✳ حکایت منقول از آیت الله بهجت رضوان الله علیه در بخش پایانی ارسال را با دقت مطالعه فرمایید: 💠 در احوال سرور پارسایان حضرت علی (علیه‌السّلام) قبل از ورود به نماز به نقل از حضرت امام صادق علیه السلام چنین آمده است که: ✅ کان علی (علیه‌السّلام) اذا قام الی الصلاة فقال «وجّهت وجهی للّذی فطر السموات و الارض (انعام:79)» تغیّر لونه حتّی یعرف ذلک فی وجهه. ⬅ آن‌گاه که به نماز می‌ایستاد این آیه را تلاوت می‌کرد: «صورت خود را به سوی معبودی می‌گردانم که آسمان‌ها و زمین را آفرید»، رنگ چهره‌اش تغییر می‌کرد، و این تغییر کاملاً از چهره‌اش هویدا بود. 📚 فلاح السائل (سید بن طاووس): ج۱، ص۱۰۱ 💠 در روایت دیگری آمده است: هرگاه مولای متّقیان به نماز می‌ایستاد، چهره‌اش متغیّر می‌شد، و بدن نازنیش به لرزه می‌افتد، به حضرت عرض می‌کردند: این چه حالتی است‌ ای امیرالمؤمنین؟ حضرت می‌فرمودند: ✅ جاء وقت امانة الله التی عرضها علی السّموات و الارض فایین ان یحملنها و اشفقن منها و حملها الانسان فلا ادری احسن اداء ما حملت‌ام لا. ⬅ یعنی هنگام امانت خداوند است، امانتی که به آسمان‌ها و زمین عرضه شد و آنان نپذیرفتند و در وحشت فرو رفتند، ولی انسان آن را پذیرفت و معلوم نیست که نیکو اداء خواهد کرد یا خیر. 📚 بحارالانوار (علامه مجلسی): ج۸۱، ص۲۵۶ 💠 در حین نماز خدا می‌داند چگونه بود، فقط این مقدار می‌توان گفت که نمازش یادآور نماز رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) بود. و درباره حضرت (علیه‌السّلام) آورده‌اند که: ✅ انّه کان اذا دخل الصّلاة کان کانه بناء ثابت او عمود قائم لا یتحرّک و کان ربّما رکع او سجد فیقع الطّیر علیه و لم یطق احد ان یحکی صلاة رسول الله (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) الاّ علیّ بن ابیطالب و علیّ بن الحسین (علیهم‌السّلام). ⬅ حضرت طوری بودند، که وقتی داخل نماز می‌شدند، گویا مثل یک بنای ثابت یا ستون ایستاده‌ای می‌باشند، که حرکتی نمی‌کند و گاه‌گاهی رکوع یا سجده می‌کردند، و این هنگام پرنده بر روی آن بزرگوار می‌نشست، و کسی طاقت نداشت از نماز رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) تقلید کند، مگر علی بن ابی‌طالب و امام سجاد (علیه‌السّلام) 📚 دعائم الإسلام (قاضی نعمان مغربی): ج۱، ص۱۵۹ 💠 و نیز درباره‌ی ایشان چنین نقل کرده‌اند که: ✅ كان إذا توجّه إلى الله تعالى توجّه بكلّيته، وانقطع من الدنيا نظره وما فيها حتّى لا يبقى يدرك الألم، لأنّهم كانوا إذا أرادوا اخراج الحديد والنشاب من جسده الشريف تركوه حتّى يصلّي، فإذا اشتغل بالصلاة وأقبل على الله تعالى أخرجوا الحديد من جسده ولم يحسّ به، فإذا فرغ من صلاته يرى ذلك فيقول لولده الحسن عليه السلام: إن هي إلاّ فعلتك يا حسن. ⬅ هنگامى كه به خدا توجّه پيدا مى‌كرد با همه وجود به سوى او مى‌رفت و از جهان ماده و آنچه در آن است مى‌بريد، تا جايى كه درد را احساس نمى‌كرد، زيرا وقتى مى‌خواستند تير را از بدن مباركش بيرون بكشند، منتظر مى‌ماندند تا به نماز بايستد و چون مشغول نماز مى‌شد و به سوى خدا روى مى‌آورد، تير را بيرون مى‌آوردند و حضرت چيزى احساس نمى‌كرد، لذا وقتى از نماز فارغ مى‌شد و جريان را به حضرت گفتند: به امام حسن علیه‌السلام فرمود: اين كار تو است. 📚 إرشاد القلوب (دیلمی): ج۲، ص۲۱۷ 🔷 مرحوم آیت الله بهجت رضوان الله علیه در این خصوص مطلبی بسیار تأمّل‌برانگیز نقل می‌کنند: ⬅ فرماندار کرمان در رژیم پهلوی در شب عید غدیر، مجلس جشنی برپا نمود. در آن مجلس «مردوخ» (عالم بزرگ اهل سنت) نیز شرکت داشت. مداح در ضمن خواندن اشعار و مدیحه‌سرایی درباره‌ی حضرت امیر مؤمنان علیه‌السلام، به جریان بیرون آوردن تیر از پای مبارک آن حضرت در حال نماز و عدم التفات و توجه آن بزرگوار به آن اشاره کرد؛ جناب آقای مردوخ که پای منبر نشسته بود، رو کرد به آقای شهردار و با صدای بلند فریاد زد: «آقای فرماندار، آیا این‌ها افسانه نیست؟!». فرماندار می‌گوید: اعتراض او در آن مجلس و در میان آن جمعیت، مثل یک کوه بر سر من فرود آمد؛ با خود گفتم: شب غدیر است، خوب است مستبشر و شادمان باشیم، و من پاسخ او را ندهم، ولی دیدم اگر جواب ندهم شکست اسلام و مذهب است. از سوی دیگر دیدم او عالم است و من از اهل علم نیستم، تا جواب کافی به او بدهم و یا بحث و مجادله نمایم. در این لحظه گویا به من الهام شد و یک مرتبه به ذهنم خطور کرد که بگویم: آقا شما قرآن خوانده‌اید؟ گفت: بله. گفتم: درباره این آیه چه می‌فرمایید که خداوند متعال می‌فرماید: «فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَ قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ (یوسف:31) چون زنان، یوسف علیه‌السلام را دیدند، او را بزرگ انگاشته و دست‌های خود را بریدند». زنان مصری در مجلس زلیخا، جمال مخلوقی را دیدند؛ این‌ها کجا و تجلیاتی که برای حضرت امیر علیه‌السلام در نماز پیش آمد کجا؟! آنها با دیدن جمال یوسف علیه‌السلام محو دیدار جمال او شدند و بی‌اختیار دست‌های خود را بریدند؛ پس جا داشت حضرت امیر مؤمنان علیه‌السلام هم در حال نماز در برابر تجلیات انوار الهی و مشاهده جلال و جمال حضرت حق، غرق شده و متوجه بیرون آمدن تیر از پای مبارکشان نگردد. با این سخن، کأَنهُ أُلْقِمَ حَجَراً (گویی سنگ به دهان او انداختند)، لذا سرش را به زیر انداخت و دیگر هیچ نگفت. 📚 در محضر بهجت (محمدحسین رخشاد): ج۱، ص۲۴ https://bahjat.ir/fa/content/264 🔆 پیشاپیش عیدالله الاکبر، عید سعید غدیر را که به فرموده خود نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله بزرگتر از آن عیدی نیست، مبارک باد و خدا را شکر می‌کنیم که مولایمان را امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیهما‌السلام قرار داد... @justhadis110

