💠 حضرت امام موسی کاظم علیه السلام: ✅ بکر بن صالح می‌گوید: کتبْت إلی أبی الْحسن علیه السلام أنّی اجْتنبْت طلب الْولد منْذ خمْس سنین و ذلک أنّ أهْلی کرهتْ ذلک و قالتْ إنّه یشْتدّ علیّ ترْبیتهمْ لقلّه الشّیْء فما تری فکتب علیه السلام إلیّ اطْلب الْولد فإن اللّه عزّ و جل یرْزقهم. ⬅️ در نامه‌ای به امام کاظم علیه السلام نوشتم پنج سال است که از بچه‌دار شدن خودداری می‌کنم و همسرم بچه‌دارشدن را ناپسند می‌شمارد و می‌گوید: تربیت او به سبب فقر، دشوار است. نظر شما چیست؟ حضرت علیه السلام برای من نوشت:  فرزند بیاورید که روزی او با خداوند است.» 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۶، ص۳ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: منْ ترک التّزْویج مخافه الْفقْر فقدْ أساء الظّنّ باللّه عزّ و جلّ إنّ اللّه عزّ و جلّ یقول: إنْ یکونوا فقراء یغْنهم اللّه منْ فضْله (نور:۳۲). ⬅️ هر کس ازدواج را از بیم فقر ترک کند، همانا به خداوند، گمان بد برده است. خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: اگر نیازمند باشند خدا از فضل خویش بی‌نیازشان می‌کند. 📚 من لایحضره الفقیه (شیخ صدوق): ج۳، ص۳۸۵ پ.ن: همان‌طور که رزّاق منحصراً خداست! قبض و بسط‌ کننده‌ی رزق به جهت تربیت عبد نیز باز همان خدای رزّاق حکیم است و تضمین روزی، به معنای ضمانت رزق وسیع یا کافی به شکل دائمی‌ نیست الزاماً! عبد هم‌ کسی نیست که بگوید من فقط در صورت رزق وسیع و یا کافی، بندگی می‌کنم و به وظایفم به عنوان عبد عمل می‌کنم! حسن تدبیر و اقتصاد و میانه‌روی نسبت به رزقی هم که خدا در اختیار عبد قرار می‌دهم از اهم وظایف بندگیست که رعایتش موجب ازدیاد و برکت رزق است و عدم رعایتش موجب محتاج شدن و رفتن برکت از رزق است. @justhadis110

✳️ چند حدیث بسیار تأمّل‌برانگیز در باب جدل و مجادله: 💠 حضرت امام جعفر صادق عليه السلام: ✅ وَصِيّةُ وَرَقةَ بنِ نَوفَلٍ لخَديجَةَ بنتِ خُوَيلِدٍ عليها السلام إذا دَخَلَ علَيها يَقولُ لَها: يا بِنتَ أخي، لا تُمارِي جاهِلاً و لا عالِما؛ فإنّكِ مَتى مارَيتِ جاهِلاً آذاكِ، و مَتى مارَيتِ عالِما مَنعَكِ عِلمَهُ. ورقة بن نوفل هرگاه نزد خديجه دخت خويلد عليها السلام مى‌رفت، به او سفارش مى كرد: اى دختر برادرم! با جاهل و عالم مجادله مكن؛ زيرا اگر با جاهل مجادله كنى، تو را مى‌آزارد و اگر با عالم مجادله كنى، علم خود را از تو دريغ مى‌دارد. 📚 امالی (شیخ طوسی): ص۳۰۲ 💠 مولی امیر المؤمنین على عليه السلام: ✅ مَن صَحَّ يَقينُهُ زَهِدَ في المِراءِ. ⬅️ كسى كه يقينش درست باشد، به مجادله بى‌رغبت است. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۶۳۲ 💠 حضرت امام هادى عليه السلام: ✅ المِراءُ يُفسِدُ الصَّداقَةَ القَديمَةَ، و يَحلُلُ العُقدَةَ الوَثيقَةَ، و أقلُّ ما فيهِ أن تَكونَ فيهِ المُغالَبةُ، و المُغالَبةُ اُسُّ أسبابِ القَطيعَةِ. ⬅️ مجادله كردن، دوستى ديرين را از بين مى‌برد و پيوند استوار را از هم مى‌گسلد و كمترين چيزى كه در مجادله هست، چيره‌جويى است و چيره‌جويى، خود عامل اصلى قطع رابطه مى‌باشد. 📚 اعلام الدین (دیلمی): ص۳۱۱ 💠 مولی امیرالمؤمنین على عليه السلام: ✅ إيّاكُم و المِراءَ و الخُصومَةَ؛ فإنّهُما يُمرِضانِ القُلوبَ علَى الإخوانِ، و يَنبُتُ علَيهما النِّفاقُ. ⬅️ از مجادله و ستيزه‌كردن بپرهيزيد؛ زيرا اين دو كار دل‌ها را نسبت به برادران بيمار مى‌كنند و نفاق مى‌رويانند. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۳۰۰ 💠 مولی امیرالمؤمنین على عليه السلام: ⬅️ مَن جَعلَ المِراءَ دَيْدَنا (دِينا) لَم يُصبِحْ لَيلُهُ. ✅ كسى كه مجادله را شيوه‌ی خود گرداند، شبش صبح نشود (از تاريكى شكّ به روشنايى يقين نرسد). 📚 نهج البلاغة (سید رضی): فرازی از حکمت ۳۱، ص۴۷۳ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ⬅️ در ميان بنى اسرائيل مرد عابدى بود كه هرگز به دنيا آلوده نشده و گرد آن نگشته بود. شيطان نعره‌ای زد كه همۀ سپاهيانش گرد او جمع شدند. او بديشان گفت: كدام يك از شما توان گمراه كردن اين شخص را دارد؟ يكى گفت: من. گفت: از چه راه به سراغش مى‌روى‌؟ پاسخ داد: از راه زن‌ها. شيطان گفت: تو از عهدۀ او برنمى‌آيى، چون او زنان را تجربه نکرده. ديگرى گفت: من. پرسيد: تو از چه راه گمراهش سازى‌؟ گفت: از راه ميگسارى و خوشگذرانى. بدو گفت: تو هم اهل اين كار نيستى، زيرا او اهل اين‌ها نيست. سومى گفت: من او را گمراه مى‌كنم. پرسيد: چگونه‌؟ گفت: از راه كار خير. شيطان گفت: برو كه تو حريف او هستى. شيطانك بيامد و در برابر او جايى را برگزيد و نماز آغازيد. آن عابد چنان بود كه مى‌خوابيد و استراحت مى‌كرد ولى شيطانك نه مى‌خوابيد و نه استراحت مى‌كرد. آن مرد عابد كه خود را در برابر او ناچيز مى‌ديد و عبادت خود را خرد مى‌پنداشت، نزد آن شيطانك رفت و بدو گفت: اى بندۀ خدا! چه چيز تو را به اين همه نماز خواندن نيرو بخشيده است‌؟ او پاسخى نداد. بار دوم پرسيد. باز هم پاسخى نداد، تا بار سوم كه پرسيد، گفت: اى بندۀ خدا! من گناهى كرده‌ام و از آن توبه نموده‌ام، و هر گاه آن گناه را به خاطر مى‌آورم به نماز خواندن، توانمند مى‌شوم. مرد عابد گفت: آن گناه را به من هم بگو تا مرتكب آن گردم و در پى آن توبه كنم و در نتيجه برخواندن نماز توانمند شوم. شيطانك بدو گفت: به شهر برو و سراغ فلان روسپى را بگير و دو درهم به او بده و با او درآويز و كام خود برگير. عابد گفت: دو درهم را از كجا به دست آورم‌؟ من با درهم آشنايى ندارم. شيطان از زير پاى خود دو درهم بيرون آورد و به او داد. عابد برخاست و با همان جامه و لباس خود كه در آن عبادت مى‌كرد وارد شهر شد و از خانۀ آن زن جويا شد. مردم او را به خانۀ آن زن راهنمايى كردند و گمان بردند براى پند دادن به آن زن آمده است. عابد به كنار آن زن رفت و دو درهم را پيش او انداخت و گفت:برخيز. زن برخاست و به درون اتاق خود رفت و به مرد عابد گفت: داخل شو. عابد به اندرون رفت. آن زن به او گفت: اى مرد! تو با شكل و شمايلى به خانۀ من آمده‌اى كه معمولاً كسى با اين وضع نزد من نمى‌آيد. شرح حال خود را براى من بگو. عابد سرگذشت خود را براى آن زن باز گفت. زن گفت: اى بندۀ خدا! ترك گناه آسان‌تر از توبه كردن است و چنان نيست كه هر كه توبه كند توبه‌اش پذيرفته افتد، به نظر مى‌رسد كه آن كس شيطان بوده كه در نظر تو تجسّم يافته است، اكنون بازگرد كه ديگر كسى را نخواهى ديد. عابد بازگشت و آن زن همان شب جان سپرد، و چون صبح شد ديدند بر در خانه‌اش نوشته شده: بر سر جنازۀ فلان زن حاضر شويد كه او از اهل بهشت است. مردم همه در ترديد فرو رفتند و به خاطر همان دو دلى كه در كار او يافته بودند تا سه روز جنازه‌اش را به خاك نسپردند. خداى عزّ و جلّ‌ به پيامبر آن زمان كه جز موسى بن عمران كسى ديگر را سراغ ندارم وحى فرمود: بر سر جنازۀ فلان زن برو و بر آن نماز بخوان و به مردم بگو: بر او نماز گزارند كه من او را آمرزيدم و بهشت را بر او واجب كردم، چون فلان بندۀ مرا از گناه كردن باز داشت. كَانَ عَابِدٌ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ لَمْ يُقَارِفْ مِنْ أَمْرِ اَلدُّنْيَا شَيْئاً... فَقَالَ يَا عَبْدَ اَللَّهِ بِأَيِّ شَيْءٍ قَوِيتَ عَلَى هَذِهِ اَلصَّلاَةِ... فَقَالَتْ لَهُ يَا عَبْدَ اَللَّهِ إِنَّ تَرْكَ اَلذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ اَلتَّوْبَةِ وَ لَيْسَ كُلُّ مَنْ طَلَبَ اَلتَّوْبَةَ وَجَدَهَا... اِئْتِ فُلاَنَةَ فَصَلِّ عَلَيْهَا وَ مُرِ اَلنَّاسَ أَنْ يُصَلُّوا عَلَيْهَا فَإِنِّي قَدْ غَفَرْتُ لَهَا وَ أَوْجَبْتُ لَهَا اَلْجَنَّةَ بِتَثْبِيطِهَا عَبْدِي فُلاَناً عَنْ مَعْصِيَتِي. 📚 استعاذه (شهید دستغیب): ص۸۶ به نقل از: الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۸، ص۳۸۴ 🔹 شهید دستغیب رحمت الله علیه بعد از ذکر این حدیث شریف در ذیل آن چنین بیان می‌دارند: ⬅️ وعظ (اگر از سر صداقت و دلسوزی و شفقت باشد) خيلى قيمت دارد، تا بتوانيد گناهكارى را از گناه بازداريد. توبه‏‌اش دهيد. خدا شكور است. تلافى مى‏‌فرمايد. خودت را هم پاك مى‏‌كند. حيرانم! از يك طرف به مكايد ابليس و سستى خودمان نگاه مى‏‌كنم، عاقبت كارمان به كجا مى‏‌كشد؟ آيا جان سالم به در مى‏‌بريم يا نه؟! امّا اگر فضل او يار شود، اميد است ما هم نجات يابيم: يا راحم كلّ ضعيف! «اذا رأيت مولاى ذنوبى فزعت و اذا رأيت كرمك طمعت». «۱» __________________________________________ (۱)- (امام سجاد علیه السلام: ای مولای من، هنگامی که گناهانم را می‌بینم بی‌تاب می‌شوم و هنگامی که کَرَم تو را می‌بینم امیدوار می‌شوم) مفاتيح الجنان/ دعاى ابو حمزه: ۳۸۹ @justhadis110

