#استحقاق_لعن_غاصبین_خلافت
۱-چرا کسانی که خلافت را غصب کردند مستحق لعن هستند ؟
ازنگاه قرآن کریم ،انسانها تابع عمل خویش هستند، یعنی ابتدا ء عمل نیکو می شود سپس خود انسان بوسیله آن حسن می گردد([1])
۲-آنطرف هم همینگونه هست یعنی وقتی عمل زشتی از انسان سر زد درصورت عدم توبه ،نفس انسان نیز زشت می شود و چون برخلاف فرمان الهی عمل کرده اند از رحمت الهی دور خواهند بود چراکه این کارشان موجب اذیت خدا و رسولش خواهد بود
۳- و قرآن کریم میفرماید چنین انسانهایی مستحق لعن الهی هستند « إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ- وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِينا»([2])
۴-برخی ازمصادیقی که موجب اذیت رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) می شود درکلام گهربار آن حضرت آمده است در اینجا به چند مورد اشاره می شود؛
الف – درباره حضرت زهرا ( سلام الله علیها ) فرموده است : فاطمه پاره تن من است و هرکس اورا به غضب در آورد مرا به غضب در آورده است « «فاطمه بضعة منى فمن اغضبها اغضبنى»([3])
و از طریق شیعه واهل سنت نقل شده است که حضرت زهرا ( سلام الله علیها )شبانه دفن شد و به شیخین اجازه بودن درمراسم داده نشد([4])
ب- درروایت متعددی آمده است که رسول خدا ( صلی الله علیه وآله و سلم ) فرمود هرکس علی را اذیت کند مرا اذیت کرده است و مرحوم علامه مجلسی مینویسد این دسته از روایات در حد تواتر است ([5])
زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ می گوید گروهی از قریش درمسجد النبی ( صلی الله علیه وآله و سلم )پشت سر علی بن ابی طالب ( علیه السلام )به بد گویی پرداختند و حضرت رسول ( صلی الله علیه وآله و سلم )درخانه یکی از زنان خویش خوابیده بود وقتی بیدار شد و خبر را شنید بسوی آنها رفت درحالیکه عصبانیت درچهره مبارکش پیدا بود آنها وقتی عصبانیت حضرت را دیدند گفتند پناه می بریم از غضب خدا و رسولش ؛ حضرت فرمود چرا پشت سر علی بن ابی طالب بد گویی میکنید اگاه باشید علی ازمن است و من ازعلیم و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است و هرکس علی را اذیت کند بتحقیق مرا اذیت کرده است« عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ قَالَ كَانَ عِصَابَةٌ مِنْ قُرَيْشٍ فِي مَسْجِدِ النَّبِيِّ ص فَذَكَرُوا عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ ع وَ انْتَهَكُوا مِنْهُ وَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَائِلٌ فِي بَيْتِ بَعْضِ نِسَائِهِ فَأُتِيَ بِقَوْلِهِمْ فَثَارَ مِنْ نَوْمِهِ فِي إِزَارٍ لَيْسَ عَلَيْهِ غَيْرُهُ فَقَصَدَ نَحْوَهُمْ وَ رَأَوُا الْغَضَبَ فِي وَجْهِهِ فَقَالُوا نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ غَضَبِ اللَّهِ وَ غَضَبِ رَسُولِهِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا لَكُمْ وَ لِعَلِيٍّ أَ لَا تَدَعُونَ عَلِيّاً أَلَا إِنَّ عَلِيّاً مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي مَنْ آذَى عَلِيّاً فَقَدْ آذَانِي »([6])
)ر. ک کهف : 88 و عنکبوت :9[1]
)احزاب :57[2]
)فتح الباری ابن حجر دارالمعرفه للطباعه والنشر بیروت طبع دوم ج7 ص 63[3]
)المصنف منشورات المجلس الاعلمی بیروت ج3 ص 521 حدیث 6566[4]
)بحارالانوار ج28 ص 410[5]
) بحارالانوار ج39 ص 312[6]
@jorenab