💎 قطره‌ای فضایل بی‌نظیر، شگفت‌انگیز و عظیم روز غدیر: 1⃣ خداوند در روز عید غدیر #دو_برابر شب قدر، #دو_برابر شب عید فطر، #دو_برابر ماه مبارک رمضان، از آتش جهنم نجات می‌دهد. 2⃣ هر کاری ثوابی در روز غدیر، ثواب #هشتاد_ماه عبادت دارد! و هر قدمی که برای #رفع_حاجت 👈برادر ایمانی در این روز برداشته شود #ثوابی_بی‌حد و حصر و بی‌حساب دارد! 3⃣ #اطعام_مؤمنین در روز غدیر، مانند اطعام همۀ انبیاء و صدیقین است‼️ 4⃣ صدقه و انفاق در این روز ثواب #دویست_هزار_برابری صدقه در راه خدا را دارد. 5⃣ امام رضا (علیه السلام) هر کسی را که در روز غدیر به خانۀشان می‌آمد برای #شام نگه می‌داشت و وقتی می‌خواست برود، به او #هدایای متنوعی- از انگشتر تا پارچه تا هدایای مختلف - می‌داند. 6⃣ خود مولا امیرالمؤمنین به مومنین تاکید فراوان داشتند که #بهترین غذاها و هدایا را که خانواده خویش در این روز تقدیم کنند! 🔔 دیگر چه‌طور باید به ما بگویند که «مهم است»؟! روایات حیرت انگیز ذیل را در خصوص روز عید غدیر: 💠 در روایت می‌فرماید: ⬅️ مؤمنین در عید غدیر مورد عفو و بخشش و مغفرت و رحمت قرار می‌گیرند، بیش از آنچه در تمام ماه مبارک رمضان و شب عید فطر بخشیده شده اند. ✅ (فَإِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ ذُنُوبَ سِتِّینَ سَنَةً وَ یُعْتِقُ مِنَ النَّارِ ضِعْفَ مَا أَعْتَقَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ لَیْلَةِ الْفِطْرِ؛ 📚تهذیب‌الاحکام/6/24) 💠 می‌فرماید: ⬅️ کسی که عید غدیر را گرامی بدارد تا وقتی گناه کبیره‌ای انجام نداده اگر از دنیا برود «مات شهیدا!» شهید مرده است. ✅ (فَمَنْ تَزَیَّنَ لِیَوْمِ الْغَدِیرِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ کُلَّ خَطِیئَةٍ عَمِلَهَا صَغِیرَةً أَوْ کَبِیرَةً وَ بَعَثَ اللَّهُ إِلَیْهِ مَلَائِکَةً یَکْتُبُونَ لَهُ الْحَسَنَاتِ وَ یَرْفَعُونَ لَهُ الدَّرَجَاتِ إِلَى قَابِلِ مِثْلِ ذَلِکَ الْیَوْمِ فَإِنْ مَات‏ مَاتَ شَهِیداً وَ إِنْ عَاشَ عَاشَ سَعِیدا؛ 📚 اقبال‌الاعمال/1/464) 💠 امام صادق(علیه السلام) در روایتی می‌فرماید: ⬅️ اطعام به مؤمنین مانند اطعام همۀ انبیاء و صدیقین است! ✅ (وَ مَنْ أَطْعَمَ مُؤْمِناً کَانَ کَمَنْ أَطْعَمَ جَمِیعَ الْأَنْبِیَاءِ وَ الصِّدِّیقِین‏؛ 📚 اقبال‌الاعمال/1/465) 💠 و می‌فرماید: غدیر در آسمان‌ها شناخته‌شده‌تر و مشهورتر از زمین است ✅ (قَالَ إِنَّ یَوْمَ الْغَدِیرِ فِی السَّمَاءِ أَشْهَرُ مِنْهُ فِی الْأَرْضِ؛ 📚تهذیب الاحکام/6/25) و آنجا در آسمان‌ها جشن ویژه می‌گیرند. 💠 هر یک درهمی که شما در راه خدا صدقه بدهی، انفاق کنی یا صله بدهی-در روزهای عادی-ده‌برابر حساب می‌شود، اما روز عید غدیر اگر این کار را انجام دهی، دویست هزار برابر برایتان حساب می‌شود! ✅ (فَالدِّرْهَمُ فِیهِ بِمِائَتَیْ أَلْفِ دِرْهَمٍ وَ الْمَزِیدُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏؛ 📚اقبال‌الاعمال/1/463) 💠 در روز عید غدیر خدا چه‌کار می‌کند؟ ✅«فَإِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ لِکُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ ذُنُوبَ سِتِّینَ سَنَةً» ⬅️ خدا گناه شصت سال را می‌بخشد «وَ یُعْتِقُ مِنَ النَّارِ ضِعْفَ مَا أَعْتَقَ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَ لَیْلَةِ الْفِطْرِ»(📚تهذیب‌الاحکام/6/24) و خدا در روز عید غدیر دوبرابر شب قدر، دو برابر شب عید فطر، دوبرابر ماه مبارک رمضان، از آتش جهنم نجات می‌دهد. 💠 می‌فرماید: «وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْیَوْمِ بِحَقِیقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِکَةُ فِی کُلِّ یَوْمٍ عَشْرَ مَرَّات‏»(تهذیب‌الاحکام/6/24) اگر مردم فضل این روز را به حقیقتش درک کنند، ملائکه-نه فقط در روز عید غدیر بلکه- در طول سال هر روز ده مرتبه با آنها مصافحه می‌کنند! 💠امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) در سخنرانی خود در عید غدیر، به مؤمنین سفارش می‌کرد که وقتی از اینجا (میهمانی اطعام) رفتید، بروید به خانواده‌هایتان رسیدگی کنید-مثلاً-بروید بهترین غذا را برای خانوادۀ خودتان تهیه کنید. ✅ (عُودُوا رَحِمَکُمُ اللَّهُ بَعْدَ انْقِضَاءِ مَجْمَعِکُمْ بِالتَّوْسِعَةِ عَلَى عِیَالِکُمْ؛ 📚اقبال‌الاعمال/1/463) ✳️ هم مولا امیرالمؤمنین علیه السلام مظلوم است و هم عید مولا، غدیر خم. استدعا دارم🙏 اجازه ندهید تا روز عید غدیر #هیچ‌چیز (حتی نزدیک شدن به ماه محرم) آن را تحت الشعاع قرار دهد. 👈 تا می‌توانیم بر تعظیم و بزرگداشت این روز کوشا باشیم.🙏 @justhadis110

🔷 روز بعد از ازدواج سلمان با همسرش، عده‌ای از اطرافیانش برای تبریک به دیدن او آمدند و پس از تبریک و احوال‌پرسی، سؤال کردند: آیا همسر خوبی نصیب تو شد؟ آیا وضع او چگونه بود؟ و آیا از وضع وی رضایت داری؟ سلمان، که از این سؤال‌ها ناراحت شده بود، از پاسخ خودداری کرد و گفت: ✅ إنما جعل الله عز وجل الستور والخِدْور والأبواب لتواري ما فيها، حسْبُ كل امرئٍ منكم أن يسأل عما ظهر له فأما ما غاب عنه فلا يسألنّ عن ذلك؛ سمعتُ رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: المتحدّث عن ذلك كاالحماريْن يتسافدان في الطريق. ⬅ به‌راستی که خداوند متعال، پرده‌های ودرها را برای پوشش اسرار قرار داده، شما هم از مسائل ظاهری و عمومی سؤال کنید و از آنچه اسرار زندگی افراد است و به شما مربوط نمی‌شود، پرهیز داشته باشید؛ زیرا از رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله شنیدم که می‌فرمود: افرادی که مسائل خصوصی زناشویی خویش را با دیگران گفت‌و‌گو می‌کنند، مانند چهارپایان نر و ماده‌ای هستند که در راه و در مقابل چشم دیگران با یکدیگر آمیزش می‌کنند. 📚 نفس الرحمن (میرزا حسین نوری): ص560 به نقل از صفوة الصفوة (ابن جوزی): ج1، ص206 @justhadis110

💠 حضرت امام موسی کاظم علیه السلام: ✅ الصَّنيعَةُ لا تَتِمُّ صَنيعَةً عِندَ المُؤمِنِ لِصاحِبِها إلاّ بِثَلاثَةِ أشياءَ: تَصغيرِها، و سَترِها، و تَعجيلِها، فمَن صَغَّرَ الصَّنيعَةَ عِندَ المُؤمِنِ فقَد عَظَّمَ أخاهُ، و مَن عَظَّمَ الصَّنيعَةَ عِندَهُ فقَد صَغَّرَ أخاهُ، و مَن كَتَمَ ما أولاهُ مِن صَنيعِهِ فقَد كَرَّمَ فِعالَهُ، و مَن عَجَّلَ ما وَعَدَ فقَد هَنِئَ العَطِيَّةَ. ⬅ كسى كه به مؤمن احسانى كند، جز با سه چيز آن را به كمال نرسانده باشد: كوچك شمردن آن، مخفی کردن آن و شتاب ورزيدن در انجام آن؛ زيرا كسى كه احسان خود به مؤمن را كوچك شمارد، برادر خويش را بزرگ داشته است و كسى كه احسان خود به مؤمن را بزرگ شمارد، برادر خود را كوچك كرده است و كسى كه احسان خود به مؤمن را مخفی دارد، كارى بزرگوارانه كرده است و هر كه در انجام وعده خود شتاب ورزد، دهش را گوارا ساخته است. 📚 تحف العقول (ابن شعبه حرّانی): ج۱، ص۴۰۳ @justhadis110

