✡️ مؤلفه‌های کابالایی فیلم شاگرد جادوگر 💥۵. انسان‌خدا‌انگاری 1⃣ خدا در کتاب مقدس تحریف‌شدهٔ یهود، جسمانی، ناتوان و انسان‌گونه تصویر می‌شود و این به‌دلیل روحیه‌ی زمینی یهود، خواسته‌های قومی و خودمحوری آنان است. #کابالا می‌آموزد: #یهودی خدای زنده‌ای است در کالبد انسان و سیر صعودی عارف یهودی نهایتاً به رسیدن به مقام خدایی می‌انجامد! 2⃣ #انسان‌خداانگاری کابالایی در فیلم #شاگرد_جادوگر تا جایی پیش می‌رود که مخاطب، شاهد اَعمال خداگونه توسط جادوگران فیلم می‌شود و جادوگران قادر به خلق، جان‌بخشیدن به اشیا، تمثّل و… هستند. 3⃣ برای نمونه: بالتازار با دست‌کشیدن بر عقاب غول‌پیکر آهنین، به او جان می‌دهد و در خدمتش می‌گیرد. [این نوع جان‌بخشی اشاره به اسطوره #گولم دارد که از آن به‌عنوان یکی از کرامات برجسته #کابالیست‌ها یاد می‌شود.] یا هوروات به مجسمه گاو آهنین کنار خیابان جان می‌دهد و یا به تصویر چند گرگ خاکستری روح می‌بخشد و سپس بالتازار همین گرگ‌ها را به چند توله‌سگ کوچک تبدیل می‌کند! 4⃣ در این فیلم، جادوگر برای تصرف در عالَم نیاز به واسطی [همانند انگشتر، عصا، ستاره و…] دارد تا نیروی عصبیّت خود را به‌وسیله آن به عالَم خارج منتقل کند. در انتها می‌بینیم دیوید به مقامی می‌رسد که بدون واسط [انگشتر مرلین] قادر است نیروی خود را به خارج منتقل و کاری کند که حتی استادش از انجام آن عاجز است: یعنی زنده‌کردن انسانی مرده! 5⃣ در صحنه‌های آخر، وقتی «بالتازار» بی‌جان روی زمین می‌افتد و «ورونیکا» از مرگ او خبر می‌دهد، «دیوید» به دور «بالتازار» حلقه آتش ایجاد می‌کند و با انرژی نورانی دستان خود، چند بار سینه او را فشار می‌دهد و روح را به کالبد بی‌جان او برمی‌گرداند و بنابراین «دیوید» در انتهای سلوک جادویی خود به #الوهیت می‌رسد! ✍️ نویسنده: دکتر حفیظه مهدیان ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter