#ارزش_صدقه مرحوم حاجی نوری درص۱۹۳ کتاب ( (کلمه طیبه) ) نقل فرموده است. از تفسیر امام حسن عسکری علیه السلام که حضرت صادق علیه السلام به راهی تشریف می‌بردند و جماعتی در خدمتش بودند در حالی که اموال خود را همراه آورده بودند به ایشان خبر دادند که در آن راه دزدان و راهزنانند اموال مردم رامی برند. ایشان از ترس لرزان شدند حضرت فرمود شما را چه شده است؟ گفتند اموالمان با ماست می‌ترسیم از ما بگیرند آیا شما آنها را از ما می‌گیرید شاید رعایت حرمت شما را کنند و چون بدانند این اموال از شماست صرفنظر نمایند. فرمود شما چه می‌دانید شاید ایشان جز من کسی را اراده نکنند و به این کار تمام اموالتان تلف شود، عرض کردند آیا آنها را در زمین دفن کنیم؟ فرمود: این بیشتر سبب تلف آنهاست، شاید کسی بر آن وارد شود و آنها را برباید و یا اینکه شما محل پنهان کردن اموال را پیدا نکنید، عرض کردند پس چکنیم؟ فرمود آنها را به کسی بسپارید که حفظش کند و آفات را از آن برگرداندو آن را زیاد کند و هریک را بزرگتر از دنیا و آنچه در اوست گرداند پس رد کند آنها را به شما در حال نهایت احتیاجتان به آن ، عرض کردند آن شخص کیست؟ فرمود: پروردگار عالم. عرض کردند چگونه اموال خود را به او بسپاریم؟ فرمود: آنها را صدقه دهید بر ضعفا و مساکین. گفتند: اینجا فقیر و بیچاره نیست. فرمود: عزم کنید ثلث آن را صدقه دهید تا خداوند باقی را از آنچه می‌ترسید حفظ فرماید. گفتند: عزم کردیم. فرمود: پس در امان خدا بروید. پس رفتند چون دزدان پیدا شدند همه ترسیدند حضرت فرمود چگونه می‌ترسید و حال آنکه شما در امان خدا هستید دزدها پیش آمدند و پیاده شدند و دست آن حضرت را بوسیدند و گفتند دوش در خواب حضرت رسول را دیدیم و به ما امر فرمود که خود را به جناب شما عرضه دهیم پس ما در محضرت هستیم و همراه شما می‌آییم تا شما و این جماعت را از شرّ دشمنان و دزدان حفظ کنیم. حضرت فرمود ما را به شما حاجتی نیست ؛ زیرا کسی که شما را از ما دفع کرده آنها را نیز دفع می‌کند. پس به سلامت رفتند و چون به مقصد رسیدند ثلث اموال خود را صدقه دادند پس تجارت ایشان برکت کرد و هر درهم ایشان ده درهم سود کرد آنگاه گفتند چقدر برکت حضرت صادق علیه السلام بزرگ بود. حضرت فرمود: برکت خدا را در معامله با او شناختید پس مداومت کنید به معامله با خداوند (داستانهای شگفت مرحوم دستغیب ص۴۵) https://eitaa.com/jorenab