✳️ آیه‌ی مباهله، بزرگترین فضیلت امیرالمؤمنين علیه‌السلام در قرآن، به گواه شیعه و سنی! و دلیل اصلی افضلیت امیرالمؤمنین علیه‌السلام بر همه‌ی انبیا علیهم‌السلام (جز رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله) ❇️ فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکمْ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ الله عَلَی الْکاذِبِینَ [1] هرگاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را؛ ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را؛ ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود؛ آن‌گاه مباهله کنیم؛ و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.❇️ در احادیث متعددی منقول از حضرت امیر صلوات‌الله‌علیه و دیگر حضرات معصومین علیهم‌السلام، د در تفسیر «نبأ عظیمِ» مورد نظر قرآن، بیان شده که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام همان عظیم‌ترین خبر و بزرگ‌ترین نشانه‌ی الهی هستند[2]. و بر طبق روایات این مطلبی بوده است که حضرت علی علیه‌السلام مکرّر آن را بیان می‌فرمودند و بر آن تأکید ویژه داشتند[3]! حال ممکن است این سؤال پیش آید: با توجه به این که پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله یقیناً افضل از امیرالمؤمنین علیه‌السلام هستند، چرا حضرت امیر علیه‌السلام چنین بیان کرده‌اند که عظیم‌ترین خبر و بزرگ‌ترین نشانه‌ی الهی هستند؟! ⬅️ جواب در آیه‌ی مباهله[4] نفهفته که بنابر فرمایش امامان علیهم‌السلام، بزرگترین فضیلت امیرالمؤمنین علیه‌السلام در همین آیه بیان شده[5]، چرا که بر طبق آن (به اتفاق روایات منقول در منابع شیعه[6] و سنی[7]) امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حکم نفس و حقیقت باطنی وجود رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله معرفی شده‌اند. بر این اساس،‌ وقتی حضرت امیر صلوات‌الله‌‌علیه می‌فرمایند من عظیم‌ترین خبر خدا و بزرگ‌ترین آیت الهی هستم، یعنی حقیقت باطنی وجود پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله عظیم‌ترین خبر و بزرگ‌ترین آیت الهی است. 🔅 فرا رسیدن روز مباهله که در بر دارنده‌ی بزرگترین فضیلت امیر مؤمنان علی علیه السلام است تبریک و تهنیت باد... پی‌نوشت‌ها: [1] آل عمران:۶۱ [2] تفسير قمی، ج۲، ص۴۰۱. [3] الکافی، ثقة الاسلام کلینی،‌ ج۱، ص۲۰۷ [4] ...فقل تعالوا ندع أبناءنا وأبناءكم ونساءنا ونساءكم وأنفسنا وأنفسكم ثم نبتهل...(آل‌عمران:۶۱) ...بگو: «بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما نيز فرزندان خود را؛ ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما نيز زنان خود را؛ ما از نفوس خود [و كسى كه همچون جان ماست] دعوت كنيم، شما نيز از نفوس خود؛ آن‌گاه مباهله [و نفرين] كنيم... [5] روزی مأمون به امام رضا (علیه‌السلام) گفت: «مرا از بزرگ‌ترین امتیاز امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) که در قرآن آمده باخبر کن». امام رضا (علیه‌السلام) فرمود: «امتیاز مباهله که خداوند در قرآن می‌فرماید:... (الفصول المختارهْ، شیخ مفید، ص۳۸.) [6] به گفته قاضی نورالله شوشتری متکلم شیعه، مفسران اتفاق‌نظر دارند که... «اَنفُسَنا» (خودمان) به امام علی(علیه‌السلام) اشاره دارد. (احقاق الحق، قاضی نورالله شوشتری، ج۳، ص۴۶) [7] در کتاب اِحقاق‌الحق (ج۳، ص۴۶-۷۲)، حدود شصت منبع از اهل‌سنت ذکر شده‏ است که تصریح کرده‌اند آیه مباهله درباره امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه، امام حسن و امام حسین (صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین) نازل شده است؛ از جمله: الکَشّاف (ج۱، ص۳۷۰) اثر زَمَخشَری، التفسیر الکبیر (ج۸، ص۲۴۸) اثر فخر رازی، اَنوارُ التَّنزیل و اَسرارُ التَّأویل (ج۲، ص۲۱) اثر عبدالله بن عمر بیضاوی و... #غدیری‌ام @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اَلذِّكْرُ لَيْسَ مِنْ مَرَاسِمِ اَللِّسَانِ وَ لاَ مِنْ مَنَاسِمِ اَلْفِكْرِ وَ لَكِنَّهُ أَوَّلٌ مِنَ اَلْمَذْكُورِ وَ ثَانٍ مِنَ اَلذَّاكِرِ. ⬅ ياد و توجه [به خدا و اولیائش]، نه كار زبان است و نه راه و رسم انديشه و فکر، بلكه اول و آغاز این یاد و توجه از سوی ياد شده [یعنی خدا و اولیائش] است و در مرتبه دوم، [شخصِ] ياد‌كننده جاى دارد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۱۱۸ 💠 حضرت امام حسین علیه السلام در فرازی از دعای عرفه: ✅ إِلَهِي... أَنْتَ اَلذَّاكِرُ قَبْلَ اَلذَّاكِرِينَ... ⬅️ خدای من... تو هستی که یاد می‌کنی قبل از آنکه یادکنندگان تو را یاد کنند... 📚 اقبال الاعمال (سید بن طاووس): ج۱، ص۳۳۹ 🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه: ▫️خدا می‌فرماید: من توبه می‌کنم بر بنده؛ من توبه می‌کنم تا آن‌ها بتوانند توبه کنند. ✅ أنا الذّاکر قبل الذّاکرین. ▫️چون خدا خواهد که غفّاری کند ▫️میل بنده جانب زاری کند ما از خودمان هیچی نداریم، غیر از بیچارگی... ✅ @safine_s ❇ لا مَلْجَأَ مِنَ اللهِ ‌ إِلاَّ إِلَيْهِ ثُمَّ تابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا إِنَّ اللهَ‌ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ (توبه:۱۱۸) پناهى از خدا جز به سوى او نيست. پس [خدا] به آنان [توفيق] توبه داد، تا توبه كنند. به‌راستی که خداوند همان است که بسیار توبه‌پذیر و مهربان است. ❇ 🔹 بنابر فرمایش علامه طباطبایی در خصوص این بخش از آیه: ⬅️ در این آیه‌ی‌ شریفه خداوند توبه‌ی بنده را میان دو رحمت و دو توبه‌ و بازگشتش قرار داده نخست اینکه توفیق و حال توبه را از فضلش به بنده‌اش عطا می‌کند و بنده متأثر از این توفیق که خدا به او عنایت کرده توبه می‌کند و در نهایت خدای صاحب فضل و کَرَم از سر رحمتش چنین توبه‌ای را، از بنده‌اش می‌پذیرد. 📚 المیزان فی التفسیر القرآن (علامه طباطبایی): ج۹، ص۴۰۱ 🔷 فرازی از زندگی‌نامه‌ی عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی مرتبط با همین بحث: ⬅️ همان‌طور که عرض کردم: بیماری هم‌چنان در من بود؛ لذا بسیار ضعیف شده و دائماً مبتلا به تب و لرز بودم. یک روز با آقای حاج سید احمد حسینی (همان کسی که برای ازدواج حقیر پیش قدم شده بود) در صحن مقدس روبرو شدم. همین‌که مرا دید گفت: آقا! کجا هستید؟ چند روز است دنبال شما می‌گردیم! چرا این‌قدر ضعیف شده‌اید؟ چرا رنگ‌تان زرد شده است؟ گفتم: مریضم. گفت: زود آماده شوید تا شما را برای معالجه به ایران ببرم! بعد از آن چنانچه خواستید در ایران بمانید، خانواده نیز به آنجا می‌آیند و اگر نخواستید، پس از معالجه‌ی کامل باز می‌گردید. بلافاصله ملهم شدم که باید با ایشان به ایران بروم؛ لذا قبول کردم. او خود شخصاً مقدمات سفر را فراهم کرد. برای ما گذرنامه تهیه کرده و حتی خرجی خانواده را نیز داد. همین‌که عازم حرکت شدیم سوز و گدازهای سفر قبل که در ایران از فراق کربلا می‌سوختم به یادم آمد؛ لذا به حرم مطهر رفته، عرض کردم: آقا جان! هر وقت مشتاق زیارت مرقد شریف شما شدم خودتان خیلی زود وسایلش را فراهم کنید. البته خود این طرز سؤال علامت نقص حقیر بود؛ زیرا من فکر می‌کردم که اشتیاق به زیارت امام حسین علیه‌السلام از خودم بوده، در حالی که اشتیاق و سوز و گداز نیز از خود آن بزرگوار بوده است... 📚 سفینة الصادقین: فصل بازگشن به وطن، ص۳۵۷ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ فَلَيْسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِيَّةُ إِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاةِ، وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاةُ إِلَّا بِاسْتِقَامَةِ الرَّعِيَّةِ. ⬅ رعيت هرگز اصلاح نمى‌شود مگر به اصلاح زمامداران و زمامداران اصلاح نمى‌گردند جز با درستکاری مردم. 📚 نهج البلاغة (سید رضی): ج۱، ص۳۳۲ - فرازی از خطبه 216 🔻 مسعود پزشکیان در خلال صحبت‌هایش در مناظرات انتخاباتی، این فرمایش حضرت امیر را خواند و در تحریفی آشکار آن را چنین ترجمه کرد: مردم اصلاح نمی‌شوند تا حاکمان اصلاح نشود و حاکمان اصلاح نمی‌شوند تا وقتی که مردم مطالبه‌گری نکنند! او، اسْتِقَامَةِ الرَّعِيَّةِ را، مطالبه‌گری مردم ترجمه کرد! که تحریفی آشکار از فرمایش حضرت امیر است و گمراه کردن مخاطب از منظوری که حضرت در این فرمایش خود داشته‌اند! معنی استقامت در زبان عربی بسیار مشخص است! یعنی پایمردی در پیمودن مسیر حق و صراط مستقیم! چنانچه وقتی خداوند خطاب به رسولش می‌فرماید: فَاستَقِم كَما أُمِرتَ ﴿هود:۱۱۲﴾ یعنی: پس همان‌گونه که به تو امر شده است، در مسیر حق استقامت کن. با این وصف، چنانچه قبل و بعد از خطبه و حتی معنی خود استقامت و جمله را ببینیم، مشخص می‌شود که مقصود حضرت امیر صلوات الله علیه این است که: بله، همان‌طور که «الناس علی دین ملوکهم» و مردم به شدّت از حاکمان متأثر می‌شوند از سوی دیگر هم تا مردم هم درست رفتار نکنند، حاکمان اصلاح نمی‌شوند! نمی‌شود مردم خودشان اهل تخلف و پیچاندن قانون باشند و هر جا توانستند پارتی‌بازی و...، اما انتظار داشته باشند که حاکمانشان درست باشند، لذا از شروط مهم اصلاح حاکمان، این است که خود مردم در مسیر درست، ثبات قدم داشته باشند و خودشان اهل پایمردی در راه درست باشند. در صورتی که مسعود پزشکیان، در تحریفی آشکار!!! به شکلی ترجمه کرد که مقصودی کاملاً متفاوت از منظور حضرت را ارائه کرد! در ذیل برخی از مهمترین ترجمه‌های نهج‌البلاغه از این فراز تقدیم می‌شود: ترجمه سید جعفر شهیدی: حال رعيت نيكو نگردد جز آن گاه كه واليان نيكو رفتار باشند، و واليان نيكو رفتار نگردند، جز آن گاه كه رعيت درستكار باشند. ترجمه محمد دشتی: رعيّت اصلاح نمى شود جز آن كه زمامداران اصلاح گردند، و زمامداران اصلاح نمى‌شوند جز با درستكارى رعيّت. ترجمه مکارم شیرازی: رعيت هرگز اصلاح نمى‌شود مگر به اصلاح زمامداران و زمامداران اصلاح نمى‌گردند جز از طريق قرارگرفتن رعيت در مسير صحيح و مستقيم. ترجمه آیتی: رعيت صلاح نپذيرد مگر آنكه واليان صلاح پذيرند و واليان به صلاح نيايند، مگر به راستى و درستى رعيت. ترجمه حسین استادولی: نه افراد رعیت بدون درستی و خوش رفتاری فرمانروایان سامان می یابند، و نه فرمانروایان بدون استقامت و پایمردی رعیت موفق به اجرای امور می شوند. سید کاظم ارفع: و هيچگاه رعيت راه صلاح را طى نكرد مگر آنكه واليان و حاكمان بر او صالح بودند و حاكمان صالح نگردند، مگر به مقاومت و نيكو شدن رعيت. سید جمال‌الدین دین‌پرور: پس هرگز مردم اصلاح نشوند مگر واليان اصلاح شوند، و واليان اصلاح نشوند مگر مردم پايدارى كنند. @justhadis110

