هدایت شده از خبرگزاری صداوسیما
💢پای آن حرف ایستاده‌ایم
🔻 رهبر انقلاب، صبح امروز: ما هرگز شهادت شهید سلیمانی را فراموش نخواهیم کرد. این را بدانند. حرفی زدیم در این مورد، پای آن حرف ایستاده‌ایم. در وقت خودش، سر جای خودش ان‌شاءاللّه انجام خواهد گرفت.
www.iribnews.ir
@iribnews
#اسحاق_کندی_و_تناقض_قرآن
ابن شهر اشوب» مى نویسد: «اسحاق کِنْدى» که از فلاسفه ، اسلام و عرب به شمار مى رفت و در عراق اقامت داشت کتابى تالیف نمود به نام «تناقضهاى قرآن» او مدتهاى زیادى در منزل نشسته و گوشه نشینى اختیار کرده و خود را به نگارش آن کتاب مشغول ساخته بود.
روزى یکى از شاگردان او به محضر امام حسن عسکرى(علیه السلام) شرفیاب شد. هنگامى که چشم حضرت به او افتاد، فرمود
آیا در میان شما مرد رشیدی وجود ندارد که گفته هاى استادتان «کندى» را پاسخ گوید؟
شاگرد عرض کرد: ما همگى از شاگردان او هستیم و نمى توانیم به اشتباه استاد اعتراض کنیم.
امام فرمود: اگر مطالبى به شما تلقین و تفهیم شود مى توانید آن را براى استاد نقل کنید؟
شاگرد گفت: آرى،
امام فرموداز اینجا که برگشتى به حضور استاد برو و با او به گرمى و محبت رفتار نما و سعى کن با او انس و الفت پیدا کنى. هنگامى که کاملاً انس و آشنایى به عمل آمد، به او بگو: مسئله اى براى من پیش آمده است که غیر از شما کسى شایستگى پاسخ آن را ندارد و آن مسئله این است که: آیا ممکن است گوینده قرآن از گفته های خویش معنائی غیر از آنچه شما حدس مى زنید اراده کرده باشد؟
او در پاسخ خواهد گفت: بله، ممکن است چنین منظورى داشته باشد. در این هنگام بگو شما چه مى دانیدشایدگوینده قرآن معانى دیگرى غیر از آنچه شما حدس مى زنید، اراده کرده باشد و شما الفاظ او را در غیر معناى خود به کار برده اید؟ امام در اینجا اضافه کرد: او آدم باهوشى است، طرح این نکته کافى است که او را متوجه اشتباه خود کند
شاگرد به حضور استاد رسید و طبق دستور امام رفتار نمود تا آنکه زمینه براى طرح مطلب مساعد گردید. سپس سوال امام را مطرح ساخت
کندی با کمال دقت به سوال شاگرد گوش داد و گفت: سوال خود را تکرار کن. شاگرد سوال را تکرار نمود
. استاد تاملى کرد و گفت: آرى، هیچ بعید نیست امکان دارد که چیزى در ذهن گوینده سخن باشد که به ذهن مخاطب نیاید و شنونده از ظاهر کلام گوینده چیزى بفهمد که وى خلاف آن را اراده کرده باشد
استاد که مى دانست شاگرد او چنین سوالى را از پیش خود نمىتواند مطرح نماید و در حدّ اندیشه او نیست، رو به شاگرد کرد و گفت: تو را قسم مى دهم که حقیقت را به من بگویى، چنین سوالى از کجا به فکر تو خطور کرد؟
شاگردگفت چه ایرادى دارد که چنین سوالى به ذهن خود من آمده باشد؟ استادگفت تو هنوز زود است که به چنین مسائلى رسیده باشى، به من بگو این سوال را از کجا یاد گرفتهاى؟
شاگرد گفت: حقیقت این است که، «ابو محمد» (امام حسن عسکرى (علیه السلام) مرا با این سوال آشنا نمود.
