تر از«کانت»شروع شده،بعد هم در زمان ما روی آن خیلی تکیه کرده اند می گویند انسان آن کسی است که احساس تکلیف بکند،در مقابل انسان های دیگر احساس مسؤولیت بکند،این، غیر از محبت است،اشتباه نشود، احساس بکند که مسؤول جامعه خودش است و حتی مسؤول خودش است،مسؤول عائله خودش است مساله مسؤولیت در زمان ما دامنه وسیعی پیدا کرده است. خیلی هم روی آن تکیه می شود، ولی خوب،بحث است که ریشه های مسؤولیت چیست؟ آزادی هم همین طور است. از کجا می شود این ها را به دست آورد؟ انسان احساس مسؤولیت را چگونه باید به دست آورد؟ یعنی چه طور می شود که یک انسان احساس مسؤولیت می کند؟ ریشه این احساس چیست؟ آیا با گفتن درست می شود؟ این که آدم بگوید من مسؤولم،مسؤولیت در وجدانش به وجود می آید؟ این وجدان مسؤول را چه نیرویی می سازد؟ لطفا،ادامه مطلب رادرپست های بعدی دنبال بفرمائید 👇

می گویند انسانیت: معیار و میزان انسانیت چیست؟ صفحه هجدهم از 18 صفحه این هم خودش یک مطلبی است. به یک مکتب دیگر هم اشاره بکنیم. این مکتب روی زیبایی تکیه می کند. افلاطون اخلاق را براساس زیبایی توصیف کرده است. می گوید آن چیزی انسانی است که زیبا باشد مثلا عدالت را همه مکتب ها می پسندند. یک مکتب،عدالت،را از روی محبت می پسندد،دیگری عدالت را از روی میزان اخلاقی آن می پسندد. یکی هم چون بین عدالت و آزادی خویشاوندی قایل است آن را می پسندد. دیگری ممکن است عدالت را با میزان مسؤولیت بسنجد. افلاطون عدالت را با عینک زیبایی می بیند می گوید عدالت که خوب است،چه عدالت اخلاقی در فرد و چه عدالت اجتماعی در جامعه،به این دلیل خوب است که منشأ توازن می شود و ایجاد زیبایی می کند. جامعه ای که در آن عدالت باشد،زیباست و همان حس زیبایی جویی بشر است که او را عدالت خواه کرده است. انسان اگر بخواهد انسان باشد و به خصلت های انسانی برسد،باید احساس زیبایی را در خود تقویت کند،ریشه اش زیبایی است. البته اوتوجه دارد که زیبایی های انسانی آن زیبایی های معنوی است. این هم یک مکتب،در جلسه دیگر مقداری درباره این مکتب ها قضاوت خواهیم کرد تا ببینیم بالاخره چه می شود گفت؛ معیار انسانیت کدام یک از این هاست؟ آن حرف زیست شناسی که،دیدیم درست نیست. با معیار زیست شناسی نمی توانیم انسانیت بسازیم. ببینیم درباره معیارهای فلسفی،اخلاقی و مذهبی چه می توان گفت و اسلام در این زمینه ها چه می گوید؟ ادامه ، مقالات استاد مرتضی مطهری و صلی اللّه علی محمد و آل محمد کانال روشنگری اسلامی 👇 https://sapp.ir/jav313 https://eitaa.com/jav313