💠 حضرت امام جواد علیه السلام: ✅ إظهارُ الشَّيءِ قَبلَ أن يُستَحكَمُ مَفسَدَةٌ لَهُ. ⬅️ آشكار كردن چيزى پيش از استوار شدن، مايه‌ی تباهى آن است. 📚 المحاسن (برقی): ج۲، ص۶۰۳ - تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ص۴۵۷ ⚫️ شهادت ابن الرضا، حضرت محمد بن علی، جواد الائمه علیهما السلام تسلیت باد... @justhadis110

🖤 یا جواد الائمه ما را هم نجات بدهید... 🔹 على بن خالد (كه داراى مذهب زيدى بود)، نقل می‌کند: ⬅️ من در سامرّاء در محلّه عسكر بودم، شنيدم كه شخصى را از ناحيه شام دستگير كرده، به زنجير بسته و در آنجا زندانى نموده‌اند. مى‌گفتند: (دعوی حق دارد) و ادّعايى دارد. من خودم را به زندان رساندم و از دربانان اجازه گرفته و وارد اتاق او شدم، متوجّه شدم كه او داراى فهم و عقل است. گفتم: فلانى! حکایت تو چيست؟ گفت: من يكى از ساكنين شام هستم، همواره در مكانى كه سر مطهّر امام حسين عليه السلام را نصب كرده بودند، به عبادت خداى متعال مشغول بودم، شبى رو به محراب مشغول ذكر بودم، ناگاه شخص بزرگوارى را در برابر خود ديدم، نگاهش كردم. او به من فرمود: برخيز! من برخاستم، او اندكى با من راه رفت، ناگاه ديدم در مسجد كوفه هستم، به من فرمود: آيا اين مسجد را مى‌شناسى؟ عرض كردم: آرى، اين مسجد كوفه است. او در آن مسجد مشغول نماز شد، من نيز به همراه او نماز خواندم، آن‌گاه از آنجا بيرون رفت، من نيز به همراه او بيرون رفتم و اندكى باهم راه رفتيم، ناگاه ديدم در مكّه هستيم، او كعبه را طواف مى‌نمود، من نيز مشغول طواف شدم. آن‌گاه بيرون آمد و اندكى راه رفتيم، ناگاه ديدم من در شام، در همان جايى كه مشغول عبادت بودم، هستم و آن شخص از ديدگانم غايب شد و من از آنچه ديده بودم در شگفت و ترس بودم. سال ديگر فرا رسيد، باز آن شخص بزرگوار را همان جا ديدم، خوشحال شدم، مرا خواست و من پاسخ دادم و همانند سال پيش مرا به آن مكان‌هاى مقدّس سير داد و سرانجام به شام بازگرداند. هنگام جدايى فرا رسيد، به او عرض كردم: سوگند به حق كسى كه اين توانايى را به تو ارزانى نموده، تو كيستى؟ وى لختى سر مبارك خويش را به پايين انداخت، آن‌گاه نگاهى به من كرده و فرمود: ✅ أَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى (علیهم السلام). ⬅️ من محمّد بن علىّ بن موسى هستم. اين خبر شايع شد و به گوش محمّد بن عبدالملك زيات، وزير معتصم رسيد، وى عدّه‌اى از مأموران خود را براى دستگيرى من فرستاد، آنان مرا با زنجيرهاى آهنين بسته، و به سوى عراق روانه كردند، و همان گونه كه مى‌بينى مرا زندانى كرده و به ادّعاى محال متّهم ساخته‌اند. به او گفتم: آيا مى‌خواهى اين جريان را به محمّد بن عبدالملك برسانم؟ گفت: آرى، برسان. من قصّه‌ی او را نوشته و جريان را توضيح داده و طىّ نامه‌اى به محمّد بن عبدالملك دادم. وزير، در پشت ورقه نوشت: به او بگو: همان كسى كه تو را در يك شب از شام به سوى كوفه و از كوفه به مدينه و از آنجا به مكّه و از آنجا به شام سير داده، از اين زندان نیز خلاص نمايد. من از اين پاسخ ناراحت شده و غمگين گشتم، و دلم به حال آن بنده خدا سوخت و با حزن و اندوه بازگشتم. فردا صبح به طرف زندان رفتم تا او را دعوت به صبر و رضا نمایم، جمعيّت زيادى از مردم، به همراه عدّه‌اى از لشكريان، زندانبانان و پاسبانان را ديدم كه ترس و وحشت بر وجود آنان حاكم بود، از حال آنان پرسيدم. گفتند: آن زندانى را كه از شام آورده بودند، شب گذشته مفقود شده و معلوم نيست به زمين رفته يا پرنده‌اى او را ربوده است. وقتى علىّ بن خالد اين صحنه را مى‌بيند، به امامت امام جواد عليه السلام معتقد مى‌شود و اعتقاد نيكويى پيدا می‌كند. 📚 اختصاص (شیخ مفید): ص۳۲۰ ⚫️ شهادت ابن الرضا، حضرت محمد بن علی، جواد الائمه علیهما السلام تسلیت باد... @justhadis110

🔷 کسانی که دنبال سلامت جسمی هستند دقت فرمایند... 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام در فراز ۱۴ از دعای پنجم صحیفه‌ی سجادیه می‌فرمایند: ✅ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ سَلَامَةَ قُلُوبِنَا فِي ذِكْرِ عَظَمَتِكَ، وَ فَرَاغَ أَبْدَانِنَا فِي شُكْرِ نِعْمَتِكَ، وَ انْطِلَاقَ أَلْسِنَتِنَا فِي وَصْفِ مِنَّتِكَ. ⬅️ خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و سلامت قلوب ما را در توجّه به عظمتت و آسایش بدن‌هایمان را در شکر نعمتت و گشوده شدن زبانمان را در وصف عطایت، قرار ده. 📚 صحیفه سجادیه: دعای پنجم (دعا برای خود و دوستان)، ص۴۴ پ.ن: در بین معتبرترین سایت‌های مقالات پزشکی دنیا، ncbi (مرکز ملی اطلاعات زیست‌فناوری آمریکا) که بهش پاب‌‌مد (PubMed) هم می‌گویند، اگر معتبرترین نباشد از حیث جامعه‌ی پزشکی، جزء ۵ مرجع معتبر مقالات علمی پزشکی دنیاست. در این سایت مقاله‌ای هست برای سال ۲۰۱۴ که طی آن، رابطه‌ی میان داشتن روحیه قدرشناس و شاکر بودن رو با سلامت جسمی را بررسی کرده است. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3489271/ عنوان مقاله هست: Examining the Pathways between Gratitude and Self-Rated Physical Health across Adulthood نتیجه‌ی مقاله بعد تحقیق و بررسی متغیرهای متعدد و...: در حالی که افراد سپاسگزار اغلب از نظر سلامت اجتماعی و روانی بهتر عمل می‌کنند، مطالعات کمی این احتمال را آزمایش کرده‌اند که قدردانی آیا سلامت جسمانی را نیز ارتقا می‌دهد. مطالعه‌ی حاضر نه تنها به ارتباط بین قدردانی و سلامت جسمانی می‌پردازد، بلکه چرایی چنین ارتباطی و همچنین اینکه این ارتباط بیشتر برای برای چه کسانی است را نیز بررسی می‌کند. 👈👈 یافته‌های ما نشان می‌دهد که افراد سپاسگزار سلامت جسمانی بهتری را تجربه می‌کنند. Discussion: While grateful individuals often fare better with respect to social and psychological health, few studies have tested the possibility that dispositional gratitude also promotes physical health. The current study not only addressed the link between gratitude and perceived physical health, but also why such a linkmight occur, as well as for whom. Our findings suggest that grateful individuals experience better physical health. ✳️ حتی علم روز هم مقر به این حقیقت است که از زبان مبارک امام سجاد علیه السلام قریب به ۱۴۰۰ سال قبل بیان شده... @justhadis110

💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ ...اللَّهُمَّ أَغْنِنَا عَنْ هِبَةِ الْوَهَّابِينَ بِهِبَتِكَ، وَ اكْفِنَا وَحْشَةَ الْقَاطِعِينَ بِصِلَتِكَ حَتَّى لَا نَرْغَبَ إِلَى أَحَدٍ مَعَ بَذْلِكَ، وَ لَا نَسْتَوْحِشَ مِنْ أَحَدٍ مَعَ فَضْلِكَ... ⬅️ ...(۷) بار خدایا! با عطا و احسانت، ما را از عطا و احسان دیگران بی‌نیاز ساز و از ما غم و اندوه بریده شدن احسان دیگران را با احسان و جایزه‌ات کفایت کن تا با بذل و بخشش تو، به دنبال بذل و بخشش احدی رغبت نکنیم و با فضل و احسان تو از احدی نهراسیم... ✅ (۱۲) اللَّهُمَّ إِنَّكَ مَنْ وَالَيْتَ لَمْ يَضْرُرْهُ خِذْلَانُ الْخَاذِلِينَ، وَ مَنْ أَعْطَيْتَ لَمْ يَنْقُصْهُ مَنْعُ الْمَانِعِينَ، وَ مَنْ هَدَيْتَ لَمْ يُغْوِهِ إِضْلَالُ الْمُضِلِّينَ ⬅️ (۱۲) بار خدایا! هر که را تو یاری دهی، اقدام خوارکنندگان برای خوار کردنش، زیانی به او نمی‌رساند و هر که را تو عطا کنی، ممانعت کردن منع‌کنندگان از او نمی‌کاهد؛ و هر که را تو هدایت فرمایی، اقدام گمراه‌کنندگان برای گمراه کردنش او را به گمراهی دچار نسازد. ✅ (۱۳) فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ امْنَعْنَا بِعِزِّكَ مِنْ عِبَادِكَ، وَ أَغْنِنَا عَنْ غَيْرِكَ بِإِرْفَادِكَ، وَ اسْلُكْ بِنَا سَبِيلَ الْحَقِّ بِاِرْشَادِكَ... (۱۳) پس بر محمّد و آلش درود فرست و به عزّتت ما را از شرّ بندگانت باز دار و به عطایت از غیر خود بی‌نیاز کن و به هدایتت ما را به راه حق ببر... 📚 صحیفه‌ی سجادیه: فرازهایی از دعای پنجم (دعاى آن حضرت است در حقّ خود و دوستانشان)، ص۴۴ 🔷 رهبر معظّم انقلاب آیت الله خامنه‌ای حفظه الله: ⬅️ صحیفه‌ی سجادیه صورتش دعاست، باطنش کتاب معارف است، باطنش تمامْ معارف است؛ از اول تا آخرِ صحیفه سجادیه این جور است؛ اگر آن (اللّهمّ) را از اولش بردارند و آن لحن دعایی را از آن برادارند، یکی از غنی‌ترین، پربارترین منابع اصلی ما بعد از قرآن صحیفه‌ی سجادیه است. 📚 گزیده‌ی احادیث النوارد به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای مد‌ظلّه‌العالی: ص۱۸۳ - برگرفته از بیانات درس خارج مورخ ۹ خرداد ۱۳۸۴ @justhadis110

✳️ خیلی ساده و بدون هیچ راه در رویی.. 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ لا يَترُكُ الناسُ شيئاً مِن دِينِهِم لإِصلاحِ دُنياهُم إلاّ فَتَحَ اللّه ُعَليهِم ما هُوَ أضَرُّ مِنهُ. ⬅️ مردم براى سود و آبادانى دنياى خود امرى از امور دين خود را فرو نگذارند مگر آن كه خداوند، كارى براى آنان پيش مى‌آورد كه زيانش از آن سود بيشتر است. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۸۷ پ.ن: چرا عاقل کند کاری که... @justhadis110

💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام: ✅ مَا عُبِدَ اَللَّهُ بِشَيْءٍ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ مِنْ إِدْخَالِ اَلسُّرُورِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ. ⬅️ خداوند به چيزى كه نزد او محبوب‌تر از شاد كردن مؤمن باشد، عبادت نشده است. 📚 الکافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۱۸۸ 💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام: ✅ سُئلَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله: أيُّ الأعمالِ أحَبُّ إلى اللّه ِ عزّ و جلّ؟ قالَ: اِتْباعُ سُرورِ المُسلِمِ، قيلَ: يا رسولَ اللّهِ، و ما اِتْباعُ سُرورِ المسلمِ؟ قالَ: شَبْعُ جَوْعَتِهِ، و تَنْفيسُ كُرْبَتِهِ، و قَضاءُ دَينِهِ. ⬅️ از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله پرسيده شد: محبوبترین کارها نزد خداوند چیست؟ حضرت فرمود: مسلمانى را پياپى شاد كردن. عرض شد: اى رسول خدا! منظور از شاد كردن پياپى مسلمان چيست؟ فرمود: گرسنگی‌اش را برطرف سازى، اندوهش را بزدايى و قرضش را بپردازى. 📚 قرب الاسناد (حمیری): ج۱، ص۱۴۵ ⚫️ شهادت حضرت باقر العلوم محمد بن علی بن الحسین علیهم السلام تسلیت باد... @justhadis110

✳️ ما و مباحث ایام انتخابات... 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ إِذَا اِحْتَشَمَ اَلْمُؤْمِنُ أَخَاهُ فَقَدْ فَارَقَهُ. ⬅️ وقتی انسان برادر مؤمنش را برنجاند یا به خشم آورد یا تحقیرش کند و یا شرمنده‌اش سازد، (در حقیقت) مقدمه‌ی جدایی از او را فراهم کرده‌. 📚 نهج البلاغة (سید رضی): حکمت۴۵۷، ص۵۵۹ پ.ن: حَشَّمَ تَحْشِيمًا که در متن حدیث ذکر شده یعنی: او را شرمنده ساخت، آزرد، خشمگين كرد. 💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام: ✅ ما مِن إنسانٍ يَطعَنُ في عَينِ مُؤمِنٍ إلاّ ماتَ بِشَرِّ ميتَةٍ ، و كانَ قَمِنا أن لا يَرجِعَ إلى خَيرٍ. ⬅️ هيچ انسانى نيست كه پيش روى مؤمنى از او بد گويد و طعنه زند، مگر اين كه به بدترين شكل بميرد و سزاوار است كه روى خير و سعادت را نبيند. 📚 المحاسن (برقی): ج۱، ص۱۰۰ - ثواب الأعمال و عقاب الأعمال (شیخ صدوق): ج۱، ص۲۳۹ پ.ن: این روزها که ایام انتخابات است،‌ بازار بحث و گفت‌و‌گو در میان اقوام و خویشان و دوستان داغ و گرم است، احادیث فوق یادآور ماست تا در این مباحث از هرگونه طعنه و کنایه و تعریض و تحقیر و تمسخر و... به شدّت بپرهیزیم و خیلی صریح و بدون طعنجه و کنایه، تنها به نقد حرف‌ها و اعمال (و نه اشخاص و به خصوص شخصیت طرف مقابل بحث) بپردازیم که اگر خدایی ناکرده باعث رنجش شود طعنی و کنایه و تعریض و تحقیر و تمسخر ما... @justhadis110

💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ يَوْمَ عَرَفَةَ سَائِلاً يَسْأَلُ اَلنَّاسَ فَقَالَ لَهُ: «وَيْحَكَ أَ غَيْرَ اَللَّهِ تَسْأَلُ فِي هَذَا اَلْيَوْمِ؟! إِنَّهُ لَيُرْجَى لِمَا فِي بُطُونِ اَلْحَبَالَى فِي هَذَا اَلْيَوْمِ أَنْ يَكُونَ سَعِيداً». ⬅ امام سجاد علیه السلام در روز عرفه شنيد كه از شخصی از مردم گدایی می‌کند به او فرمود: واى بر تو! آيا در اين روز از غير خدا سؤال مى‌كنى‌؟! همانا كه در اين روز برای کودکان در رَحِمْ امید سعادت می‏‌رود. 📚 من لا یحضره الفقیه (شیخ صدوق): ج۲، ص۲۱۱ ✳ بزرگان در شرح این حدیث چنین بیان کرده‌اند: ⬅ «مراد آن است كه در این روز رحمت خداوند چنان وسیع است که حتی براى كسى كه به‌صورت جنين در شكم مادر است اميد آن می‌رود كه از سعادت برخوردار شود، اگر چه در تقدیر او شقاوتش رقم خورده باشد؛ پس چگونه تو از مردم سؤال می‌كنى در صورتى كه تو زبانى‌ دارى كه به تو امكان می‌دهد كه خواسته‌ی خود را از خدا طلب كنى». ⬅ کسی که در عرفه از غیر خدا را طلب کند زیان کرده است. آن حضرت کسانی را که در چنین زمان و مکانی دست نیاز به سوی دیگران دراز می‏‌کنند، بدترینِ انسان‌ها معرفی فرمود. روز عرفه روز دعا و نیایش است و اگرچه روزه آن روز مستحب است لیکن اگر روزه ‏گرفتن موجب ضعف شود، آن‏‌گونه که انسان نتواند دعاهای این روز را بخواند، خواندن دعا بر روزه‏ گرفتن مقدّم است. 📚 (جرعه‌ای از صهبای حج (آیت الله جوادی آملی): ص۲۳۸) @justhadis110