امام صادق از پدران طاهرینش نقل می کند:
زمانی که وفات حضرت فاطمه (علیهاالسلام) رسید گریست. امیر المؤمنین (علیه السلام) فرمود: ای سرورم! چرا گریه میکنی؟
فرمود: بر چیزهایی میگریم که پس از من با آن، مواجه خواهی شد
فرمود: گریه مکن! به خدا سوگند! آن رنجها در برابر رضای خداوند، کوچک است و به خاطر خدای متعال، همه چیز را تحمل خواهم کرد
سپس حضرت زهرا سلام الله علیها فرمود سفارشی دارم و آن اینکه نگذاری در تشییع جنازه من غاصبان شرکت کنند
حضرت علی علیه السلام هم این سفارش را عمل کرد
لَمَّا حَضَرَتْ فَاطِمَةَ الْوَفَاةُ بَكَتْ فَقَالَ لَهَا أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ يَا سَيِّدَتِي مَا يُبْكِيكِ قَالَتْ أَبْكِي لِمَا تَلْقَى بَعْدِي فَقَالَ لَهَا لَا تَبْكِي فَوَ اللَّهِ إِنَّ ذَلِكِ لَصَغِيرٌ عِنْدِي فِي ذَاتِ اللَّهِ قَالَ وَ أَوْصَتْهُ أَنْ لَا يُؤْذِنَ بِهَا الشَّيْخَيْنِ فَفَعَلَ. (بحار الأنوار ج۴۳ص۲۱۸)
@jorenab
بشربن شریح بصری می گوید به امام باقر علیه السلام گفتم
امید بخش ترین آیه کدام است
حضرت پرسد قوم تو (یعنی آهل سنت)چی می گویند
گفتم میگویند ای بندگان خدا از رحمت الهی نا امید نشوید
حضرت فرمود ولی ما این آیه را امید بخش ترین آیه نمی دانیم
به حضرت گفتم شما کدام آیه را می گویید
حضرت فرمود به زودی خداوند آنقدر به تو خواهد داد که راضی شوی
بخدا قسم مراد شفاعت است بخدا قسم مراد شفاعت است
بِشْرِ بْنِ شُرَیْحٍ الْبَصْرِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام أَیَّةُ آیَةٍ فِی كِتَابِ اللَّهِ أَرْجَی قَالَ مَا یَقُولُ فِیهَا قَوْمُكَ قَالَ قُلْتُ یَقُولُونَ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلی أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ قَالَ لَكِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ لَا نَقُولُ ذَلِكَ قَالَ قُلْتُ فَأَیَّ شَیْ ءٍ تَقُولُونَ فِیهَا قَالَ نَقُولُ وَ لَسَوْفَ یُعْطِیكَ رَبُّكَ فَتَرْضی الشَّفَاعَةُ وَ اللَّهِ الشَّفَاعَةُ وَ اللَّهِ الشَّفَاعَةُ.
« بحارالانوار الأنوار ج ۸، ص ۵۷»
@jorenab
#ویژگی_شیعیان_در_کلام_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها
شخصی همسرش را به نزد فاطمهی زهرا سلام الله علیها فرستاد تا از ایشان سوال کند: آیا من شیعه ی شما هستم؟
قالت فاطمه الزهرا: اِن کُنْتَ تَعْمَلُ بِما أَمَرْناکَ وَ تَنْتَهی عَما زَجَرْناکَ عَنْهُ فَأَنْتَ مِنْ شیعَتِنا وَ اِلاّ فَلا.
حضرت فاطمهی زهرا علیها السلام فرمودند:(اگر به آن چه به شما امر می کنیم، عمل می کنی و از آن چه شما را بر حذر می داریم، دوری می کنی از شیعیان مایی و الاّ هرگز!!)
آن شخص پس از شنیدن پاسخی کلّی، مضطرب شد وبا توجه به ضعفها و سستی های خود گفت: وای بر من که همیشه در آتش جهنم خواهم بود.
همسرش نگرانی و زاری او را باسخنان مطرح شده، خدمت حضرت زهرا (سلام الله علیها) بازگو نمود.
حضرت فاطمه(سلام الله علیها) پاسخ داد.
قالت: «قُولی لَهُ: لَیْسَ هکَذا.
شیعَتُنا مِنْ خِیارِ أَهْلِ الْجَنَّةِ، وَ کُلُّ مُحِبّیِنا وَ مَوالی أَوْلِیائِنا وَ مُعادی أَعْدَائِنا،
وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسَانِهِ لَنا.لَیْسُوا مِنْ شیعَتِنَا اِذا خَالَفُوا أَوَ امِرَنَا وَ نَواهینا فِی سَائِرِ الْمُوبِقَاتِ، وَ هُمْ مَعَ ذلِکَ فِی الْجَنَّةِ.