#مناجاة_التائبين بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِلَهِي أَلْبَسَتْنِي الْخَطَايَا ثَوْبَ مَذَلَّتِي وَ جَلَّلَنِي التَّبَاعُدُ مِنْكَ لِبَاسَ مَسْكَنَتِي وَ أَمَاتَ قَلْبِي عَظِيمُ جِنَايَتِي فَأَحْيِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْكَ يَا أَمَلِي وَ بُغْيَتِي وَ يَا سُؤْلِي وَ مُنْيَتِي فَوَعِزَّتِكَ مَا أَجِدُ لِذُنُوبِي سِوَاكَ غَافِراً وَ لاَ أَرَى لِكَسْرِي غَيْرَكَ جَابِراً وَ قَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنَابَةِ إِلَيْكَ وَ عَنَوْتُ بِالاِسْتِكَانَةِ لَدَيْكَ فَإِنْ طَرَدْتَنِي مِنْ بَابِكَ فَبِمَنْ أَلُوذُ وَ إِنْ رَدَدْتَنِي عَنْ جَنَابِكَ فَبِمَنْ أَعُوذُ فَوَا أَسَفَاهْ مِنْ خَجْلَتِي وَ افْتِضَاحِي وَ وَا لَهْفَاهْ مِنْ سُوءِ عَمَلِي وَ اجْتِرَاحِي أَسْأَلُكَ يَا غَافِرَ الذَّنْبِ الْكَبِيرِ وَ يَا جَابِرَ الْعَظْمِ الْكَسِيرِ أَنْ تَهَبَ لِي مُوبِقَاتِ الْجَرَائِرِ وَ تَسْتُرَ عَلَيَّ فَاضِحَاتِ السَّرَائِرِ وَ لاَ تُخْلِنِي فِي مَشْهَدِ الْقِيَامَةِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِكَ وَ غَفْرِكَ وَ لاَ تُعْرِنِي مِنْ جَمِيلِ صَفْحِكَ وَ سَتْرِكَ إِلَهِي ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِي غَمَامَ رَحْمَتِكَ وَ أَرْسِلْ عَلَى عُيُوبِي سَحَابَ رَأْفَتِكَ إِلَهِي هَلْ يَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلاَّ إِلَى مَوْلاَهُ أَمْ هَلْ يُجِيرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ إِلَهِي إِنْ كَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَإِنِّي وَ عِزَّتِكَ مِنَ النَّادِمِينَ وَ إِنْ كَانَ الاِسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِيئَةِ حِطَّةً فَإِنِّي لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ لَكَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى إِلَهِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ تُبْ عَلَيَّ وَ بِحِلْمِكَ عَنِّي اعْفُ عَنِّي وَ بِعِلْمِكَ بِي ارْفَقْ بِي إِلَهِي أَنْتَ الَّذِي فَتَحْتَ لِعِبَادِكَ بَاباً إِلَى عَفْوِكَ سَمَّيْتَهُ التَّوْبَةَ فَقُلْتَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ الْبَابِ بَعْدَ فَتْحِهِ إِلَهِي إِنْ كَانَ قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ إِلَهِي مَا أَنَا بِأَوَّلِ مَنْ عَصَاكَ فَتُبْتَ عَلَيْهِ وَ تَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِكَ فَجُدْتَ عَلَيْهِ يَا مُجِيبَ الْمُضْطَرِّ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ يَا عَظِيمَ الْبِرِّ يَا عَلِيماً بِمَا فِي السِّرِّ يَا جَمِيلَ السِّتْرِ (السَّتْرِ) اسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ إِلَيْكَ وَ تَوَسَّلْتُ بِجَنَابِكَ (بِجِنَانِكَ) وَ تَرَحُّمِكَ لَدَيْكَ فَاسْتَجِبْ دُعَائِي وَ لاَ تُخَيِّبْ فِيكَ رَجَائِي وَ تَقَبَّلْ تَوْبَتِي وَ كَفِّرْ خَطِيئَتِي بِمَنِّكَ وَ رَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين https://eitaa.com/jorenab