💠 طبق فرمایش امام باقر1⃣ و امام صادق2⃣ علیهما السلام، زیارت عاشورا که آن را در همه‌ی زمان‌ها و از دور و نزدیک می‌شود خواند، حدیث قدسی است و مناسب است که طبق فرمایش امام باقر علیه السلام هر روز هم خوانده شود، بنابر احادیث معتبر، این زیارت عظیم شأن آثار متعددی دارد، از جمله: ۱) باعث می‌شود بسیاری از گناهان محو شود و ثواب بسیار در نامه عمل ثبت می‌شود و بر درجات انسان افزوده گردد. ۲) انسان در زمره‌ی کسانی قرار می‌گیرد که در طلب شهادت در رکاب حضرت برآمدند و هم درجه‌ی ایشان شود‌ ۳) زیارتش مورد قبول واقع شود‌‌. ۴) زیارتش مورد قدردانی خدا و اهل بیت علیهم السلام واقع شود. ۵) اگر زیارت عاشورا را همراه با دعای علقمه بخواند، حاجاتش (نه حاجتش! بلکه حاجت‌هایش!) هر قدر هم بزرگ برآورده می‌شود و ناامید از درگاه الهی باز نمی‌گردد. ۶) این برآورده شدن حاجاتش را خدا وعده فرموده و امام صادق علیه السلام هم فرموده‌ است خداوند خلف وعده نمی‌کند و این‌که کسی زیارت عاشورا بخواند و بعد دعای علقمه را بخواند، حاجت‌هایش برآورده می‌شود از وعده‌های خداست. ۷) سلامش به حضرت می‌رسد و سلامش از امام حسین علیه السلام محجوب نمی‌شود. (ولو اهل معصیت باشد) ۸) از آتش دوزخ نجات پیدا می‌کند و به فوز بهشت نائل می‌گردد‌. ۹) شفاعتش در روز قیامت برای هر کسی مورد قبول واقع می‌شود. (جز در حق کسی که دشمن اهل بیت باشد.) 📚 منابع: 1⃣ روایت امام باقر علیه السلام به نقل از کتاب شریف كامل الزيارات (ابن قولويه): ج۱، ص۱۹۴ - با مطلع: يا عَلْقمَة! إذا أنت صَلّيت رَكعتين بعد أن تؤمي إليه بالسَّلام و قلت عند الإيماء إليه [و] مِن بَعد الرَّكعتين هذا القول، فإنّك إذا قلتَ ذلك فقد دعوت بما يدعو به مَن زارَه مِن الملائكة... 2⃣ روایت امام صادق علیه السلام منقول از کتاب شریف مصباح المتهجد (شیخ طوسی): ج۲، ص۷۷۷ - با مطلع: تَعَاهَدْ هَذِهِ اَلزِّيَارَةَ وَ اُدْعُ بِهَذَا اَلدُّعَاءِ وَ زُرْ بِهِ فَإِنِّي ضَامِنٌ عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى لِكُلِّ مَنْ زَارَ بِهَذِهِ اَلزِّيَارَةِ وَ دَعَا بِهَذَا اَلدُّعَاءِ مِنْ قُرْبِ أَوْ بُعْدٍ... 🔷 عالم ربانی آیة الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه: ⬅️ مناسب است انسان در ماه محرم و صفر ملتزم به خواندن زيارت عاشورا باشد، بلکه اگر در طول سال هر روز هم خوانده شود توفيق بزرگی است. زيرا همه چيز در اين زيارت هست؛ هم دنيا و هم آخرت. ▫️ چون اصل دين، امام حسين عليه السلام است و حقيقت دين در زيارت عاشوراست ▫️ و اين خواست خداوند است که مردم به وسيله‌ی امام حسين عليه السلام به طرف او بروند. ▫️امام حسين عليه السلام مظهر اسمِ «اللّه» هستند و اگر کسی خدا را می‌خواهد، بايد سراغ امام حسين عليه السلام برود. لذا افراد قليلی موفق به اين عمل می‌شوند و هر کسی توفيق خواندن آن را پيدا نمی‌کند. در اهميت آن همين بس که خود حضرت صادق عليه السلام نيز آن را می‌خوانده‌اند. 📚 انیس الصادقین: فصل زیارات، ص۱۸۴ ✅ @safine_s @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین على عليه السلام در نكوهش ابليس فرمود: ✅ فافتَخَرَ عَلى آدَمَ بِخَلقِهِ، و تَعَصَّبَ عَلَيهِ لأِصلِهِ، فعَدُوُّ اللّهِ إمامُ المُتَعَصِّبينَ، و سَلَفُ المُستَكبِرينَ، الّذي وَضَعَ أساسَ العَصَبِيَّةِ. ⬅️ ابلیس لعین، به سبب آفرينش خود [از آتش] بر آدم فخر فروخت و به خاطر اصل و گوهرش عليه او تعصّب ورزيد. پس، اين دشمن خدا پيشواى متعصّبان و سر سلسله مستكبران و خودبزرگ‌بينان است و همو تعصّب‌ورزیدن را پايه‌گذارى كرد. 📚 نهج البلاغة (سید رضی): ص۲۸۵، فرازی از خطبه ۱۹۲ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ منَ كانَ في قَلبِهِ حَبَّةٌ مِن خَردَلٍ مِن عَصَبِيَّةٍ بَعَثَهُ اللّه ُيَومَ القِيامَةِ مَعَ أعرابِ الجاهِلِيَّةِ. ⬅️ هر كس در دلش به اندازه‌ی دانه خردلى تعصّب‌ورزیدن باشد، خداوند در روز قيامت او را با اعراب جاهليت برانگيزد. 📚 الكافي (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۳۰۸ 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام ـ در پاسخ به پرسش از تعصّب‌ورزى ـ فرمود: ✅ العَصَبِيَّةُ الّتي يَأثَمُ عَلَيها صاحِبُها أن يَرَى الرَّجُلُ شِرارَ قَومِهِ خَيرا مِن خِيارِ قَومٍ آخَرينَ. ⬅️ تعصّبى كه صاحبش به سبب آن گنهكار مى‌باشد، اين است كه آدمى بَدانِ قوم خود را از نيكانِ قومى ديگر بهتر بداند. 📚 الكافی (ثقة الاسلام کلینی): ج۲، ص۳۰۸ 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ إن كُنتُم لا مَحالَةَ مُتَعَصِّبينَ فتَعَصَّبوا لِنُصرَةِ الحَقِّ و إغاثَةِ المَلهوفِ. ⬅️ اگر ناگزير از داشتن تعصب هستيد؛ پس، در راه يارى رساندن به حق و كمك به ستمديده تعصّب نشان دهيد. 📚 غرر الحكم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۲۵۸ بدون شرح... @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ لا حِرزَ لِمَن لا يَسَعُ سِرَّهُ صَدرُهُ. ⬅️ كسى كه سينه‌اش گنجايش رازش را نداشته باشد، در امان نيست. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۷۷ @justhadis110

💠 حضرت سید الشهدا امام حسین علیه السلام هنگام رسیدن بر بالین ابالفضل العباس سلام الله علیه: ✅ لما قتل العباس بان الانكسار فى وجه الحسين‏. [و قال] الآن انكسر ظهري و قلت حيلتي‌. ⬅️ عباس كه كشته شد، ديدند چهره حسين شكسته شد. [و گفت:] ⬅️ الآن کمرم شکست و راه چاره بر من تنگ شد. 📚 بحارالانوار: ج۴۲، ص ۴۵ 🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله تعالی علیه: ⬅️ بى‌مناسبت نيست در اينجا خوابى را نقل كنم كه يكى از اهالى قائن به نام آقاى مصطفوى كه به همراه عده‌اى براى زيارت حضرت ابا عبد الله عليه السلام به كربلا مشرف شده بود برايم تعريف كرد. بنده براى ديدن آنها به محل اقامتشان رفته بودم. وى كه در آن وقت خواب بود توسط برخى همراهانش از خواب بيدار شد و در حالى كه چشمانش قرمز شده و اشك در آن حلقه زده بود گفت: چرا مرا از خواب بيدار كرديد؟ الآن در عالم رؤيا مولايم امام حسين عليه السلام را با بدنى پر از زخم و جراحت مى‌ديدم. سپس گفت: وقتى چشمم به آن حضرت افتاد گريه‌ام گرفت و هر مقدار گريه مى‌كردم زخم‌هاى بدن آن بزرگوار ملتئم مى‌گشت و بهبود می‌یافت؛  از اين رو گريه را ادامه دادم، ولى با تعجب متوجه شدم دو زخم همچنان به حال خود باقى است و گريه من در بهبود آن تأثير نمى‌كند. در اين وقت به من گفته شد: هر اندازه هم گريه كنى #اين_دو_زخم التيام پيدا نمى‌کند. عرض كردم: آقا جان! مگر اين دو زخم چه خصوصيتى دارد؟ فرمودند: يكى از اين زخم‌ها 👈 داغ برادرم #عباس 👈 و ديگرى در اثر شهادت فرزندم #على‌اكبر مى‌باشد. 📚 سقینة الصادقین: فصل مدتی در قائن، ص۴۶۸ @justhadis110

