#خطبه_همام #درس_نهم_بخش_دوم بیست ویکم-« أَتْقِيَاءُ قَدْ بَرَاهُمُ الْخَوْفُ بَرْيَ الْقِدَاحِ » کلمه « أَتْقِيَاءُ » جمع « جمع‏ تَقيّ‏ِّّّّّّ» به کسانی اطلاق می شود که مطیع فرمان الهی بوده واز گناه اجتناب می کنند مراد از اتقیاء آنگونه که شارحین نهج البلاغه مانند ابن میثم گفته اند([1]) یعنی کسانی که از خوف الهی  انواع گناهان را ترک می کنند وهمیشه ازین نگرانند که کارهای انجام میدهند خلاف فرمان الهی نباشد  ازینرو این واهمه وترس آنهارا مانند تیر تراشیده  لاغر نموده است.  البته مراد ازین ترس ؛ ترس از عذاب نیست بلکه ازین بیمناکند که نکند در کارها اسیر دامهای نفسانی وشیطانی شوند ووکاری که رضای الهی درآن نیست را انجام دهند ورضای خویش را بر رضای الهی مقدم دارند لذا این خوف ممدوح است زیرا انسان را از غفلت بیدار می کند وموجب می شود تا انسان همیشه هر عملی که انجام میدهد رضایت الهی را بر رضایت خویش ترجیح دهد وخداوند برای کسانی که چنین خوفی دارند دو بهشت وعده داده است« وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتان‏» ([2]) بیست ودوم-« يَنْظُرُ إِلَيْهِمُ النَّاظِرُ فَيَحْسَبُهُمْ مَرْضَى وَ مَا بِالْقَوْمِ مِنْ مَرَضٍ وَ يَقُولُ لَقَدْ خُولِطُوا وَ لَقَدْ خَالَطَهُمْ أَمْرٌ عَظِيمٌ »هرکس به آنها  می نگرد آنهارا بر خلاف آن چیزی می بیند که نوع مردم برآنند وحالت وروش وی وبرخورد وی مانند آنچه سایر مردم هستند؛ نیست وازآنجا که متقین بخاطر شب زنده داری وکم خوردن,بدنی  لاغر و نحیف وچهره ای زرد دارند  وبیشتر به خود مشغول هستند وبه اطراف خویش بی اعتناء می باشند ,کسی به آنها نگاه می کند خیال می کند اینها مریض هستند ؛در حالی که مریض نیستند  ووقتی دیگران روحیات آنها را نظاره می کنند اینکه به امور مادی چندان اهمیت نمیدهند وبرای دیگران از خویش می گذرند گمان می برند اینها دیوانه شدند در حالی که متقین دیوانه نیستند بلکه امر بسیار مهمتراز امور دنیوی آنهارا به خویش مشغول کرده است واین آشفتگی درونی برای توجه به امر آخرت وتوجه به فرمان الهی است اما مردم ازآنچه در درون اینان می گذرد بی خبرند - شرح ابن میثم ج 3 ص 418[1] -الرحمن:46[2] @jorenab

#سلسله_بحث_امامت_بیست_و_دو #درس_نهم_بخش_دوم حل یک شبهه شبهه ؛چر ا امام مجتبی علیه السلام با معاویه صلح نمود آیا به اندازه امام حسین علیه السلام نیرو نداشت؟ جواب؛ 1- بعداز فرار شبانه عبیدالله بن عباس لشکر امام بطور کامل فر ریخت وبدون شک با چنین افرادی امکان جنگ نبود وتنها تعداد اندکی که از خاصان حضرت بودند به شهادت می رسیدند به دیگر سخن گرچه تعداد یاران حضرت امام حسین علیه السلام اندک بودند اما برای دفاع از حضرت مصمم بودند اما در سپاه امام حسن علیه السلام چون لشکر از هم فرو پاشید شالوده لشکر بهم ریخت وتجهیز جسمی وروحی افراد باقی مانده بسیار سخت بود 2- معاویه نامه بدون هیچ قراردادی را امضا کرد ودر اختیار حضرت قرار داد تا حضرت هر شرطی می خواهد وهر بندی می خواهد بنویسد وروشن است در صورت اصرار حضرت بر جنگ امام فردی جنگ طلب معرفی میشد ومعاویه می توانست برای نابودی شیعیان ازین حربه به خوبی استفاده نماید 3- گنجاندن عدم حق معرفی کردن برای خویش توسط معاویه عملا موجب شد تا اعلام جانشینی یزید غیر شرعی وبر خلاف پیمان نامه باشد در حالی که چنین امری در جنگ بدست نمی آمد 4-یزید بر خلاف معاویه علنا شراب میخورد واحکام دینی را رعایت نمی کرد لذا امام حسین علیه السلام امکان صلح با اورا نداشت در حالی که امام حسین علیه السلام بعداز شهادت امام مجتبی علیه السلام در عصر معاویه به مفاد صلح پایبند بود وقیام نکرد 5- امام حسین علیه اسلام در حال حرکت به سوی کوفه بود وتوسط لشکریان یزید مورد محاصره قرار گرفت وشرایط بگونه ای بود که چاره ای جز جنگ در برابر سپاه یزید نداشتند 6- بنابراین نه شرایط معاویه ویزید یکسان بود ( زیرا معاویه بظاهر احکام اسلامی را راعایت می کرد برخلاف یزید که هیچ چیزی را مراعات نمی نمود ونه شرایط یاران امام مجتبی علیه السلام با یاران امام حسین علیه السلام مساوی بود زیرا یاران امام مجتبی علیه السلام بخاطر خیانت فرمانده لشکر از هم پاشیده بود اما یاران امام حسین علیه السلام چون تحت محاصره دشمن بودند از خویش دفاع نمودند @jorenab