استادگفت اکنون واقع امر را گفتى. سپس افزود: چنین سوالهایى تنها زیبنده این خاندان است
آنگاه استاد با درک واقعیت و توجه به اشتباه خود، دستور داد آتشى روشن کردند و آنچه را که به عقیده خود درباره «تناقضهاى قرآن» نوشته بودهمه را سوزاند([1])
مناقب ابن شهر آشوب ج4 ص 424[1]
https://eitaa.com/jorenab
روز پنجشنبه به نام امام حسن عسکری(علیه‌السلام) است. در زیارت آن حضرت می گوییم:
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِىَّ اللّٰهِ،
السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَخَالِصَتَهُ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثَ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةَ رَبِّ الْعَالَمِينَ، صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، يَا مَوْلاىَ يَا أَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ، أَنَا مَوْلىً لَكَ وَلِآلِ بَيْتِكَ، وَهٰذَا يَوْمُكَ وَهُوَ يَوْمُ الْخَمِيسِ، وَأَنَا ضَيْفُكَ فِيهِ وَمُسْتَجِيرٌ بِكَ فِيهِ، فَأَحْسِنْ ضِيافَتِى وَإِجارَتِى بِحَقِّ آلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَاهِرِينَ.
https://eitaa.com/jorenab
وَبِکُمْ یُباعِدُ اللَّهُ الزَّمانَ الْکَلِبَ
،
خداوند بوسیله شماست که دوران سخت و دشوار را پایان میدهد
،نکته :
«عامٌ كَلِبٌ»: سالى سخت و خشك و بى حاصل؛ «دَهْرُ كَلِبٌ»: زمانه اى پر رنج و مشقت براى مردمش
(المعجم المعانی)
https://eitaa.com/jorenab
#تشابه_قرآن_و_اهل_بیت_یک
ازمهمترین دعاهائی که از امامان علیهم السلام بدست ما رسیده است زیارت جماعه کبیره است که توسط امام هادی علیه السلام انشاء شده است و تقریبا تمام فقهاءوعلمای عظام بر صحت آن از حیث سند وعظمت مطالب مطروحه در آن درباب امامت اذعان دارند از جمله نکاتی که در این زیارت مطرح است چگونگی عِدل بودن قرآن واهل بیت علیهم السلام است که در اینجا به برخی ازین موارد اشاره میشود:
1- همانگونه که قرآن برای همیشه است « وَ أُوحِيَ إِلَيَّ هذَا الْقُرْآنُ لِأُنْذِرَكُمْ بِهِ وَ مَنْ بَلَغ»([1]) اهل بیت عصمت و طهارت نیز برای همیشه هستند. لذا وجود نازنین ،اما م زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف )برای آن است که احکام الهی بدرستی اجراشود .هرچند مردم اورا نشناسند و بظاهر در رأس حکومت نباشد.
2- همانگونه که قرآن کریم نور است «قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِين»([2])اهل بیت عصمت و طهارت کلامشان قرآن است وفرمودند هرکلمه ای گفتیم بگویید ازکجای قران است «قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع إِذَا حَدَّثْتُكُمْ بِشَيْءٍ فَاسْأَلُونِي عَنْ كِتَابِ اللَّه»([3])لذا کلام آنها نور است « کلامکم نور ».
3- همانگونه که قرآن کریم برای هدایت است « َ هُدىً لِلنَّاس»([4]) اهل بیت نیز انسانهارا به هدایت ورشد دعوت می کنند « وامرکم رشد».
4- همانگونه که خداوند امت اسلامی را برانگیخت تا به خیر دعوت کنند « وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ»([5]) اهل بیت عصمت و طهارت تمام افعالشان خیر است «وفعلکم الخیر»واساسا اصل و فرع خیر ازآنهاشروع وبه انها ختم می شود،«ٌ إِنْ ذُكِرَ الْخَيْرُ كُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاه».
5- همانگونه که قرآن کریم؛ انسان رابه احسان ونیکی دعوت می کند ؛«إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ»([6])اهل بیت عصمت وطهارت نیزاین چنین هستند «وعادتکم الاحسان»
6- همانگونه که قرآن کریم تنها خیر مطلقی که برای به همراه داشتن در مسیر طولانی اخروی مؤثر می داند تقواست «تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوى»([7]) سفارش اهل بیت نیز چیزی جز تقوا نیست «وصیتکم التقوی »
7- همانگونه که قرآن کریم، کریم است « إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيم»([8])اهل بیت عصمت نیز خصوصیت ذاتی آنها کرامت است «سجیتکم الکرم ».