💠 امام حسین عليه‌السلام در عصر عاشورا رو به سوى آن قوم كرده به راست و چپ نگريستند و هيچ‌يك از اصحاب و ياران خود را نديدند، مگر آن بر خاك افتادگانى را كه پيشانى به خاك ساييده و مرگ صدايشان را بريده بود. پس صدا زدند: ⬅️ اى مسلم بن عقيل! اى هانى بن عروه! اى حبيب بن مظاهر! اى زهير بن قين! ...اى مسلم بن عوسجه! اى داود بن طرمّاح! اى حرّ رياحى! اى على بن الحسين! شما اى دلاور مردان پايدار و اى سواران عرصه پيكار! چرا شما را صدا مى‏‌كنم و پاسخم نمى‏‌دهيد و فرا مى‏‌خوانم و از من نمى‏‌شنويد؟! آيا شما خوابيد كه به بيدارى‏‌تان اميدوار باشم يا محبّتتان از امام خود برگشته كه به يارى‏‌اش نمى‏‌شتابيد؟! اينك اين (كودكان و) بانوان پيامبرند كه از فقدان شما (در هراس افتاده) ناتوان گشته‏‌اند. اى بزرگواران غيور! از خواب خود برخيزيد و اين سركشان پست را از حرم پيامبر صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌آله برانيد! ولى (افسوس!) به خدا سوگند مرگ شما را به خاك افكنده و روزگار دغل‏ با شما بى‏‌وفايى كرده است وگرنه شما از پاسخ دعوت من كوتاهى نمى‏‌كرديد و از يارى من ناپيدا نمى‏‌شديد. هان! اينك ما از فقدان شما داغداريم و به شما مى‏‌پيونديم كه ما از آن خداييم و به سوى او بازمی‌گردیم. و در روايت ديگرى آمده است كه: (در روز عاشورا) چون كار بر حسين عليه السّلام سخت شد و تنهاى تنها ماند، به خيمه‏‌هاى برادرانش نگريست و آنها را خالى ديد، به خيمه‏‌هاى فرزندان عقيل نگاه كرد و آنها را خالى ديد، به خيمه‏‌هاى اصحاب نگاه كرد و كسى را نديد و فراوان مى‏‌فرمود: لا حول و لا قوّة الّا باللّه العلىّ العظيم. سپس به خيمه‏‌هاى بانوان رفت و پس از آن به خيمه‌ی فرزندش زين العابدين عليه‌السّلام آمده او را ديد كه بر روى پوست خشنى افتاده و زينب عليها‌السّلام از او پرستارى مى‏‌كند. زين العابدين عليه‌السّلام چون امام عليه‌السّلام را ديد خواست برخيزد، نتوانست. به عمّه خود گفت: [عمّه‌جان] مرا به خود تكيه ده، اين فرزند رسول خدا است كه آمده! زينب عليها‌السّلام پشت او نشسته او را به خود تكيه داد. امام عليه‌السّلام از حال او جويا شد و او خدا را سپاس گفت. سپس عرض كرد: پدر جان! امروز با اين منافقان چه كردى؟ فرمود: فرزندم! شيطان بر ايشان چيره گشته و خدا را از يادشان برده است. جنگ ميان ما و آنان چنان شعله‏‌ور شد كه زمين از خون ما و ايشان به جوش آمد» زين العابدين عليه السّلام عرض كرد: پدر جان! عمويم عبّاس كجاست؟ ديده‏‌هاى زينب عليها‌السّلام اشكبار شد و به برادرش نگريست تا چه پاسخ مى‏‌دهد، زيرا او زين العابدين عليه‌السلام را از شهادت عمويش عباس سلام‌الله‌علیه آگاه نكرده بود تا مبادا بيمارى‏‌اش سخت‏‌تر شود. امام فرمود: فرزندم! عمويت كشته شد و كنار فرات دستانش را بريدند. علىّ بن الحسين عليهماالسلام چنان گريست كه بيهوش شد‌. چون به هوش آمد از يكايك عموها و عموزادگانش مى‏‌پرسيد و امام عليه السّلام مى‏‌فرمود: شهيد شد پرسيد: برادرم على، حبيب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه و زهير بن قين چه شدند؟ فرمود: فرزندم! بدان كه در خيمه‏‌ها مرد زنده‏‌اى جز من و تو نمانده است. همه آنان كه مى‏‌پرسى اينك كشته بر روى خاك‏‌اند. امام سجّاد عليه السّلام سخت گريست. سپس به عمّه خود زينب عليها السّلام فرمود: شمشير و عصايى به من ده. امام عليه السّلام فرمود: «براى چه مى‏‌خواهى»؟! عرض كرد: تا بر عصا تكيه كنم و با شمشير از حريم فرزند رسول خدا صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌آله، پاسداری کنم، كه ديگر خيرى در زندگى دنيا نيست. امام عليه‌السلام او را بازداشته به سينه چسبانيد و فرمود: فرزندم! تو پاك‏ترين ذريّه و برترين عترت منى، تو جانشين من بر اين كودكان و بانوانى، ايشان غريب و تنهايند كه خوارى و يتيمى و شماتت دشمنان و حوادث تلخ روزگار آنان را فرا گرفته است، هرگاه فريادشان بلند شد آرامشان كن، هرگاه به هراس افتادند مونسشان باش و با (مهربانى و) سخنان نرم خود خاطرشان را آسوده ساز، زيرا آنان غير از تو مرد ديگرى ندارند تا به او انس گيرند و غم و غصه‏‌هايشان را به او گويند. بگذار ايشان تو را ببويند و تو آنان را ببويى و آنان بر تو بگريند و تو بر آنان بگريى. سپس دست او را گرفته و با صداى بلند فرمود: «اى زينب! امّ كلثوم! سكينه! رقيّه! فاطمه! سخنم را بشنويد و بدانيد كه فرزندم على جانشين من بر شماست و او امام مفترض‌الطّاعه است. سپس به دخترش سکینه خاتون فرمود: فرزندم! از من به شيعيانم سلام برسان و بگو: پدرم غريبانه به شهادت رسيد، بر او سوگوارى و گريه كنيد. ✅ ...يا بنيّ اعلم انّه ليس في الخيام رجل حيّ إلّا أنا و أنت، و أمّا هؤلاء الّذين تسأل عنهم فكلّهم صرعى على وجه الثّرى... 📚 فرهنگ جامع سخنان امام حسين علیه‌السلام (نشر پژوهشگاه باقرالعلوم): ص۵۳۹تا۵۴۲ @justhadis110

💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ عمتی زینَب ما تَرکت تَهجدَها طولَ دَهرها حتّی لیلة حادی عشر من المُحَّرم. ⬅️ عمه جانم زینب در طول زندگی‌اش نماز شبش را ترک نکرد؛ حتی #شب_یازدهم_مُحرّم‼️ 📚 ریاحین الشریعه: ج۳، ص۶۱ ⚫️ امان از دل زینب در این شام غریبان... @justhadis110

