#خداوند_قادر_مهربان ۱-هیج کس از تحت حاکمیت الهی نمی تواند رهایی یابد «وَ لَا يُمْكِنُ الْفِرَارُ مِنْ حُكُومَتِك‏»(دعای کمیل) ۲-وهرکس هرچه بخواهد خودسرانه عمل کندو خلاف دستورا ت الهی انجام دهد نمی تواند خداوند متعال را به عجز در آورد « وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّه‏ »(توبه:۲) ۳-بنابراین نمی توان در برابر خداوند متعال گردن فرازی کرد لذا بهتر است برای رهایی و رستگاری به درگاه الهی زانو زد وبه ضعف خویش اعتراف کرد زیرا وقتی انسان به گناهان و غفلت های خویش می نگرد ممکن است نا امید شوداما باید بداند ذات حق تبارک وتعالی رحمت را بر خویش فرض کرد وبخشش گناهان را بر عهده گرفته است فرمود : به بندگانم که بر خویش ستم روا داشته اند بگو از رحمت الهی مأیوس نشوند زیرا خداوند متعال همه گناهان را می بخشد چون او بخشنده ومهربان است « قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيم‏ »(زمر:۵۳) ۴-البته باید توجه نمود زمان به سرعت در گذر است لذا باید قبل از آنکه فرصت از دست برودوعذاب الهی فرا رسد بسوی خداوند شتافت وبه تضرع برخواست وطلب توبه نمود زیرا فرمود قبل از آنکه عذاب الهی نازل شود وکسی نتواند به کمک شمابر خیزد در برابر حق تسلیم شده وانابه کنید « وَ أَنِيبُوا إِلى‏ رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ‏ قَبْلِ‏ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ‏ »(زمر:۴) چنین انسانی که در برابر حق زانو زد و اظهار عجز نمود و از خداوند طلب یاری کرد قطعا خداوند از او دستگیری خواهد کرد و به سر انجام نیک خواهد رسید @jorenab

آب کُر 1-آب یا مطلق است یعنی نه از چیزی گرفته شده ونه با چیزی مخلوط شده است یا مضاف که یا از چیزی گرفته شده است مثل آب هندوانه ویا با چیزی مخلوط شده مثل آب گل آلود . آب مطلق : کُر، قلیل ،جاری ، باران ، چاه 2- آب کُر مقدار آبی است که آگر در ظرفی که درازا وپهنا وگودی آن هریک سه وجب ونیم است بریزند ظرف را پر کند یا 383/906 کیلو گرم بنابراحتیاط واجب 3- اگر عین نجس مانند بول وخون به آب کر برسد چنانچه بواسطه آن بو یا رنگ یا مزه آب تغییر کند آب نجس وگرنه نجس نمی شود 4- اگر چیز نجس را زیر شیری که متصل به کر است بشویند آبی که از آن چیز می ریزد اگر متصل به کر باشد وبواسطه نجاست بو یا رنگ یا مزه آن تغییر نکند پاک است 5- کُر بودن به دو راه اثبات می شود ؛ خود انسان تشخیص دهد ؛ دو مرد عادل خبر دهند @jorenab

ساقیا می ده که لب را ترکنیم باده نوشان جانب دیگر کنیم همچومستان فارغ از عالم شویم ترک نام و ترک مال و سرکنیم @jorenab

#حدیث_منزلت ۱_درجنگ تبوک نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم حضرت علی علیه السلام را جانشین خود در مدینه قرار داد و درنتیجه حضرت علی علیه السلام به جنگ نرفت دشمنان گفتند رابطه بینشان تیره شد وگرنه حضرت علی علیه السلام را همراه خویش به جنگ می برد ۲_پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم ) به امیر المومنین (علیه السلام) فرمودنداینها دروغ می گویند سپس فرمود «انت منی به منزلة هارون من موسی علیهماالسلام الاانه لانبی بعدی» ۳_یعنی هرشانی که حضرت هارون داشت جز پیامبری برای حضرت علی علیه السلام هم ثابت است و اختصاص به مورد خاص ندارد(۱) ۴_قرآن کریم یکی از کارهای حضرت هارون را شراکت در امر حضرت موسی می داند « اشرکه فی امری » ۵_وظیفه نبی اخذ وحی و حفظ وحی و ابلاغ وحی است دو مورد اول امری شخصی و منحصر به پیامبر است با توجه به (اشرکه فی امری) وظیفه ابلاغ را حضرت هارون نیز شریک حضرت موسی (علیه‌السلام) است ۶_اگر امیرالمومنین علیه السلام به منزله هارون باشد پس: در ابلاغ وحی، شریک پیامبر است و کلامش مانند پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم )حجت شرعی است در نتیجه : بعد از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) تنهاحضرت امیرالمومنین (علیه السلام) لازم الاتباع است (۱)صحيح بخارى، غزوه تبوك، ج ۶، ص ۳ بحارالانوار ج۲ص۲۲۶، @jorenab