) انعام :19[1]
)مائده :15[2]
)بحارالانوار ج46 ص 303[3]
)بقره : 185[4]
)آل عمران :104[5]
نحل :90([6]
)بقره:196[7]
)واقعه:77[8]
@jorenab
۳-ابن حجرهیتمی از بزرگان اهل سنت در «الصواعق المحرقه» می نویسد رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرمود:
هرگز بر من صلوات بریده و ناقص نفرستید، عرض کردند صلوات بریده و ناقص چیست؟ فرمود: «این که بگوئید الّلهم صَلِّ عَلى مُحَمَّد و امساک کنید و ادامه ندهید، بلکه بگویید: «اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد
«لا تُصَلُّوا عَلَىَّ الصَّلاهَ الْبَتْراءَ، قالُوا وَ مَا الصَّلاهُ الْبَتْراءُ، قالَ: تَقُولُونَ: اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ تُمْسِکُوْنَ، بَلْ قُولُوا اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد»؛
(الصواعق المحرقة على أهل الرفض و الضلال و الزندقة، إبن حجر الهيتمي، تحقيق: عبدالرحمن بن عبدالله التركي و كامل محمد الخراط، مؤسسة الرسالة، بيروت، 1997م، چاپ اول، ج 2، ص 430)
https://eitaa.com/jorenab
وفات کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه سلام اللّه علیها تسلیت باد.
https://eitaa.com/jorenab
#تشابه_قرآن_و_اهل_بیت_علیهم_السلام_دو
8و9-همانگونه که قرآن کریم مؤمنین حقیقی را کسانی می شمارد ،که اهل نماز هستند واهل زکات – چون جمله« يُقِيمُونَ»و« يُنْفِقُونَ» فعل مضارع است ودلالت براستمرار دارد ؛نه آنکه فقط نما ز بخوانند وزکات بدهند بلکه خودرا ملزم به آن میدانند- « الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ»([1])اهل بیت عصمت وطهارت نیز برپاداران ایندو فریضه مهم – درحوزه عبادی ومالی بوده اند « أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ* وَ آتَيْتُمُ الزَّكاة ».
10- قرآن کریم وظیفه مؤمن حقیقی راامر به معروف ونهی ازمنکر می داند« كُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ »([2])امر ی مهم وحیاتی که بدون آن جامعه اسلامی به جامعه ای ایستا وآرام آرام به نابودی سوق پیدا خواهد کرد واین ذوات مقدسه آنرا در بالاترین شکل آن ،انجام دادند« أَمَرْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ* وَ نَهَيْتُمْ عَنِ الْمُنْكَر».
11-از منظر قرآن کریم ،باید با جان ومال درراه الهی جهاد نمود« إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُون»([3])این ذوات مقدسه نیز تمام تلاش خویش راکردند وباتمام وجود در راه خداوند جهادنمودندتادعوت حق را آشکار سازند ،وفرایض الهی را تبیین کنند ،وحدود الهی را برپا دارند،واحکام خداوند را منتشر سازند ،وسنت حق را عمومی نمایند.
«وَ جَاهَدْتُمْ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ حَتَّى أَعْلَنْتُمْ دَعْوَتَهُ وَ بَيَّنْتُمْ فَرَائِضَهُ وَ أَقَمْتُمْ حُدُودَهُ وَ نَشَرْتُمْ [وَ فَسَّرْتُمْ] شَرَائِعَ أَحْكَامِهِ وَ سَنَنْتُمْ سُنَّتَه».
یعنی همانگونه که قرآن کریم ،در صدد تبیین وتوضیح بیانی این موضوعات است ؛اهل بیت عصمت وطهارت ،در صدد تبیین وتوضیح عملی ان برآمدند.