💠 امام حسین علیه السلام قبل از خروج از مدینه، در وصیتی که نگاشتند و نزد برادرشان محمد حنفیه گزاردند، هدف حرکت خود را چنین بیان می‌دارند: ✅ إِنِّي لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلاَبَطِرًا وَلاَمُفْسِدًا وَلاَظَالِمًا وَإنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاْءصْلاَحِ فِي أُمَّه جَدِّي مُحَمَّدٍ صَلَّي اللَهُ عَلَيْهِ وَءَالِهِ؛ أُرِيدُ أَنْ ءَامُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهَي عَنِ الْمُنْكَرِ، وَأَسِيرَ بِسِيرَه جَدِّي وَسِيرَه أَبِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عليه السلام. ⬅️ به‌راستی که من خروج نكردم از برای تفريح و تفرّج؛ و نه از برای فساد و ظلم! بلكه کردم از برای اصلاح امّت جدّم محمّد صلّی‌الله‌عليه‌وآله؛ می‌خواهم امر به معروف نمايم و نهی از منكر كنم؛ و به سيره و سنّت جدّم، و آئين و روش پدرم علی بن أبی‌طالب عليهما السّلام رفتار كنم. 📚 مقتل الحسین (خوارزمی): ج۱، ص۲۷۳ 🔹 آیا ما عزاداران حسینی توجه به هدف حضرت داریم و در راستای آن اقدامی می‌کنیم؟! 💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام: ✅ بِئْسَ اَلْقَوْمُ قَوْمٌ يَعِيبُونَ اَلْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ اَلنَّهْيَ عَنِ اَلْمُنْكَرِ. ⬅️ چه بد مردمی هستند آن قومى كه امر به معروف و نهى از منكر را عيب بشمارند. 📚 الکافي (ثقة السلام کلینی): ج۵، ص‌۵۶ 🔹 آیا ما خوب قومی هستیم با این تفسیر؟ 💠 حضرت امام رضا علیه السلام: ✅ لَتَأْمُرُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ لَتَنْهُنَّ عَنِ اَلْمُنْكَرِ أَوْ لَيُسْتَعْمَلَنَّ عَلَيْكُمْ شِرَارُكُمْ فَيَدْعُو خِيَارُكُمْ فَلاَ يُسْتَجَابُ لَهُمْ. ⬅️ حتماً باید که شما امر به معروف و نهى از منكر كنيد، و گرنه بدترين‌هاى شما بر شما گماشته مى‌شوند و در چنين شرايطى نيكان شما دعا مى‌كنند و مستجاب هم نمى‌شود. 📚 الکافي (ثقة السلام کلینی): ج۵، ص۵۶ 🔹 سئوال می‌کنیم، تحلیل می‌کنیم، بحث می‌کنیم که چرا دوباره فلان جریان روی کار آمد؟! بی‌توجه به این قوانین تخلف‌ناپذیر تکوین عالم!! 💠 رسول اکرم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ كَيْفَ بِكُمْ إِذَا فَسَدَتْ نِسَاؤُكُمْ وَ فَسَقَ شَبَابُكُمْ وَ لَمْ تَأْمُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ لَمْ تَنْهَوْا عَنِ اَلْمُنْكَرِ فَقِيلَ لَهُ وَ يَكُونُ ذَلِكَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ؟ فَقَالَ نَعَمْ وَ شَرٌّ مِنْ ذَلِكَ! كَيْفَ بِكُمْ إِذَا أَمَرْتُمْ بِالْمُنْكَرِ وَ نَهَيْتُمْ عَنِ اَلْمَعْرُوفِ فَقِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ وَ يَكُونُ ذَلِكَ؟ قَالَ نَعَمْ وَ شَرٌّ مِنْ ذَلِكَ! كَيْفَ بِكُمْ إِذَا رَأَيْتُمُ اَلْمَعْرُوفَ مُنْكَراً وَ اَلْمُنْكَرَ مَعْرُوفاً! ⬅️ چه حالى خواهيد داشت، وقتى كه زنان‌تان فاسد شوند و جوان‌هايتان فاسق و بدكار شوند و امر به معروف و نهى از منكر نكنيد؟! عرض كردند: اى رسول خدا! آيا واقعاً چنين اتّفاقى خواهد افتاد؟ فرمود: آرى، و بدتر آن نيز خواهد شد. چه حالى خواهيد داشت هنگامى كه دستور به كار منكر و زشت بدهيد و از كار معروف و نيك بازداريد؟ به آن حضرت عرض شد: اى رسول خدا! آيا چنين اتّفاقى خواهد افتاد؟ فرمود: آرى، بدتر از اين هم خواهد شد. چه حالى داريد آن‌گاه كه معروف و نيك به نظر شما بد و منكر شود، و منكر به نظر شما نيك باشد؟! 📚 الکافي (ثقة السلام کلینی): ج۵، ص۵۷ 🔹 آیا می‌توانیم نهی از منکر کنیم یا همین برخی از به اصطلاح مذهبیون ما را نهی می‌کنند از نهی منکر!؟ آیا شعرخوانی تعدادی دختر به سن تکلیف رسیده و بالاتر از این سن، در برابر نامحرمان، آن هم با موسیقی‌هایی با مولودی‌های آنچنانی، به صرف این‌که محتوای شعر ظاهر مذهبی دارد مطابق مذاق شرع و مطلوب دین است؟! اگر این نقد را مطرح کنیم، در پاسخ چه می‌گویند!؟ 💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ سَيأتي علَيكُم زَمانٌ لا يَنجُو فيهِ مِن ذَوي الدِّينِ إلاّ مَن ظَنُّوا أنّهُ أبلَهُ، و صَبَّرَ نفسَهُ على أن يقالَ (لَهُ): إنّهُ أبلَهُ لا عَقلَ لَهُ. ⬅️ به‌زودى زمانى بر شما بيايد كه در آن، از میان دين‌داران [افرادی عادی که جای خود دارد!] هیچ‌کس نجات پیدا نمی‌کند مگر کسی كه از نظر مردم ابله باشد و خود او هم خود را آماده کرده است و صابر است که به او گفته شد ابله و بی‌عقل. 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۱۱۷ 🔹 بر سر نظام ارزشی و درک جامعه‌‌ی ایمانی چه می‌آید که بسیاری از به اصطلاح دینداران به دیندار حقیقی می‌گویند ابله و احمق و دگم و خشکه مقدّس!؟ پ.ن: چه بسیار حرف‌های نگفته در خصوص این احادیث شریف است لکن بدون شرح با اشاراتی سربسته نقل شد و عبور... @justhadis110

⛔️ در خصوص تحریف معنایی اخیر فرمایش امیر مؤمنان علی علیه السلام و تهمت به سیره‌ی حکومتی ایشان: 💠 پس از آنکه مردم با حضرت امیر صلوات الله علیه بیعت کردند و حضرت بر مسند خلافت نشستند خطبه‌ای می‌خوانند که چنین آغاز می‌شود: ✅ يا معشر النّاس سلوني قبل أن تفقدوني هذا سفط العلم هذا لعاب رسول اللّه، هذا ما زقّني رسول اللّه زقّا زقّا، سلوني فانّ عندي علم الأوّلين و الآخرين، أما و اللّه لو ثنيت لي الوسادة فجلست عليها لأفتيت أهل التّوراة بتوراتهم حتّى تنطق التّوراة فتقول: صدق عليّ ما كذب لقد أفتاكم بما أنزل اللّه في، و أفتيت أهل الانجيل بإنجيلهم حتى ينطق الانجيل فيقول: صدق‌ عليّ ما كذب لقد أفتاكم بما أنزل اللّه فيّ، و أفتيت أهل القرآن بقرآنهم حتّى ينطق القرآن فيقول: صدق عليّ ما كذب لقد أفتاكم بما أنزل اللّه فيّ، و أنتم تتلون القرآن ليلا و نهارا فهل فيكم أحد يعلم ما انزل فيه، و لو لا آية في كتاب اللّه لأخبرتكم بما كان و ما يكون و ما هو كائن إلى يوم القيامة و هي هذه الآية: يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ وَ يُثْبِتُ وَ عِنْدَهُ أُمُّ الْكِتابِ‌. (رعد:31) ثمّ قال: سلوني قبل أن تفقدوني فو الّذي فلق الحبّة، و برء النّسمة لو سألتموني عن آية آية في ليل نزلت أو في نهار أنزلت مكّيها، و مدنيّها، سفريها، و حضريها، ناسخها، و منسوخها، محكمها، و متشابهها، و تأويلها، و تنزيلها، لأخبرتكم. ⬅️ اى گروه مردم! از من بپرسيد پيش از آن‌كه مرا نيابيد، (سپس به سینه‌ی مبارکشان اشاره کرده فرمودند:) اين صندوقچۀ علم است و اين شيرۀ دهان رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله است، اين است كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به خوبى در ناى من فروريخته، از من بپرسيد كه علم گذشتگان و آیندگان نزد من است و اگر تختى براى من بياورند و بر آن نشينم، با اهل تورات از تورات خودشان فتوا مى‌دهم، تا جايى كه تورات به سخن آيد و گويد: على راست گفت و دروغ نگفت، به راستى شما را به همان فتوا داد كه در من نازل شده است و به اهل انجيل از انجيل خودشان فتوا دهم تا جايى كه انجيل به سخن آيد و گويد: على درست گفت و دروغ نگفت. به راستى شما را به همان فتوا داد كه در من نازل شده است و با اهل قرآن به قرآن فتوا دهم تا قرآن به سخن آيد و گويد: على راست گفت و دروغ نگفت، البتّه به شما همان را فتوا داده كه در من نازل شده است. شما كه شب‌ و روز قرآن مى‌خوانيد، آیا در ميان شما كسى است كه بداند چه حقایقی در آن نازل شده است‌؟ و اگر يك آيه در قرآن نبود، شما را از آنچه بوده و هست و خواهد شد تا روز قيامت آگاه مى‌ساختم كه خدا مى‌فرمايد: «و خداوند هر چه را مى‌خواهد محو كند و بر جا دارد هرچه را خواهد و امّ الکتاب نزد اوست. (رعد:31)» سپس فرمود: «از من بپرسيد پيش از آن‌كه مرا نيابيد، سوگند به خدايى كه دانه را شكافت و بندگان را آفريد! اگر از من درباره‌ی هر آیه‌ای بپرسيد به شما خبر خواهد داد که در شب نازل شده، يا روز، در مكّه، يا در مدينه، در سفر يا حضر، ناسخ است يا منسوخ، محكم است يا متشابه، و شما را از تأويل و شأن نزول و تفسیر آن آگاه مى‌سازم. 📚 این خطبه در منابع معتبر متعددی ذکر شده از جمله: التوحيد (شیخ صدوق): ج۱، ص۳۰۴ - امالی (شیخ صدوق): ج۱، ص۳۴۱ - إختصاص (شیخ مفید): ج۱، ص۲۳۵ - إرشاد القلوب (دیلمی): ج۲، ص۳۷۴ پ.ن: اگر کسی با استناد به این بخش از فرمایش حضرت: اگر مسندی برای من آماده شود و بر آن بنشیند، برای پیروان تورات به توراتشان فتوا دهم و بریا پیروان انجیل به انجلیشان و برای اهل قرآن به قرآنشان و بعد بگوید: این منش علی علیه السلام است... و از این فرمایش حضرت این استفاده را بکند که: شنیدن صدای اقلیت‌ها و توجه به خقوق شهروندی آن‌ها سیره علی علیه السلام است. و این کار را در پاسخ به اعتراضات به شخص دیگری بگوید که او قبلاً گفته شیعه بودن برای دریافت پست در دولت امتیازی ندارد ولی اقلیت بودن امتیاز دارد! این تحریفی آشکار و تهمتی عیان به حضرت امیر صلوات الله علیه است! چرا؟! چون اولاً همان‌طور که مشخص و مبرهن است، در این فرمایشات، حضرت امیر صلوات الله علیه در پی اثبات مقام علمی و اعلمیت و متصل بودنشان به علم الهی هستند و در حقیقت تحدّی و مبارزه‌طلبی علمی می‌کنند؛ دقیقاً مانند کاری که امام رضا علیه‌السلام در مجلس مناظره‌ی مأمون ملعون با اهل کتاب انجام دادند و با هر یک با انجیل و تورات و منابع مورد تأیید خودشان مناظره کردند و حقانیتشان را اثبات نمودند و این یعنی جدال احسن! یعنی اثبات حقانیت به واسطه‌ی چیزی که طرف مقابل ‌آن را قبول دارد! علاوه بر این! به گواه تاریخ در زمان خود حکومت حضرت امیر صلوات‌الله‌علیه تمام اقوام و ادیان مبتنی بر احکام اسلامی در دادگاه حضار می‌شدند و احکام، طبق آن ساری و جاری می‌شده؛ این از بحث سیستم قضایی دوران حکومت حضرت امیر که دقیقاً خلاف استفاده‌ای است که شخص خواسته از این فرمایش حضرت امیر صلوات‌الله‌علیه نماید؛ تا چه رسد به عزل و نصب‌ها! حضرت امیر صلوات‌الله‌علیه در میان سران حکومت و والیانی که برای اقصی نقاط سرزمین اسلام منصوب کردند، حتی یک مورد هم از اهل کتاب منصوب نکردند! تحریف تاریخ و تحریف امیرالمؤمنین علیه‌السلام و تهمت به ایشان و سیره‌ی ایشان به چه قیمتی؟!؟! انسان باید چقدر .... باشد که حاضر باشد برای حق جلوه دادن حرف باطلش حتی به امیرالمؤمنین علیه السلام نیز تهمت بزند و ایشان را تحریف نماید؟ @justhadis110

