#با_امیر_مومنان_بیست_و_چهار « امیر » : از ریشه أمر (مهموز ) است بمعنای منصوب برای امر و سرپرستی درروایتی وارد شده است علت نامیدن حضرت به این نام برای این است که مردم علم را از آن حضرت اخذ می کنند « لانه یمیرهم العلم »(زیرا آن حضرت آنها را تغذیه علمی میکند.) در این صورت اجوف از « مار ، یمیر »خواهد بود. مرحوم مجلسی ( رحمه الله ) می نویسد: امراء دنیا امیر نامیده می شوند برای آنکه متکفل غذای خلق و آنچه در زندگی نیازدارند می شوند؛ اما امارت امیرالمؤمنین ( علیه السلام ) برای امربزرگتری است چون مردم را به آنچه موجب قوت روحانی و حیات ابدی می شود تغذیه میکند ؛گرچه با سایر امراء درتغذیه جسمانی نیز مشترک است . آنگاه می فرماید؛ این ظاهرترین وجه است. (بحارالانوارج۳۷ص۳۹۳) و اگر مراد از« امیرا لمؤمنین» توجه به معنای آن باشد،یعنی کسی که از نظر علمی دیگران را تغذیه علمی می کند روایات متعددی دلالت بر این مطلب دارداز جمله آن روایتی است که و قتی از امام باقر ( علیه السلام ) سوال می شود چرا به حضرت علی ، امیر ا لمؤمنین گفته می شود؟ فرمود: زیرا مردم از او تغذیه علمی میکنند و غیر از او کسی نیست که از او تغذیه علمی شود . « عَنِ الثُّمَالِيِّ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَر مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرَ ع يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِمَ سُمِّيَ عَلِيٌّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ هُوَ اسْمٌ مَا سُمِّيَ بِهِ أَحَدٌ قَبْلَهُ وَ لَا يَحِلُّ لِأَحَدٍ بَعْدَهُ قَالَ لِأَنَّهُ مِيرَةُ الْعِلْمِ يُمْتَارُ مِنْهُ وَ لَا يُمْتَارُ مِنْ أَحَدٍ غَيْرِه‏» (بحارالانوارج۳۷ص۲۹۴) https://eitaa.com/jorenab

#امام_جواد امام جواد علیه السلام در ۱۰ رجب المرجب و به روایتى در ۱۹ رمضان المبارک سال ۱۹۵ هجری قمری در مدینه منوره به دنیا آمد پدر بزرگوارشان حضرت امام علی ابن موسی الرضا (علیه آلاف تحیه و الثناء) و مادر گرامیشان بانویى پرهیزکار به نام سبیکه میباشد که امام رضا (ع) وى را خیزران نامید. سبیکه از اهالى نوبه در سرزمین مصر و از خاندان قبطیه همسر رسول خدا (ص) بود). ( آن حضرت آخر ماه ذی القعده سال ۲۲۰ هجری قمری در سن ۲۵ سالگی به شهادت رسید، مرقد شریف آن حضرت (ع) در کاظمین در جوار مرقد مطهر جد بزرگوارشان حضرت امام موسی کاظم (ع) قرار دارد در هشت سالگی به امامت رسید ودوران امامت حضرت جوادالائمه (ع) یعنی مدت 17سال با حکومت مأمون و معتصم خلفای جنایتکار عباسی، همزمان بود مأمون در سال 204هجری بعداز شهادت امام رضا علیه السلام به بغداد بازگشت و چون می‌دانست بعداز آن حضرت امام جواد علیه السلام امامت را بعهده دارد او را به بغداد آورد و دخترش ام فضل را به عقدش در آورد تا بدین شکل بر شیعیان کنترل داشته باشد اما حضرت تمایلی به بودن در دربار نداشت لذا برای سفر حج به مدینه بازگشت و تا پایان خلافت مأمون در مدینه ماند بعداز مرگ مأمون معتصم برادر ناتنی مأمون درسال 218بخلافت رسید و حضرت را به بغداد فرا خواند و سرانجام درحالی که 25سال از عمر شریفش گذشته بود بوسیله زهر توسط همسرش ام فضل مسموم و به شهادت رسید https://eitaa.com/jorenab