° 🔘 از دعای امام حسین(ع) در روز عرفه: ⬅️ ماذا وَجَدَ مَنْ فَقَدَكَ وَ مَا الَّذى فَقَدَ مَنْ وَجَدَكَ 💠 چه چیز پیدا کرده؟ آن کس که تو را گم کرده و چه چیز از دست داده؟ کسی که تو را یافته است ⬅️ لَقَدْ خابَ مَنْ رَضِىَ دُونَكَ بَدَلاً وَ لَقَدْ خَسِرَ مَنْ بَغىٰ عَنْكَ مُتَحَوِّلاً 💠 همانا محروم شد کسی که به جاى تو به دیگرى راضى گشت و زیانکار شد کسی که از تو به دیگرى روى آورد •═•••🍃•• 🕋 ••🍃•••═• 🔘 از فرمایشات عالم ربانی حضرت آیت الله یعقوبی قائنی رضوان الله تعالی علیه: ⬅️ در این روز (عرفه) از خدا گدایی کنید که گدایی سرمایه خوبی است و از خدا بخواهید که شما را به یاد روز الست بیندازد و شما را با اول و ابتدای خود آشنا کند از خدا عرفان و آشنایی با اصل خود را بخواهید 💠 @sadeghin_ir

💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و‌ آله (خطاب به ابوذر غفاری): ✅ أَرْبَعٌ لاَ يُصِيبُهُنَّ إِلاَّ مُؤْمِنٌ، اَلصَّمْتُ وَ هُوَ أَوَّلُ اَلْعِبَادَةِ وَ... ⬅️ چهار چيز است كه جز مؤمن كسى بدان نمى‌رسد: نخست «صَمت» كه اوّل عبادت است و... 📚 عدة الداعي (ابن فهد حلّی): ص۲۴۹ - امالی (شیخ طوسی): ص۵۲۵ پ.ن: فرق صَمت و سکوت: صَمت سكوتی است ارادی، آن هم در برابر تهييج قوای نطق و بيان، يعنی حالتی‌ در نفس به وجود می‌آيد كه شخص ميل به سخن‌گفتن پیدا می‌کند، ولی پس از رجوع به قوای عاقله و ارجح يافتن سكوت در برابر سخن،‌ با اراده خود در برابر اين ميل نفس می‌ايستد و سخن نمی‌گوید. اما سكوت الزاماً اين‌گونه نيست و اعم از صَمت است و الزاماً مخالفت با نفسی هم در بسياری از مواردش دخيل نبوده. یعنی، همين‌قدر كه انسان حرف نزند، حتی اگر ارادی، اختياری و آگاهانه نيز نباشد، سكوت محقق می‌گردد. @justhadis110

✳ حکایت منقول از آیت الله بهجت رضوان الله علیه در بخش پایانی ارسال را با دقت مطالعه فرمایید: 💠 در احوال سرور پارسایان حضرت علی (علیه‌السّلام) قبل از ورود به نماز به نقل از حضرت امام صادق علیه السلام چنین آمده است که: ✅ کان علی (علیه‌السّلام) اذا قام الی الصلاة فقال «وجّهت وجهی للّذی فطر السموات و الارض (انعام:79)» تغیّر لونه حتّی یعرف ذلک فی وجهه. ⬅ آن‌گاه که به نماز می‌ایستاد این آیه را تلاوت می‌کرد: «صورت خود را به سوی معبودی می‌گردانم که آسمان‌ها و زمین را آفرید»، رنگ چهره‌اش تغییر می‌کرد، و این تغییر کاملاً از چهره‌اش هویدا بود. 📚 فلاح السائل (سید بن طاووس): ج۱، ص۱۰۱ 💠 در روایت دیگری آمده است: هرگاه مولای متّقیان به نماز می‌ایستاد، چهره‌اش متغیّر می‌شد، و بدن نازنیش به لرزه می‌افتد، به حضرت عرض می‌کردند: این چه حالتی است‌ ای امیرالمؤمنین؟ حضرت می‌فرمودند: ✅ جاء وقت امانة الله التی عرضها علی السّموات و الارض فایین ان یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان فلا ادری احسن اداء ما حملت‌ام لا. ⬅ یعنی هنگام امانت خداوند است، امانتی که به آسمان‌ها و زمین عرضه شد و آنان نپذیرفتند و در وحشت فرو رفتند، ولی انسان آن را پذیرفت و معلوم نیست که نیکو اداء خواهد کرد یا خیر. 📚 بحارالانوار (علامه مجلسی): ج۸۱، ص۲۵۶ 💠 در حین نماز خدا می‌داند چگونه بود، فقط این مقدار می‌توان گفت که نمازش یادآور نماز رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) بود. و درباره حضرت (علیه‌السّلام) آورده‌اند که: ✅ انّه کان اذا دخل الصّلاة کان کانه بناء ثابت او عمود قائم لا یتحرّک و کان ربّما رکع او سجد فیقع الطّیر علیه و لم یطق احد ان یحکی صلاة رسول الله (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) الاّ علیّ بن ابیطالب و علیّ بن الحسین (علیهم‌السّلام). ⬅ حضرت طوری بودند، که وقتی داخل نماز می‌شدند، گویا مثل یک بنای ثابت یا ستون ایستاده‌ای می‌باشند، که حرکتی نمی‌کند و گاه‌گاهی رکوع یا سجده می‌کردند، و این هنگام پرنده بر روی آن بزرگوار می‌نشست، و کسی طاقت نداشت از نماز رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) تقلید کند، مگر علی بن ابی‌طالب و امام سجاد (علیه‌السّلام) 📚 دعائم الإسلام (قاضی نعمان مغربی): ج۱، ص۱۵۹ 💠 و نیز درباره‌ی ایشان چنین نقل کرده‌اند که: ✅ كان إذا توجّه إلى الله تعالى توجّه بكلّيته، وانقطع من الدنيا نظره وما فيها حتّى لا يبقى يدرك الألم، لأنّهم كانوا إذا أرادوا اخراج الحديد والنشاب من جسده الشريف تركوه حتّى يصلّي، فإذا اشتغل بالصلاة وأقبل على الله تعالى أخرجوا الحديد من جسده ولم يحسّ به، فإذا فرغ من صلاته يرى ذلك فيقول لولده الحسن عليه السلام: إن هي إلاّ فعلتك يا حسن. ⬅ هنگامى كه به خدا توجّه پيدا مى‌كرد با همه وجود به سوى او مى‌رفت و از جهان ماده و آنچه در آن است مى‌بريد، تا جايى كه درد را احساس نمى‌كرد، زيرا وقتى مى‌خواستند تير را از بدن مباركش بيرون بكشند، منتظر مى‌ماندند تا به نماز بايستد و چون مشغول نماز مى‌شد و به سوى خدا روى مى‌آورد، تير را بيرون مى‌آوردند و حضرت چيزى احساس نمى‌كرد، لذا وقتى از نماز فارغ مى‌شد و جريان را به حضرت گفتند: به امام حسن علیه‌السلام فرمود: اين كار تو است. 📚 إرشاد القلوب (دیلمی): ج۲، ص۲۱۷ 🔷 مرحوم آیت الله بهجت رضوان الله علیه در این خصوص مطلبی بسیار تأمّل‌برانگیز نقل می‌کنند: ⬅ فرماندار کرمان در رژیم پهلوی در شب عید غدیر، مجلس جشنی برپا نمود. در آن مجلس «مردوخ» (عالم بزرگ اهل سنت) نیز شرکت داشت. مداح در ضمن خواندن اشعار و مدیحه‌سرایی درباره‌ی حضرت امیر مؤمنان علیه‌السلام، به جریان بیرون آوردن تیر از پای مبارک آن حضرت در حال نماز و عدم التفات و توجه آن بزرگوار به آن اشاره کرد؛ جناب آقای مردوخ که پای منبر نشسته بود، رو کرد به آقای شهردار و با صدای بلند فریاد زد: «آقای فرماندار، آیا این‌ها افسانه نیست؟!». فرماندار می‌گوید: اعتراض او در آن مجلس و در میان آن جمعیت، مثل یک کوه بر سر من فرود آمد؛ با خود گفتم: شب غدیر است، خوب است مستبشر و شادمان باشیم، و من پاسخ او را ندهم، ولی دیدم اگر جواب ندهم شکست اسلام و مذهب است. از سوی دیگر دیدم او عالم است و من از اهل علم نیستم، تا جواب کافی به او بدهم و یا بحث و مجادله نمایم. در این لحظه گویا به من الهام شد و یک مرتبه به ذهنم خطور کرد که بگویم: آقا شما قرآن خوانده‌اید؟ گفت: بله. گفتم: درباره این آیه چه می‌فرمایید که خداوند متعال می‌فرماید: «فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَ قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ (یوسف:31) چون زنان، یوسف علیه‌السلام را دیدند، او را بزرگ انگاشته و دست‌های خود را بریدند». زنان مصری در مجلس زلیخا، جمال مخلوقی را دیدند؛ این‌ها کجا و تجلیاتی که برای حضرت امیر علیه‌السلام در نماز پیش آمد کجا؟! آنها با دیدن جمال یوسف علیه‌السلام محو دیدار جمال او شدند و بی‌اختیار دست‌های خود را بریدند؛ پس جا داشت حضرت امیر مؤمنان علیه‌السلام هم در حال نماز در برابر تجلیات انوار الهی و مشاهده جلال و جمال حضرت حق، غرق شده و متوجه بیرون آمدن تیر از پای مبارکشان نگردد. با این سخن، کأَنهُ أُلْقِمَ حَجَراً (گویی سنگ به دهان او انداختند)، لذا سرش را به زیر انداخت و دیگر هیچ نگفت. 📚 در محضر بهجت (محمدحسین رخشاد): ج۱، ص۲۴ https://bahjat.ir/fa/content/264 🔆 پیشاپیش عیدالله الاکبر، عید سعید غدیر را که به فرموده خود نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله بزرگتر از آن عیدی نیست، مبارک باد و خدا را شکر می‌کنیم که مولایمان را امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهما‌السلام قرار داد... @justhadis110

