[وصیت نامه ام را مینویسم روی دیوارت گدایان غالبا پشتِ همین دیوار میمیرند:) ]

_

اصلا امشب دلتنگیِ شما عوضِ دلتنگی تمامِ سال را تسویه کرد، آقای امام حسین 'ع':)

امیرالمونین میفرمان که وقتی محب ما به احتضار میفته همه میان بالا سرش ولی خب دیگران به درد محتضر نمیخورن حضرت فرمود من میرم بهش میگم: اناعلیُ الذی کنت تحبه _اون علی که سنگشو به سینه میزنی منم:)_

یه بزرگی میگفت دیدی سر کلاس درس معلم به دانش آموز میگه حواست به من باشه ،ولی اون بچه فقط چشماشو میدوزه به معلم و فکرش یه جا دیگس؟ خدا ام هی داره بهت میگه بابا حواست به من باشه :) ولی امام حسین میشه اون یاوری که خدا میفرسته سراغ اون بچه صورتشو میگیره تو دستاش میگه بگو ببینم، دردت چیه؟! به قول ِ آقا نریمانِ پناهی امام حسین"ع" از همون نفسی که میکشی واجب تره، زندگیت امام حسینه بعد تو فقط دلخوش کردی به یه روضه و هیئت؟.. جنابِ آقای امام حسین "ع":)؟ همیشه اونجایی که داشتیم دست و پا میزدیم زدی رو شونمون گفتی پاشو بیا هیئت ببینم چیکار کردی باخودت:) آخرِ سالی هیچ یادگاری بهتر از این نمیشد برامون بزاری کنار قربونِ پدری کردنت برم:) [پس بمونه یادگار از آخرین هیئت ِ ۱۴۰۱ ] #دل_نوشت

همهٔ دلخوشے اَم آخرِ شب ها این اسٺ دو سه خط با طُ سخݩ گفتن و آرام شدن . .

_

برای او احسانِ یاسین بودیمُ او، دیوانه ی شروین؛

ادای حق را آنجا به عین دیدم که جناب محمد صلاح اعلا زمزمه کرد: محبوب من یاد شما نباشد زندگی به چه درد من میخورد؟(:

حاج آقا اسماعیل دولابی میگن اگر دیدی یه جا تو زندگیت راهت بند شد و گیر کردی بِدون خدا کرده زود برو با او خلوت کن بگو با من چه کار داشتی که راهمو بستی؟ هر کس گرفتار است درواقع گرفته ی یار است:)