✳️ اهمیت خارق‌العاده‌ی رازداری در سعادت دنیا و آخرت و تقرّب‌یافتن نزد خدا و اولیای خدا: 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ جُمِعَ خَيْرُ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ فِي كِتْمَانِ اَلسِّرِّ وَ مُصَادَقَةِ اَلْأَخْيَارِ وَ جُمِعَ اَلشَّرُّ فِي اَلْإِذَاعَةِ وَ مُؤَاخَاةِ اَلْأَشْرَارِ. ⬅️ خوبى دنيا و آخرت در رازدارى و دوستى با نيكان گرد آمده است و شر دنیا و آخرت در فاش کردن راز و دوستی با اشرار. 📚 اختصاص (شیخ مفید): ص۲۱۸ پ.ن: اهمیت فوق‌العاده‌ی دوستی و برادری با نیکان در نیل به سعادت عقبی و دنیا مشخص است و در آیات و روایات نیز فراوان بر آن تأکید شده و نیز آثار بسیار مخرّب دوستی با بدان و اشرار. لکن در مقدّم شدن رازداری بر دوستی با نیکان این‌گونه به نظر می‌رسد که گویی از لوازم دوستی با نیکان رازداری است و بدون آن نمی‌توان چندان در نزد نیکان و اولیای خدا جایگاهی یافت. و به نظر می‌رسد که رازداری از لوازم بسیار مهم و تعیین کننده‌ در کسب جایگاه ویژه در نزد خدا و اولیای خداست. ⬅️ چنانچه وقتی از عالم بزرگ شیعه ابو سهل نوبختى پرسيدند: چه‌طور شد كه حسين بن روح نايب امام زمان عليه السّلام شد، ولى تو به اين مقام نرسيدى‌؟ او گفت: ايشان [يعنى ائمّه عليهم السّلام] بهتر مى‌دانند، و آنچه كه ايشان بپسندند [همان حقّ‌ است.] من مردى هستم كه با مخالفين [اهل سنّت] ملاقات مى‌كنم و با آن‌ها مناظره و مجادله مى‌كنم، اگر من وكيل و نايب حضرت مى‌شدم و همچنان‌كه ابو القاسم مكان ايشان را مى‌داند از مكان امام خبر داشتم و در مقام مجادله، در جواب حجّت و دليلى معطل مى‌ماندم، چه‌بسا در آن حالت مكان آن حضرت را به ديگران نشان مى‌دادم، ولى ابو القاسم اگر حجّت خدا در زير لباسش باشد و او را با قيچى تكه‌تكه كنند، وى را به مردم نشان نمى‌دهد. ✅ قال ابن نوح: وسمعت جماعة من أصحابنا بمصر يذكرون أن أبا سهل النوبختي سئل فقيل له: كيف صار هذا الامر إلى الشيخ أبي القاسم الحسين بن روح دونك؟ فقال: هم أعلم وما اختاروه، ولكن أنا رجل ألقي الخصوم وأناظرهم، ولو علمت بمكانه كما علم أبو القاسم وضغطتني الحجة (على مكانه) لعلي كنت أدل على مكانه، و أبو القاسم فلو كانت الحجة تحت ذيله و قرض بالمقاريض ما كشف الذيل عنه أو كما قال. 📚 الغیبه (شیخ طوسی): ص۳۹۱ 💠 در تأیید این معنا، حضرت امام محمد باقر علیه السلام می‌فرمایند: ✅ و اللّه، إنَّ أحَبَّ أصحابِی إلَیَّ أورَعُهُم و أفقَهُهُم و أکتَمُهُم لِحَدیثِنا. ⬅️ به‌خدا قسم محبوبترین یارانم نزد من، پرهیزگارترین و فقیه‌ترین آنها و کسى است که نسبت به سخنان ما راز دارتر باشد. 📚 الکافی (ثقة السلام کلینی): ج۲، ص۲۲۳ 🔹 در تاریخ شیعه به گواه روایات معتبر متعدد چندین بار فرج آل محمد به جهت همین رازدار نبودن شیعیان به تعویق افتاده و عامل گرفتار شدن برخی امامان علیهم السلام و برخی یارانشان نیز همین عدم رازداری نقل شده است. 🔷 عالم ربّانی آیت الله سید حسین یعقوبی قائنی رضوان الله علیه در این خصوص می‌فرمایند: ⬅️ مطالبی را که فوق درک دیگران است یا حقایقی را که امکان دارد برخی نپذیرفته و انکار کنند باید کتمان کرد. کتمان، خود نوعی تقیه می‌باشد و از مصادیق روشن دستور اکید ائمه علیهم‌السلام به تقیه همین است که احادیث آنها را برای غیر اهلش نقل نکنند. عرفا نیز نوعاً اول سفارشی که به شاگردان خود می‌کنند تأکید بر همین امر است، ولی متأسفانه بعضی آن‌قدر خام هستند که اگر حالی پیدا کنند آن را حتی برای زن و بچه‌ی خود که بسا مسائل شرعی‌شان را هم نمی‌دانند تعریف می‌کنند، یا مثلاً برای رفیقی که هنوز نمی‌داند اصول دین چیست از تجلیات حق صحبت می‌کنند! بسیاری از تفسیق و تکفیرها نسبت به مؤمنین از همین‌جا ناشی می‌شود. اکثر گرفتاری‌های بندگان خاص خدا به واسطه‌ی شاگردان کم ظرف و خام آنهاست. حتی من معتقدم بسیاری از مشکلاتی که برای ائمه علیهم‌السلام پیش می‌آمده، به خاطر جهل بعضی از شیعیان بوده است که باعث می‌شدند خلفا با آن بزرگواران مقابله کنند. البته این‌گونه کم ظرفی‌ها و اشتباهات، قبح اعمال کسانی را که به مجرد شنیدن حرفی بدون تحقیق، تهمت به مؤمن و غیبت او را جایز دانسته، تکفیر و تفسیق را شروع می‌کنند و باعث هتک حرمت و احیاناً قتل او می‌شوند توجیه نمی‌کند؛ چه آن‌که این قبیل ظلم‌ها که در عالم فراوان صورت گرفته و اکنون نیز بسیار اتفاق می‌افتد یک اشتباه صرف نیست، بلکه در واقع از خرابی دل سرچشمه می‌گیرد؛ زیرا چه بسا خود به بعضی از گناهان کبیره ملتزم بوده و از آن غافل‌اند، ولی لغزش کوچک یا صغیره‌ی دیگران در نظرشان بسیار بزرگ جلوه می‌کند... 📚 سفینة الصادقین: فصل تأثیر افراد بر نفس، ص۴۴۳ @justhadis110

💠 حضرت امام جعفر صادق علیه السلام: ✅ سُئلَ رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله عَن جَماعةِ اُمّتِهِ، فقالَ: جَماعةُ اُمّتي أهلُ الحقِّ و إنْ قَلُّوا. ⬅️ از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله درباره‌ی جماعت امّتش سؤال شد، فرمود: جماعت امّت من، همان اهل حقّند هر چند شمارشان اندك باشد. 📚 معانی الأخبار (شیخ صدوق): ص۱۵۴ @justhadis110

