#دوستی_در_نهج_البلاغه_یک « وَ قَالَ ع‏ أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَيَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُم‏» (حکمت:۱۲) توضیح : حضرت می فرماید عاجزترین انسان کسی است که نتواند دوستی بگیرد وعاجزتر از او کسی است که دوستی را که بدست آورده است از دست بدهد. مرحوم ابن میثم می نویسد سرش آن است که دوست یابی نیازمند همت وحسن معاشرت است ونیازی به فعالیت بدنی وفکری نیست وکسی که این امور را نداشته باشد عاجزترین افراداست( شرح ابن میشم ج 5 ص 245) در این بخش دو مطلب است یکی جذب دوست ودیگری نگه داری آن اما جذب دوست نیازمند چند نکته است 1- صداقت در دوستی اینکه انسان برای هدفی خاص با انسانی دوست نشده باشد تا به اصطلاح به عنوان پل از وی استفاده کند بلکه بخاطر خودش با او هم نشین شود 2- دوستی برای خدا یعنی باید با کسی دوست شد که انسان را به خدا نزدیک کند نه آنکه به راه انحراف بکشاند لذا قرآن کریم می فرماید تنها دوستی پایدار ، رفاقتی است که منشأ الهی داشته باشد «الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِين‏»(زخرف :67 ) 3- رفاقت با کسی که هم سطح فرد باشد یعنی اگر اختلاف سن بسیار باشد ویا اختلاف مالی و یا موقعیت اجتماعی زیاد باشد همیشه یک نوع احساس کوچکی در فرد خواهد بود پس باید با کسی دوستی نمود که بتوان مثل اوبود یا مکن با پیل‌بانان دوستی. یا بنا کن خانه‌ای در خورد پیل اما چیزهایی که موجب می شود دوستی پایدار بماند ۱- تغافل درروایتی از امام باقر ( علیه السلام) امده است سامان یافتن همزیستی و معاشرت، به پیمانه‌ای پر می‌ماند که دو سومش ‏هوشمندی و یک سومش نادیده گرفتن (خطای دیگران) است . «قَالَ الْبَاقِرُ ع صَلَاحُ شَأْنِ النَّاسِ التَّعَايُشُ وَ التَّعَاشُرُ- مِلْ‏ءَ مِكْيَالٍ- ثُلُثَاهُ فَطَنٌ وَ ثُلُثٌ تَغَافُل‏»(بحارالانوار ج 71 ص 167 ) ۲-اهمیت دادن به دوست مثلا اگر قراری با او می گذارد به آن پایبند باشد ، دیگران را بر وی ترجیح ندهد در نامه سی ویکم به برخی از رفتارها که نشانه اهمیت دادن به دوست است اشاره می کند الف-«إِحْمِلْ‏ نَفْسَک‏ مِنْ أَخِیک عِنْدَ صَرْمِهِ عَلَی الصِّلَةِ»؛ بر خود بدار که به هنگام قطع¬رابطه توسط برادرت با او بپیوندی. کلمه¬ی«صَرْمِ»؛ به معنای قطع همیشگی است وبرای مطلق قطع استعمال می‌شود. یعنی، در مقابل نامهربانی -که شاید برای شرایطی خاص ایجاد شده باشد -رفاقت چندساله را نابود نکن؛زیرا انسانی که نتواند رفاقت را نگه دارد انسان ضعیفی است. ازاین¬رو می‌فرماید: عاجزترین مردم کسی است که نتواند دوست بگیرد وعاجزترازاو کسی که نتواند دوستی که گرفته است را نگه دارد؛«أَعْجَزُ النَّاسِ‏ مَنْ عَجَزَ عَنِ اکتِسَابِ الْإِخْوَانِ وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَیعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُم.‏» ب-«وَ عِنْدَ صُدُودِهِ عَلَی اللَّطَفِ وَ الْمُقَارَبَةِ»؛ به هنگام روی برگرداندش برلطف ومهربانی. کلمه¬ی«لَّطَفِ» به فتح لام وطاء و «لُّطْف‏» به ضم لام وسکون طاء به معنای تکرم و نیکی است ؛ یعنی، به هنگامی که او از تو دوری می‌کند،تو با ملاطفت ومهربانی با وی برخورد کن وبه او نیکی کن تا پیوند دوستی برقرار بماند. یکی از سفارش¬های لقمان به فرزندش این است، کسی که به تو بدی کرد تو به او نیکی کن؛«أ َحْسِنْ‏ إِلَی‏ مَنْ‏ أَسَاءَ إِلَیک.» بدی را بدی سهل باشد جزا اگر مردی «اَحْسِنْ اِلی مَنْ اَسا» ج-«وَ عِنْدَ جُمُودِهِ عَلَی الْبَذْلِ»؛ به هنگام بخل وی بر بخشش. یعنی هرگاه وی برای کاری از وی خواستی یا چیزی که نیاز داشتی از تو دریغ کرد به دنبال انتقام مباش؛ بلکه تو خودت را نشان بده؛ زیرا«کل اناء بالذی فیه ینزح» از کوزه همان برون تراوَد که در اوست. پس در صورتی که وی انتظار کمک از تو داردبیشتر از انتظارش یاریش کن؛ چونفرمود: بذل وبخشش کن. معلوم می‌شود باید گشاده¬دستی نمود. د-«وَ عِنْدَ تَبَاعُدِهِ عَلَی الدُّنُوِّ»؛ وبه هنگام دور شدن از تو بر نزدیک کردن به او. یعنی، اگر او قصد قطع¬رابطه را دارد، تو سعی کن، این رابطه حفظ گردد. ه-«وَ عِنْدَ شِدَّتِهِ عَلَی اللِّینِ»؛ به هنگام درشت¬خویی اوبر نرم¬خویی؛ زیرا در این صورت امید به درمان درشت¬خویی وی می‌رود ودر دوستی باید سعی کرد هم-دیگر را جذب نمود، نه آنکه دفع کرد. و-«وَ عِنْدَ جُرْمِهِ عَلَی الْعُذْرِ»؛به هنگام جرم او بر پوزش.اگر اشتباهی مرتکب شد و عذری آورد بپذیر و اگر عذری نیاورد، برایش عذری بتراش تا این رفاقتودوستی برقرار بماند. ۳- مهربانی کردن ومحبت کردن به دوست در سفر وحضر آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است با دوستان مروت با دشمنان مدارا https://eitaa.com/jorenab