وَ لکِنْ بَعْدَ مَا یُطَهَّرُونَ مِنْ ذُنُوبِهِمْ بِالْبَلایَا وَ الرَّزَایَا
أَوْ فی عَرَصَاتِ الْقِیامَةِ بِأَنْواعِ شَدَائِدِها
أَوْ فیِ الطَّبَقِ الأَعْلَی مِنْ جَهَنَّمَ بعَِذابِها اِلَی اَنْ نَسْتَنْقِذَهُمْ بِحُبِّنا وَ نَنْقُلَهُمْ اءِلَی حَضْرَتِنا.»
( «از طرف من» به همسرت بگو چنین نیست (که او قضاوت کرده است).
شیعیان ما از بهترین افراد اهل بهشتند و همه دوستان ما و دوستانِ دوستان ما و دشمنانِ دشمنان ما همه در بهشت خواهند بود.
آری کسی که با قلب و زبان تسلیم ما اهل بیت شده، اما از أوامر ما سرپیچی کند و نواهی و موارد پرهیز را محترم نشمرد از شیعیان واقعی ما نخواهد بود.
گر چه این گروه نیز پس از پاک شدن از گناهان،
یا تحمل مشکلات روز قیامت
یا قرار گرفتن اندک زمانی در طبقات بالای جهنم و چشیدن عذاب، اهل بهشت خواهند بود و ما به خاطر دوستی شان با ما نجاتشان داده و آنان را به پیشگاه خودمان انتقال خواهیم داد).
(فرهنگ سخنان حضرت زهرا (سلام الله عليها) ، محمد دشتي ، ص 178).
@jorenab
در حدیث معراج آمده است که حضرت نبی اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمود خداوند متعال به من فرمود درباره دخترت
۱- بعد از تو مظلوم و محروم واقع میشود،
۲- حقّ او را غصب میکنند (یعنی باغ فدک را از او میگیرند)
۳- و درحال بارداری او را مورد ضرب قرار میدهند
۴- و بدون اجازه به خانهی او داخل میشوند و بعد هم به وی اهانت میکنند و بد میگویند
۵-، بعد هم آنچه را که در شکمش بوده سقط میکند
۵-و عاقبت هم از همین ضرب میمیرد.
◾️سپس فرمود اینگونه نیست این ظلم بی پاسخ بماند
در مورد دخترت،
۱- او را نزد عرش قرار میدهم،
۲- پس به او (حضرت زهرا (سلام الله علیها)) گفته میشود: خداوند تو را در میان خلقش حاکم قرار داد، پس کسی که به تو و به فرزندانت ظلم نموده در مورد او هر حکمی میخواهی بکن و من حکم تو را بر ایشان اجراء خواهم نمود،
۳- آن حضرت در عرصهی قیامت حاضر شده و وقتی اشخاصی که به او ظلم و ستم کردهاند. در آنجا ایستادند امر میکنم که ایشان را در آتش بیاندازند».
۴- پس ظالم میگوید: فریاد وا حسرتا بر آورده و گوید: ای وای بر من که جانب خدا را فروگذارده و در حق خود ظلم و تفریط کردم.
۶- و بهدنبال آن آرزوی بازگشت به دنیا را میکند؛ ای کاش من در دنیا با رسول حقّ راه دوستی و طاعت پیش میگرفتم. وای بر من کاش فلان کافر و فلان فاسق را دوست خود قرار نمیدادم.
أَمَّا ابْنَتُکَ فَتُظْلَمُ وَ تُحْرَمُ وَ یُؤْخَذُ حَقُّهَا غَصْباً الَّذِی تَجْعَلُهُ لَهَا وَ تُضْرَبُ وَ هِیَ حَامِلٌ وَ یُدْخَلُ عَلَی حَرِیمِهَا وَ مَنْزِلِهَا بِغَیْرِ إِذْنٍ ثُمَّ یَمَسُّهَا هَوَانٌ وَ ذُلٌّ ثُمَّ لَا تَجِدُ مَانِعاً وَ تَطْرَحُ مَا فِی بَطْنِهَا مِنَ الضَّرْبِ وَ تَمُوتُ مِنْ ذَلِکَ الضَّرْبِ.....أَمَّا ابْنَتُکَ فَجَزَاؤُها عِنْدِی فَإِنِّی أُوْقِفُهَا عِنْدَ عَرْشِی فَیُقَالُ لَهَا إِنَّ اللَّهَ قَدْ حَکَّمَکِ فِی خَلْقِهِ فَمَنْ ظَلَمَکِ وَ ظَلَمَ وُلْدَکِ فَاحْکُمِی فِیهِ بِمَا أَحْبَبْتِ فَإِنِّی أُجِیزُ حُکُومَتَکِ فِیهِمْ فَتَشْهَدُ الْعَرْصَهًَْ فَإِذَا أُوقِفَ مَنْ ظَلَمَهَا أَمَرَتْ بِهِ إِلَی النَّارِ فَیَقُولُ الظَّالِمُ وَا حَسْرَتَاهْ عَلی ما فَرَّطْتُ فِی جَنْبِ اللهِ وَ یَتَمَنَّی الْکَرَّهًَْ وَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلی یَدَیْهِ یَقُولُ یا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا (زمر/۵۶)یا وَیْلَتی لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلًا (فرقان/۲۸)
(بحارالانوار ج۲۸ص۶۴)
@jorenab
.
