🔸مسئولیتهای فقهی و اخلاقی پزشک
🔹 وظائف پزشکی را در دو بخش میتوان خلاصه کرد: بخش اول احکام فقهی مربوط به پزشکی از قبیل: پیوند اعضای بدن و بافتها، سقط جنین در مراحل مختلف، یتانازی یا مرگ از روی ترحم، عقیم سازی و کنترل موالید، آبستنی غیر طبیعی و تلقیح مصنوعی، کودکان آزمایشگاهی.
🔹شبیه سازی و تولید انسان مصنوعی، بهرهگیری از سلوله ای بنیادی، استفاده از تخمک و اسپرم غیر همسر، تغییر جنسیت، خرید و فروش اعضای بدنِ انسان، اخذ عضو بیمار در حال مرگ و اغنماء، بدون اجازه، یا با اجازه، جواز جراحیهای خطرناک، با کسب اجازه، یا بدون آن.
🔹تشریح بدنِ مرده در آزمایشگاهها، این قبیل مسائل و فروع مختلف آنها گرچه مربوط به پزشکان است و در زمره اخلاق پزشکی به شمار رفتهاند ولی در واقع از احکام فقهی میباشند که بحث و اظهارِ نظر در باره آنها در صلاحیت فقهاء و کارشناسان فقه و در حوزههای علوم دینی میباشد. در این قبیل مسائل، پزشکان ناچارند به فقها و رسالههای عملیه مراجعه کنند.
🔹البته فقیهان نیز در برخی مسائل مانند تحقق مرگ واقعی، بوسیله از کار افتادنِ مغز، یا قلب، یا هر دو، بی نیاز از اظهار نظرهای کارشناسانه پزشکان نیستند، همکاری و همفکری نزدیک این دو قشر قطعاً مفید و لازم خواهد بود. مخصوصاً با توجّه به این که علوم پزشکی همواره در حال توسعه و تکامل بوده و هر روز با مسائل تازهای مواجه خواهیم بود.
🔹بخش دوم اخلاق پزشکی است. یک پزشکِ خوب کسی است که از هر جهت مورد اعتماد بیمار و اطرافیانش باشد.
🔹دیگران به دانش و مهارت او، به دلسوزی و خیرخواهی او، به ایمان و صداقت او، به امانت و رازداری او، به تقوا و خودنگهداری او، به مهربانی و خوش اخلاقی او، کاملاً اعتماد داشته باشند. یعنی رفتارش به گونهای باشد که اعتماد همه را به سوی خود جلب کند.(وسائل)
📝 مرحوم آیت الله #امینی
🔻کانال رسمی پژوهشگاه فقه نظام
🆔 @jiiss_ir