12- همانگونه که قرآن کریم،از سوی کسی نازل شده است که به اسرار هستی مطلع است « أَنْزَلَهُ الَّذِي يَعْلَمُ السِّرَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ كَانَ غَفُوراً رَحِيماً »([4])ازینرو احکام خویش را باتوجه به علم به مصالح ومفاسد ازیکسو ورحمانیت خویش از سوی دیگر فرو فرستاد،ازآنجا که اهل بیت (علیهم السلام )محل نزول وهبوط وحی هستند «مهبط الوحی »پس به اسرار هستی اگاه هستند وبهتر از هرکس دیگر به مصالح ومفاسد احکام ، علم دارند.
13- قرآن کریم آمده است تا علم را ترویج نماید ،زیرا در پرتو علم حقایق روشن وآشکار می شود .ازینرو از یکسو، بصورت پرسشی بیان می کند آیا با سواد وبی سواد به یک اندازه هستند « قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذِينَ لاَ يَعْلَمُونَ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُوا الْأَلْبَابِ»([5])واز سوی دیگر ،معیار برتری انسانها رادر علم می شمارد « يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ» ﴿[6]﴾و وقتی اهل بیت عصمت خود گنجینه علم هستند «خزان العلم » هم از دیگران برترند وهم علم هر عالمی به آنا ن ختم می شود؛ پس باید بدانها رجوع نمود آنگونه که به قرآن کریم برا ی فهم معارف رجوع می شود.
14- همانگونه که ،قرآن کریم از ذات اقدسی به نبی اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم ) القاء می شود که حکیم وعلیم است « إِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِنْ لَدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ»([7])ازینرو قرآن خود نیز حکیم خواهد بود «وَ إِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ »([8])اهل بیت عصمت وطهارت نیز، معدن حکمت خداوندی هستند «مَعَادِنِ حِكْمَةِ اللَّه» پس خود حکیم خواهند بود لذا گفتار ورفتار آن براساس حکمت بوده وبرسایرین حجت خواهد بود.
)بقره :3[1]
)آل عمران :110[2]
)حجرات :15[3]
)فرقان :6[4]
)زمر :9[5]
)مجادله :11[6]
)نمل :6[7]
)زخرف :4[8]
https://eitaa.com/jorenab
خداوندا
۱- اگر روى كريمت را از من برگردانى
۲- يا فضل بزرگت را از من بازدارى
۳- يا روزى‌ات را بر من دريغ نمايى
۴- يا رشتۀ(رحمت)خود را از من ببرى
الف-،راهى به سوى هيچ يك از آرزويم،غير تو نيابم
ب-و به آنچه نزد توست،با كمك غير تو دسترسى ندارم.
ج-چون من بندۀ تو و در مشت توام و اختيارم به دست توست
اَللَّهُمَّ إِنَّكَ إِنْ صَرَفْتَ عَنِّي وَجْهَكَ اَلْكَرِيمَ أَوْ مَنَعْتَنِي فَضْلَكَ اَلْجَسِيمَ أَوْ حَظَرْتَ عَلَيَّ رِزْقَكَ أَوْ قَطَعْتَ عَنِّي سَبَبَكَ لَمْ أَجِدِ اَلسَّبِيلَ إِلَى شَيْ‌ءٍ مِنْ أَمَلِي غَيْرَكَ ، وَ لَمْ أَقْدِرْ عَلَى مَا عِنْدَكَ بِمَعُونَةِ سِوَاكَ ، فَإِنِّي عَبْدُكَ وَ فِي قَبْضَتِكَ، نَاصِيَتِي بِيَدِكَ .