https://eitaa.com/jorenab

 #صدقه_داروی_شفابخش وَ الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ » (حکمت ۷) صدقه داروئی شفا بخش است  از آنجا که اساس دستورا ت دینی بر تربیت است می بایست تمام احکام اعم از واجب ومستحب در دایره تربیت مورد ارزیابی قرار گیرد ونقش مال در وابستگی انسان به دنیا نقش غیر قابل انکاری است پس: 1- انفاق وصدقه می تواند این وابستگی را تا حدودی کم نماید 2- ضمن آنکه موجب کم شدن فاصله طبقاتی تاحدودی می شود ودارندگان مال بجای آنکه مورد حسد واقع شوند مورد لطف ودعای خیر دیگران قرار می گیرند وهمین نکته در آرامش وامنیت جامعه مؤثر است 3- البته صدقه مانند واجبات ومستحبات دیگر دارای دوجنبه مثبت مادی ومعنوی است وطبق بیان اهل بیت عصمت وطهارت ( علیهم السلام) که مفسر شرع هستند الف- نه تنها چیزی از صدقه دهنده کم نمی شود بلکه افزایش می یابد امام صادق(علیه السلام) می فرمایدصدقه موجب ازدیاد برای صاحبش می شود پس خداوند شمارا مورد رحمت خویش قرار دهد صدقه بدهید « إِنَّ الصَّدَقَةَ تَزِيدُ صَاحِبَهَا كَثْرَةً فَتَصَدَّقُوا يَرْحَمْكُمُ اللَّه‏»([1]) ب- موجب بخشش گناه امام باقر (علیه السلام)فرمود: « وَ الصَّدَقَةُ تَذْهَبُ بِالْخَطِيئَة»([2]) ج-اگر صدقه از روی اخلاص باشد موجب می شود خداوند بر او سهل وآسان بگیرد وکارها را برای اوآسان کند« فَأَمَّا مَنْ أَعْطى‏ وَ اتَّقى‏ وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنى‏ فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى‏ »([3]) د-موجب عمر طولانی دفع مرگ بد می گردد« عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: الْبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ يَنْفِيَانِ الْفَقْرَ وَ يَزِيدَانِ فِي الْعُمُرِ وَ يَدْفَعَانِ تِسْعِينَ مِيتَةَ السَّوْء »([4])اینکه فرمود نود نوع مرگ بد را دفع می کند بیان کثرت است نه اینکه نود ویک نوع مرگ بدرا دفع نمی کند یعنی صدقه دارای تأثیر شگرفی دردفع مرگهایی سوء دارد ه-درمان مریضی « قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع‏ دَاوُوا مَرْضَاكُمْ بِالصَّدَقَة»([5]) البته این سخن بدین معنا نیست کسی به پزشک مراجعه نکند بلکه صدقه دادن موجب می شود نزذ پزشک حاذقی برود واو داروی مفید تجویز کند ودارو تأثیر بهتری داشته باشد و مواردی ازین قبیل خصوصا انسان مریض دچار اضطراب وتشویش می شود دادن صدقه نقش تعیین کننده در رفع اضطراب دارد که همین امر در درمان زودتر بیمار کمک می کند و-وفوائد فراوانی که در کتب روائی مسطور است ودر اینجا به ذکر نمونه هایی از آن اشاره شده است با آنچه گدشت بخوبی شفابخش بودن این دارویعنی صدقه  در تمام حوزه ها ی مادی ومعنوی مشخص می گردد -کافی ج2 ص 121 باب التواضع حدیث 1[1] -کافی ج 2 ص 24 باب دعائم الاسلام حدیث 15[2] -لیل:5-6[3] -کافی :ج4 ص 2 باب فضل الصدقه :حدیث 1[4] -کافی ج4 ص 3 باب فضل الصدقه حدیث 5[5] https://eitaa.com/jorenab

#مناجاة_الشاكين بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ إِلَهِي إِلَيْكَ أَشْكُو نَفْساً بِالسُّوءِ أَمَّارَةً وَ إِلَى الْخَطِيئَةِ مُبَادِرَةً وَ بِمَعَاصِيكَ مُولَعَةً وَ لِسَخَطِكَ مُتَعَرِّضَةً تَسْلُكُ بِي مَسَالِكَ الْمَهَالِكِ وَ تَجْعَلُنِي عِنْدَكَ أَهْوَنَ هَالِكٍ كَثِيرَةَ الْعِلَلِ طَوِيلَةَ الْأَمَلِ إِنْ مَسَّهَا الشَّرُّ تَجْزَعُ وَ إِنْ مَسَّهَا الْخَيْرُ تَمْنَعُ مَيَّالَةً إِلَى اللَّعِبِ وَ اللَّهْوِ مَمْلُوَّةً بِالْغَفْلَةِ وَ السَّهْوِ تُسْرِعُ بِي إِلَى الْحَوْبَةِ وَ تُسَوِّفُنِي بِالتَّوْبَةِ إِلَهِي أَشْكُو إِلَيْكَ عَدُوّاً يُضِلُّنِي وَ شَيْطَاناً يُغْوِينِي قَدْ مَلَأَ بِالْوَسْوَاسِ صَدْرِي وَ أَحَاطَتْ هَوَاجِسُهُ بِقَلْبِي يُعَاضِدُ لِيَ الْهَوَى وَ يُزَيِّنُ لِي حُبَّ الدُّنْيَا وَ يَحُولُ بَيْنِي وَ بَيْنَ الطَّاعَةِ وَ الزُّلْفَى إِلَهِي إِلَيْكَ أَشْكُو قَلْباً قَاسِياً مَعَ الْوَسْوَاسِ مُتَقَلِّباً وَ بِالرَّيْنِ وَ الطَّبْعِ مُتَلَبِّساً وَ عَيْناً عَنِ الْبُكَاءِ مِنْ خَوْفِكَ جَامِدَةً وَ إِلَى مَا يَسُرُّهَا طَامِحَةً إِلَهي لاَ حَوْلَ لِي وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِقُدْرَتِكَ وَ لاَ نَجَاةَ لِي مِنْ مَكَارِهِ الدُّنْيَا إِلاَّ بِعِصْمَتِكَ فَأَسْأَلُكَ بِبَلاَغَةِ حِكْمَتِكَ وَ نَفَاذِ مَشِيَّتِكَ أَنْ لاَ تَجْعَلَنِي لِغَيْرِ جُودِكَ مُتَعَرِّضاً وَ لاَ تُصَيِّرَنِي لِلْفِتَنِ غَرَضاً وَ كُنْ لِي عَلَى الْأَعْدَاءِ نَاصِراً وَ عَلَى الْمَخَازِي وَ الْعُيُوبِ سَاتِراً وَ مِنَ الْبَلاَءِ (الْبَلاَيَا) وَاقِياً وَ عَنِ الْمَعَاصِي عَاصِماً بِرَأْفَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين https://eitaa.com/jorenab