💎 قطره‌ای فضایل بی‌نظیر، شگفت‌انگیز و عظیم روز غدیر: 1⃣ خداوند در روز عید غدیر #دو_برابر شب قدر، #دو_برابر شب عید فطر، #دو_برابر ماه مبارک رمضان، از آتش جهنم نجات می‌دهد. 2⃣ هر کاری ثوابی در روز غدیر، ثواب #هشتاد_ماه عبادت دارد! و هر قدمی که برای #رفع_حاجت 👈برادر ایمانی در این روز برداشته شود #ثوابی_بی‌حد و حصر و بی‌حساب دارد! 3⃣ #اطعام_مؤمنین در روز غدیر، مانند اطعام همۀ انبیاء و صدیقین است‼️ 4⃣ صدقه و انفاق در این روز ثواب #دویست_هزار_برابری صدقه در راه خدا را دارد. 5⃣ امام رضا (علیه السلام) هر کسی را که در روز غدیر به خانۀشان می‌آمد برای #شام نگه می‌داشت و وقتی می‌خواست برود، به او #هدایای متنوعی- از انگشتر تا پارچه تا هدایای مختلف - می‌داند. 6⃣ خود مولا امیرالمؤمنین به مومنین تاکید فراوان داشتند که #بهترین غذاها و هدایا را که خانواده خویش در این روز تقدیم کنند! 🔔 دیگر چه‌طور باید به ما بگویند که «مهم است»؟! روایات حیرت انگیز ذیل را در خصوص روز عید غدیر: 💠 در روایت می‌فرماید: ⬅️ مؤمنین در عید غدیر مورد عفو و بخشش و مغفرت و رحمت قرار می‌گیرند، بیش از آنچه در تمام ماه مبارک رمضان و شب عید فطر بخشیده شده اند. ✅ (فَإِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ ذُنُوبَ سِتِّینَ سَنَةً وَ یُعْتِقُ مِنَ النَّارِ ضِعْفَ مَا أَعْتَقَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ لَیْلَةِ الْفِطْرِ؛ 📚تهذیب‌الاحکام/6/24) 💠 می‌فرماید: ⬅️ کسی که عید غدیر را گرامی بدارد تا وقتی گناه کبیره‌ای انجام نداده اگر از دنیا برود «مات شهیدا!» شهید مرده است. ✅ (فَمَنْ تَزَیَّنَ لِیَوْمِ الْغَدِیرِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ کُلَّ خَطِیئَةٍ عَمِلَهَا صَغِیرَةً أَوْ کَبِیرَةً وَ بَعَثَ اللَّهُ إِلَیْهِ مَلَائِکَةً یَکْتُبُونَ لَهُ الْحَسَنَاتِ وَ یَرْفَعُونَ لَهُ الدَّرَجَاتِ إِلَى قَابِلِ مِثْلِ ذَلِکَ الْیَوْمِ فَإِنْ مَات‏ مَاتَ شَهِیداً وَ إِنْ عَاشَ عَاشَ سَعِیدا؛ 📚 اقبال‌الاعمال/1/464) 💠 امام صادق(علیه السلام) در روایتی می‌فرماید: ⬅️ اطعام به مؤمنین مانند اطعام همۀ انبیاء و صدیقین است! ✅ (وَ مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً کَانَ کَمَنْ أَطْعَمَ جَمِیعَ الْأَنْبِیَاءِ وَ الصِّدِّیقِین‏؛ 📚 اقبال‌الاعمال/1/465) 💠 و می‌فرماید: غدیر در آسمان‌ها شناخته‌شده‌تر و مشهورتر از زمین است ✅ (قَالَ إِنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ فِی السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ؛ 📚تهذیب الاحکام/6/25) و آنجا در آسمان‌ها جشن ویژه می‌گیرند. 💠 هر یک درهمی که شما در راه خدا صدقه بدهی، انفاق کنی یا صله بدهی-در روزهای عادی-ده‌برابر حساب می‌شود، اما روز عید غدیر اگر این کار را انجام دهی، دویست هزار برابر برایتان حساب می‌شود! ✅ (فَالدِّرْهَمُ فِیهِ بِمِائَتَیْ أَلْفِ دِرْهَمٍ وَ الْمَزِیدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏؛ 📚اقبال‌الاعمال/1/463) 💠 در روز عید غدیر خدا چه‌کار می‌کند؟ ✅«فَإِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ ذُنُوبَ سِتِّینَ سَنَةً» ⬅️ خدا گناه شصت سال را می‌بخشد «وَ یُعْتِقُ مِنَ النَّارِ ضِعْفَ مَا أَعْتَقَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ لَیْلَةِ الْفِطْرِ»(📚تهذیب‌الاحکام/6/24) و خدا در روز عید غدیر دوبرابر شب قدر، دو برابر شب عید فطر، دوبرابر ماه مبارک رمضان، از آتش جهنم نجات می‌دهد. 💠 می‌فرماید: «وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْیَوْمِ بِحَقِیقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِکَةُ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَشْرَ مَرَّات‏»(تهذیب‌الاحکام/6/24) اگر مردم فضل این روز را به حقیقتش درک کنند، ملائکه-نه فقط در روز عید غدیر بلکه- در طول سال هر روز ده مرتبه با آنها مصافحه می‌کنند! 💠امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) در سخنرانی خود در عید غدیر، به مؤمنین سفارش می‌کرد که وقتی از اینجا (میهمانی اطعام) رفتید، بروید به خانواده‌هایتان رسیدگی کنید-مثلاً-بروید بهترین غذا را برای خانوادۀ خودتان تهیه کنید. ✅ (عُودُوا رَحِمَکُمُ اللَّهُ بَعْدَ انْقِضَاءِ مَجْمَعِکُمْ بِالتَّوْسِعَةِ عَلَى عِیَالِکُمْ؛ 📚اقبال‌الاعمال/1/463) ✳️ هم مولا امیرالمؤمنین علیه السلام مظلوم است و هم عید مولا، غدیر خم. استدعا دارم🙏 اجازه ندهید تا روز عید غدیر #هیچ‌چیز (حتی نزدیک شدن به ماه محرم) آن را تحت الشعاع قرار دهد. 👈 تا می‌توانیم بر تعظیم و بزرگداشت این روز کوشا باشیم.🙏 @justhadis110

🔷 روز بعد از ازدواج سلمان با همسرش، عده‌ای از اطرافیانش برای تبریک به دیدن او آمدند و پس از تبریک و احوال‌پرسی، سؤال کردند: آیا همسر خوبی نصیب تو شد؟ آیا وضع او چگونه بود؟ و آیا از وضع وی رضایت داری؟ سلمان، که از این سؤال‌ها ناراحت شده بود، از پاسخ خودداری کرد و گفت: ✅ إنما جعل الله عز وجل الستور والخِدْور والأبواب لتواري ما فيها، حسْبُ كل امرئٍ منكم أن يسأل عما ظهر له فأما ما غاب عنه فلا يسألنّ عن ذلك؛ سمعتُ رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: المتحدّث عن ذلك كاالحماريْن يتسافدان في الطريق. ⬅ به‌راستی که خداوند متعال، پرده‌های ودرها را برای پوشش اسرار قرار داده، شما هم از مسائل ظاهری و عمومی سؤال کنید و از آنچه اسرار زندگی افراد است و به شما مربوط نمی‌شود، پرهیز داشته باشید؛ زیرا از رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله شنیدم که می‌فرمود: افرادی که مسائل خصوصی زناشویی خویش را با دیگران گفت‌و‌گو می‌کنند، مانند چهارپایان نر و ماده‌ای هستند که در راه و در مقابل چشم دیگران با یکدیگر آمیزش می‌کنند. 📚 نفس الرحمن (میرزا حسین نوری): ص560 به نقل از صفوة الصفوة (ابن جوزی): ج1، ص206 @justhadis110

💠 حضرت امام موسی کاظم علیه السلام: ✅ الصَّنيعَةُ لا تَتِمُّ صَنيعَةً عِندَ المُؤمِنِ لِصاحِبِها إلاّ بِثَلاثَةِ أشياءَ: تَصغيرِها، و سَترِها، و تَعجيلِها، فمَن صَغَّرَ الصَّنيعَةَ عِندَ المُؤمِنِ فقَد عَظَّمَ أخاهُ، و مَن عَظَّمَ الصَّنيعَةَ عِندَهُ فقَد صَغَّرَ أخاهُ، و مَن كَتَمَ ما أولاهُ مِن صَنيعِهِ فقَد كَرَّمَ فِعالَهُ، و مَن عَجَّلَ ما وَعَدَ فقَد هَنِئَ العَطِيَّةَ. ⬅ كسى كه به مؤمن احسانى كند، جز با سه چيز آن را به كمال نرسانده باشد: كوچك شمردن آن، مخفی کردن آن و شتاب ورزيدن در انجام آن؛ زيرا كسى كه احسان خود به مؤمن را كوچك شمارد، برادر خويش را بزرگ داشته است و كسى كه احسان خود به مؤمن را بزرگ شمارد، برادر خود را كوچك كرده است و كسى كه احسان خود به مؤمن را مخفی دارد، كارى بزرگوارانه كرده است و هر كه در انجام وعده خود شتاب ورزد، دهش را گوارا ساخته است. 📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ج۱، ص۴۰۳ @justhadis110