(صحیفه سجادیه دعای ۲۱)
https://eitaa.com/jorenab
دست حاجت که بَری، پیش خداوندی بَر
که کریمست و رحیمست و غفورست و وَدود
از ثَری تا به ثُریّا به عُبودیت او
همه در ذکر و مناجات و قیامند و قُعود
کَرَمش نامتناهی، نِعَمَش بی‌پایان
هیچ خواهنده ازین در نرود بی‌مقصود
https://eitaa.com/jorenab
کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی
#حافظ
https://eitaa.com/jorenab
زیارت امیرالمومنین علیه السلام درروزیکشنبه:
السَّلامُ عَلَى الشَّجَرَةِ النَّبَوِيَّةِ، وَالدَّوْحَةِ الْهَاشِمِيَّةِ، الْمُضِيئَةِ الْمُثْمِرَةِ بِالنُّبُوَّةِ الْمُونِقَةِ بِالْإِمَامَةِ، وَعَلىٰ ضَجِيعَيْكَ آدَمَ وَنُوحٍ عَلَيْهِمَا السَّلامُ . السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ، السَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الْمَلائِكَةِ الْمُحْدِقِينَ بِكَ وَالْحَافِّينَ بِقَبْرِكَ، يَا مَوْلاىَ يَا أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ، هَذاَ يَوْمُ الْأَحَدِ وَهُوَ يَوْمُكَ وَبِاسْمِكَ، وَأَنَا ضَيْفُكَ فِيهِ وَجارُكَ، فَأَضِفْنِى يَا مَوْلاىَ وَأَجِرْنِى، فَإِنَّكَ كَرِيمٌ تُحِبُّ الضِّيافَةَ، وَمَأْمُورٌ بِالْإِجارَةِ، فَافْعَلْ مَا رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِيهِ، وَرَجَوْتُهُ مِنْكَ، بِمَنْزِلَتِكَ وَآلِ بَيْتِكَ عِنْدَاللّٰهِ، وَمَنْزِلَتِهِ عِنْدَكُمْ، وَبِحَقِّ ابْنِ عَمِّكَ رَسُولِ‌اللّٰهِ صَلَّى‌اللّٰهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ وَسَلَّمَ وَعَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ.
زیارت حضرت زهراسلام اللّه علیها:
السَّلامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ، امْتَحَنَكِ الَّذِى خَلَقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً، أَنَا لَكِ مُصَدِّقٌ صَابِرٌ عَلَىٰ مَا أَتىٰ بِهِ أَبُوكِ وَوَصِيُّهُ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِما، وَأَنَا أَسْأَلُكِ إِنْ كُنْتُ صَدَّقْتُكِ إِلّا أَلْحَقْتِنِى بِتَصْدِيقِى لَهُمَا، لِتُسَرَّ نَفْسِى، فَاشْهَدِى أَنِّى ظاهِرٌ بِوَلَايَتِكِ وَوَِلايَةِ آلِ بَيْتِكِ صَلَوَاتُ اللّٰهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ.
https://eitaa.com/jorenab
#تیر_خطرناک_شیطان
به جان خودم سوگند،
۱-شيطان تير خطرناكى براى شكار شما بر چلّۀ كمان گذارده،
۲- و تا حد توان كشيده،
۳-و از نزديك‌ترين مكان شما را هدف قرار داده است،
۴-و خطاب به خدا گفته: «پروردگارا! به سبب آن كه مرا گمراه ساختی، دنيا را در چشمهايشان زیبا جلوه مى‌دهم، و همه را گمراه خواهم كرد»
۵-امّا تيرى در تاريكى‌ها، و سنگى بدون هدف رها ساخت
فَلَعَمْرِي لَقَدْ فَوَّقَ لَكُمْ سَهْمَ اَلْوَعِيدِ وَ أَغْرَقَ إِلَيْكُمْ بِالنَّزْعِ اَلشَّدِيدِ وَ رَمَاكُمْ مِنْ مَكَانٍ قَرِيبٍ فَقَالَ رَبِّ بِمٰا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي اَلْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ قَذْفاً بِغَيْبٍ بَعِيدٍ وَ رَجْماً بِظَنٍّ غَيْرِ مُصِيب
(نهج البلاغه خطبه ۱۹۲ (قاصعه)