🌸 درس زندگی حضرت زهرا سلاماللهعلیها برای ما
رهبر انقلاب: درس زندگی صدّیقه طاهره، فاطمه زهرا سلاماللهعلیها این است برای ما:
«تلاش، اجتهاد، کوشش، پاک زندگی کردن»
همچنانکه آن بزرگوار، یکپارچه معنویّت و نور و صفا بود: الطُّهرَةِ الطّاهِرَةِ المُطَهَّرَةِ التَّقیَّةِ النَّقیَّةِ -الرَّضیَّة- الزَّکیَة
پاکی و آراستگی و تقوا و نورانیّت آن بزرگوار، همان چیزی است که در طول تاریخ تشیّع بر معارف ما سایهافکن بوده است.
بیانات در دیدار جمعی از مداحان اهل بیت علیهمالسلام ۱۳۹۳/۰۱/۳۱
@jorenab
🌸 رهبر انقلاب: اساس زندگی مؤمنانه صداقت در بندگی است
میخواهم عرض کنم :
که ارزش فاطمهی زهرا (سلاماللهعلیها) به عبودیت و بندگی خداست.
اگر بندگی خدا در فاطمهی زهرا (سلاماللَّهعلیها) نبود، او صدیقهی کبری نبود.
صدّیق یعنی چه؟
صدّیق کسی است که آنچه را میاندیشد و می گوید، صادقانه در عمل آن را نشان دهد. هرچه این صدق بیشتر باشد، ارزش انسان بیشتر است؛ میشود صدّیق؛
«اولئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین». «صدّیقین» پشت سر «نبیین»اند.
این بزرگوار صدیقه کبری است؛ یعنی برترین زن صدیق. این صدیق بودن به بندگی خداست. اگر بندگی خدا نمی کرد، صدّیقهی کبری نمیشد. اساس، بندگی خداست.
برادران و خواهران عزیز! من و شما باید دنبال عبودیت خدا باشیم. تمجید از فاطمهی زهرا نتیجهاش باید این باشد.
بیانات در دیدار جمعی از مداحان ۱۳۸۴/۰۵/۰۵
@jorenab
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الصِّدِّيقَةِ فَاطِمَةَ الزَّكِيَّةِ حَبِيبَةِ حَبِيبِكَ وَ نَبِيِّكَ
وَ أُمِّ أَحِبَّائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ الَّتِي انْتَجَبْتَهَا وَ فَضَّلْتَهَا وَ اخْتَرْتَهَا عَلَى نِسَاءِ الْعَالَمِينَ
اللَّهُمَّ كُنِ الطَّالِبَ لَهَا مِمَّنْ ظَلَمَهَا وَ اسْتَخَفَّ بِحَقِّهَا وَ كُنِ الثَّائِرَ اللَّهُمَّ بِدَمِ أَوْلاَدِهَا
اللَّهُمَّ وَ كَمَا جَعَلْتَهَا أُمَّ الْأَئِمَّةِ الْهُدَى وَ حَلِيلَةَ صَاحِبِ اللِّوَاءِ وَ الْكَرِيمَةَ عِنْدَ الْمَلَإِ الْأَعْلَى
فَصَلِّ عَلَيْهَا وَ عَلَى أُمِّهَا صَلاَةً تُكْرِمُ بِهَا وَجْهَ مُحَمَّدٍ (أَبِيهَا) صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
وَ تُقِرُّ بِهَا أَعْيُنَ ذُرِّيَّتِهَا وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّي فِي هَذِهِ السَّاعَةِ أَفْضَلَ التَّحِيَّةِ وَ السَّلاَم
(مفاتیح الجنان ص ۵۶۳)
@jorenab