 امام صادق عليه ‏السلام فرمود:  ما خاندان، صبر و شكيبائيم و شيعيان ما، از ما هم شكيباترند. گفتم: جانم به فدايت، چگونه شيعيان شما از شما شكيباترند؟ فرمود: چون صبر ما بر چيزى است كه مى‏ دانيم. امّا شيعيان ما صبر و شكيبائى مى‏ ورزند بر چيزى كه نمى‏ دانند. نَحْنُ صُبَّرٌ وَ شيعَتُنا اَصْبَرُ مِنّا، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداكَ، كَيْفَ صارَ شيعَتُكُمْ اَصْبَرُ مِنْكُمْ؟ قالَ: لاَِنّا نَصْبِرُ عَلى ما نَعْلَمُ وَ شيعَتُنا يَصْبِرُونَ عَلى مالايَعْلَمُونَ. (بحارالانوار ج 80 ص 71 ) @jorenab

#حدیث_فاروق_اعظم متن حدیث :«یا علی أَنْتَ الْفَارُوقُ‏ الْأَعْظَمُ‏ وَ أَنْتَ الصِّدِّيقُ الْأَكْبَر» ترجمه:ای علی تو جدا کننده بزرگ حق وباطل هستی وتو بزرگترین راستگو می باشی سند : الف _منابع شیعه این روایات در کتب متعدد شیعه مانند عیون اخبار الرضا جلد دوم ص 6 وتقریب المعارف ص 192 والغیبه طوسی ص 150 و مناقب جلد 2 ص 385 آمده است ب_منابع اهل سنت همینطور در کتب اهل سنت نیز این دو تعبیر با اختلاف در متن روایت آمده است مانند المستدرک علی الصحیحین نیشاپوری ج3 ص 121حدیث 4584 وشرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید جلد 13 ص 200 شرح خطبه 238 تاریخ الامم والملوک طبری جلد2 ص 310 و کتب متعدد دیگر نکته : تعبیربه فاروق اعظم برای عمر اولین بار توسط اهل کتاب گفته شده است ابن اثیر در اُسد الغابه می نویسد « قال ابن شهاب بلغنا أن أهل الکتاب کانوا أول من قال لعمر الفاروق وکان المسلمون یأثرون ذلک من قولهم ولم یبلغنا أن رسول الله(ص) ذکر من ذلک شیئا. (اُسدالغابه فی معرفه الصحابه ابن اثیر ج3 ص 648)(وهمینطور در کتاب الطبقات الکبری ابن سعد ج3 ص 270) ابن شهاب می گوید چنین به مارسیده است که اهل کتاب (یهودی ومسیحی) اولین افراد بودند که به عمر فاروق اعظم گفتند ومسلمانان از آنها تبعیت کردند واز طرف رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) چیزی در این باره به ما نرسیده است کیفیت استدلال اگر امیرالمومنین علیه السلام جداکننده بین حق و باطل است و جز راستی سخنی نمی گوید پس هرطرفی حضرت باشد حق نیز همانطرف است و فرمود نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم مرا وصی قرار داد باید پذیرفت @jorenab

#حدیث_امان متن : النُّجُومُ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ فَإِذَا ذَهَبَتِ النُّجُومُ ذَهَبَ أَهْلُ السَّمَاءِ وَ أَهْلُ بَیْتِی أَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ فَإِذَا ذَهَبَ أَهْلُ بَیْتِی ذَهَبَ أَهْلُ الْأَرْضِ ترجمه :ستارگان، مایه ایمنی اهل آسمان‌اند، و هرگاه [از میان] بروند، روزگار اهل آسمان پایان خواهد یافت اهل بیت من نیز مایه ایمنی اهل زمین‌اند،. و هرگاه دوران آنان پایان یابد، روزگار اهل زمین نیز پایان خواهد یافت سند : این روایت در کتب متعدد شیعه آمده است از جمله علل الشرایع مرحوم صدوق جلد 1ص123 وبحارالانوار جلد 23 ص 6 ومناقب ابن شهر اشوب ج4 ص 168 وهمنیطور در کتب متعدد اهل سنت از جمله تاریخ الامم والملوک طبری ج4 ص236 والمستدرک علی الصحیحین نیشاپوری ج3 ص 162 استدلال :اهل بیت علیهم السلام مانند ستارگان مایه هدایت هستند پس اولا هدایت آنها مطلق هست مقید به چیزی نشده است ثانیا مانند ستارگان تا قیامت هدایت اهل بیت ادامه خواهد داشت ثالثا نجات از گمراهی وتباهی تنها در طی مسیری که اهل بیت علیهم السلام ترسیم کرده اند می باشد @jorenab