الف- مرادحضرت که فرمود ( شیطان تیر در تاریکی رهاساخت و گمان غیر درست برد)چیست نظرات متفاوتی گفته شده است از آن جمله ممکن است برای این باشد شیطان خیال کرده همه بندگان را می تواند گمراه کند در حالی بندگان مخلص الهی از دسترس فریب او خارج هستند
ب-روایتی که ذیل ایه ۱۶ و ۱۷ سوره مبارکه اعراف از امام باقر علیه السلام در مجمع البیان آمده است
خطرناکی و نزدیکی تیر شیطان را به خوبی بیان می کند ایه شریفه این است
قالَ فَبِما أَغْوَيْتَنِي لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقِيمَ (اعراف۱۶) ثُمَّ لَآتِيَنَّهُمْ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَ مِنْ خَلْفِهِمْ وَ عَنْ أَيْمانِهِمْ وَ عَنْ شَمائِلِهِمْ وَ لا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شاكِرِينَ (اعراف۱۷)
از امام باقر ع روايت شده كه
۱-منظور از حمله پيش رو اين است كه آخرت را در نظرشان بى ارزش مى كنم
۲- و منظور از حمله پشت سر، اين است كه آنها را بجمع مال و بخل از اداى حقوق واجب تشويق مى كنم، تا مال براى ورثه باقى بماند
۳-و مقصود از حمله سمت راست اين است كه دين آنها را فاسد مى كنم و گمراهى را در نظرشان نيكو جلوه مى دهم
۴-و منظور از حمله سمت چپ اين است كه لذتها و شهوات را بر دلهاى ايشان غالب مى كنم.
(ترجمه مجمع البیان ج ۹ص۶۵)
ج-شیطان بوسیله هرچه که برای انسان زیبا جلوه داده شود اورا می فریبد لذا هرچیزی دنیوی که مورد توجه انسان است و به آن میل و علاقه پیدا می کند باید مواظب بود ممکن است وسیله ای از شیطان برای فریب او باشد
د-راه شناخت اینکه آنچه را دوست دارد یا برایش زیباست وسیله فریب شیطان است یا نه آن است ان چیز (خواه داشتن موقعیت اجتماعی باشد یا امور مالی یا علمی و....)اورا به خداوند متعال نزدیک می کند یا خیر
https://eitaa.com/jorenab
#مراد_از_راسخین_در_علم
« وَ اعْلَمْ أَنَّ الرَّاسِخِينَ فِي الْعِلْمِ هُمُ الَّذِينَ أَغْنَاهُمْ عَنِ اقْتِحَامِ السُّدَدِ الْمَضْرُوبَةِ دُونَ الْغُيُوبِ الْإِقْرَارُ بِجُمْلَةِ مَا جَهِلُوا تَفْسِيرَهُ مِنَ الْغَيْبِ الْمَحْجُوبِ »
(نهج البلاغه خطبه اشباح)
بدان آنها که در علم استوراند (یعنی کسانی که حقائق را بدرستی درک می کنند ومی دانند چه بخشی با تعمق وتأمل بدست می آید بدان می پردازند وچه چیزی تفکر درآن جز حیرت وسرگردانی , ثمره دیگری ندارد وخود درگیر چنین مسائلی نمی کنند که مصادیق اتم واعلی راسخین در علم که حدود وثغور علم را آکاهند ,ائمه هدی ( علیهم السلام) هستند)
۱- خداوند آنهارا درآنچه برآنها پوشیده شده است وتفسیر آنرا نمی دانند -زیرا عقل بشر توان درک امور نامحدود را ندارد -واز فرو رفتن در اسراری که پنهان است بی نیاز ساخته است وآنان نیز به عجز خویش معترفند
پس اولا ؛اینگونه نیست که تمام علوم بر همه پوشیده باشد بلکه برخی از آنها برای عده ای از اهل علم روشن وآشکار می شود وبعضی نیز روشن نمی شود. در حقیقت علوم به دو دسته تقسیم می شوند یا قابل فهم هستند ویا قابل فهم نیستند وآندسته که قابل فهم هستند را عده ای خاص درک می کنند وبخشی ازآنچه این عده خاص درک کردندبرای عموم قابل بازگو کردن است وعموم باید بسوی این عده خاص یعنی راسخین در علم بروند تا بدانند چه چیزی برای آنها مفید وقابل فهم است
