#خطبه_همام #درس_هفتم_بخش_دوم پانزدهم-« أَرَادَتْهُمُ الدُّنْيَا فَلَمْ يُرِيدُوهَا » دنیا به آنها میل پیدا میکند وآنهارا به سوی خود می خواند اماآنها دنیا را نمی خواهند زیرا به خوبی دنیا را می شناسند واینکه دنیا جائی برای ماندن وتکیه گاهی برای تکیه نمودن نیست حضرت در خطبه غراء به خوبی ویژگی دنیا را بیان می کند 1- هما نا دنیا محل شرب آن تیره ومحل ورود به آن پر گِل ولای(گل آلود) است « فَإِنَّ الدُّنْيَا رَنِقٌ مَشْرَبُهَا رَدِغٌ مَشْرَعُهَا » 2- منظره آن (برای اهل دنیا)شگفت آوراست « يُونِقُ مَنْظَرُهَا » 3- به هنگام  آزمایش آزمایش کننده خودرا هلاک می سازد « وَ يُوبِقُ‏ مَخْبَرُهَا » 4- فریبنده ایست که نابود می گردد « غُرُورٌ حَائِلٌ » 5- وروشنی ایست که پنهان می شود « وَ ضَوْءٌ آفِلٌ » 6- وسایه ایست که زائل می گردد « وَ ظِلٌّ زَائِلٌ » 7- وتکیه گاهی است که خراب می شود « وَ سِنَادٌ مَائِلٌ » 8- وهرکس که از او متنفر بود ودوری کرد به او دل بست  وبه آن مطمئن گردید مانند شتر سرکش با پای خویش به او لگد زده ودام خویش آشکار کند وبه وسیله تیرهای خویش اورا به هلاکت افکند« حَتَّى إِذَا أَنِسَ نَافِرُهَا وَ اطْمَأَنَّ نَاكِرُهَا قَمَصَتْ بِأَرْجُلِهَا وَ قَنَصَتْ بِأَحْبُلِهَا وَ أَقْصَدَتْ بِأَسْهُمِها»([1]) پس متقین کسانی هستند که ویژگی دنیا را به خوبی می شناسند وهرگاه دنیا بخواهد آنهارا فریفته خود کند  آنهارا خودرا نجات میدهند وبه دنیا وابسته نمی شوند شانزدهم-« وَ أَسَرَتْهُمْ فَفَدَوْا أَنْفُسَهُمْ مِنْهَا » اندکی با دنیا مماشات نمودند وبرای گذر زندگی خویش به امور دنیوی روی آوردند اما دیدند آرام آرام به دنیا انس می گیرند لذا خودرا به طاعت الهی مشغول ساختند وآنچه از دنیا بهره بردند آنرا در راه الهی مصرف نمودند وبه گونه ای خودرا تربیت نمودند که اگر نفسشان نان خشکی ببیند خوشحال گردد وبه نمکی  به عنوان خورشت شادمان شود چنانکه امیرالمومنین علیه السلام می فرماید چنان نفس خویش را ریاضت دهم هرگاه به قرص نانی دست یافتم بدان مایل شود وبه نمک به عنوان خورشت قناعت نماید « لَأَرُوضَنَّ نَفْسِي رِيَاضَةً تَهِشُّ مَعَهَا إِلَى الْقُرْصِ إِذَا قَدَرْتُ عَلَيْهِ مَطْعُوماً وَ تَقْنَعُ بِالْمِلْحِ مَأْدُوما »([2]) پس جان خویش را به زحمت انداختند تا بهرهای که از دنیا بردند باعث انس آنها به دنیا نشود گویا برای اندک بهره ی که از دنیا بردند آنهم در حد ضرورت نفس خویش را فدیه دادند بخاطر زحمتی به نفس خویش دادند تا دنیا ازآنها طلبکار نباشد وازآنها نخواهد به دنیا میل پیدا کنند -نهج البلاغه خطبه 83[1] -نهج البلاغه:حکمت45[2] @jorenab

#سلسله_بحث_امامت_هفدهم #درس_هفتم_بخش_دوم صفات جانشینان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله امام علی علیه السلام در ادامه ی مناظره فرمودند به من بگو کسی که لیاقت امر خلافت را پیدا می کند، باید دارای چه صفاتی باشد ابابکر پاسخ داد: 1- اهل نصیحت نسبت به جامعه مسلمین 2- اهل وفای به عهد باشد؛ 3- مخالف تبانی و رفیق بازی باشد؛ 4- دارای سیره و رفتاری نیکو باشد؛ 5- آشکارا اجرای عدالت کند؛ 6- عالم به کتاب خداوند متعال و سنت رسول الله صلی الله علیه و آله بوده؛ 7- آگاه به فصل الخطاب (در منازعات) باشد؛ 8- تمایل به دنیا نداشته باشد و در آن زاهدانه زندگی کند؛ 9- از مظلوم دفاع کند و حقّ او را در هر صورت از ظالم بگیرد . امام علیه السلام فرمودند سبقت در اسلام داشتن، اهل قربی بودن [نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله ] چطور؟ ابابکر در پاسخ گفت 10 -بله سبقت در اسلام داشته باشد 11- و از اهل قربی (نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله ) باشد. امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: ای ابابکر! سوگندت می دهم به خداوند. آیا این صفات را در خودت می بینی یا در من؟ ابابکر در پاسخ گفت: در شما است. ای ابالحسن! علی علیه السلام فرمودند سوگندت می دهم به خداوند، اولین کسی که دعوت پیامبر صلی الله علیه و آله را قبل از دیگران پذیرفت من بودم یا شما؟ ابابکر در پاسخ گفت: شما بودید استناد به حدیث غدیر علی علیه السلام فرمود: سوگندت می دهم به خداوند، من ولایت بر تو و بر همه ی مسلمین دارم به استناد حدیث پیامبر صلی الله علیه و آله در روز غدیر، یا شما؟ ابابکر در پاسخ گفت ولایت دارید. مقام وزارت علی علیه السلام فرمود: سوگندت می دهم به خداوند آیا وزارت برای رسول الله صلی الله علیه و آله و مثل بودن هارون از موسی برای من است یا برای تو؟ ابابکر در پاسخ گفت: برای شما است. @jorenab