رهبر انقلاب: پیروزی نهایی و نه چندان دیر با ملت فلسطین خواهد بود @TasnimNews

📩 رهبر انقلاب: ۱۳ آبان ۵۸ ضربه ملت ایران به آمریکا بود ✏️ رهبر انقلاب اسلامی: در میان این سه مناسبتی که در سیزده آبان اتفاق افتاده، در دو مناسبت آمریکاییها ضربه زدند به ملت ایران، در یک مناسبت ملت ایران ضربه زد به آمریکاییها. 🔹 آن دو مناسبتی که ضربه‌ی آمریکا بود به ملت ایران، یکی تبعید امام بود در سیزدهم آبان سال ۴۳، به علت مخالفت او با کاپیتولاسیون. ضربه‌ی دوم کشتار دانش‌آموزان بود. در روزهای اوج حرکت انقلابی ملت ایران پلیس شاه دانش‌آموزان را در همین جلو دانشگاه قتل‌عام کردند. رگبار گرفتند عده‌ای دانش‌آموز را به خاک و خون کشیدند. 🔹 ده ماه بعد از پیروزی انقلاب، سیزده آبان سال ۵۸ بود که دانشجوها رفتند وارد سفارت شدند، سفارت آمریکا و آن سفارت را تسخیر کردند و اسرار و اسناد پنهانی آن سفارت را افشا کردند. آبروی آمریکا رفت. این ضربه‌ی ملت ایران بود به آمریکا. ۱۴۰۲/۰۸/۱۰ @jorenab

#محبت_خداوند_به_بندگان_در_نگاه_اهل_بیت ۱-حجت در لغت یعنی قطع عذر در اصطلاح علم کلام یعنی انسانهایی که وظیفه تطبیق و تفسیر واجرای احکام الهی را بر عهده دارند بگونه ای وظیفه اشان را انجام می دهند که هیچ عذری برای کسی نمی ماند یعنی نسبت به انسانهای مومن و متقی وظیفه هدایت را بر عهده دارند چون این مسیر یک کف دارد که همان انجام واجبات و ترک محرمات اما سقف ان نهایت ندارد چون این راه به خدا منتهی می شود( الی الله تصیر الامور) و خدا نهایت ندارد پس کسی بخواهد این راه را تا هرجا ممکن است برود باید کسی باشد تا راه را نشان دهد لذا می فرماید (فلله حجه بالغه ) زیرا بیان حجت الهی این نیست که بروید بلکه می فرماید بیائید قرآن می فرماید بیاید تا انچه پروردگار برشما حرام کرد را برشما تلاوت کنم قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ ( انعام ۱۵۱) لذا امیر المومنین علیه السلام می فرماید وقتی جنگ سخت میشد به رسول خدا پناه می بردیم وکسی از ما مانند حضرت به دشمن نزدیکتر نبود كُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ اتَّقَيْنَا بِرَسُولِ اللَّه صلى الله عليه و آله، فَلَمْ يَكُنْ أَحَدٌ مِنَّا أَقْرَبَ إِلَى الْعَدُوِّ مِنْهُ. (نهج البلاغه غریب کلامه ش۹) کسی می گوید بیایید باید خودش این راه را رفته باشد ۲-حتی به انهاکه از راه به بیراهه رفتند ابتدا عظمت خداوند متعال و محبت الهی به بنده را یاد اور می شوند « وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يَحْلُمُ عَنِّي حَتَّى كَأَنِّي لَا ذَنْبَ لِي‏» ستایش خداوندی را سزاست که چنان به من حلم می ورزد که گویا گناهی مرتکب نشدم و به چنین انسانهای می اموزند که خداوند متعال با بنده گناه کار مدارا می کند تا او برگردد ودر روایات آمده است اگر کسی در بیابانی گرفتار شود وتمام توشه خودرا که آب وغذا در آن است گم کند بعد از آنکه از پیدا کردن آن ناامید شد سر به زمین می گذارد تا بخوابد چون نمیداند چه کند کسی میاید وتوشه اش را به او می دهد ومی گوید این مال شما ست اومی گوید بله برای من هست چنین انسانی چقدر خوشحال می شود خداوند متعال از بازگشت بنده اش بیشتر از چنین فردی خوشحال می گردد «عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ الْحَذَّاءِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع أَلَا إِنَّ اللَّهَ أَفْرَحُ بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ حِينَ يَتُوبُ مِنْ رَجُلٍ ضَلَّتْ رَاحِلَتُهُ فِي أَرْضٍ قَفْرٍ وَ عَلَيْهَا طَعَامُهُ وَ شَرَابُهُ فَبَيْنَمَا هُوَ كَذَلِكَ لَا يَدْرِي مَا يَصْنَعُ وَ لَا أَيْنَ يَتَوَجَّهُ حَتَّى وَضَعَ رَأْسَهُ لِيَنَامَ فَأَتَاهُ آتٍ فَقَالَ لَهُ هَلْ لَكَ فِي رَاحِلَتِكَ قَالَ نَعَمْ قَالَ هُوَ ذِه‏ فَاقْبِضْهَا فَقَامَ إِلَيْهَا فَقَبَضَهَا فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ اللَّهُ أَفْرَحُ بِتَوْبَةِ عَبْدِهِ حِينَ يَتُوبُ مِنْ ذَلِكَ الرَّجُلِ حِينَ وَجَدَ رَاحِلَتَه‏» (بحارالانوار ج 6 ص 39 ) ۳-بعداز آنکه اورا با خدا آشتی دادند چگونه حرف زدن را به می اموزند اینکه به خدا بگو اگر قرار باشد فقط به نیکو کاران محبت کنی پس گنه کاران کجا بروند وَانْ کُنْتَ لا تُکْرِمُ الَّا اهْلَ الْوَفآءِ بِکَ، فَبِمَنْ یَسْتَغیثُ الْمُسْیئُونَ، (دعای ابوحمزه) حتی ازین بالاتر فرمودند با خداوند اینگونه حرف بزنید اگر مرا بخاطر گناهم مواخده کنی ماهم می گوییم پس این لطف و معفرت و بخشش را به چه کسی عطا می کنی الهی انْ اخَذْتَنی بِجُرْمی اخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ، وَانْ اخَذْتَنی بِذُنُوبی اخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ (مناجات شعبانیه ۴-دونکته: اول ایا این گونه با خدا حرف زدن باعث جری شدن انسان نمی شود جواب ان است کسی می تواند چنین با خدا سخن بگوید که عامدانه و عالمانه و برای سبک شمردن دستورات الهی خلاف فرمانش رفتار نکرده باشد یعنی به معنای واقعی اشتباه کرده باشد دوم وقتی اهل بیت به ما می آموزند با خدا اینگونه سخن بگویید بدون شک خودشان اینگونه اند یعنی هرکس به آنها رو کند دست خالی بر نمی گردد ۵-بنابراین کسی در مکتب اهل بیت علیهم السلام پرورش پیدا کند می آموزد که حلم الهی نه ازین جهت است که– العیاذ بالله – نمی تواند کاری بکند ونه از باب این است که بنده را به حال خویش رها کرده است ونه ازین جهت است که بنده را در انجام گناه جری کند بلکه برای آن است که بنده حیا نموده وبسوی خالق خویش بر گردد. زیرا انسان با انجام گناه عذاب نمی شود بلکه زمانی عذاب میشود که گناه در او رسوخ کند وملکه شود زیرا عذاب در حقیقت تمثل وباطن همان گناه است پس کسی توبه کند وگناه استمرار نداشته باشد مورد رحمت الهی قرار می گیرد واگر ادامه داد واستمرار یافت چنین انسانی گنهکار نامیده میشود واثر گناه را در خویش می یابد @jorenab

🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۗ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ ۖ وَلَا یَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ 🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀🍀 @jorenab

عَجِبتُ لِلمُتَکَبِّرِ الَّذى کانَ بِالامسِ نُطفَهً وَیَکونُ غَدا جیفَهً در شگفتم از شخص متکبّر، که دیروز نطفه اى بوده و فردا لاشه اى است.     (نهج البلاغه حکمت ۱۲۶) میگویم : یکی از رذائل اخلاقی تکبراست که انسان را نابود می کند و برای رهایی ازاین حالت باید بیاندیشد که ۱_ ابتدا نطفه گندیده ای بوده ۲_درآخر به لاشه متعفن تبدیل خواهد شد ۳_هرچه باغرور راه برود پای خودش را باتکبر محکم به زمین بکوبد نمی تواند زمین را بشکافد ۴_هرچه هم سرش را بالا بگیرد و گردن فرازی کند سرش را نمی تواند به کوه های سر به فلک کشیده برساند إِنَّكَ لَن تَخْرِقَ الْأَرْضَ وَلَن تَبْلُغَ الْجِبَالَ طُولًا (اسرا:۳۷) ۵_انسان باید بداند تنها درصورت خضوع وتواضع می تواند به جایی برسد همانطور که زمین هموار آب را جذب می کند و سرسبز میشود افتادگی آموز اگر طالب فیضی هرگزنخورد آب زمینی که بلنداست @jorenab