ثانیا؛خاصیت علم حقیقی آن است که انسان را با عظمت هستی وافریننده آن آشنا می کند ونوعی خضوع را به ارمغان می آورد واگر کسی با یاد گرفتن چند اصطلاح دچار غرور وتکبر شده است این علم نیست که اورا مغرور ساخت بلکه مفاهیمی که در ذهن اوست چون ذهنی است اورا فریفته است زیرا انباری از مفاهیم غیر مطابق با واقع را جمع کرده است
۲-حضرت می فرماید نشانه عالمان حقیقی (آنانکه عالم هستند نه اینکه مفاهیم غیر واقعی را بنام علم در ذهن ذخیره کردند) این است که در برابر عظمت الهی اظهار عجز وناتوانی می کنند
۳-« فَمَدَحَ اللَّهُ تَعَالَى اعْتِرَافَهُمْ بِالْعَجْزِ عَنْ تَنَاوُلِ مَا لَمْ يُحِيطُوا بِهِ عِلْماً »
پس این اعتراف به عجز چون نشان از شناخت حقیقت هستی وخداوند متعال به عنوان آفریننده هستی است خودش علم است لذا خداوند متعال آنهارا بخاطر این اعتراف به عجز از آنچه توان دسترسی به آن ندارند را علم نامیده وآنهارا برای داشتن چنین علمی مدح نموده است
۴-« وَ سَمَّى تَرْكَهُمُ التَّعَمُّقَ فِيمَا لَمْ يُكَلِّفْهُمُ الْبَحْثَ عَنْ كُنْهِهِ رُسُوخاً »
وچون به شناختی رسیدند که نمی توانند به حقائق بی شماری دست یابند لذا خودرا برای آن به زحمت نمی اندازند همین نشانه رسوخ واستواری آنها در علم است لذا خداوند ازین جهت آنهارا راسخین واستواران در علم نامیده است
۵-« فَاقْتَصِرْ عَلَى ذَلِكَ وَ لَا تُقَدِّرْ عَظَمَةَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ عَلَى قَدْرِ عَقْلِكَ فَتَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ»
لذا به پرسش کننده می فرماید تو نیز چنین باش وبدان همه علم در دسترس بشر نیست پس خودت را بشناس واینکه چه بخشی از علم قابل دسترسی است را بدان وخداوند متعالی که نامحدود است وکسی توان احاطه برآن را ندارد با عقل خویش اندازه نگیر زیرا در این صورت باید برای خداوند متعال جسمی مانند آنچه انسان دارد تصور کنی (واینکه زمان ومکان دارد واینکه مانند همه موجودات پیر می شود و... اموری ازین دست که نشانه جسم دانستن خداوند است )رابرای خداوند اثبات کنی وروشن است چنین چیزی جز هلاکت چیزی به همراه نخواهد داشت
بنابراین نشانه عالم بودن این است که
الف-در ابتداء حدود وثغور خویش را بشناسد
ب- وتوان عقلی خویش را در نظر بگیرد
ج-واینکه به چه علومی توان دستیابی دارد را مد نظر قرار دهد وبرای بدست آوردن آن بکوشد
د-واز فرو رفتن درآنچه امکان دسترسی بدان را ندارد بر حذر باشد
زیرا همین شناخت وفهم ،خود علم است وعلم در حقیقت همین فهم حقایق هستی است که از جمله آن عدم امکان احاطه محدود بر نامحدود است
https://eitaa.com/jorenab
يَا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ ، وَ يَا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ ، وَ يَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِيعِينَ . صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِكْرِكَ عَنْ كُلِّ ذِكْرٍ ، وَ أَلْسِنَتَنَا بِشُكْرِكَ عَنْ كُلِّ شُكْرٍ ، وَ جَوَارِحَنَا بِطَاعَتِكَ عَنْ كُلِّ طَاعَةٍ
۱-خدایی که یادش برای یادکنندگان عزت و افتخار است.
۲- و سپاس‌گزاریش، برای سپاس‌گزاران پیروزی و رستگاری است.
۳- و ای آنکه فرمان برداریش برای فرمانبرداران، نجات و رهایی است.
