#کفرناحوم #قسمت_چهارم محمد: صبح که شد راه افتادیم ... مسیر کوهستانی بود... آفتاب داغ بود... استاد جلو عصا میزد و میرفت ، و ما هم پشت سرش ... در سر بالایی کوه گفت بالای همین کوه است ...با حواریون خودش و من هم ... و در حقیقت او نیز حواری من است ... چون شما... ولی حیف شما کمتر شبیه او هستید ... سلام بر روزی که زاده شد و سلام بر روزی که ... آهی کشید و اشک از چشمانش گرفت : سلام بر روزی که سر از تنت جدا کنند اف بر تو دنیا ... که در تو حواری عیسا برای زن بد کاره ای کشته میشود و بعد ها کودکان این قوم را به رسم او غسل میدهند تا پاک شوند ... اف بر تو... به یگانگی آن بی همتا قسم نه به زنی نزدیک شده و نه دل خواهد بست تا روزی که از این ویرانکده برود... کریم است و حصور ... این بشارت خداوند عالم است به پدرش وقتی به زکریا ندا رسید که نامش یحیاست... بزرگ است و حصور ... این را استاد زیر لب تکرار میکرد و پیش میرفت هر بار که میگفت به وجد میامد و دوباره با خرسندی بیش تری میگفت هر از چند با می ایستاد و میگفت : یحیا... و بعد گفت : میدانید چرا زکریا در پیری بچه دار شد ؟ پرسیدیم چرا ای استاد ؟ پاسخ شنیدیم : برای اینکه یاور من باشد همانگونه من که من از یاوران منجی میشوم فاراقلیط ... فرمانروایی اش نزدیک است! http://eitaa.com/joinchat/3624665109C1c9acdb484