#حدیث_یوم_الدار_در_منابع_شیعه حدیث یوم الدار با عبارات مختلف ذکرشده است وقتی آیه شریفه.  214 و 215 سوره شعرا مى خوانیم: ( وَ اَنْذِرْ عَشیرَتَکَ الاَقرَبینَ وَ اخْفِضْ جَناحَکَ لِمَن اتَّبَعَکَ مِنَ المُؤمُنینَ ): «نخست خویشاوندان نزدیکت را انذار کن و پر و بال(عطوفت) خود را براى مؤمنانى که از تو پیروى مى کنند فرود آر نازل شد  رسول اكرم( صلی الله علیه وآله وسلم )به علی(علیه السلام) فرمود غذایی ترتیب بده و بنی هاشم و بنی عبد المطّلب را دعوت كن. علی (علیه السلام) هم غذایی از گوشت درست كرد و مقداری شیر نیز تهیه كرد كه آنها بعد از غذا خوردند . پیغمبر اكرم فرمود من پیغمبر خدا هستم و از جانب خدا مبعوث شدم. و مأمورم كه ابتدا شما را دعوت كنم و اگر سخن مرا بپذیرید سعادت دنیا و آخرت نصیب شما خواهد شد.  ابو لهب كه عموی پیغمبر بود تا این جمله را شنید عصبانی و ناراحت شد و گفت تو ما را دعوت كردی برای اینكه چنین مزخرفی را به ما بگویی؟  جار و جنجال راه انداخت و جلسه را بهم زد. پیغمبر اكرم برای بار دوم به علی (علیه السلام) دستور تشكیل جلسه را داد. خود امیر المؤمنین كه راوی هم هست می فرماید كه اینها حدود چهل نفر بودند یا یكی كم یا یكی زیاد. در دفعه ی دوم پیغمبر اكرم به آنها فرمود هر كسی از شما كه اول دعوت مرا بپذیرد، وصیّ، وزیر و جانشین من خواهد بود. غیر از علی (ع) احدی جواب مثبت نداد و هر چند بار كه پیغمبر اعلام كرد، علی (ع) از جا بلند شد. در آخر پیغمبر فرمود بعد از من تو وصیّ و وزیر و خلیفه من خواهی بود (بحارالانوار ج۱۸ص۴۴) 💧#حدیث_یوم_الدار_در_منابع_اهل_سنت نیز با عبارات مختلف آمده است. ازجمله ابن تیمیه نقل میکند که بعداز جمع کردن بستگان حضرت فرمود من شمارا به دوتا کلمه بظاهر راحت اما مهم دعوت میکنم یکی شهادت به وحدانیت خداوند و دیگری شهادت به رسالت خودم هرکس دعوت مرا بپذیرد برادر وزیر و جانشین من خواهد بود که حضرت علی علیه السلام پاسخ داد که حضرت فرمود یا علی تو وزیر جانشین و وصی من هستی و أنا أدعوكم إلى كلمتين خفيفتين على اللسان ثقيلتين فی الميزان: شهادة أن لا إله إلّا اللَّه، و أنّی رسول اللَّه. فمن يُجيبنی إلى هذا الأمر و يوازرنی يكن أخی و وزيری و وصيّی و وارثی و خليفتی من بعدی. فقام علی فقال: أنا يا رسول اللَّه. فقال: اجلس فأنت أخی و وزيری و وصيّی و وارثی و خليفتی من بعدی (منهاج السنه، ابن تیمیه، ج7، ص162-164) @jorenab

امام رضا علیه السلام : كمال دين : ۱- در پذیرش ولايت ما ۲-و بيزارى جستن از دشمن ماست. كَمالُ الدّينِ وَلايَتُنا وَ البَراءَةُ مِن عَدُوِّنا؛ مستطرفات السرائر: ج۳، ص۱۴۹ @jorenab

