هدایت شده از جرعه ناب
امام صادق (علیه السلام )از نبی اکرم ( صلی الله علیه وآله وسلم ) نقل می کند که فرمود
۱- هرکس چشمش بدنبال آن چیزی که در دست مردم است باشد اندوهش زیاد شود ودلش آرام نگردد
۲-وهرکس نعمت های الهی را فقط در خوردنی وپوشیدنی ونوشیدنی بداند در عمل کوتاهی کرده وعذاب خویش را نزدیک ساخت
« عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ أَتْبَعَ بَصَرَهُ مَا فِي أَيْدِي النَّاسِ كَثُرَ هَمُّهُ وَ لَمْ يُشْفَ غَيْظُهوَ مَنْ لَمْ يَرَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ نِعْمَةً إِلَّا فِي مَطْعَمٍ أَوْ مَشْرَبٍ أَوْ مَلْبَسٍ فَقَدْ قَصُرَ عَمَلُهُ وَ دَنَا عَذَابه»([1])
)بحارالانوارج70 ص 8[1]
@jorenab
دوستان در آن روز (روز قیامت)دشمن یکدیگرند، مگر پرهیزگاران
الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ (زخرف:۶۷)
می گویم:
دوستی غیر اولیای الهی و برای غیر خدا انسان را دچار زیان خواهد کرد
وآخرت نمود وتمثل این دوستی غیر الهی است
لذاحضرت علی علیه السلام می فرماید :
بپرهيز از اين كه دشمنان خدا را دوست بدارى يا دوستى ات را براى غير اولياى خدا خالص كنى؛ چرا كه هر كس مردمانى را دوست بدارد، با آنان محشور مى گردد.
إيّاكَ أن تُحِبَّ أعداءَ اللّه ِ أو تُصفِيَ وُدَّكَ لِغَيرِ أولِياءِ اللّه ِ، فَإنَّ مَن أحَبَّ قَوما حُشِرَ مَعَهُم
(غرر الحكم : ح ۲۷۰۳)
@jorenab
یااَبا مُحَمَّدٍ یاحَسَنَ بنِ عَلِیِ
اَیُّهَا المُجتَبی یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ
یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ
یا سَیِدَناوَ مَولانا
اِنا تَوَجَّهنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ الَی اللَّهِ،
وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا
یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه
بنابر روایتی هفتم صفرشهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام است
(فیض الاعلام مرحوم قمی ص۲۷۶)
@jorenab
امام صادق علیهالسلام :
هر کس خانهای داشته باشد و مانع از سکونت مؤمنی شود که به سکونت در آن خانه نیازمند است،
خداوند متعال میفرماید:
ای ملائکه من! بنده من بر بنده من نسبت به سکونت در خانه دنیا بخل ورزید. به عزّت و جلالم سوگند که هرگز در بهشت من ساکن نخواهد
«مَنْ کَانَتْ لَهُ دَارٌ فَاحْتَاجَ مُؤْمِنٌ إِلَى سُکْنَاهَا فَمَنَعَهُ إِیَّاهَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَا مَلَائِکَتِی أَبَخِلَ عَبْدِی عَلَى عَبْدِی بِسُکْنَى الدَّارِ الدُّنْیَا وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَا یَسْکُنُ جِنَانِی أَبَداً»
(الکافی، ج ۲: ص ۳۶۷).
@jorenab