✳️ آیه‌ی مباهله، بزرگترین فضیلت امیرالمؤمنين علیه‌السلام در قرآن، به گواه شیعه و سنی! و دلیل اصلی افضلیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام بر همه‌ی انبیا علیهم‌السلام (جز رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله) ❇️ فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ الله عَلَی الْکاذِبِینَ [1] هرگاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آن‌گاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.❇️ در احادیث متعددی منقول از حضرت امیر صلوات‌الله‌علیه و دیگر حضرات معصومین علیهم‌السلام، د در تفسیر «نبأ عظیمِ» مورد نظر قرآن، بیان شده که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام همان عظیم‌ترین خبر و بزرگ‌ترین نشانه‌ی الهی هستند[2]. و بر طبق روایات این مطلبی بوده است که حضرت علی علیه‌السلام مکرّر آن را بیان می‌فرمودند و بر آن تأکید ویژه داشتند[3]! حال ممکن است این سؤال پیش آید: با توجه به این که پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله یقیناً افضل از امیرالمؤمنین علیه‌السلام هستند، چرا حضرت امیر علیه‌السلام چنین بیان کرده‌اند که عظیم‌ترین خبر و بزرگ‌ترین نشانه‌ی الهی هستند؟! ⬅️ جواب در آیه‌ی مباهله[4] نفهفته که بنابر فرمایش امامان علیهم‌السلام، بزرگترین فضیلت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در همین آیه بیان شده[5]، چرا که بر طبق آن (به اتفاق روایات منقول در منابع شیعه[6] و سنی[7]) امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکم نفس و حقیقت باطنی وجود رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله معرفی شده‌اند. بر این اساس،‌ وقتی حضرت امیر صلوات‌الله‌‌علیه می‌فرمایند من عظیم‌ترین خبر خدا و بزرگ‌ترین آیت الهی هستم، یعنی حقیقت باطنی وجود پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله عظیم‌ترین خبر و بزرگ‌ترین آیت الهی است. 🔅 فرا رسیدن روز مباهله که در بر دارنده‌ی بزرگترین فضیلت امیر مؤمنان علی علیه السلام است تبریک و تهنیت باد... پی‌نوشت‌ها: [1] آل عمران:۶۱ [2] تفسير قمی، ج۲، ص۴۰۱. [3] الکافی، ثقة الاسلام کلینی،‌ ج۱، ص۲۰۷ [4] ...فقل تعالوا ندع أبناءنا وأبناءكم ونساءنا ونساءكم وأنفسنا وأنفسكم ثم نبتهل...(آل‌عمران:۶۱) ...بگو: «بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما نيز فرزندان خود را؛ ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما نيز زنان خود را؛ ما از نفوس خود [و كسى كه همچون جان ماست] دعوت كنيم، شما نيز از نفوس خود؛ آن‌گاه مباهله [و نفرين] كنيم... [5] روزی مأمون به امام رضا (علیه‌السلام) گفت: «مرا از بزرگ‌ترین امتیاز امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) که در قرآن آمده باخبر کن». امام رضا (علیه‌السلام) فرمود: «امتیاز مباهله که خداوند در قرآن می‌فرماید:... (الفصول المختارهْ، شیخ مفید، ص۳۸.) [6] به گفته قاضی نورالله شوشتری متکلم شیعه، مفسران اتفاق‌نظر دارند که... «اَنفُسَنا» (خودمان) به امام علی(علیه‌السلام) اشاره دارد. (احقاق الحق، قاضی نورالله شوشتری، ج۳، ص۴۶) [7] در کتاب اِحقاق‌الحق (ج۳، ص۴۶-۷۲)، حدود شصت منبع از اهل‌سنت ذکر شده‏ است که تصریح کرده‌اند آیه مباهله درباره امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه، امام حسن و امام حسین (صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین) نازل شده است؛ از جمله: الکَشّاف (ج۱، ص۳۷۰) اثر زَمَخشَری، التفسیر الکبیر (ج۸، ص۲۴۸) اثر فخر رازی، اَنوارُ التَّنزیل و اَسرارُ التَّأویل (ج۲، ص۲۱) اثر عبدالله بن عمر بیضاوی و... #غدیری‌ام @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اَلذِّكْرُ لَيْسَ مِنْ مَرَاسِمِ اَللِّسَانِ وَ لاَ مِنْ مَنَاسِمِ اَلْفِكْرِ وَ لَكِنَّهُ أَوَّلٌ مِنَ اَلْمَذْكُورِ وَ ثَانٍ مِنَ اَلذَّاكِرِ. ⬅ ياد و توجه [به خدا و اولیائش]، نه كار زبان است و نه راه و رسم انديشه و فکر، بلكه اول و آغاز این یاد و توجه از سوی ياد شده [یعنی خدا و اولیائش] است و در مرتبه دوم، [شخصِ] ياد‌كننده جاى دارد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۱۱۸ 💠 حضرت امام حسین علیه السلام در فرازی از دعای عرفه: ✅ إِلَهِي... أَنْتَ اَلذَّاكِرُ قَبْلَ اَلذَّاكِرِينَ... ⬅️ خدای من... تو هستی که یاد می‌کنی قبل از آنکه یادکنندگان تو را یاد کنند... 📚 اقبال الاعمال (سید بن طاووس): ج۱، ص۳۳۹ 🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه: ▫️خدا می‌فرماید: من توبه می‌کنم بر بنده؛ من توبه می‌کنم تا آن‌ها بتوانند توبه کنند. ✅ أنا الذّاکر قبل الذّاکرین. ▫️چون خدا خواهد که غفّاری کند ▫️میل بنده جانب زاری کند ما از خودمان هیچی نداریم، غیر از بیچارگی... ✅ @safine_s ❇ لا مَلْجَأَ مِنَ اللهِ ‌ إِلاَّ إِلَيْهِ ثُمَّ تابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا إِنَّ اللهَ‌ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ (توبه:۱۱۸) پناهى از خدا جز به سوى او نيست. پس [خدا] به آنان [توفيق] توبه داد، تا توبه كنند. به‌راستی که خداوند همان است که بسیار توبه‌پذیر و مهربان است. ❇ 🔹 بنابر فرمایش علامه طباطبایی در خصوص این بخش از آیه: ⬅️ در این آیه‌ی‌ شریفه خداوند توبه‌ی بنده را میان دو رحمت و دو توبه‌ و بازگشتش قرار داده نخست اینکه توفیق و حال توبه را از فضلش به بنده‌اش عطا می‌کند و بنده متأثر از این توفیق که خدا به او عنایت کرده توبه می‌کند و در نهایت خدای صاحب فضل و کَرَم از سر رحمتش چنین توبه‌ای را، از بنده‌اش می‌پذیرد. 📚 المیزان فی التفسیر القرآن (علامه طباطبایی): ج۹، ص۴۰۱ 🔷 فرازی از زندگی‌نامه‌ی عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی مرتبط با همین بحث: ⬅️ همان‌طور که عرض کردم: بیماری هم‌چنان در من بود؛ لذا بسیار ضعیف شده و دائماً مبتلا به تب و لرز بودم. یک روز با آقای حاج سید احمد حسینی (همان کسی که برای ازدواج حقیر پیش قدم شده بود) در صحن مقدس روبرو شدم. همین‌که مرا دید گفت: آقا! کجا هستید؟ چند روز است دنبال شما می‌گردیم! چرا این‌قدر ضعیف شده‌اید؟ چرا رنگ‌تان زرد شده است؟ گفتم: مریضم. گفت: زود آماده شوید تا شما را برای معالجه به ایران ببرم! بعد از آن چنانچه خواستید در ایران بمانید، خانواده نیز به آنجا می‌آیند و اگر نخواستید، پس از معالجه‌ی کامل باز می‌گردید. بلافاصله ملهم شدم که باید با ایشان به ایران بروم؛ لذا قبول کردم. او خود شخصاً مقدمات سفر را فراهم کرد. برای ما گذرنامه تهیه کرده و حتی خرجی خانواده را نیز داد. همین‌که عازم حرکت شدیم سوز و گدازهای سفر قبل که در ایران از فراق کربلا می‌سوختم به یادم آمد؛ لذا به حرم مطهر رفته، عرض کردم: آقا جان! هر وقت مشتاق زیارت مرقد شریف شما شدم خودتان خیلی زود وسایلش را فراهم کنید. البته خود این طرز سؤال علامت نقص حقیر بود؛ زیرا من فکر می‌کردم که اشتیاق به زیارت امام حسین علیه‌السلام از خودم بوده، در حالی که اشتیاق و سوز و گداز نیز از خود آن بزرگوار بوده است... 📚 سفینة الصادقین: فصل بازگشن به وطن، ص۳۵۷ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ، وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاةُ إِلَّا بِاسْتِقَامَةِ الرَّعِيَّةِ. ⬅ رعيت هرگز اصلاح نمى‌شود مگر به اصلاح زمامداران و زمامداران اصلاح نمى‌گردند جز با درستکاری مردم. 📚 نهج البلاغة (سید رضی): ج۱، ص۳۳۲ - فرازی از خطبه 216 🔻 مسعود پزشکیان در خلال صحبت‌هایش در مناظرات انتخاباتی، این فرمایش حضرت امیر را خواند و در تحریفی آشکار آن را چنین ترجمه کرد: مردم اصلاح نمی‌شوند تا حاکمان اصلاح نشود و حاکمان اصلاح نمی‌شوند تا وقتی که مردم مطالبه‌گری نکنند! او، اسْتِقَامَةِ الرَّعِيَّةِ را، مطالبه‌گری مردم ترجمه کرد! که تحریفی آشکار از فرمایش حضرت امیر است و گمراه کردن مخاطب از منظوری که حضرت در این فرمایش خود داشته‌اند! معنی استقامت در زبان عربی بسیار مشخص است! یعنی پایمردی در پیمودن مسیر حق و صراط مستقیم! چنانچه وقتی خداوند خطاب به رسولش می‌فرماید: فَاستَقِم كَما أُمِرتَ ﴿هود:۱۱۲﴾ یعنی: پس همان‌گونه که به تو امر شده است، در مسیر حق استقامت کن. با این وصف، چنانچه قبل و بعد از خطبه و حتی معنی خود استقامت و جمله را ببینیم، مشخص می‌شود که مقصود حضرت امیر صلوات الله علیه این است که: بله، همان‌طور که «الناس علی دین ملوکهم» و مردم به شدّت از حاکمان متأثر می‌شوند از سوی دیگر هم تا مردم هم درست رفتار نکنند، حاکمان اصلاح نمی‌شوند! نمی‌شود مردم خودشان اهل تخلف و پیچاندن قانون باشند و هر جا توانستند پارتی‌بازی و...، اما انتظار داشته باشند که حاکمانشان درست باشند، لذا از شروط مهم اصلاح حاکمان، این است که خود مردم در مسیر درست، ثبات قدم داشته باشند و خودشان اهل پایمردی در راه درست باشند. در صورتی که مسعود پزشکیان، در تحریفی آشکار!!! به شکلی ترجمه کرد که مقصودی کاملاً متفاوت از منظور حضرت را ارائه کرد! در ذیل برخی از مهمترین ترجمه‌های نهج‌البلاغه از این فراز تقدیم می‌شود: ترجمه سید جعفر شهیدی: حال رعيت نيكو نگردد جز آن گاه كه واليان نيكو رفتار باشند، و واليان نيكو رفتار نگردند، جز آن گاه كه رعيت درستكار باشند. ترجمه محمد دشتی: رعيّت اصلاح نمى شود جز آن كه زمامداران اصلاح گردند، و زمامداران اصلاح نمى‌شوند جز با درستكارى رعيّت. ترجمه مکارم شیرازی: رعيت هرگز اصلاح نمى‌شود مگر به اصلاح زمامداران و زمامداران اصلاح نمى‌گردند جز از طريق قرارگرفتن رعيت در مسير صحيح و مستقيم. ترجمه آیتی: رعيت صلاح نپذيرد مگر آنكه واليان صلاح پذيرند و واليان به صلاح نيايند، مگر به راستى و درستى رعيت. ترجمه حسین استادولی: نه افراد رعیت بدون درستی و خوش رفتاری فرمانروایان سامان می یابند، و نه فرمانروایان بدون استقامت و پایمردی رعیت موفق به اجرای امور می شوند. سید کاظم ارفع: و هيچگاه رعيت راه صلاح را طى نكرد مگر آنكه واليان و حاكمان بر او صالح بودند و حاكمان صالح نگردند، مگر به مقاومت و نيكو شدن رعيت. سید جمال‌الدین دین‌پرور: پس هرگز مردم اصلاح نشوند مگر واليان اصلاح شوند، و واليان اصلاح نشوند مگر مردم پايدارى كنند. @justhadis110