 #با_صادقین_باشید ۲-«يا أَ يُّها الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصّادِقِينَ»(توبه:۱۱۹)   اى كسانى كه به آيين اسلام ايمان آورده‌ايد! از مخالفت با احكام الهى بپرهيزيد و با صادقين همراه و هماهنگ شويد  ۲-ازین آیه شریفه بر عصمت اهل بیت علیهم السلام. استدلال شده است. زیرا تبعیت از صادقین مطلق آمده است لازمه اش آن است که اولادر گفتار و رفتارصادق باشند و این صدق دائمی باشد نه نسبی تا همراهی همیشگی درست باشد ثانیا همراهی باید دائمی باشد واگر در زمانی باشد و زمان دیگر نباشد تخلف صورت می گیرد بدون شک چنین ا فرادی که همیشه در قول و عمل صادق هستند معصوم خواهند بود ثالثا باتوجه به اینکه جز اهل بیت علیهم السلام کسی معصوم نیست پس باید همیشه از آنان پیروی نمود ۳-مرحوم علامه حلی می فرماید: خدای سبحان از مؤمنین خواسته است که با صادقین باشند . یعنی ملازم آنها باشند وقتی می توانیم همراه صادقین باشیم که علم داشته باشیم در اعتقاد ، گفتار و رفتار صادق اند . وچنبن علمی درصورت علم به این است که آنان معصوم باشند . قوله تعالی: (یا أیها الذین آمنوا اتقوا الله وکونوا مع الصادقین) أمر تعالی بالکون مع الصادقین أی المعلوم منهم الصدق ولا یتحقق ذلک إلا فی حق المعصوم، إذ غیره لا یعلم صدقه ولا معصوم غیر علی علیه السلام بالاجماع. کشف المراد ص۵۰۳ ۴-حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) در احتجاج خود در میان جمعی از مهاجرین و انصار در زمان خلافت عثمان بن عفان فرمود: شما را به خداوند قسم می دهم، آیا می دانید هنگامی که خداوند آیه «یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و کونوا مع الصادقین» را نازل فرمود، سلمان گفت: ای رسول خدا! آیا منظور از آن عام است یا خاص؟ حضرت پیامبر(ص) فرمود: مأمور به این دستور همه مؤمنان هستند و اما عنوان«صادقین» مخصوص برادرم علی(ع) و اوصیای بعد از او تا روز قیامت است؟ (هنگامی که امام علی(ع) این سؤال را نمود، حاضران) گفتند: آری این سخن را از پیامبر(ص) شنیدیم.» قال امیرالمؤمنین(ع): أسألکم باللّٰه أ تعلمون أنّه لمّا نزلت هذه الآیة قال سلمان یا رسول اللّٰه عامّة هذه الآیة أم خاصّة فقال أمّا المأمورون فعامّة المؤمنین أمروا بذلک و أمّا الصّادقون فخاصّة لأخی و أوصیائی من بعده إلیٰ یوم القیامة قالوا اللّهمّ نعم. (تفسیر الصافی ج2 ص388) @jorenab

خودت دستانت را بگیر! برخیز و حرکت را نشان جهان مقابلت بده که بی‌تردید خدایت همراهیت می‌کند. گام‌هایت را آرام اما پر استحکام بردار،کاری را انجام بده که پشیمانی گریبانت را نگیرد.به برد و باخت مسیر رو به رویت فکر نکن. فقط حسرت نخور،حسرت چیزی که توانایی انجامش،توانایی نگه‌داری‌اش و توانایی بدست آوردنش را داری. مهمتر از آن،بخند،تو توانایی لبخند زدن را داری،تو توانایی لبخند هدیه کردن را داری پس به کارش ببند.این را بدان که انسان های این دنیا گاه تنها به لبخندی از طرف یک غریبه یا آشنا نیاز دارند تا راهشان را ادامه بدهند،تا درست حرکت کنند،تا روی غلتک بیافتند. درست مانند خود تو! اعتراف کن آن روزهایی که لبخندی دریافت می‌کنی،خورشید درخشان‌تر است،آسمان آبی‌تر است،ابر نرم‌تر است و در یک جمله جهان رنگارنگ‌تر از همیشه است. می‌توانم این را حس کنم که مفهوم جملاتم را درک می‌کنی،همینطور دردها و ترک‌هایت را می‌بینم؛تو به خوبی از پس مشکلات بر آمده‌ای،تو انجامش دادی،تو در حرکت هستی و توقفت دلیل دارد. اگر تا پایان امروز کسی این موضوع را یادآوری نکرد،بگذار من اولین نفر باشم که می‌گویم:"تو بهترین شکل خودت هستی.لبخندی بزن برای خودت!" م.رحیمیان @jorenab