هنر خود فروشی به خدای قادرمتعال انسان طراز قرآنی، خود را به خدا می‌فروشد. تمام هنر انسان، در این است و گویی انسان برای همین یک معنا خلق شده است: «خود فروشی» انسان‌ها فطرتاً خودفروش هستند؛ اما مهم آن است که خود را به چه بفروشند. خودفروشی هنری‌ست الهی که به انحراف درآمده و باید به مسیر خود بازگردد. راز انسانیت در این نکته خلاصه شده است که انسان توسط نفس خود فروخته می‌شود (یعنی نفس انسان او را اسیر می‌کند) یا آن که انسان، نفسش را غلاده زده و آن را می‌فروشد. سه نوع خود فروشی وجود دارد: الف - فروش خود به خود- هنر یک انسان خود پسند در این است که خودش را به خود می‌فروشد. ب - فروش خود به دیگران- کسانی که خود یا توانایی خود را به دیگران می‌فروشند در ۵ طیف دسته‌بندی می‌شوند؛ 1- فروش زور بازو. (کارگران به صورت شرافتمندانه؛ ورزشکاران که می‌دوند و توپ می‌زنند تا پول می‌گیرند( 2- حنجره فروشی. (خوانندگان، مجریان، مداحان و.....) 3- دانشمندان. (محصول فکرشان را می‌فروشند.) 4- فروش اعضای بدن . 5- تن فروشی (مردان و زنان بدکاره) همه خود را در معرض پرستش می‌گذارند و اعجاب دیگران را برمی‌انگیزند زیرا هر آن چه که برای انسان ایجاد اعجاب کند، از دید او قابل پرستش است و آن را می‌خرد. این ویژگیِ به انحراف رفته، حاصل غایت‌انگاری انسان است. می‌خواهند خدا بشوند پس جوری خود را تبروج می‌کنند که پرستیده شوند. لطفا،ادامه مطلب رادرپست های بعدی دنبال بفرمائید 👇

درپست قبل عرضه داشتیم: هنر خود فروشی به خدای قادرمتعال سه نوع خود فروشی وجود دارد: الف - فروش خود به خود- ب - فروش خود به دیگران- به ادامه مطلب عنایت بفرمائید.... ج - فروش خود به خدا- در خودفروشی انفسی، انسان در کوی خودفروشی، خودش را به خدا می‌فروشد. آیه ۱۱۱ سوره توبه، دکترین اقتصاد قرآنی است: «خدا مشتری مال و نفس مؤمنین می‌شود؛ او مابه‌ازای این خرید از انسان مؤمن، بهشت را به او می‌بخشد؛ این وعده‌ی حق خداست و کیست که از او در وفای به عهد بهتر عمل نماید؟» پس در کوی خودفروشی، مؤمنین را بر این معامله‌ی پر سود با خدا بشارت می‌دهد. شهدا که مال و نفس‌شان را به خدا فروختند، آزاد زیستند و آزاد رفتند. همواره مترصد این باشید، که خود را به که می‌فروشید. اگر روزی عالم دانشگاهی، مدیر و مقام مسؤول، شخصیت سیاسی یا یک انسان تاجر و ثروتمند شدید، متوجه این باشید که مال و نفس و فکرتان را با خدا معامله کنید. چه کسی جز خدا ارزش آن را دارد که انسان خودش را به او بفروشد؟ لطفا،ادامه مطلب رادرپست های بعدی دنبال بفرمائید 👇

هنر خودفروشی از طرفی بیستم محرم، سال‌روز دفن «جون» غلام امام حسین(ع) است که در روز عاشورا به فیض شهادت نائل آمد. جُون کسی بود که امیر‌المؤمنین (ع) او را به ۱۵۰ دینار خرید و به ابوذر بخشید، هنگامی که ابوذر را به ربذه تبعید کردند، این غلام برای کمک به او به ربذه رفت و بعد از رحلت ابوذر به مدینه مراجعت کرد و در خدمت امام علی(ع) بود تا بعد از شهادت آن حضرت(ع) به خدمت امام حسن مجتبی(ع) و سپس خدمت امام حسین(ع) رسید و همراه آن حضرت(ع) از مدینه به مکه و از مکه به کربلا آمد. روز عاشورا هنگامی که غلام ابوذر غفاری از امام حسین(ع) اذن نبرد گرفت، امام(ع) از او خواست منصرف شود، اما «جَون» گفت: «نه! به خدا سوگند، از شما جدا نمى‌شوم تا اینکه خون سیاهم با خون شما در آمیزد» لطفا،ادامه مطلب رادرپست های بعدی دنبال بفرمائید 👇