#مهمترین_نکات_دوران_امام_جواد_علیه_السلام 1-کم سن بودن امام باعث حیرت گروهی شد بگونه ای که بدنبال امامت کسان دیگر رفتند وامام در مورد این شبهه با ذکر دلایل محکم امامت خود را اثبات می‌فرمود شاید بتوان گفت وجود کمی سن امام علیه السلام خود گواه روشنی بر این نکته است امامت با معیارهای مادی بشری قابل ارزیابی نیست بلکه این امری الهی است و خداوند. خودش آگاه است امامت را در چه کسانی قرار دهد زیرا حضرت با وجود کمی سن به سوالات متعدد شیعه وغیر شیعه. پاسخ می‌گفت وکسی نمی توانست آن حضرت را مغلوب نماید و همین امر موجب شادمانی شیعیان حقیقی و حیرت دیگران را به همراه داشت واینکه دشمنان در سن جوانی آن حضرت را به شهادت رساندند نشانه عمق اثر گذاری آن حضرت بوده است 2-وجود گروه های انحرافی متعدد موجب می‌شد تاحضرت بشدت با آنها مبارزه کند. و مناظرات متعددی با آنها داشته باشد این مناظرات از یک طرف علم شگفت آور امام را نشان میدهد و اینکه چنین علومی آموختنی نیست واز طرف دیگر حقانیت شیعه را به خوبی اثبات میکند واز سوی سوم. راه درست را تبیین و آشکار می سازد 3-بخاطر پراکندگی شیعیان حضرت سعی میکرد با داشتن وکلا با آنها ارتباط برقرار کند و این شبکه وکلا که حضرت بوجود آورد موجب شد تا بعدها امام حسن عسکری علیه السلام و همینطور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف از آن بهره ببرد 4-تربیت شاگردان متعددی که مرحوم شیخ طوسی حدود 113نفررا ذکر میکند که از جمله آنها احمد بزنطی است که همه اورا به فقاهت و عظمت قبول دارند تا جایی که جز افرادی است که اجماع فقهای شیعه بر پذیرش روایاتی است که توسط او نقل شده است واز جمله شاگردان آن حضرت زکریا بن آدم علی بن مهزیار و... می باشند https://eitaa.com/jorenab

شهادت جواد الائمه علیه السلام تسلیت باد https://eitaa.com/jorenab

#با_امیر_مومنان_بیست_و_پنج از خلیل عالم نحو و فقه اللغه عرب و واضع علم عروض عرب سوال شد که به چه دلیل علی علیه السلام امام همگان است؟ خلیل پاسخ داد:به علت احتیاج همه مردم به آن حضرت و بی نیازی آن حضرت از دیگران :( احتیاج الکل الیه و غناه عن الکل؛ ) (سفینه البحار،شیخ عباس قمی، ج ۲، ص ۷۲۱.) https://eitaa.com/jorenab

#تلنگر_یازده فرق مرداب و رود با آنکه هردو دارای آب هستند این است مرداب راکد است لذا لجن می گیرد آبش متعفن می شود اما رود عبور میکند همیشه زلال است انسان خودش تصمیم می گیرد مانند روددر گذشته در غم واندوه در درد و رنج بماند و متعفن شود یا بگذرد و زلال بماند انسانهای بزرگ چون گذشت می کنند صفت الهی می گیرند و به دریای رحمت حق می پیوندند قطره چون واصل به دریا می شود دریا شود https://eitaa.com/jorenab

#نماز_دهه_اول_ذی_الحجه امام صادق علیه السلام می‌فرماید: پدرم حضرت امام باقر علیه السلام به من فرمود: پسرم! در دهه نخست از ماه ذی الحجّه، هر شب میان نماز مغرب و عشا این دو رکعت نماز را ترک مکن: در هر رکعت سوره حمد و سوره قل هو اللَّه را می‌خوانی، پس از آن این آیه (آیه ۱۴۲ سوره اعراف) را می‌خوانی: وَ واعَدْنا مُوسی ثَلاثینَ لَیْلَةً، وَ أَتْمَمْناها بَعَشْرٍ، فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَةً، وَ قالَ مُوسی لِأَخیهِ هارُونَ اخْلُفْنی فی قَوْمی وَ أَصْلِحْ وَلا تَتَّبِعْ سَبیلَ الْمُفْسِدینَ. (مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی ) https://eitaa.com/jorenab

#دعا کلمه «دُعَاءِ» درلغت به معنای درخواست کردن ورغبت آنچه از خیر نزد الله است می‌باشد[1]و معنای در خواست کردن از خداوند سه وجه است: 1.    به معنای توحید و ثنای خداوند مانند «ربَّنا لَکَ الحَمد» 2.     درخواست عفو و بخشش از خداوند مانند «اللهُمَّ اغفرلَنا» 3.     در خواست مسائل مادی مانند «اللهُمَ ارزُقنی مَالاً»[2] دعا یعنی؛ کسی که در مرتبه پایین است از کسی که در مرتبه بالاتری است در خواستی کند. به عبارت دیگر انسان که مخلوق خداوند است از خداوند قادر متعال درخواست کند. قرآن کریم کسانی را که دعا نمی‌کنند مستکبر می‌داند و می‌فرماید: کسی که از عبادت من- باتوجه به اینکه جمله قبلش در مورد دعاست- سرپیچی کند و استکبار بورزد با خواری وارد جهنم خواهد شد «إِنَّ الَّذِینَ یسْتَکبِرُونَ عَنْ عِبادَتِی سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرِین»[3] امام سجاد (علیه السلام) می‌فرماید: دعایت را عبادت نامیدی و ترکش را استکبار خواندی و بر ترکش وعده دخول در آتش با خواری دادی «فَسَمَّیتَ دُعَاءَک عِبَادَةً، وَ تَرْکهُ اسْتِکبَاراً، وَ تَوَعَّدْتَ عَلَی تَرْکهِ دُخُولَ جَهَنَّمَ دَاخِرِین».[4] و مرحوم سید علی خان کبیر در ریاض السالکین می‌فرماید: علت آن­که دعا عبادت نامیده شد برای آن است که عبادت نهایت تذلل در برابر حق است و دعا بالاترین نوع تذلل است و علت آن­که ترکش استکبار نامیده شد آن است که استکبار از دعا به معنای عدم نیاز به خداوند و اظهار چیزی است که در وی وجود ندارد؛ یعنی بی­نیازی از حق و این استکباری است که مذموم است.[5] . المصباح المنیر، ص 194.[1] . لسان العرب، ج 14، ص 257.[2] . غافر: 60[3] . صحیفه سجادیه، دعای 45 (دعای وداع  ماه رمضان)[4] . ریاض السالکین فی شرح ز صحیفةسید الساجدین، ج 6، ص 147.[5] https://eitaa.com/jorenab

#با_امیر_مومنان_بیست_و_شش سلام حضرت حیدر من اینجام دمِ در,گرفتاری فراوان منم بی کس وتنها ،به غیرتو نباشد مرا هیچ پناهی تو ای شاه غریبان نگاهی براین ماتح مسکین دگر نیست توانی مگر حیدروصفدرتو بگیری دو دستم که فتادم بخدا از غم ورنجوری ودرد و عطش وآه امیدِمنِ تنها توئی آیت عُظمی تو ای ساقی کوثر نظر بر دل«ماتح» ندارد بخدا غیر تو یاور https://eitaa.com/jorenab

#تلنگر_دوازده کدبانویی خواست مربای البالو درست کند یکساعتی نشست دانه های البالو را در اورد و انرا در ون شکر ریخت تا کمی بماند و روی گاز بگذارد بعداز مدتی سراغش رفت گاز را روشن کرد وقتی دیگ را روی گاز گذاشت یک قاشق گرفت تا بچشد ببیند شکرش اندازه است یا نه با کمال ناباوری دید شور است تعجب کرد بعداز مدتی فکر کردن و این طرف واون طرف یادش امد یک بسته تبرکی به او داده بودند خیال کرد شکر است اما نمک بود دیگر نمیشد کاری کرد چون شکر و نمک قاطی شده بود خندیدم گفتم تمام زحماتت هدر رفت بعداز کلی فکر کردن گاز روشن کرد گفتم چکار می کنید گفت میخوام لواشک درست کنم اتفاقا لواشک خوشمزه ای هم شد یاد این آیه شریفه افتادم خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَیِّئًا عَسَی اللَّهُ أَن یَتُوبَ عَلَیْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ ( توبه۱۰۲) می فرماید عده ای هستند کار خوب و بد را به هم آمیخته اند. بعد توبه میکنند به خدا امیدوار هستند و خداوند هم توبه آنها را می پذیرد. برای اینکه خداوند آمرزنده و مهربان است. پس وقتی گناه کرد نباید از رحمت الهی ناامید شود چون رحمت الهی خیلی گسترده است خداوند می فرماید من با دست خودم تورا ساختم خَلَقْتُ بِیَدَیَّ (ص:۷۵) خداوند هیچ وقت دست ساز خود را به راحتی دور نمی اندازد https://eitaa.com/jorenab