#راسخون_در_علم أَيْنَ الَّذِينَ زَعَمُوا أَنَّهُمُ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ دُونَنَا، كَذِباً وَ بَغْياً عَلَيْنَا، أَنْ رَفَعَنَا اللَّهُ وَ وَضَعَهُمْ، وَ أَعْطَانَا وَ حَرَمَهُمْ، وَ أَدْخَلَنَا وَ أَخْرَجَهُمْ. بِنَا يُسْتَعْطَى الْهُدَى، وَ يُسْتَجْلَى الْعَمَى إِنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ قُرَيْشٍ غُرِسُوا فِي هذَا الْبَطْنِ مِنْ هَاشِمٍ؛ لَاتَصْلُحُ عَلَى سِوَاهُمْ، وَ لَاتَصْلُحُ الْوُلَاةُ مِنْ غَيْرِهِمْ. (نهج البلاعه خطبه ۱۴۴) ۱-کلمه (راسخون)دوبار در قران کریم امده است آیه ۱۶۲ سوره نساء و دیگری در آیه ۷ سوره آل‌عمران در سوره مبارکه نسا ویژگی راسخون در علم را کسی می داند که به آنچه بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و پیش از حضرت نازل شده ایمان دارند ودر سوره مبارکه آل عمران می فرماید خداوند به تاویلات آیات اگاهی دارد و راسخون در علم بخاطر ثبات علمی که دارند در مقابل محکم و متشابه متزلزل نمی شوند و همه را از طرف خداوند متعال می دانند یعنی دلهایشان دچار انحراف و تزلزل نمی نمی شود (ر.ک.المیزان ج۳ص۲۷) ۲-از نظر تعیین مصداق برای راسخون در علم روایات متعددی وجود دارد که مراد اهل بیت عصمت و طهارت هستند از جمله همین بیان نورانی حضرت است که ابتدا می فرماید هرکس گمان کند غیر از ما از راسخون در علم است دروغ می گوید و به حق ما تجاوز کردند أَيْنَ الَّذِينَ زَعَمُوا أَنَّهُمُ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ دُونَنَا، كَذِباً وَ بَغْياً عَلَيْنَا ۳-سپس حضرت به خصوصیات راسخون در علم اشاره می کند الف- خداوند ما را برترى داد و آنها را پايين آورد، به ما عطا کرد و آنها را محروم ساخت، و ما را (در لطف و محبت خويش) داخل نمود و آنها را خارج ساخت أَنْ رَفَعَنَا اللهُ وَ وَضَعَهُمْ، وَأَعْطَانَا وَحَرَمَهُمْ، وَأَدْخَلَنَا وَأَخْرَجَهُمْ ب- : «مردم به وسيله ما هدايت مى يابند و از نور وجودِ ما، نابينايان، روشنى مى جويند». (بِنَا يُسْتَعْطَى الْهُدَى، وَيُسْتَجْلَى الْعَمَى). ج-يقين امامان از قريش هستند و درخت وجودشان در سرزمين اين نسل از «هاشم» غرس شده است، اين مقام در خور ديگران نيست و زمامدارانِ غير از آنها، شايستگى ولايت و امامت را ندارند». إِنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ قُرَيْش غُرِسُوا فِي هذَا الْبَطْنِ مِنْ هَاشِم; لاَ تَصْلُحُ عَلَى سِوَاهُمْ، وَلاَ تَصْلُحُ الْوُلاَةُ مِنْ غَيْرِهُمْ نکته: در روایات متعددی که در منابع اهل سنت هم آمده است اوصیا دوازده نفرند که همه از قریش هستند به عنوان نمونه بخاری در صحیح خویش اورده است جابر» گفت : از پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) شنيدم که بعد از من دوازده امير خواهد بود سپس سخنى فرمود : که آن را نشنيدم، پدرم گفت : حضرت فرمود : همه آنها از قريشند يَکُونُ إثْنَى عَشَرَ أَمِيراً فَقَالَ کَلِمَة لَمْ أَسْمَعْها فَقَالَ أَبِي انَّهُ قالَ کُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْش (صحيح بخارى، ج 3 ص 101 ) @jorenab

