#خطبه_همام #درس_هشتم هفدهم-قیام شبانه حضرت در این بخش به قیام شبانه متقین اشاره دارد واینکه انسان متقی اهل شب زنده داری است  الف- متقین اهل نماز شب هستند زیرا تنها عبادتی که طبق بیان قران کریم کسی ثواب آنرا نمیداند نماز شب است . پهلوهايشان از خوابگاهها جدا مى‏ گردد (و) پروردگارخویش را از روى بيم و طمع مى‏ خوانند و از آنچه روزيشان داده‏ ايم انفاق مى كنند هيچ كس نمى‏ داند چه چيز از آنچه روشنى‏ بخش ديدگان است به( عنوان پاداش) آنچه انجام مى‏ دهند براى آنان پنهان كرده‏ ام« َ تَتَجافى‏ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزاءً بِما كانُوا يَعْمَلُون‏ »([1]) ب- اهل قرائت قرآن در شب هستند یعنی در شب زنده خویش به خواندن قرآن مشغول هستند 1-  اجزائ قرآن را قرائت می کنند شاید کنایه ازین باشد قرآن را از ابتدا شروع می کنند وجزئ جزء پیش می روند 2- با تأنّی وتامل می خوانند چون ترتیل یعنی با تامل وتوجه خواندن لذا وقتی قرآن می خوانند کاملا به آن دقت می کنند 3-دلهایشان را با آن محزون می کنند یعنی عظمت قرآن را می بینند ومعارف بلند آنرا توجه می کنند اندوه گین می شوند چگونه ازین همه معارف دور هستند وبه آن دسترسی ندارند واینگونه نیست با سبکسری به خواندن قرآن مشغول گردند 4-ودر مان درد خویش یعنی گناهانرا درآن می جویند یعنی با تدبر در قرآن سعی میکنند خودرا از گناه نجات دهند واینکه چگونه می توانند گذشته خودرا جبران کنند وچگونه از دام نفس واز حیله شیطان رهائی یابند 5- وقتی به آیه می رسند که بشارت بهشت میدهد امید پیدا می کنند وخود رااز کسانی می بینند که از نعمت اهلی بهره مند شده وداخل بشهت گردیده است وچنان آنرا برای خویش تصور می کنند گویا داخل بهشت شده ودر آن در ناز نعمت هستند 6- وقتی آیات عذاب را می خوانند گویا جهنم را می بینند وصدای جهنم را می شنوند گفته شده کلمه « زَفِيرَ » به معنای نفس کشیدن است  وکلمه «شَهِيقَ» به معنای بیرون دادن نفس است یعنی چنان غرق در ایات عذاب می شوند گویا تنفس جهنم را با گوش جان ودل می شنوند ج- حالت نماز  آنان به هنگام نماز اعمال نماز را بدرستی انجام میدهند اینگونه نیست که به صورت رکوع وسجودرا انجام دهند لذا می فرماید کمر را برای رکوع خم می کنند وسپس برای سجده مواضع هفت گانه را (یعنی پیشانی دو کف دست وسردو زانو وسر دو انگشت بزرگ پا) برزمین می گذارندوبا تامل وطمانینه افعال نماز را انجام میدهند زیرا در حال نماز بهترین حالت بندگان خداوند است که با خدای خویش ارتباط برقرار می کنند د- درخواست نجات از عذاب  ؛آنچه در شب زنده داری از خداوند متعال درخواست می کنند همانا نجات از عذاب الهی است آری برخاک گذاشتن اعضای هفتگانه – از شریفترین عضو یعنی پیشانی تا پست ترین عضو یعنی پا- گواه صادقی است بر ذلت وخاکساری دربرابر معبود بی نیاز آنهم در نیمه های شب وناله «اجرنا من النار یارب»سردادن بهترین گواه بر عجز بنده ودرخواست نجات از عذاب الهی از حضرت حق تبارک وتعالی است «اجرنی من النار یارب» -سجده:16-17[1] @jorenab