السلام علیک یا صاحب الزمان خانهٔ دل ما را از کرم، عمارت کن! پیش از آنکه این خانه رو نهد به ویرانی #شیخ_بهائی https://eitaa.com/jorenab

#صدقه_موجب_رهایی_از_مرگ حضرت صادق علیه السلام فرمودیکی از یهودیان مدینه، به پیامبر اکرم جسارتی کرد. حضرت به اصحاب فرمودند: او امروز با نیش مارى سیاه در صحرا کشته مى شود. اپس از مدتی، مرد یهودى با کوله بارى از هیزم از صحرا برگشت. اصحاب با حیرت و نگاه هاى تردیدآمیز مبنى بر عدم تحقّق فرموده پیامبر (صلى الله علیه وآله) به ایشان نگریستند. پیامبر اکرم(ص) به یهودى گفت که پشته هیزمش را بر زمین بگذارد و هیزم ها را پخش کند. به محض باز شدن بسته هیزم، مار سیاهى در میان هیزم ها دیده شد که تکّه چوبى را به دندان گرفته بود. پیامبر اکرم(ص) فرمودند: مرد یهودى! چه عملى در صحرا انجام دادى؟ عرض کرد: دو تکه نان همراه داشتم. پس از جمع آورى هیزم ها، یک تکّه از آنها را خوردم. سپس به فقیرى برخوردم، تکّه دیگر را به او دادم. پیامبر(ص) فرمود: این مار مأمور گرفتن جان اوبود؛ ولى خداوند با این انفاق او، مرگ با نیش مار را از او دور کرد. سپس فرمودند: «اِنَّ الصَّدَقَةَ تَدْفَعُ میتَةَ السُّوءِ عَنِ الاِنْسان» صدقه دادن، مرگ هاى سیاه و بد را از انسان دفع می‌کند. (فروع کافی جز ۴ص۵_پند تاریخ موسی خسروی ج۴ص۱۲۰) https://eitaa.com/jorenab

#جایز_نبودن_قهر_بیشتر_از_سه_روز یَا أَبَا ذَرٍّ إِیَّاکَ وَ هِجْرَانَ أَخِیکَ فَإِنَّ الْعَمَلَ لَا یُتَقَبَّلُ مِنَ الْهِجْرَانِ. یَا أَبَا ذَرٍّ أَنْهَاکَ عَنِ الْهِجْرَانِ وَ إِنْ کُنْتَ لَا بُدَّ فَاعِلًا فَلَا تَهْجُرْهُ فَوْقَ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ کَمَلًا فَمَنْ مَاتَ فِیهَا مُهَاجِراً لِأَخِیهِ کَانَتِ النَّارُ أَوْلَی بِهِ. (بحارالانوار ج۷۴ص۸۹) اى اباذر بپرهیز از دورى کردن از برادرت. زیرا که عمل انسان با قهر پذیرفته نمى شود اى اباذر نهى می­کنم ترا از قهر کردن و دورى نمودن اگر چه ناچارى دورى مکن برادرت را بیش از سه روز تمام. پس هر کس بمیرد در حال دورى کردن از برادرش آتش به او سزاوارتر باشد می گویم ممکن است علت جایز نبودن قهر و دوری از مومن بیش از سه روز از آن جهت باشد که طبق برخی روایات اعمال در روز های دوشنبه و پنجشنیه بر امام عجل الله تعالی فرجه الشریف عرضه می شود(جامع احادیث الشیعه ج13، ص303) و شایسته نیست به هنگام عرضه عمل مومنی از مومن دیگر قهر باشد یا دور ی کند https://eitaa.com/jorenab