#قاعده_لطف 🍀یکی از دلائل بر ضرورت وجود امام قاعده لطف است  1- در لغت به معنای نرمی در کار و رفق می‌آید (مدارا )  2- در اصطلاح یعنی کاری که از سوی خداوند موجب می شود بنده از گناه دور شود  و به طاعت نزدیک شود به گونه ای که به مرحله اجبار نرسد یعنی این لطف الهی بگونه ای نیست که اختیار را از مکلف سلب کند واو چاره ای جز انجام فرامین الهی نداشته باشد بزرگان علم کلام برای اثبات وجود امام به قاعده لطف تمسک کردند   🍀کیفیت استدلال: مرحوم علامه حلی قاعده لطف را اینگونه بیان میکند هنگامی که تکلیف کننده بداند که اطاعت کردن مکلف در گرو لطف است، اگر بدون لطف بر اوتکلیف بکند، غرضِ خود را نقض کرده است. مانند آن که شخصی دیگری را به مهمانی دعوت می‌کند و می‌داند تنها در صورت بجا آوردن آدابی خاص دعوت را می‌پذیرد، حال اگر این آداب را به جا نیاورد، غرض خود را نقض کرده است؛ بنابراین وجوب لطف مستلزم تحصیل غرض است بنابراین الف. خداوند اگر بداند اطاعت مکلف در گرو  لطف است اگر لطف نکند نقض غرض است ب.لطف برای تحصیل غرض لازم است. ج. وجود امام برای اطاعت لازم است د.پس خداوند باید افرادی را برای امامت انتخاب نماید. 🍀الدلیل علی وجوبه أنه یحصل غرض المکلف فیکون واجبا و إلا لزم نقض الغرض بیان الملازمة أن المکلف إذا علم أن المکلف لا یطیع إلا باللطف فلو کلفه من دونه کان ناقضا لغرضه کمن دعا غیره إلی طعام و هو یعلم أنه لا یجیبه إلا إذا فعل معه نوعا من التأدب فإذا لم یفعل الداعی ذلک النوع من التأدب کان ناقضا لغرضه فوجوب اللطف یستلزم تحصیل الغرض. (کشف المرادص۳۲۵) خلاصه: اطاعت بدون لطف نقض غرض است. 🍀آیاتی که دلالت بر قاعده لطف می کند  لولا فضل الله علیکم ورحمته لا تبعتم الشیطان الا قلیلا و اگر فضل خدا و رحمت او بر شما نبود، مسلماً جز شمار اندکی، از شیطان پیروی می‌کردیدنساء–۸۳ وَ لَوْلَا فَضْلُ اللَّـهِ عَلَیکمْ وَ رَحْمَتُهُ مَا زَکیٰ مِنکم مِّنْ أَحَدٍ أَبَدًا وَلَـٰکنَّ اللَّـهَ یزَکی مَن یشَاءُ ۗ وَاللَّـهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ و اگر فضل خدا و رحمتش بر شما نبود، هرگز هیچ کس از شما پاک نمی‌شد، ولی این  خداست که هر کس را بخواهد پاک می‌گرداند و خداست که  شنوای داناست. نور–۲۱ 🍀فرق فضل و رحمت رحمت به آندسته از نعمت‌هایی اطلاق میشود که خداوند بر بندگان عرضه میکند خواه استحقاق آنرا داشته باشند یا نداشته باشند اما فضل به آندسته از نعمت‌هایی اطلاق میشود که استحقاق آنرا ندارند این دسته از آیات بیانگر این است که اگر لطف الهی نباشد امکان هدایت بندگان نیست پس خداوند برای هدایت بندگان علاوه بر فرستادن کتاب و نبی، امامانی را میفرستد. @jorenab

الهی لَئِنْ اخْطَاْتُ جَهْلًا فَطالَما رَجَوْتُکَ حَتّی قیلَ ما هُوَ یَجْزَعُ (مناجات امیرالمومنین علیه السلام) ای معبود من، اگر از روی نادانی خطا کرده‌ام ولی از دیرباز به تو امید بسته‌ام به گونه ای که درباره من گفته شد که بی خیال است @jorenab

✅سوال چرا مراد از (مُحْضَرُونَ)در آیه شریفه ۳۲یس را به قیامت معنا می کنند آیا نمی تواند مراد بطور کلی باشد و شامل دنیا و قیامت شود ✅پاسخ. از آیه ۳۱لحن آیات نشان می دهد مربوط به قیامت است آیا ندیدند چه قدر از اقوام پیش از آنان را (بخاطر گناهانشان) هلاک کردیم که آنها هرگز به سوی ایشان باز نمی گردند (و زنده نمی شوند)؟! أَلَمْ یَرَوْا کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَیْهِمْ لَا یَرْجِعُونَ (۳۱) لذا با توجه به آیه قبل واز ایات ۲۹به بعد سیاق آیه نشان می دهد مربوط به بحث قیامت است واین آیه شریفه را نیز باید درین سیاق معنا نمود لذا همه مفسران اعم از شیعه و سنی مراد از مُحْضَرُونَ را قیامت گرفتند زیرا در آنجا کسانی که قبلاً هلاک شدند و کسانی که مورد خطاب هستند همه درمحضر خداوند حاضر خواهند شد ✅مرحوم علامه درباره این آیه شریفه می نویسد إِنْ کُلٌّ لَمَّا جَمِیعٌ لَدَیْنا مُحْضَرُونَ" لفظ" ان" در اینجا حرف نفی است. و کلمه" کل" مبتدا و تنوینش عوض از مضاف الیه است. و کلمه" لما" به معنای" الا" است. و کلمه" جمیع" به معنای مجموع است. و" لدینا" ظرفی است متعلق به همان مجموع. و کلمه" محضرون" خبری است بعد از خبر، که همان جمیع باشد. بعضی [۱] هم احتمال داده اند صفت جمیع باشد. به هر حال معنا این است که: " بدون استثناء همه شان دسته جمعی در روز قیامت برای حساب و جزا نزد ما حاضر خواهند شد. بنا بر این آیه شریفه در معنای آیه" ذلِکَ یَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِکَ یَوْمٌ مَشْهُودٌ" [۲] می‌باشد. ---------- [۱]: تفسیر فخر رازی، ج ۲۶، ص ۶۵. [۲]: آن روز، روزی است که مردم در آن جمع خواهند شد. و آن روزی است مشهود. سوره هود، آیه ۱۰۳. (ترجمه المیزان ج۱۷ص۱۱۷) @jorenab