💠 طبق فرمایش امام باقر1⃣ و امام صادق2⃣ علیهما السلام، زیارت عاشورا که آن را در همه‌ی زمان‌ها و از دور و نزدیک می‌شود خواند، حدیث قدسی است و مناسب است که طبق فرمایش امام باقر علیه السلام هر روز هم خوانده شود، بنابر احادیث معتبر، این زیارت عظیم شأن آثار متعددی دارد، از جمله: ۱) باعث می‌شود بسیاری از گناهان محو شود و ثواب بسیار در نامه عمل ثبت می‌شود و بر درجات انسان افزوده گردد. ۲) انسان در زمره‌ی کسانی قرار می‌گیرد که در طلب شهادت در رکاب حضرت برآمدند و هم درجه‌ی ایشان شود‌ ۳) زیارتش مورد قبول واقع شود‌‌. ۴) زیارتش مورد قدردانی خدا و اهل بیت علیهم السلام واقع شود. ۵) اگر زیارت عاشورا را همراه با دعای علقمه بخواند، حاجاتش (نه حاجتش! بلکه حاجت‌هایش!) هر قدر هم بزرگ برآورده می‌شود و ناامید از درگاه الهی باز نمی‌گردد. ۶) این برآورده شدن حاجاتش را خدا وعده فرموده و امام صادق علیه السلام هم فرموده‌ است خداوند خلف وعده نمی‌کند و این‌که کسی زیارت عاشورا بخواند و بعد دعای علقمه را بخواند، حاجت‌هایش برآورده می‌شود از وعده‌های خداست. ۷) سلامش به حضرت می‌رسد و سلامش از امام حسین علیه السلام محجوب نمی‌شود. (ولو اهل معصیت باشد) ۸) از آتش دوزخ نجات پیدا می‌کند و به فوز بهشت نائل می‌گردد‌. ۹) شفاعتش در روز قیامت برای هر کسی مورد قبول واقع می‌شود. (جز در حق کسی که دشمن اهل بیت باشد.) 📚 منابع: 1⃣ روایت امام باقر علیه السلام به نقل از کتاب شریف كامل الزيارات (ابن قولويه): ج۱، ص۱۹۴ - با مطلع: يا عَلْقمَة! إذا أنت صَلّيت رَكعتين بعد أن تؤمي إليه بالسَّلام و قلت عند الإيماء إليه [و] مِن بَعد الرَّكعتين هذا القول، فإنّك إذا قلتَ ذلك فقد دعوت بما يدعو به مَن زارَه مِن الملائكة... 2⃣ روایت امام صادق علیه السلام منقول از کتاب شریف مصباح المتهجد (شیخ طوسی): ج۲، ص۷۷۷ - با مطلع: تَعَاهَدْ هَذِهِ اَلزِّيَارَةَ وَ اُدْعُ بِهَذَا اَلدُّعَاءِ وَ زُرْ بِهِ فَإِنِّي ضَامِنٌ عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى لِكُلِّ مَنْ زَارَ بِهَذِهِ اَلزِّيَارَةِ وَ دَعَا بِهَذَا اَلدُّعَاءِ مِنْ قُرْبِ أَوْ بُعْدٍ... 🔷 عالم ربانی آیة الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه: ⬅️ مناسب است انسان در ماه محرم و صفر ملتزم به خواندن زيارت عاشورا باشد، بلکه اگر در طول سال هر روز هم خوانده شود توفيق بزرگی است. زيرا همه چيز در اين زيارت هست؛ هم دنيا و هم آخرت. ▫️ چون اصل دين، امام حسين عليه السلام است و حقيقت دين در زيارت عاشوراست ▫️ و اين خواست خداوند است که مردم به وسيله‌ی امام حسين عليه السلام به طرف او بروند. ▫️امام حسين عليه السلام مظهر اسمِ «اللّه» هستند و اگر کسی خدا را می‌خواهد، بايد سراغ امام حسين عليه السلام برود. لذا افراد قليلی موفق به اين عمل می‌شوند و هر کسی توفيق خواندن آن را پيدا نمی‌کند. در اهميت آن همين بس که خود حضرت صادق عليه السلام نيز آن را می‌خوانده‌اند. 📚 انیس الصادقین: فصل زیارات، ص۱۸۴ ✅ @safine_s @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین على عليه السلام در نكوهش ابليس فرمود: ✅ فافتَخَرَ عَلى آدَمَ بِخَلقِهِ، و تَعَصَّبَ عَلَيهِ لأِصلِهِ، فعَدُوُّ اللّهِ إمامُ المُتَعَصِّبينَ، و سَلَفُ المُستَكبِرينَ، الّذي وَضَعَ أساسَ العَصَبِيَّةِ. ⬅️ ابلیس لعین، به سبب آفرينش خود [از آتش] بر آدم فخر فروخت و به خاطر اصل و گوهرش عليه او تعصّب ورزيد. پس، اين دشمن خدا پيشواى متعصّبان و سر سلسله مستكبران و خودبزرگ‌بينان است و همو تعصّب‌ورزیدن را پايه‌گذارى كرد. 📚 نهج البلاغة (سید رضی): ص۲۸۵، فرازی از خطبه ۱۹۲ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ منَ كانَ في قَلبِهِ حَبَّةٌ مِن خَردَلٍ مِن عَصَبِيَّةٍ بَعَثَهُ اللّه ُيَومَ القِيامَةِ مَعَ أعرابِ الجاهِلِيَّةِ. ⬅️ هر كس در دلش به اندازه‌ی دانه خردلى تعصّب‌ورزیدن باشد، خداوند در روز قيامت او را با اعراب جاهليت برانگيزد. 📚 الكافي (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۳۰۸ 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام ـ در پاسخ به پرسش از تعصّب‌ورزى ـ فرمود: ✅ العَصَبِيَّةُ الّتي يَأثَمُ عَلَيها صاحِبُها أن يَرَى الرَّجُلُ شِرارَ قَومِهِ خَيرا مِن خِيارِ قَومٍ آخَرينَ. ⬅️ تعصّبى كه صاحبش به سبب آن گنهكار مى‌باشد، اين است كه آدمى بَدانِ قوم خود را از نيكانِ قومى ديگر بهتر بداند. 📚 الكافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۳۰۸ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ إن كُنتُم لا مَحالَةَ مُتَعَصِّبينَ فتَعَصَّبوا لِنُصرَةِ الحَقِّ و إغاثَةِ المَلهوفِ. ⬅️ اگر ناگزير از داشتن تعصب هستيد؛ پس، در راه يارى رساندن به حق و كمك به ستمديده تعصّب نشان دهيد. 📚 غرر الحكم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۲۵۸ بدون شرح... @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ لا حِرزَ لِمَن لا يَسَعُ سِرَّهُ صَدرُهُ. ⬅️ كسى كه سينه‌اش گنجايش رازش را نداشته باشد، در امان نيست. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۷۷ @justhadis110

