دوستان در آن روز (روز قیامت)دشمن یکدیگرند، مگر پرهیزگاران الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِینَ (زخرف:۶۷) می گویم: دوستی غیر اولیای الهی و برای غیر خدا انسان را دچار زیان خواهد کرد وآخرت نمود و‌تمثل این دوستی غیر الهی است لذاحضرت علی علیه السلام می فرماید : بپرهيز از اين كه دشمنان خدا را دوست بدارى يا دوستى ات را براى غير اولياى خدا خالص كنى؛ چرا كه هر كس مردمانى را دوست بدارد، با آنان محشور مى گردد. إيّاكَ أن تُحِبَّ أعداءَ اللّه ِ أو تُصفِيَ وُدَّكَ لِغَيرِ أولِياءِ اللّه ِ، فَإنَّ مَن أحَبَّ قَوما حُشِرَ مَعَهُم (غرر الحكم : ح ۲۷۰۳) @jorenab

کمال بندگی وعین خواجگی این است که ما خطا بنماییم و او عطا بکند @jorenab

چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی @jorenab

یااَبا مُحَمَّدٍ یاحَسَنَ بنِ عَلِیِ اَیُّهَا المُجتَبی یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ الَی اللَّهِ، وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه بنابر روایتی هفتم صفرشهادت حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام است (فیض الاعلام مرحوم قمی ص۲۷۶) @jorenab

امام حسن مجتبی علیه السلام: كسى كه قرآن بخواند ، يك دعاى مستجاب شده دارد ،حال یا دير مستجاب میشود ، يا زود . مَن قَرَأ القرآنَ كانَت لَهُ دعوةٌ مُجابةٌ إمّا مُعَجَّلَةً و إمّا مُؤَجَّلةً . بحارالانوار : ج۹۳ ص ۳۱۳ @jorenab

امام صادق علیه‌السلام :‏ هر کس خانه‌ای داشته باشد و مانع از سکونت مؤمنی شود که به سکونت در آن خانه نیازمند است، خداوند متعال می‌فرماید: ای ملائکه من! بنده من بر بنده من نسبت به سکونت در خانه دنیا بخل ورزید. به عزّت و جلالم سوگند که هرگز در بهشت من ساکن نخواهد «مَنْ کَانَتْ لَهُ دَارٌ فَاحْتَاجَ مُؤْمِنٌ‏ إِلَى‏ سُکْنَاهَا فَمَنَعَهُ إِیَّاهَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَا مَلَائِکَتِی أَبَخِلَ عَبْدِی عَلَى عَبْدِی بِسُکْنَى الدَّارِ الدُّنْیَا وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی لَا یَسْکُنُ جِنَانِی أَبَداً» (الکافی، ج ۲: ص ۳۶۷). @jorenab

یکـــی طــفـل، دنـدان بـرآورده بود پدر ســـر به فکرت فرو برده بود که من نان و برگ از کجا آرمش مروت نباشد که بگذارمش چو بیچاره گفت این سخن پیش جفت نگر تا زن او چه مردانه گفت مخور گول ابلیس تـا جان دهد هر آن کس که دندان دهد نان دهد توانا است آخر خداوند روز که روزی رساند تو چنـدان مسوز @jorenab

زاهد غرور داشت، سلامت نبرد راه رند از ره نیاز به دارالسلام رفت #حافظ @jorenab

غیبت مقابله با مقصد همه شرائع « يكى از مقاصد بزرگ شرايع و انبياء عظام، سلام اللّه عليهم، كه علاوه بر آنكه خود مقصود مستقل است، وسيلۀ پيشرفت مقاصد بزرگ و دخيل تام در تشكيل مدينۀ فاضله مى‌باشد، توحيد كلمه و توحيد عقيده است، و اجتماع در مهامّ امور و جلوگيرى از تعديات ظالمانۀ ارباب تعدى است، كه مستلزم فساد بنى الانسان و خراب مدينۀ فاضله است. و اين مقصد بزرگ، كه مصلح اجتماعى و فردى است، انجام نگيرد مگر در سايۀ وحدت نفوس و اتحاد همم و الفت و اخوّت و صداقت قلبى و صفاى باطنى و ظاهرى، و افراد جامعه به طورى شوند كه نوع بنى آدم تشكيل يك شخص دهند، و جمعيت به منزلۀ يك شخص باشد و افراد به منزلۀ اعضا و اجزاء آن باشد، و تمام كوششها و سعى‌ها حول يك مقصد بزرگ الهى و يك مهم عظيم عقلى، كه صلاح جمعيت و فرد است، چرخ زند.... و معلوم است آنچه موجب ازدياد اين معانى شود، محبوب و مرغوب است، و آنچه اين عقد مواصلت و اخوّت را بگسلد و تفرقه در بين جمعيت اندازد، مبغوض صاحب شرع و مخالف مقاصد بزرگ اوست. و پر واضح است كه اين كبيرۀ موبقه اگر رايج شود در بين جمعيتى، موجب كينه و حسد و بغض و عداوت شده و ريشۀ فساد در جمعيت بدواند، درخت نفاق و دورويى در آنها ايجاد كند و برومند نمايد، و وحدت و اتحاد جامعه را گسسته كند، و پايۀ ديانت را سست كند. و از اين جهت بر فساد و قبح آن افزوده گردد.» امام خمینی ، چهل حدیث ص 309 و 310 چاپ ۲۴ @MohammadGelayeri