✳️ توضیحات ذیل حدیث پایانی بسیار خواندنی... 💠 حضرت امام سجاد علیه السلام: ✅ صَلَّى أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ ثُمَّ لَمْ يَزَلْ فِي مَوْضِعِهِ حَتَّى صَارَتِ اَلشَّمْسُ عَلَى قِيدِ رُمْحٍ وَ أَقْبَلَ عَلَى اَلنَّاسِ بِوَجْهِهِ فَقَالَ: وَ اَللَّهِ لَقَدْ أَدْرَكْنَا أَقْوَاماً كَانُوا يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِيٰاماً يُرَاوِحُونَ بَيْنَ جِبَاهِهِمْ وَ رُكَبِهِمْ كَأَنَّ زَفِيرَ اَلنَّارِ فِي آذَانِهِمْ إِذَا ذُكِرَ اَللَّهُ عِنْدَهُمْ مَادُوا كَمَا يَمِيدُ اَلشَّجَرُ كَأَنَّ اَلْقَوْمَ بَاتُوا غَافِلِينَ قَالَ ثُمَّ قَامَ فَمَا رُئِيَ ضَاحِكاً حَتَّى قُبِضَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ. ⬅️ امير مؤمنان عليه السّلام بعد از نماز همچنان در محراب عبادت بودند، تا آنکه خورشید به اندازه‌ی یک نیزه برآمد، سپس به مردم رو کرده فرمودند: به خدا سوگند (پیش از شما) اقوامی را درک کردیم که شب‌ها را در پیشگاه خداوند به سجده و قیام می‌گذراندند، گاه پیشانی‌هایشان به سجده بود و گاه در حال تشهّد بودند، صدای آتش دوزخ در گوش آنان بود و وقتی نام خدا در نزد آنان برده می‌شد، چون درخت می‌لرزیدند. (اما)‌ گویی این قوم در حال غفلت شب را می‌گذارنند. سپس امام علیه‌السلام برخاستند و تا شهادت آن حضرت را کسی خنداندن ندید. 📚 مشکاة الأنوار (ابی الفضل علی طبرسی): ج۱، ص۶۱ 💠 رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله: ✅ يَا عَلِيُّ ثَلاَثٌ فَرَحَاتٌ لِلْمُؤْمِنِ فِي اَلدُّنْيَا لِقَاءُ اَلْإِخْوَانِ وَ تَفْطِيرُ اَلصَّائِمِ وَ اَلتَّهَجُّدُ مِنْ آخِرِ اَللَّيْلِ. ⬅️ یا علی! سه چیز وسیله‌ی سرور و شادی مؤمن در دنیا است: دیدار برادران ایمانی افطار دادن به روزه‌دار و عبادت آخر شب. 📚 مکارم الأخلاق (طبرسی): ج۱، ص۴۳۳ - من لا یحضره الفقیه (شیخ صدوق): ج۴، ص۳۵۲ 🔷 رهبر معظّم انقلاب در بخشی از توضیحاتشان در خصوص حدیث شریف فوق می‌فرمایند: ⬅️ یکی از شادی‌های مؤمن همین عبادت آخر شب است که فراتر از تحریض (تشویق) بر تهجّد است؛ این نشان‌دهنده آن است که مؤمن در اشتغالات روزانه در محیط کسب و کار و شغل و گرفتاری و مانند این‌ها، واقعاً یک حالت جدایی و هجرانی حس می‌کند. آخر شب انسان تنها است؛ او است و خدای متعال، و برمی‌خیزد و با خدای متعال حرف می‌زند، عبادت می‌کند، مناجات می‌کند؛ این یک نعمت مغتنمی است برای مؤمن. چقدر خوب است که به‌خصوص جوان‌ها این تهجّد را قدر بدانند، چون برای آن‌ها ثوابش هم بیشتر از امثال ماها است و وقتی که توانستند این را به صورت یک خصلت و عادتی برای خودشان به وجود بیاورند، برایشان لذّت‌آور هم هست که بلند شوند و ساعتی قبل از اذان صبح با خدای متعالی در تنهایی حرف بزنند؛ وقتی این دریچه به روی انسان باز شد، احساس می‌کند که اگر این دریچه نبود چه می‌کرد؟! یعنی این‌قدر برای مؤمن شادی‌آور و مایه‌ی انبساط است که از اینکه اگر این را نداشت چه می‌کرد، انسان ممکن است گاهی وحشت بکند! 📚 گزیده احادیث مکارم الاخلاق به انتخاب و شرح حضرت آیت الله خامنه‌ای حفظه الله (انتشارات انقلاب اسلامی): حدیث ۱۱، ص۴۶ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ إِيَّاکَ وَ الاِْعْجَابَ بِنَفْسِکَ، وَ الثِّقَةَ بِمَا يُعْجِبُکَ مِنْهَا، وَ حُبَّ الاِْطْرَاءِ، فَإِنَّ ذَلِکَ مِنْ أَوْثَقِ فُرَصِ الشَّيْطَانِ فِي نَفْسِهِ لِيَمْحَقَ مَا يَکُونُ مِنْ إِحْسَانِ الْمُحْسِنِينَ. ⬅ از خودپسندی و از اطمینان (و اتکا‌ کردن) به هر چیزی که (آن را برای خود کمالی استقلالی تصوّر می‌کنی که در نتیجه) موجب عُجب تو شده، و نیز از دلبستگی به ستایش و چرب‌زبانی‌های دیگران، بپرهیز زیرا این‌ها از بهترین فرصت‌های شیطان، برای نابود کردنِ کردارِ نیکوی نیکوکاران است. 📚 نهج البلاغه (سید رضی): ج۱، ص۴۲۶ - فرازی از نامه‌ی ۵۳ خطاب به مالک اشتر نخعی در حکم ولایت بر مصر پ.ن: یعنی انسان برای خودش هر کمالی را قائل شود و نگاه استقلالی به وجود آن کمال در خودش داشته باشد؛ نظیر: من با هوش هستم من مهربان هستم من سخاوتمند هستم من خوش‌اخلاق هستم من چشم‌پاک هستم من عفیف هستم من اهل انصاف هستم من انتقادپذیر هستم من قاری و مفسر قرآن هستم من اهل کمک به دیگران هستم من حدیث زیاد بلد هستم من رفیق فلان عالم بزرگ هستم من توان مدیریتی آن‌چنانی دارم من خوب بلد هستم پول حلال در بیاورم من تخصص بالای در فلان چیز دارم من همیشه روی پای خودم ایستادم من خیلی با عرضه هستم من جانباز هستم من مجاهد در راه خدا هستم من انسانی قانون‌مند هستم من وجدان کاری دارم من به کسی آزاری نرساندم و حق کسی را نخورده‌ام من... من... من... 👈👈 ابلیس می‌آید و دقیقاً از همین کمالی که جنابِ من برای خودش تصور کرده و انسان را بر زمین می‌کوبد و اعمالش را نابود می‌کند... پناه بر خدا... 💠 چنانچه مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام می‌فرمایند: ✅ هَلَكَ مَن رَضِيَ عَن نَفسِهِ و وَثِقَ بِما تُسَوِّلُهُ لَهُ. ⬅️ كسى كه از خود راضى باشد و به آنچه نفسش در نظر او مى‌آرايد اعتماد كند، هلاک می‌شود‌. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۷۳۶ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اَلدَّيْنُ رِقٌّ فَلا تَبْذُلْ رِقَّكَ لِمَنْ لا يَعْرِفُ حَقَّكَ؛ ⬅️ بدهى (نوعى) بندگى است، پس زمام اختيار خود را به كسى كه حق تو را نمى‌شناسد مسپار (كنايه از اين است كه از هر كس قرض نگير). 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۲۰ @justhadis110

💠 حضرت امام محمد باقر علیه السلام: ✅ أَنَّ دَاوُدَ قَالَ لِسُلَيْمَانَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ... يَا بُنَيَّ، عَلَيْكَ بِطُولِ اَلصَّمْتِ إِلاَّ مِنْ خَيْرٍ، فَإِنَّ اَلنَّدَامَةَ عَلَى طُولِ اَلصَّمْتِ مَرَّةً وَاحِدَةً خَيْرٌ مِنَ اَلنَّدَامَةِ عَلَى كَثْرَةِ اَلْكَلاَمِ مَرَّاتٍ. يَا بُنَيَّ، لَوْ أَنَّ اَلْكَلاَمَ كَانَ مِنْ فِضَّةٍ كَانَ يَنْبَغِي لِلصَّمْتِ أَنْ يَكُونَ مِنْ ذَهَبٍ. ⬅️ داوود علیه السلام خطاب به فرزندش سلیمان علیه السلام گفت: ای پسرم! همواره ساكت باش مگر در جايى كه خيرى باشد، همانا پشیمانی حاصل از یک‌بار سکوت طولانی، بسیار بهتر از پشیمانی حاصل از سخن گفتن بسیار است. ای پسرم! اگر سخن گفتن از نقره باشد، سکوت کردن از طلا خواهد بود. 📚 قرب الاسناد (حمیری): ص۶۹ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علیه السلام: ✅ اَلاْنْصافُ يَرْفَعُ الْخِلافَ وَ يوجِبُ الاْيتِلافَ. ⬅️ انصاف، اختلافات را از بين مى‌برد و باعث الفت و همبستگى مى‌شود. 📚 غرر الحكم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۸۸ بدون شرح... @justhadis110

✳️ خواندمش، بی‌اختیار بر زبانم جاری شد: چقدر زیبا... 💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ رَحِمَ اللّهُ امرَأً عَلِمَ أنّ نَفَسَهُ خُطاهُ إلى أجَلِهِ، فَبادَرَ عَمَلَهُ و قَصَّرَ أمَلَهُ. ⬅️ رحمت خدا بر آن كس كه دانست هر نَفَس او، گامى است به سوى مرگ؛ پس به‌سوى عمل شتافت و آرزوى خويش را كوتاه كرد. 📚 غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۷۴ پ.ن: علاوه بر توجه به معنای تکان‌دهنده‌ی حدیث شریف، یک‌‌بار دیگر متن عربی مسجع کلام حضرت امیر صلوات الله علیه را با دقت مطالعه بفرمایید... @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ خَيرُ الأخلاقِ أبعَدُها عَنِ اللَّجاجِ. 1⃣ و مَن لَجَّ و تَمادى فهُو الرّاكِسُ الّذي رانَ اللّهُ على قَلبِهِ، و صارَت دائرَةُ السَّوءِ على رأسِهِ. 2⃣ ⬅️ بهترين خوى‌ها، دورترين آنها از لجاجت است. و آن كس که لجاجت كند و بر لج‌بازی خود پافشاری کند، همان بخت برگشته‌اى است كه خداوند بر دلش پرده افکنده و پيشامدهاى ناگوار بر فراز سرش قرار گرفته است. 📚 منابع؛ 1⃣ غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۵۵ 2⃣ نهج البلاغه (سید رضی): ص۴۴۸، فرازی از نامه ۳۵ @justhadis110

💠 مولی امیرالمؤمنین علی علیه السلام: ✅ اَلرَّحیلْ وَشیکْ؛1⃣ جاوِرِ القُبورَ تَعتَبِرْ.2⃣ ⬅️ کوچ نزدیک‌ است؛ با گورها مأنوس‌باش و عبرت‌گير. 📚 منابع: 1⃣ نهج البلاغه (سید رضی): حکمت ۱۷۸؛ 2⃣ غرر الحکم (تمیمی آمدی): ج۱، ص۳۴۱ @justhadis110