#صلوات_نُه قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله: مَنْ صَلَّی عَلَیَّ مَرَّةً خَلَقَ اللَّهُ تَعَالَی یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَلَی رَأْسِهِ نُوراً وَ عَلَی یَمِینِهِ نُوراً وَ عَلَی شِمَالِهِ نُوراً وَ عَلَی فَوْقِهِ نُوراً وَ عَلَی تَحْتِهِ نُوراً وَ فِی جَمِیعِ أَعْضَائِهِ نُوراً (بحارالانوارج۹۱ص۶۴) حضرت نبی صلی الله علیه وآله و سلم می فرماید:هرکس برمن صلوات فرستد خداوند در روز قیامت بالای سرو سمت راست و سمت چپ بالا و پایین و درهمه اعضا او نور قرار می دهد https://eitaa.com/jorenab

#با_امیر_مومنان_سی قَالَ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله: جَاءَنِی جَبْرَئِیلُ علیه السلام مِنْ عِنْدِ اللَّهِ بِوَرَقَةِ آسٍ خَضْرَاءَ مَکْتُوبٌ فِیهَا بِبَیَاضٍ إِنِّی افْتَرَضْتُ مَحَبَّةَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَی خَلْقِی فَبَلِّغْ ذَلِکَ عَنِّی. (بحار الانوار ج۳۹ص۲۵۷) نبی اکرم صلی الله علیه وآله و سلم فرمود: جیرئل از نزد خداوند پیش من آمد که بر گه سبز رنگی به خط سفید نوشته شده بود به بندگانم بگو:من محبت علی (علیه السلام) را بر مخلوقاتم واجب کردم https://eitaa.com/jorenab

#برسش_قرآنی بسم الله الرحمن الرحیم پاسخ به یک پرسش قرآنی پرسش: با اینکه سوره نبا سوره ای است در مورد قیامت ؛ به همین خاطر جز چند آیه از آن بقیه آیات مربوط به قیامت و حوادث آن است چرا چند آیه آغازینش در مورد حکیمانه بودن برخی از پدیده های این جهان است مانند آیه الم نجعل الأرض مهادا و الجبال اوتادا....وجنات الفافا ؟ پاسخ : پاسخ علامه طباطبایی این است که در حقیقت خداوند در این آیات با تاکید بر حکیمانه بودن پدیده های عالم و جهان هستی بر حتمی بودن وقوع معاد و قیامت استدلال می کند یعنی اگر پدیده های این جهان حکیمانه هست و به تعبیر دیگر آفرینش هر پدیده ای هدفمند است همین حکمت و هدفمندی خود دلیل بر وقوع معاد است چون بدون سرای اخروی آفرینش این جهان هدفمند و حکیمانه نخواهد بود در حقیقت این آیات در راستای آن آیاتی است که بیانگر این است که آسمان زمین را بر اساس حق آفریدیم نه بر اساس باطل. (حجت الاسلام و المسلمین دکتر نیکزاد) https://eitaa.com/jorenab

#با_امیر_مومنان_سی_و_یک عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: حُبُّ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ یَأْکُلُ الذُّنُوبَ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ. (بحارالانوار ج۳۹ص۲۵۷) نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم: دوستی علی بن ابی طالب(علیه السلام) گناهان را نابود می کند انگونه که آتش هیزم را نابود می کند https://eitaa.com/jorenab

اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَوُودُهُ حِفْظُهُمَاوَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ https://eitaa.com/jorenab

وقال علیه السلام : یُونُسَ عَنْ أَبِی الْوَلِیدِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ زِیَادٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ صَدَقَ لِسَانُهُ زَکَی عَمَلُهُ وَ مَنْ حَسُنَتْ نِیَّتُهُ زِیدَ فِی رِزْقِهِ وَ مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِ بَیْتِهِ زِیدَ فِی عُمُرِهِ امام باقرعلیه السلام :هرکه زبانش را نیکو گرداند کردارش پاک گردد، هرکه خوش،نیت است روزیش افزون شود ، وهرکه بااهلش خوشرفتار باشد به عمرش افزوده گردد. تحف العقول عن آل الرسول ص۳۰۵ https://eitaa.com/jorenab