بر محمّد و آلش درود فرست و دل‌های ما را به یادت از هر یادی و زبانمان را به سپاسگزاری‌ات از هر سپاسی و اعضایمان را به طاعتت از هر طاعتی، بی‌خبر گردان.
#دعای_یازدهم_صحیفه_سجادیه
https://eitaa.com/jorenab
« عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ یَا بُنَیَّ إِنْ کُنْتَ زَعَمْتَ أَنَّ الْکَلَامَ مِنْ فِضَّةٍ فَإِنَّ السُّکُوتَ مِنْ ذَهَبٍ»
امـام صـادق (علیه السلام ) فـرمـود: لقـمـان بـه پـسـرش گـفـت : پـسـر جـان اگـر خیال کنى سخن از نقره است ، بدانکه خاموشی از طلا است .
کافی، ج۲ صفحه۴۱۱
https://eitaa.com/jorenab
#کیماگری_خداوند_راجع_به_طبیعت_و_انسان
۱-قرآن کریم اشاره میکند به چگونگی ایجاد شیر در حیوانات و اینکه چگونه غذای سالم و مغذی از بین دو چیز پلید و ناپاک به وجود می آورد
وَإِنَّ لَکُمْ فِی الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُّسْقِیکُم مِّمَّا فِی بُطُونِهِ مِن بَیْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِّلشَّارِبِینَ (نحل۶۶)
و در آفرینش چهارپایان، برای شما عبرتی است: از درون شکم آنها، از میان غذاهای هضم شده(سرگین) و خون، شیر خالص و گوارابه شما می نوشانیم
۲-یعنی وقتی خداوند اراده میکند فعلی انجام دهد چیزی مانع نیست حتی اگر بیرون آوردن غذای خالص و گوارا ا ز بین دو امر کثیف و نجس باشد
۳-در حالی که انسان غذای سالم و گوارا را به امر پلید و نجس تبدیل میکند
وَمِن ثَمَرَاتِ النَّخِیلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا
از ثمرات خرما و انگور که از آن شراب و روزی نیکو درست میکنید
۴-همین تفاوت بین فعل الهی و بنده اش کافی است تا انسان به هوش بیاید و درباره انچه انجام میدهد فکر کند
اِن فِی ذَلِکَ لَآیَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ (نحل۶۷)
۵-و این کیماگری را نیز در حق انسان انجام میدهد به اینکه اگر انسان به سراغ الهی برود واز دستورات او پیروی کند گناهانش را به حسنه تبدیل میکند
مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ(فرقان:۷۰)
کسانی که توبه کنند و ایمان آورند و عمل صالح انجام دهند، خداوند سیئات آنان را به حسنات مبدّل می کند
بنابراین
اولا انسان باید به سوی خداوند حرکت کند تا مورد لطف و رحمت الهی قرار گیردوَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِیمًا(فرقان:۷۰)
ثانیا نگران گذشته نباشد چرا که خودش گذشته تاریک را روشن و عمر رفته ویران شده را آباد میکند
لذا اگر انسان‌به خداوند پناه ببرد به پناهگاه محکم و قوی پناه برده است
وَ أَلْجِى ءْ نَفْسَكَ فِي أُمُورِك كُلِّهَا إِلَى إِلهِكَ، فَإِنَّكَ تُلْجِئُهَا إِلَى كَهْفٍ حَرِيزٍ، وَ مَانِعٍ عَزِيزٍ.
(نهج البلاغه نامه ۳۱)
خود را در همۀ کارها در پناه خدای خویش قرار ده، که اگر چنین کنی به پناهگاهی استوار و در پناه نگهبانی نیرومند درآمده ای
https://eitaa.com/jorenab
امام على عليه السلام
فرومايه هرگاه از اندازه خود فراتر رود، احوال و رفتارش تغيير كند [و خود را گم كُند]
اللَّئيمُ إذا بَلغَ فَوقَ مِقدارِهِ تَنَكَّرَت أحوالُهُ
(غرر الحكم : ج۱ص۲۸۸)
https://eitaa.com/jorenab