💠 حضرت سید الشهدا امام حسین علیه السلام هنگام رسیدن بر بالین ابالفضل العباس سلام الله علیه: ✅ لما قتل العباس بان الانكسار فى وجه الحسين‏. [و قال] الآن انكسر ظهري و قلت حيلتي‌. ⬅️ عباس كه كشته شد، ديدند چهره حسين شكسته شد. [و گفت:] ⬅️ الآن کمرم شکست و راه چاره بر من تنگ شد. 📚 بحارالانوار: ج۴۲، ص ۴۵ 🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله تعالی علیه: ⬅️ بى‌مناسبت نيست در اينجا خوابى را نقل كنم كه يكى از اهالى قائن به نام آقاى مصطفوى كه به همراه عده‌اى براى زيارت حضرت ابا عبد الله عليه السلام به كربلا مشرف شده بود برايم تعريف كرد. بنده براى ديدن آنها به محل اقامتشان رفته بودم. وى كه در آن وقت خواب بود توسط برخى همراهانش از خواب بيدار شد و در حالى كه چشمانش قرمز شده و اشك در آن حلقه زده بود گفت: چرا مرا از خواب بيدار كرديد؟ الآن در عالم رؤيا مولايم امام حسين عليه السلام را با بدنى پر از زخم و جراحت مى‌ديدم. سپس گفت: وقتى چشمم به آن حضرت افتاد گريه‌ام گرفت و هر مقدار گريه مى‌كردم زخم‌هاى بدن آن بزرگوار ملتئم مى‌گشت و بهبود می‌یافت؛  از اين رو گريه را ادامه دادم، ولى با تعجب متوجه شدم دو زخم همچنان به حال خود باقى است و گريه من در بهبود آن تأثير نمى‌كند. در اين وقت به من گفته شد: هر اندازه هم گريه كنى #اين_دو_زخم التيام پيدا نمى‌کند. عرض كردم: آقا جان! مگر اين دو زخم چه خصوصيتى دارد؟ فرمودند: يكى از اين زخم‌ها 👈 داغ برادرم #عباس 👈 و ديگرى در اثر شهادت فرزندم #على‌اكبر مى‌باشد. 📚 سقینة الصادقین: فصل مدتی در قائن، ص۴۶۸ @justhadis110

💠 امام حسین عليه‌السلام در عصر عاشورا رو به سوى آن قوم كرده به راست و چپ نگريستند و هيچ‌يك از اصحاب و ياران خود را نديدند، مگر آن بر خاك افتادگانى را كه پيشانى به خاك ساييده و مرگ صدايشان را بريده بود. پس صدا زدند: ⬅️ اى مسلم بن عقيل! اى هانى بن عروه! اى حبيب بن مظاهر! اى زهير بن قين! ...اى مسلم بن عوسجه! اى داود بن طرمّاح! اى حرّ رياحى! اى على بن الحسين! شما اى دلاور مردان پايدار و اى سواران عرصه پيكار! چرا شما را صدا مى‏‌كنم و پاسخم نمى‏‌دهيد و فرا مى‏‌خوانم و از من نمى‏‌شنويد؟! آيا شما خوابيد كه به بيدارى‏‌تان اميدوار باشم يا محبّتتان از امام خود برگشته كه به يارى‏‌اش نمى‏‌شتابيد؟! اينك اين (كودكان و) بانوان پيامبرند كه از فقدان شما (در هراس افتاده) ناتوان گشته‏‌اند. اى بزرگواران غيور! از خواب خود برخيزيد و اين سركشان پست را از حرم پيامبر صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌آله برانيد! ولى (افسوس!) به خدا سوگند مرگ شما را به خاك افكنده و روزگار دغل‏ با شما بى‏‌وفايى كرده است وگرنه شما از پاسخ دعوت من كوتاهى نمى‏‌كرديد و از يارى من ناپيدا نمى‏‌شديد. هان! اينك ما از فقدان شما داغداريم و به شما مى‏‌پيونديم كه ما از آن خداييم و به سوى او بازمی‌گردیم. و در روايت ديگرى آمده است كه: (در روز عاشورا) چون كار بر حسين عليه السّلام سخت شد و تنهاى تنها ماند، به خيمه‏‌هاى برادرانش نگريست و آنها را خالى ديد، به خيمه‏‌هاى فرزندان عقيل نگاه كرد و آنها را خالى ديد، به خيمه‏‌هاى اصحاب نگاه كرد و كسى را نديد و فراوان مى‏‌فرمود: لا حول و لا قوّة الّا باللّه العلىّ العظيم. سپس به خيمه‏‌هاى بانوان رفت و پس از آن به خيمه‌ی فرزندش زين العابدين عليه‌السّلام آمده او را ديد كه بر روى پوست خشنى افتاده و زينب عليها‌السّلام از او پرستارى مى‏‌كند. زين العابدين عليه‌السّلام چون امام عليه‌السّلام را ديد خواست برخيزد، نتوانست. به عمّه خود گفت: [عمّه‌جان] مرا به خود تكيه ده، اين فرزند رسول خدا است كه آمده! زينب عليها‌السّلام پشت او نشسته او را به خود تكيه داد. امام عليه‌السّلام از حال او جويا شد و او خدا را سپاس گفت. سپس عرض كرد: پدر جان! امروز با اين منافقان چه كردى؟ فرمود: فرزندم! شيطان بر ايشان چيره گشته و خدا را از يادشان برده است. جنگ ميان ما و آنان چنان شعله‏‌ور شد كه زمين از خون ما و ايشان به جوش آمد» زين العابدين عليه السّلام عرض كرد: پدر جان! عمويم عبّاس كجاست؟ ديده‏‌هاى زينب عليها‌السّلام اشكبار شد و به برادرش نگريست تا چه پاسخ مى‏‌دهد، زيرا او زين العابدين عليه‌السلام را از شهادت عمويش عباس سلام‌الله‌علیه آگاه نكرده بود تا مبادا بيمارى‏‌اش سخت‏‌تر شود. امام فرمود: فرزندم! عمويت كشته شد و كنار فرات دستانش را بريدند. علىّ بن الحسين عليهماالسلام چنان گريست كه بيهوش شد‌. چون به هوش آمد از يكايك عموها و عموزادگانش مى‏‌پرسيد و امام عليه السّلام مى‏‌فرمود: شهيد شد پرسيد: برادرم على، حبيب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه و زهير بن قين چه شدند؟ فرمود: فرزندم! بدان كه در خيمه‏‌ها مرد زنده‏‌اى جز من و تو نمانده است. همه آنان كه مى‏‌پرسى اينك كشته بر روى خاك‏‌اند. امام سجّاد عليه السّلام سخت گريست. سپس به عمّه خود زينب عليها السّلام فرمود: شمشير و عصايى به من ده. امام عليه السّلام فرمود: «براى چه مى‏‌خواهى»؟! عرض كرد: تا بر عصا تكيه كنم و با شمشير از حريم فرزند رسول خدا صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌آله، پاسداری کنم، كه ديگر خيرى در زندگى دنيا نيست. امام عليه‌السلام او را بازداشته به سينه چسبانيد و فرمود: فرزندم! تو پاك‏ترين ذريّه و برترين عترت منى، تو جانشين من بر اين كودكان و بانوانى، ايشان غريب و تنهايند كه خوارى و يتيمى و شماتت دشمنان و حوادث تلخ روزگار آنان را فرا گرفته است، هرگاه فريادشان بلند شد آرامشان كن، هرگاه به هراس افتادند مونسشان باش و با (مهربانى و) سخنان نرم خود خاطرشان را آسوده ساز، زيرا آنان غير از تو مرد ديگرى ندارند تا به او انس گيرند و غم و غصه‏‌هايشان را به او گويند. بگذار ايشان تو را ببويند و تو آنان را ببويى و آنان بر تو بگريند و تو بر آنان بگريى. سپس دست او را گرفته و با صداى بلند فرمود: «اى زينب! امّ كلثوم! سكينه! رقيّه! فاطمه! سخنم را بشنويد و بدانيد كه فرزندم على جانشين من بر شماست و او امام مفترض‌الطّاعه است. سپس به دخترش سکینه خاتون فرمود: فرزندم! از من به شيعيانم سلام برسان و بگو: پدرم غريبانه به شهادت رسيد، بر او سوگوارى و گريه كنيد. ✅ ...يا بنيّ اعلم انّه ليس في الخيام رجل حيّ إلّا أنا و أنت، و أمّا هؤلاء الّذين تسأل عنهم فكلّهم صرعى على وجه الثّرى... 📚 فرهنگ جامع سخنان امام حسين علیه‌السلام (نشر پژوهشگاه باقرالعلوم): ص۵۳۹تا۵۴۲ @justhadis110