مؤمن به عنوان حافظ حدود الهی جُون، خودش را به خدا فروخته بود که خدا مشتری جان و مال مؤمنین است و آن را به بهای بهشت خریداری می‌کند. مطابق آیه ۱۱۱ سوره‌ی توبه، کسانی که خود را به خدا فروختند، در راه خدا مقاتله می‌کنند؛ پس چه بکشند، چه کشته شوند، این وعده‌ی حق خداست و کیست که از او در وفای به عهد بهتر عمل نماید؟ پس در کوی خودفروشی، مؤمنین را بر این معامله‌ی پر سود با خدا بشارت می‌دهد. جُون که مال و جانش را به خدا فروخته بود، آزاد زیست و آزاد رفت. برای مطالعه، جلسه ۵۳ و جلسه ۵۵ کلبه کرامت با موضوع «اقتصاد و جامعه‌ی خودفروشان» را ببینید. ومن الله التوفیق

▫️روایت است که انسان دارای دو نوع پدر است: 🔸یکی آنکه باعث و منشأ تولّد و پیدایش انسان است، 🔸و دیگری آنکه عهده‌دار تربیت و کمال روحی و معنوی اوست. 🌺 چه زیباست نامیدن روز پدر بر میلاد پدر معنوی امت که مقام بلندبالای معرفتش توحیدی بود.. 🔸و چه زیباتر که بدانیم اگر پدر، مهیا کننده‌ی حیات دنیوی ما بوده است، پدر حقیقی انسان، کسی‌ست که معرفت توحیدی‌مان را مُحیّا کند.. 💠 معلم انقلابی و پدر عزیزم! فطرت‌مان را بیدار کردی و شیرینیِ تقوا را به جان‌مان شناساندی تا قلب‌مان صیقل خورَد که: «إِن تَتَّقُوا اللَّهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» و نور معرفت توحیدی را احیاء کردی تا اندیشه‌مان در طوفان حوادث و بلایا، ره گم نکند.. و حلاوت حضور خدا را به قلب‌مان چشاندی تا آرام‌آرام، عرش خدا را در خود جای دهد و پذیرای عرش‌الرحمن شود..

📝 #یادداشت_تحلیلی 🔺 سربازان بدون یونیفورم آمریکا در ایران را بشناسید؛ موسی غنی نژاد. ⬅️ یادداشت را در ادامه پست ملاحظه کنید.. جنبش مردمی رهایی از لیبرالیسم کانال روشنگری اسلامی 👇

📝 #یادداشت_تحلیلی 🔺 سربازان بدون یونیفورم آمریکا در ایران را بشناسید؛ موسی غنی نژاد. 📷 ✍️ مردم در انقلاب اسلامی سال ۵۷ یکی از شعارهایشان استقلال بود، و چهل سال برای استقلال جنگیده‌اند. در همه این چهل سال، آمریکا که از عدم وابستگی ایران به خود خشمگین بوده است، همه تلاش خود را برای بازگرداندن ایران به زیر یوغ خود انجام داده است اما به نتیجه نرسیده. یکی از تلاش‌های او، خدشه در اصل استقلال ملت‌ها توسط جریان شبهه‌روشنفکری مریض لیبرال بوده است، جریانی که وابستگی و عدم استقلال ایدئولوژیک آن اظهرمن‌الشمس است. 🔺اما، غنی نژاد درست می‌گوید، مشکل کشور ما مشکل ایدئولوژیک است؛ مشکل این است که غرب‌گراها با ایدئولوژی لیبرالیسم دست و پای این ملت را بسته‌اند و مانع استقلال اقتصادی این کشور شده‌اند. 🔺یک توصیه به غنی نژاد؛ این ملت مسلمان حلال زاده انقلاب کرد تا آخرت خود را بهشتی کند، و چون لیبرال‌ها راهی به بهشت ندارند می‌کوشند همه ملت‌ها را با خود به زور به جهنم ببرند، حال آن که زور نزنید این ملت با شما به جهنم نمی‌آید. ❓اما چند سوال از غنی نژاد و دیگر لیبرال‌های اقتصادخوان: ادامه 📝 #یادداشت_تحلیلی درپست بعدی کانال روشنگری اسلامی 👇