5.59M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ریشه شناسی برخی کلمات فارسی واقعا خیلی جالب و شنیدنیه 😊
#پارسی_راپاس_بداریم
@jpz09399909120
۲۱ بهمن
۲۳ بهمن
۲۴ بهمن
وجودِ تلفظ های ایرانی (https://t.me/joinchat/5If41Kk6-n9lNmY0) برای اعدادِ یک، دو، سه، پنج و شش در زبانِ لهستانی (پی یِنج؛ شِشج)
نشان از ریشه دورِ مشترکِ هندواروپائی این دو زبان دارد.
همچنین در این کشور آنقدر که نام داریوس داریوش، هست در ایران نیست.
مرژان(مرجان) و دیگر اسامی اصیل ایرانی در آنجا بسیار رایج است!
#تاریخی
#پارسی_راپاس_بداریم
@jpz09399909120
۲۴ بهمن
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چقدر این زبان شعر با روح و روان ما ایرانی ها بازی میکند...
#ادبی
#پارسی_راپاس_بداریم
درنکوهش دنیا درقالب اشعار منظوم و طنز
@jpz09399909120
۲۷ بهمن
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
مرغی که انجیر میخوره نوکش کجه
اصل و درست ضرب المثل مذکور چیه ؟
#پارسی_راپاس_بداریم
نچیر مترداف با گوشت
نچروان یعنی شکارچی
ضرب المثل فارسی
مرغی که انجیر میخوره نوکش کجه» به این معناست که از قیافه و طرز رفتار طرف میشه فهمید که چه کاره است. با این توضیح که به نظر میاد در واقع کلمهی صحیح (به جای انجیر) “نچیر” بوده به معنای گوشت. این کلمه هنوز هم در بعضی جاهای ایران استفاده میشه. یعنی عقاب که گوشت میخوره نوکش کجه و این رو از دو فرسخی میشه دید. بعد یک گنجشک اگر ادعا کنه که گوشت میخوره، به همون نوکش نگاه کنید، میفهمید که چی کارهست.
تعریف دوم برای مرغ انجیر خوار اینه که: انجیر جز خوراکی های مرغ نیست، و اگر مرغ انجیر بخوره باید مخفیش کنه که کسی نبینه انجیر خورده، در نتیجه این ضرب المثل مصداق کسانی است که ریاکاری می کنند و تظاهر به ریا در زندگی خود دارند.
@jpz09399909120
۲۸ بهمن
۱ اسفند
7.83M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
پارسی یا فارسی ؟
#پارسی_راپاس_بداریم
@jpz09399909120
۲ اسفند
7.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ریشه کلمات مختلف فارسی
مثل شلوار،پیراهن،انجیر و غیره
#پارسی_راپاس_بداریم
@jpz09399909120
۲ اسفند
معنی فرزند چیست ؟
در زبان پهلوى فرزند از ترکیب دو واژه (فر) به معنای شکوه و (زند) به معنای زندگی تشكيل شده است ...
مواظب شکوه زندگیتان باشید 👌
#پارسی_راپاس_بداریم
@jpz09399909120
۴ اسفند
تَن پاک کُن ( تنباکو )😐👇
در زمانهای قدیم جذامی ها و صاحبان جراحات و بیماریهای پوستی واگیر دار را از شهر ها رانده و نفی بلد می کردند.
گویند در زمانهای قدیم در شهری یکی از این بیماران را بیرون کرده و در بیابان رها نمودند و به حال خویش وا گذاشتند. مرد بیمار چون شب رسید و سرما بر وی مستولی شد ناگزیر بوته ها و علف های دور و بر خود را جمع کرده و آتش زد. از آن پس هر شب همین کار را میکرد.
بعد از چند روز متوجه میشود که زخمها و جراحت پوستش کاهش پیدا کرده و حتی از درد و آزار آن خلاص شده پس به شهر نزد اهل و عیال خویش برمی گردد.
واقعه موجب حیرت و تعجب حُکما میشود و چون پیگیر شده و پرسیده و امتحان می کنند میبینند که برگ آن بوته ها باعث بهبود بیماری گشته است.
بنابراین اسم آن گیاه را تَن پاک کن گذاشته که در اثر کثرت استعمال و به مرور ایام به تنباکو تبدیل میشود....
تهران قدیم - جعفر شهری
#تاریخ_کشاورزی
#پزشکی
#عمومی
#پارسی_راپاس_بداریم
@jpz09399909120
۴ اسفند